มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 603
เจอรัลด์ตระหนักได้ว่า ชายชราคนนี้คือคนเดียวกันกับคนที่แบล็คเมล์เขา เมื่อตอนที่เขายังคงตามหากีย่าในตอนนั้นอยู่ เจอรัลด์ไม่เคยคิดฝันว่าชายชราคนนี้จะมาตามหาเขาอีกเลยจริง ๆ
“ทำไมถึงเป็นคุณอีกล่ะ” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย
“อ่า! หลานชายของฉัน! มันยอดเยี่ยมมากที่เธออยู่ที่นี่ตอนนี้! ฮึ่ม! ยามพวกนี้จะไม่ให้ฉันเข้าไป! บอกพวกเขาให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ!” ชายชรากล่าว พร้อมกับเอาเท้าสะเอว
“ทำไมถึงอยากจะเข้าไปที่นั่นล่ะ? คราวนี้คุณต้องการอะไร? ผมช่วยเหลือคุณมาก่อนแล้ว และผมยังรักษาขาที่บาดเจ็บของคุณด้วยซ้ำไป! หยุดตามรังควานผมได้แล้ว คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าผมเป็นคนดีโดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ น่ะ?” เจอรัลด์ตอบอย่างค่อนข้างเหลืออด
เจอรัลด์ไม่ได้อะไรกับการช่วยเหลือผู้คนจริง ๆ ถ้าพวกเขาดูน่าเวทนาเหมือนกับขอทาน แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ช่วยเหลือเขาไปแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าชายชรายังคงใช้ความสงสารของเจอรัลด์ต่อไปในทางที่ผิดละก็ เขาก็จะล้ำเส้นอย่างแน่นอน
“ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ หลานชาย? เธอหมายความยังไงที่ฉันกำลังตามรังควานเธออยู่? เธอแค่เหมือนหลานชายที่หายไปของฉันมาก! ถ้ายังเขาไม่ตาย เขาก็น่าจะอายุใกล้เคียงกับเธอในปีนี้!” ชายชรากล่าว น้ำเสียงของเขาเศร้าโศกขึ้นมาฉับพลัน ขณะที่เขาก้มหน้าลง
“แกกำลังพล่ามไร้สาระอะไรอยู่เนี่ย? พอแล้ว ฉันจะตีแกเอง!”
ในขณะที่พวกเขากำลังจะตีเขา เจอรัลด์ก็นึกสงสารขึ้นมาหลังจากได้ยินเรื่องราวของชายชรา และเขาจึงยกมือของเขาขึ้นเล็กน้อย
“ครับ คุณคลอฟอร์ด!” ยามทั้งสองตะโกนขึ้น ทันทีที่พวกเขาเห็นท่าทางของเขา จากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็กลับไปยังตำแหน่งเดิมของพวกเขากัน
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชายชราจึงนั่งลงตรงปากทางเข้าด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อยบนใบหน้าของเขา
เจอรัลด์แค่ไม่อาจทนมองสภาพที่ดูน่าเวทนาของขอทานได้ ดังนั้นเขาจึงล้วงเอาแบงค์ร้อยดอลลาร์ออกมาจากกระเป๋าสตางค์ของเขา
“เข้าใจแล้ว คุณต้องการเงินเหมือนกันใช่ไหม? แต่ผมขอเตือนนะ นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะให้คุณ ตอนนี้ก็ไปได้แล้ว!”
