ทันทีที่เยี่ยนจ้าวเกอเห็นเหวลึกที่มีแสงไฟส่องสว่าง เขาก็เพิ่มความเร็วพุ่งไปที่นั่นทันที
สีหน้าของจ้าวปีศาจอัคคีที่อยู่ด้านหลังเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย มันส่งเสียงคำรามที่ยากจะเข้าใจความมหมาย ก่อนจะคล้ายกับเพิ่มขึ้นหนึ่งส่วน ไล่ตามเยี่ยนจ้าวเกอมา
“คุณชาย” อาหู่สีหน้าเคร่งขรึมถึงขีดสุด ร้องเรียกเสียงทุ้มต่ำ
เยี่ยนจ้าวเกอมีสีหน้าใจเย็น “อืม ข้ารู้สึกได้แล้ว”
ไกลออกไป มีลมปราณที่แข็งกล้าหลายสายกำลังเข้าใกล้ทิศทางนี้ ลมปราณทั้นั้นงรุนแรทั้งเร่าร้อน เห็นได้ชัดว่าเป็นปีศาจอัคคี
ในจำนวนนี้ มีลมปราณที่แข็งแกร่งไม่ด้อยกว่าจ้าวปีศาจอัคคีตัวข้างหลังอยู่ด้วย
เป็นจ้าวปีศาจอัคคีอีกตัวหนึ่ง!
ไม่ทันไร ในน่านน้ำที่อยู่ไกลออกไป ก็มีร่างซึ่งมีไฟลุกไหม้ปรากฏขึ้น ตัวที่อยู่ด้านหน้าสยายปีกสูง เหมือนกับวิหคเพลิง เข้าใกล้เหวลึกในชั่วพริบตาเดียว
ที่ด้านหลังจ้าวปีศาจอัคคีตัวนี้ ยังมีปีศาจอัคคีตัวอื่นติดตามอยู่ พอพวกมันเห็นเยี่ยนจ้าวเกอ ก็ส่งเสียงคำรามพร้อมกันทันที
จ้าวปีศาจอัคคีที่ไล่ตามอยู่ด้านหลังก็ส่งเสียงคำรามเช่นกัน คล้ายกับต่างฝ่ายต่างสนทนากันอยู่
“คุณชาย จ้าวปีศาจอัคคีตัวนี้ไล่ตามพวกเรา พร้อมกับหาวิธีติดต่อปีศาจอัคคีตัวอื่น” อาหู่พูดเสียงทุ้ม “หากเวลาผ่านไปอีก คงจะมีปีศาจอัคคีอีกหลายตัวมาตามมาเพิ่มวงล้อม”
เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้พูดอะไร ยังคงพุ่งไปที่เหวลึกซึ่งมีแสงไฟอย่างแน่วแน่
ระหว่างทาง เขาพลันนำก้อนน้ำแข็งขนาดยักษ์ที่เก็บไว้ก่อนหน้านี้ออกมา
ตอนที่อยู่เหนือเหวลึกแห่งนั้น เยี่ยนจ้าวเกอกำมือข้างขวาเป็นหมัด จากนั้นก็กระแทกใส่ก้อนน้ำแข็ง
ก้อนน้ำแข็งสั่นไหวอย่างรุนแรง ก่อนพุ่งลงไปยังเหวลึกที่มีแสงไฟสว่างอยู่ด้านล่าง
ปีศาจอัคคีที่อยู่ด้านหน้าและด้านหลังส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ และพุ่งมาหาเยี่ยนจ้าวเกอด้วยความเร็วสูง
เขาไม่ได้สนใจจ้าวปีศาจอัคคีสองตัว เพียงแต่ต่อยหมัดใส่ก้อนแข็งอีกครั้งหนึ่ง
ก้อนน้ำแข็งที่ยังไม่แตกทลายโดยสิ้นเชิง ตอนนี้สั่นสะท้านคลายตัวอยู่ในทะเลเพลิง
แสงหลายสายสว่างขึ้น ถักกลายเป็นอักขระเวทสีน้ำเงินหลายแถว และเชื่อมต่อกันเป็นค่ายกลขนาดใหญ่ยักษ์
น้ำแข็งย้อยเก้าแท่งแยกกันอยู่ตรงขอบค่ายกล จากนั้นก็กระจายออกมา กลายเป็นเสาน้ำแข็งสีขาวเก้าเสา ทะลุทะเลลึก ค้ำยันค่ายกลเอาไว้
ตรงกลางค่ายกลมีผลึกน้ำแข็งสีทองจำนวนมากกองอยู่ ทั้งหมดเป็นอาคมน้ำแข็งปราบมารที่เยี่ยนจ้าวเกอสร้างขึ้น
ค่ายกลหยุดนิ่งกลางอากาศ จากนั้นก็ลอยลงไปที่เหวลึกอย่างเชื่องช้า
ที่ก้นเหวลึก หินหนืดและเปลวไฟคล้ายกับมีจิตสำนึก รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง พวกมันปะทุขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่สงบเหมือนตอนแรก และเริ่มพวยพุ่งขึ้นสู่ด้านบน
