ถังซีรู้สึกเหนื่อยล้าหลังจากทำงานมาทั้งวัน เธอกลับมาที่อุทยานเอ็มไพร์ ตรงเข้าไปล้มตัวลงบนเตียงนอน ซึ่งคนรับใช้ดูแลเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้เป็นประจำ ขณะที่เธอกำลังจะหลับเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธออยากตัดสายโดยไม่รับ แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเป็นเสียงโทรศัพท์อีกเครื่องหนึ่ง เธอจึงรีบงัวเงียรับสายทั้งที่ยังหลับตา “ฮัลโหล เซียวโหรวค่ะ”
ฉู่หลิงได้ยินเสียงง่วงเหงาของถังซีก็ถามอย่างไม่พอใจ “ผมได้บัตรเข้างานแฟชั่นวีกมาแล้วนะ เมื่อไหร่คุณจะส่งงานออกแบบของคุณมาให้ผม”
ถังซีซึ่งก่อนหน้านี้รู้สึกง่วงมากผุดลุกขึ้นทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ เธอถามด้วยความตื่นเต้น “จริงเหรอคะ” เธอไม่คาดคิดว่าฉู่หลิงจะมีความสามารถขนาดนี้ เขาได้บัตรมาแล้ว แถมยังให้แนวความคิดสำหรับงานออกแบบไว้ถึงสองชิ้น ที่สำคัญที่สุดคือ แม้แต่แบรนด์ดังๆ ก็ไม่ใช่จะหาบัตรเข้างานได้ง่ายๆ ไม่ต้องพูดถึงเดอะควีนที่เพิ่งก่อตั้ง!
หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เดอะควีนจะสร้างกระแสความปั่นป่วนครั้งใหญ่ และกลายเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงยอดนิยมในหมู่ชนชั้นสูง
หลังจากรับปากฉู่หลิงว่าจะส่งงานให้เขาโดยเร็ว ถังซีก็วางสาย แล้วเดินฮัมเพลงไปเข้าห้องน้ำ เธอยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ มองดูหน้ากากแนบผิวบนใบหน้าแล้วเม้มริมฝีปาก ก่อนจะลอกหน้ากากออก…
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ถังซีก็โทรหาเฉียวเหลียง บอกเขาว่าเธออยู่ที่อุทยานเอ็มไพร์แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง เฉียวเหลียงทำเสียงฮึดฮัด ถังซีรู้สึกว่าสัญญาณโทรศัพท์ไม่ดีเลย จึงถามด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น “คุณอยู่ที่ไหน”
“ใต้ดิน”
ถังซีเบิกตากว้าง “ฮะ ใต้ดินเหรอ”
เฉียวเหลียง “ใช่สิ มาเปิดประตูเลย”
ถังซีผุดลุกขึ้นไปที่ห้องเก็บเสื้อผ้า และเปิดเข้าไปห้องใต้ดิน ไม่นานเฉียวเหลียงก็ออกมาจากลิฟต์ ถังซีจ้องมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง “คุณ… คุณมาที่นี่ทำไม”
เฉียวเหลียงไม่ตอบ เขาชะงักเมื่อเห็นใบหน้าเธอ จากนั้นก็วางอาหารในมือลงบนโต๊ะ เดินไปเข้าห้องน้ำพร้อมกับกล่าวว่า “ต้องเปลี่ยนกุญแจล็อกชั้นใต้ดินแล้วล่ะ ปลดง่ายเกินไป ไม่ปลอดภัยเลย”
ถังซีไม่ได้เดินตามเขาเข้าไป แต่เดินไปดูอาหาร และแกะอาหารออกจากกล่อง ขณะกล่าวว่า “นั่นเป็นเพราะคุณมืออาชีพเกินไปในการปลดล็อกสิ่งที่ควรจะล็อกน่ะสิ กุญแจดอกนั้นไม่ได้ปลดล็อกได้ง่ายๆ สักหน่อย”
