“แคร๊ก!” หลิงฮันหักนิ้วมือเหมือนกัน เสียงที่ดังออกมาราวกับฟ้าฝ่าทำให้เจี่ยหลิงรู้สึกแปลกใจ
“เจ้าบ่มเพาะกายาด้วย?” เจี่ยหมิงถามหลิงฮัน และไม่รอคำตอบของหลิงฮัน แล้วพูดถึงตัวเองว่า “ข้าเองก็บ่มเพาะกายา ข้าจะบอกอะไรเจ้าไว้อย่าง นิกายมังกรปฐพีนั้นล้วนแต่ฝึกฝนบ่มเพาะกายา ซึ่งทำให้นิกายของข้ามีความแตกต่างจากนิกายอื่น”
เขาหยุดชะงักและพูดต่อว่า “ข้าบอกเพราะมันเหมือนกับว่าความมั่นใจของเจ้าจะมาจากการที่เจ้าบ่มเพาะกายาเหมือนกัน ซึ่งข้าบ่มเพาะกายามังกรปฐพี และหลังจากที่ฝึกฝนสำเร็จ ข้าจะมีพลังของมังกรที่สามารถบดขยี้ได้ทุกอย่าง!’
หลิงฮันอดที่จะหัวเราะออกมาและพูดว่า “โลกนั้นกว้างใหญ่ และสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดคือมังกรที่แท้จริง และวิหคเพลิงที่แท้จริง แล้วมังกรปฐพีของเจ้าจะเทียบสิ่งมีชีวิตพวกนั้นได้อย่างไร?” นอกจากนี้ เขาฝึกฝนทักษะกายาเก้ามังกรทรราช ไม่ใช่ว่าเขามีความแข็งแกร่งเท่ามังกรที่แท้จริงเก้าตัวเลยหรือ?
เจี่ยหมิงแสยะยิ้มและพูดว่า “ทุกคนบนโลกคิดว่ามังกรที่แท้จริงอยู่เหนือทุกสรรพสิ่ง แต่พวกเขาไม่รู้ว่ามังกรปฐพีนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่ามังกรที่แท้จริงเลย!”
หลิงฮันโบกมือและพูดว่า “นี่เจ้ากำลังเถียงกับข้าเรื่องการจัดอันดับสัตว์อสูรระดับพระเจ้าอยู่งั้นรึ?”
เจี่ยหมิงยิ้มกว้างเผยให้เห็นฟันสีขาวและฟันเขี้ยวที่คล้ายกับเขี้ยวของสัตว์อสูร มันดูน่ากลัวมาก เขาพูดว่า “แน่นอนว่าไม่ ข้าแค่อยากให้เจ้ารับรู้ไว้ว่าความแข็งแกร่งของมังกรปฐพีนั้นเป็นเช่นไร! และข้ามีสายเลือดมังกรที่แข็งแกร่ง ในทุกๆวันสายเลือดบรรพบุรุษของข้าจะแข็งแกร่งและทรงพลังมากขึ้นเรื่อยๆ”
“ไม่ใช่ว่ามังกรปฐพีคือไส้เดือนดินหรอกหรือ?” ฮูหนิวพูดและปรบมือหัวเราะ
หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “ใช่แล้ว ตอนนี้พวกเรากำลังฟังไส้เดือนดินพูดจาโอ้อวดอยู่ที่อยากไต่ปให้ถึงสวรรค์อยู่”
ทุกคนยิ้มเยาะ ในขณะที่ฮูหนิวหัวเราะเสียงดัง
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจี่ยหมิงยื่นมือขวาออกไป และกลิ่นอายกระหายเลือดปะทุออกมาจากร่างกายของเขา ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา
หลิงฮันรู้สึกตกใจเล็กน้อย
ในระดับของทักษะบ่มเพาะกายา ทักษะกายาเก้ามังกรทรราชย์แน่นอนว่าเหนือกว่ามังกรปฐพี แต่มันมีความแตกต่างกันอย่างมากก่อนที่จะฝึกฝนไปถึงจุดสูงสุด
เหมือนกับขีดจำกัดของคนคนหนึ่งคือหนึ่งร้อย ในขณะที่อีกคนคือหนึ่งพัน แต่ก่อนที่จะไปถึงหนึ่งร้อย มังกรปฐพีจะไม่อ่อนแอไปกว่าทักษะเก้ามังกรทรราชย์ ความแตกต่างคือทักษะเก้ามังกรทรราชย์สามารถทำให้หลิงฮันไปถึงหนึ่งร้อยได้รวดเร็วกว่า
พวกเขาทั้งสองคนต่างเป็นจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณ ซึ่งยังห่างไกลกว่าจะไปถึงจุดสูงสุด ดังนั้นหลิงฮันต้องไม่ประมาทอีกฝ่าย
หลิงฮันเดินออกมาจากกลุ่มคน เขาบิดตัวไปมาและหักนิ้วมือนิ้วเท้า แคร๊ก แคร๊ก กระดูกของเขาส่งเสียงดังออกมา และโลหิตเริ่มไหลเวียนเร็วขึ้น
ทักษะบ่มเพาะกายานั้นแตกต่างจากปราณก่อเกิด ก่อนที่จะใช้พลังกำลังที่มหาศาลได้จะต้อง “อุ่นเครื่อง” เสียก่อน จากนั้นพวกเขาก็จะสามารถระเบิดพลังได้อย่างเต็มที่
“เข้ามา!” หลิงฮันพูดเสียงเบาๆ
ปัง เจี่ยหมิงกระโจนไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่น่าทึ่งและหมัดของเขาพุ่งตรงเข้าหาหลิงฮัน
พลังกำลังระเบิดออกมา ทำให้ความเร็วของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าทักษะอสนีบาตเก้าทิวา แน่นอนว่าความเร็วที่เกิดขึ้นเป็นเพราะแรงระเบิด ด้วยวิธีนี้ไม่มีทางที่จะรักษาความเร็วให้เป็นแบบนี้ต่อไปได้ มิฉะนั้น กระดูกและกล้ามเนื้อของเจี่ยหมิงจะแตกหักและฉีกขาดเพราะเขาไม่อาจแบกรับภาระนั้นได้
แต่เรื่องแบบนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นกับหลิงฮัน เพราะเขาฝึกฝนทักษะคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ ซึ่งเพียงพอที่จะต้านทานต่อแรงระเบิดนั้น
หลิงฮันเค้นเสียงและปล่อยให้ใส่เจี่ยหมิง
ตู้ม!