เขาตระหนักได้ว่ามันคงจะกลายเป็นนิสัยที่ไม่ดีของชายชราที่จะพึ่งพาเขาถ้าเจอรัลด์เอาแต่ให้เงินเขาไป
กระนั้น มันก็ไม่เหมือนกับว่าเจอรัลด์จะสามารถหยุดตัวเองจากการทำแบบนี้ได้ ชายชราคนนี้ก็ค่อนข้างแก่แล้ว และเขาก็ไม่สามารถทำไม่รู้ไม่เห็นและปล่อยให้คนอื่นทุบตีเขาได้
“มันไม่ใช่เงินที่ฉันต้องการ หลานชายของฉัน! ฉันแค่ต้องการจะเข้าไปและอาบน้ำ! ดูว่าเสื้อผ้าฉันโกโรโกโสมากแค่ไหน!” ชายชรากล่าว พร้อมกับหัวเราะเบา ๆ
จากนั้นเจอรัลด์ก็ชี้ไปที่ชายชราก่อนจะพูดขึ้นมา “ผมขอเตือนคุณตอนนี้นะ อย่าเรียกผมว่าหลานชายของคุณอีก! ถ้าเป็นแค่การอาบน้ำที่คุณต้องการแล้วล่ะก็ มีห้องน้ำใกล้ ๆ นี้ เชิญและอาบน้ำที่นั่นได้!”
หลังจากกล่าวไปเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยื่นเงินให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าใจว่าเข้าหมายความว่ายังไง และพูดขึ้นมา “ไอ้เฒ่าเอ้ย! คุณคลอฟอร์ดใจดีมากขนาดนี้! เขายังอนุญาตให้แกอาบน้ำที่นั่นด้วย เช่นก็ตามมาแล้วกัน!”
จากนั้นเขาก็เริ่มลากชายชราไป
“ขอบคุณนะ หลานชายของฉัน!”
“ผมบอกว่าให้หยุดเรียกผมแบบนั้นไงล่ะ!”
เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเจอรัลด์เลยจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงมุ่งหน้าไปที่ห้องของเขา เพื่อจะอาบน้ำและเข้านอนสำหรับคืนนี้
แต่อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากการอาบน้ำของเขา เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เมื่อเปิดดู เขาก็ถึงกับช็อกไปเกินกว่าจะพูดออกมาได้
เป็นชายชราคนนั้นอีกครั้ง!
“ให้ตาย คุณมาทำอะไรที่นี่เนี่ย? จริง ๆ แล้ว คุณเข้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน?” เจอรัลด์ถาม รู้สึกมึนงงเล็กน้อย
เพื่อที่จะใช้ลิฟต์ของโรงแรม อย่างแรกก็ต้องมีบัตรเข้าห้องพักในโรงแรมก่อน ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์พักอยู่ชั้นวีไอพี เพื่อขึ้นไปยังชั้นเฉพาะนี้ได้ คน ๆ นั้นก็จะต้องผ่านประตูรักษาความปลอดภัยมาเช่นกัน
ไม่เพียงแต่ชายชราจะผ่านทั้งหมดนั้นมาได้ เขายังสามารถหาห้องที่เจอรัลด์พักอยู่ได้อีกด้วย!
ชายชราเพียงหัวเราเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันมาตามหาเธอ หลานชายของฉัน เธอช่วยจัดเตรียมที่ให้ฉันพักอยู่ได้ไหม?”
“อีกอย่าง ฉันหวังว่าเธอไม่ได้ลืมที่ฉันช่วยเหลือเธอมาก่อนนะ ฉันคือคนที่ให้เบาะแสเธอ เพื่อตามหาเด็กสาวคนนั้นในตอนนั้น” ชายชรากล่าวเพิ่มเติม ขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง
“ตอนนี้ผมแค่อยากจะรู้ว่าคุณมาที่นี่ได้ยังไงกัน” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาเกาหลังหัวของเขาด้วยความยอมจำนน
แม้ว่าชายชราจะดูสะอาดขึ้นมากอย่างแน่นอนในตอนนี้ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เขายิ้มกว้าง เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ว่าเขาไม่ใช่คนดี
“ถ้าเธอพูดถึงประตูกระจกเหล่านี้ละก็ พวกมันง่ายมากที่จะผ่านเข้ามา ฉันแค่จิ้มพวกมันเบา ๆ ด้วยนิ้วของฉัน เครื่องกลไกทั้งหมดเหล่านั้นที่อยู่ตรงนั้นก็หยุดทำงานเช่นกัน ดังนั้นนั่นคือวิธีที่ฉันขึ้นมาที่นี่ได้!”
ทันทีที่ชายชราอธิบายจบ ก็ได้ยินเสียงอึกทึกอย่างดัง