ดวงตาถังซีเป็นประกายสดใสเมื่อเห็นกั้ง เธอถืออาหารเดินเข้าไปในห้องนอน หยิบผ้าปูโต๊ะจากลิ้นชัก ปูลงบนพื้นแล้วนั่งลงทาน “เราได้บัตรสำหรับปารีสแฟชั่นวีกแล้วนะคะ ฉู่หลิงเก่งจริงๆ ฉันเพิ่งให้เขาดูงานออกแบบเมื่อคืนก่อน และเขาได้บัตรมาอย่างรวดเร็วเลย ฉันคิดว่าถ้าทุกอย่างเป็นไปได้ดี เดอะควีนจะแซงหน้าบริษัทของเฉียวกรุปในอีกไม่นานนี้แหละ”
“ตามสบายเลย” เฉียวเหลียงเดินออกจากห้องน้ำ เขาไม่ได้เข้าไปอาบน้ำหรือสระผม แต่อันที่จริงเขาเข้าไปล้างมือ และเดินออกมาพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวลงสองเม็ดด้วยท่าทางสบายๆ ถังซีเงยหน้าขึ้นมอง เห็นภาพชายหนุ่มรูปงามกำลังปลดกระดุมเสื้อ เธอกลืนน้ำลาย และรีบละสายตา “มาทานกันเถอะ”
เฉียวเหลียงมองใบหน้าแดงก่ำแล้วยิ้ม เดินเข้าไปนั่งข้างๆ เปิดแก้วน้ำผลไม้ยื่นให้เธอ “วันนี้คุณคงหมดแรงเลยใช่ไหม”
ถังซีมองเขา และรู้สึกว่าเขาน่าสนใจมากในนาทีนี้ เธอมองเขาขึ้นๆ ลงๆ แล้วใบหน้าเธอก็ยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆ หมดแรง… อื้อ… หมดแรง… ทำไมคำพูดธรรมดาๆ นี้ถึงกระตุ้นความคิดพิสดารของเธอได้ เธอผุดลุกขึ้นแล้ววิ่งไปห้องน้ำ พร้อมกับกล่าวว่า “ฉันอิ่มแล้ว คุณทานเถอะ แต่ไม่ว่ายังไงคืนนี้คุณก็ต้องนอนในห้องใต้ดิน…”
เฉียวเหลียงมองตามเมื่อเห็นเธอจู่ๆ ก็วิ่งเข้าห้องน้ำ จากนั้นเขาก็ก้มลงมองหน้าอกเปลือยเปล่าของตัวเอง เขายิ้มอย่างพึงพอใจ และเริ่มแกะเปลือกกั้ง เขาวางกั้งที่แกะเปลือกแล้วลงในกล่อง แล้วตะโกนเข้าไปในห้องน้ำเมื่อแกะเสร็จ “กั้งแกะเสร็จแล้ว ออกมาทานได้เลย”
ถังซีไม่สามารถต้านทานการหลอกล่อนั้นได้ เธอเปิดประตูห้องน้ำ มองออกมาข้างนอก เฉียวเหลียงหยิบกล่องมาวาง “มานั่งนี่” หลังจากลังเลอยู่สองวินาที ในที่สุดถังซีก็เดินเข้าไปนั่งข้างเฉียวเหลียง และเริ่มทานกั้ง เฉียวเหลียงมองดูเธอ ขณะวางกั้งที่แกะเปลือกแล้วลงในกล่องนั้น แล้วบอกว่า “เราจะกลับเมือง A บ่ายพรุ่งนี้ วันมะรืนเป็นวันจันทร์ คุณควรไปโรงเรียน”
ถังซีเห็นด้วย เฉียวเหลียงกล่าวว่า “แต่คืนนี้ผมจะไม่นอนในห้องใต้ดิน”
ถังซีเขินขึ้นมาอีก เงยหน้าขึ้นมองเฉียวเหลียง เฉียวเหลียงเกิดความรู้สึกอยากหยิกแก้มเธอเบาๆ เมื่อเห็นใบหน้าเธอแดงก่ำไปหมด แต่เขาทำไม่ได้เพราะมือเปื้อนซอส เขามองหน้าถังซี เอ่ยเสียงต่ำ “คุณไม่อยากให้ผมนอนหลับสบายหรือไง ผมจะหลับได้ยังไงถ้าไม่มีคุณอยู่ด้วย”
ถังซีตัวแข็ง เขาก็แค่พูดความจริง แต่ทำไมจู่ๆ เธอถึง… หน้าร้อนผ่าวเมื่อได้ยินแบบนี้!