จ้าวปีศาจอัคคีที่คล้ายวิหคเพลิงตัวนั้นลังเลเล็กน้อย คิดจะลงไปก้นเหวลึก
ส่วนจ้าวปีศาจอัคคีที่มีสี่ขาแปดแขนซึ่งตามอยู่ด้านหลังเยี่ยนจ้าาวเกอ กลับพุ่งมาหาเขาดุจสายฟ้าแลบ
มันชูแขนขึ้น โยนหอกเพลิงเล่มหนึ่งถูกมาหาเยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง
เยี่ยนจ้าวเกอกับอาหู่ร่วงลงบนหลังพ่านพ่าน
พ่านพ่านเหยียดเท้าทั้งสี่ ก้อตะบึงอยู่ในทะเลลึก
ปีศาจอัคคีตัวอื่น มีบางตัวพุ่งลงไปยังเหวลึก มีบางตัวคิดขัดขวางเยี่ยนจ้าวเกอ
การคุกคามที่พวกมันมอบให้แก่เยี่ยนจ้าวเกอยังด้อยกว่าจ้าวปีศาจอัคคีสองตัวนั้น ถ้าหากไม่ใช่จ้าวอัคคีแล้วล่ะก็ ชายหนุ่มจัดการพวกมันได้สบายๆ
ทว่าตอนนี้ มีจ้าวปีศาจอัคคีอยู่ใกล้ๆ การรุมโจมตีของปีศาจอัคคีเหล่านี้จึงส่งผลคุกคามมหาศาล
เยี่ยนจ้าวเกอไม่เสียเวลากับพวกมัน เขากางธนูนภาอลหม่าน ยิงอาคมน้ำแข็งปราบมารที่เหลือติดตัวอยู่น้อยนิดออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า
แสงสีองหลายสายพาดผ่านทะเลลึก จับตัวกันเป็นธารน้ำแข็งขนาดยักษ์ ขวางปีศาจอัคคีเหล่านั้นไว้
แต่หอกเพลิงที่จ้าวปีศาจอัคคีด้านหลังขว้างใส่ มาถึงเบื้องหน้าเยี่ยนจ้าวเกอในพริบตา จนเขาเกือบจะหลบไม่ทัน!
ลมปราณอันบ้าคลั่งและร้อนแรงนี้ ทำให้ธารน้ำแข็งที่เกิดจากอาคมน้ำแข็งปราบมารเริ่มหลอมละลายและแตกออก เต็มไปด้วยกลิ่นอายทำลายล้าง
เยี่ยนจ้าวเกอมือซ้ายถือธนู มือขวาหยิบเตาเครื่องหอมขนาดเล็กสีดำออกมาดุจสายฟ้าแลบ หันเข้าหาหอกเพลิงที่พุ่งเข้ามาหาตนเอง
จ้าวปีศาจอัคคีตัวนี้มีรูปร่างสูงใหญ่ หอกเพลิงที่ขว้างมาก็มีขนาดใหญ่โตเช่นกัน ยาวหลายสิบจั้ง มีขนาดเกินหนึ่งหมี่[1]
ชายหนุ่มถือเตากลืนดินบังไว้ด้านหน้า พูดแล้วน่าอัศจรรย์ยิ่ง มิติของเตากลืนดินคล้ายกับถูกบิดเบี้ยว หอกเพลิงขนาดยักษ์หดขนาดลงด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะถูกเตากลืนดินดูดไว้ด้านใน!
พ่านพ่านฉวยโอกาสพาเยี่ยนจ้าวเกอกระโจนไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
“หือ?” ในตอนนี้ ตาขวาของเยี่ยนจ้าวเกอมีสายฟ้าสีม่วงสว่างขึ้น เกิดความรู้สึกเจ็บแปลบอยู่รางๆ
พ่านพ่านรู้สึกได้ถึงการตื่นขึ้นของเยี่ยนจ้าวเกอ มันจึงแยกเขี้ยวส่งเสียงร้อง พ่นไฟสีขาวสายหนึ่งไปเบื้องหน้า
ลูกศรไฟสีขาวพุ่งออกไปไกล ทีแรกทะลุน้ำทะเลโดยไร้อุปสรรค แต่ต่อมากลับหยุดลงโดยฉับพลัน
วินาทีถัดมา ม่านน้ำที่เหมือนไร้ขอบเขตพลันปรากฏแสงสว่าง สายฟ้าสีเขียวหลายสายกอปรด้วยสายฟ้าสีเงินยวงแปลกประหลาดจำนวนน้อยโผล่ขึ้นมาอย่างฉับพลัน
แสงสายฟ้าสีเขียวพุ่งขึ้นฟ้า บดบังท้องนภา ครอบคลุมรอบๆ เหวลึก
ลูกศรไฟสีขาวที่พ่านพ่านส่งออกไป ชนกับกำแพงสายฟ้าสีเขียว และถูกบดขยี้ในทันที
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นภาพนี้ ม่านตาพลันค่อยๆ หดตัว “ตำหนักอัสนีสวรรค์!”