เมื่อสองหมัดของพวกเขาทั้งสองคนปะทะกัน ทำให้เกิดระลอกคลื่นแพร่กระจายไปทั่วทุกทิศทาง และดูเหมือนพื้นดินจะยุบตัวลง
ผู้คนที่อยู่ล้อมด้านต่างกระเด็นปลิวออกไป แต่ฮูหนิวและเหวินเหรินเชียนเชียนนั้นคอยยืนปกป้องพวกเขา ทำให้ทุกคนดูเขินอาย แต่พวกเขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บ
ช่วยไม่ได้ที่เหวินเหรินเชียนเชียนจะหันไปมองฮูหนิว แม้นางจะรู้ว่าฮูหนิวมีพรสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัว แต่นางก็ยังคงตกตะลึงอยู่ดี เด็กสาวตัวน้อยคนนี้มีอายุแค่เจ็ดปีเท่านั้นแต่ก็เป็นจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณเหมือนกับนางแล้ว น่าเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก
ท่ามกลางฝุ่นควัน หลิงฮันและเจี่ยหมิงยังคงต่อสู้กันอยู่ และแลกหมัดกันไปมา
ทุกคนเพ่งสายตาดูอย่างตั้งใจ แต่ฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายอยู่นั้น ทำให้พวกเขามองไม่เห็นอะไรเลย และพวกเขาต้องล่าถอย เพราะการต่อสู้ของพวกเขาทั้งสองคนเพียงพอที่จะคุกคามชีวิตของพวกเขา
มีเพียงแค่ฮูหนิวเท่านั้นที่มั่นใจในตัวหลิงฮันเต็มเปี่ยม และเริ่มนำอาหารออกมากินอย่างสบายใจ
การต่อสู้อันดุเดือดใช้เวลาเกือบชั่วโมง และทันใดนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็หยุดต่อสู้ และลอยขึ้นไปอยู่บนท้องฟ้าอย่างภาคภูมิใจ
“ฮ่าฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม! ข้ารู้สึกมีความสุขยิ่งนัก!” เจี่ยหมิงกล่าว “เจ้าเป็นคนแรกที่สามารถปะมืออย่างหนักหน่วงกับข้าได้ ดังนั้นวันนี้ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า แต่เจ้าจะต้องรีบยกระดับตัวเองให้เร็ว เพราะสายเลือดของข้าจะฟื้นตัวทุกวัน และความแข็งแกร่งของข้าก็จะเพิ่มขึ้นเกินกว่าที่เจ้าจะจินตนาการได้ ไม่เช่นนั้นครั้งหน้าเจ้าอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า”
จากนั้น เจี่ยหมิงก็เข้าไปในหลุมลึกและหายไปในนั้นอย่างรวดเร็ว
ในฝุ่นควัน หลิงฮันก้าวเดินออกมา บาดแผลของเขาเริ่มฟื้นฟูอย่างช้าๆเหมือนมังกรที่บินกลับรังราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมและดวงตาเผยให้เห็นจิตวิญญาณต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
ก่อนที่จะต่อสู้ เขามั่นใจมากว่าจะต้องเป็นฝ่ายได้เปรียบ
นี่ทำให้หลิงฮันรู้สึกแปลกใจมาก เพราะทักษะกายาของเขา และคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์กับกายาเพชร เขาควรที่จะไร้พ่ายในระดับพลังนี้
“สายเลือดมังกร?” หลิงฮันนึกกลับไปก่อนที่จะต่อสู้ กายหยาบของเจี่ยหมิงไม่ได้แข็งแกร่งเท่าเขา แต่มันแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ เขาจำได้ว่าต่อยไปที่ใบหน้าของอีกฝ่ายกับคอของอีกฝ่ายหลายสิบครั้ง แต่มันกลับไม่เป็นอะไรเลย และเมื่อพลังของเขาหมดไป มันก็จะสะท้อนกลับมาหาเขาทันที นี่ทำให้เจี่ยหมิงมีคุณสมบัติที่จะต่อสู้กับหลิงฮํน
จูเสวี่ยนเอ๋อและคนอื่นๆรู้สึกโล่งอก แม้ว่าพวกเขาจะเชื่อมั่นใจตัวหลิงฮันเป็นอย่างมาก แต่ยังไงก็ตามเจี่ยหมิงเองก็เป็นคนแข็งแกร่งเหมือนกัน