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ!
ทำไมจู่ๆ เธอถึงรู้สึกเขิน
ถังซีเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวออกมาว่า “ตอนนี้ฉันอ่อนแอเกินไปที่จะมีอะไรกับคุณ”
คราวนี้ถึงทีเฉียวเหลียงต้องตะลึง เขามองถังซีด้วยความประหลาดใจ ถังซีเม้มริมฝีปาก “คุณรู้ไหมว่าเซียวโหรวสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง และจริงๆ เธอเสียชีวิตไปแล้ว ฉันถึงได้เข้ามามีชีวิตใหม่ในร่างนี้ได้ แล้วฉันก็ยังผ่านการระเบิดอีกครั้งในร่างนี้ ร่างกายนี้เลยอ่อนแอมาก และที่ผ่านมาฉันก็เพิ่งประสบอุบัติเหตุครั้งล่าสุดเมื่อไม่นาน เพราะฉะนั้น… คุณก็รู้…”
เฉียวเหลียงไม่คาดคิดว่าจู่ๆ ถังซีจะเอ่ยถึงเรื่องการมีอะไรกัน…
“ซีซี คุณ…”
“คงเป็นเรื่องยากสำหรับคุณใช่ไหม ที่ต้องระงับอารมณ์ปรารถนาในช่วงตลอดหลายปีที่ผ่านมา” โดยไม่ให้เวลาเฉียวเหลียงได้พูดจบ ถังซีขัดจังหวะเขาและพยักหน้าอย่างจริงจัง “ฉันรู้ว่าผู้ชายมีความต้องการทางเพศ แต่ร่างกายนี้อ่อนแอเกินไป ฉันจึงทำแบบนั้นกับคุณไม่ได้ ฉัน… เอ้อ… แต่ฉันสัญญาว่าฉันจะเสริมสร้างร่างกายนี้ให้แข็งแรงโดยเร็วที่สุด…”
ราวกับเขารู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร เฉียวเหลียงยิ้ม “ตกลง ผมจะรอคุณ”
ถังซีอึ้ง นี่เธอกำลังพูดจายั่วยวนเขานะ! เขาควรกระโดดเข้ามาจูบเธอแบบฝรั่งเศส แล้วขอร้องว่าคุณต้องทำเพื่อผมนะในอนาคต ไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงแค่บอกว่าผมจะรอคุณ!
เขาควบคุมตัวเองได้ดีขนาดนี้เลยเหรอ
บ้าจริง! เขามาสร้างความรู้สึกให้เธอ แต่ดูเหมือนจะไม่มีผลกระทบอะไรต่อตัวเขาเลย!
ถังซีลุกขึ้นยืนทันที กล่าวว่า “ฉันอิ่มแล้ว ฉันไม่อยากทานแล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ”
เฉียวเหลียงมองตามหลังเธอและขมวดคิ้ว เธอเพิ่งอาบน้ำไม่ใช่หรือ
ถังซีเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากนั้นหลายนาที และในที่สุดเฉียวเหลียงก็รู้ว่า ทำไมจู่ๆ เธอถึงบอกว่าจะไปอาบน้ำ…