ภายใต้การครอบคลุมของแสงสายฟ้า ปรากฏร่างของชายหนุ่มตาเดียว เป็นหลินโจว
นอกจากหลินโจวแล้ว ยังมีจอมยุทธ์จากตำหนักอัสนีสวรรค์คนอื่นพากันโผล่ออกมาจากคนละมุม ยึดครองพื้นที่ของใครของมัน
ธงใหญ่สีเขียวสามคันตั้งตระหง่านเหมือนขากระถางธูป ประคับประคองค่ายอาคมสายฟ้าเมฆาเขียวขนาดยักษ์เบื้องหน้า
พวกหลินโจวยังไม่ทันได้พูด เยี่ยนจ้าวเกอก็ตวาดเสียงต่ำ ตาขวามีแสงสายฟ้าสว่างขึ้น ลูกตาสีม่วงพลันลอยอยู่เหนือศีรษะ
เศษดวงตาราชันสายฟ้า!
สายฟ้าแผดเสียงขึ้นในวินาทีนั้นอย่างน่าพรั่นพรึง ระบายพลังที่รุนแรงถึงขีดสุดของตนออกมา
การระเบิดที่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินในวินาทีนั้น ทำให้จ้าวปีศาจอัคคีที่ไล่ตามอยู่ด้านหลังเยี่ยนจ้าวเกอรู้สึกเย็นวาบ
แสงสายฟ้าอันน่ากลัวที่เหมือนกับสายน้ำพุ่งไปด้านหน้า ระเหยน้ำทะเลใกล้ๆ จนหมด กวาดเป็นทางเส้นหนึ่ง
วินาทีที่แสงสายฟ้ากระแทกใส่ข่ายอาคมสายฟ้าเมฆาเขียว ธงใหญ่สีเขียวคันหนึ่งก็ถูกทำลายแหลก!
เขาก้นทะเลที่ธงตั้งอยู่พังทลาย ดินถล่มลงมา
จอมยุทธ์จากตำหนักอัสนีสวรรค์ที่คุ้มครองธง และศิษย์พี่จางซึ่งมีรูปร่างผอมแห้ง ล้วนซวนเซตกลงไปเบื้องล่าง
สายฟ้าสีเขียวจำนวนมากถูกฉีกกลายเป็นรอยแตกขนาดใหญ่รอยหนึ่ง
เยี่ยนจ้าวเกอพาอาหู่กับพ่านพ่านพุ่งออกจากรอยแตกนั้น
ทว่าเหมือนหลินโจวเตรียมการไว้แต่ต้น เขาพลันหยิบธงใหญ่สีเขียวที่เหมือนกันอีกคันออกมาทันที
ธงสามคันรวมตัวกันอีกครั้ง ข่ายอาคมสายฟ้าเมฆาเขียวก่อตัวขึ้น ขัดขวางทางหนีของพวกเยี่ยนจ้าวเกอ
อาหู่สบถขึ้น “ประเสริฐนัก อัสนีสวรรค์ร่วมมือกับปีศาจอัคคีหรือนี่”
หลินโจวใช้ตาขวาจ้องมองเยี่ยนจ้าวเกอเขม็ง กล่าวอย่างเย็นชา “สำนักเรากำลังสกัดปีศาจอัคคีที่กำลังก่อความวุ่นวายอยู่ต่างหาก พวกเจ้ามาอยู่ที่นี่พอดี ถือว่าบังเอิญนัก
“แต่ว่าคงจะให้พวกเจ้าออกมาไม่ได้ ไม่อย่างนั้นหากปีศาจอัคคีหนีไป ย่อมต้องก่อให้เกิดการทำลายล้าง ทุกคนรับผิดชอบไม่ไหว
“ถ้าหากมีการสูญเสียอันใด เช่นนั้นก็พูดได้เพียงว่าน่าเสียดาย การสู้กับปีศาจอัคคีย่อมหลีกเลี่ยงการเสียสละไม่ได้ คุณชายแห่งกว่างเฉิงเยี่ยนจ้าวเกอมีเกียรติและหยิ่งในศักดิ์สิทธิ์ คงยินดีสละชีพ ข้าขอขอบคุณที่เจ้ายอมเสียสละเพื่อทุกคนในมหาอำนาจแปดพิภพ”
……………………………………….
[1] หมี่ (米) เท่ากับ เมตร