แคว้นแห่งไฟ
ณ พื้นที่เปิดโล่งนอกป่า
ในสถานที่นี้มีร่าง 2 ร่างกระพริบอย่างรวดเร็วและกำลังเผชิญหน้ากันอย่างต่อเนื่อง
เป้ง! เป้ง! เก๊ง! เก๊ง!
คนหนึ่งถือใบมีดจักระสั้น เขาก็คือ ฮาตาเคะ คาคาชิ ในขณะที่อีกคนถือดาบเล่มใหญ่ด้วยมือทั้ง 2 ข้าง ซึ่งเป็นหนึ่งใน 7 ดาบนินจาในตำนวน ที่ ไนโตะ เคยบดขนี้
สนานที่แห่งนี้มีผู้คนจำนวนมากถูกสังหารและเลือดจำนวนมากที่เปรอะเปื้อนอยู่เต็มพื้นก็เป็นวัตถุดิบอย่างดีสำหรับใช้ในการซ่อมแซมดาบนี้
คนที่ถือดาบนี้เป็นหนึ่งใน นินจาคิริ แต่เขาคนนี้ไม่ใช่ บิวะ จูโซ
คาคาชิ และ ซาบุสะ เคลื่อนที่ปะทะกันอย่างต่อเนื่องในสนาม ในขณะที่ดาบของทั้ง 2 ปะทะกันอย่างต่อเนื่อง แม้ว่า ดาบใหญ่สะบั่นเศียร จะมีขนาดใหญ่และทรงพลัง แต่ก็ไม่สามารถยับยั้ง ดาบจักระแสงสีขาว ของ คาคาชิ ได้
ดาบจักระแสงสีขาว นี้ได้รับการส่งต่อจาก ซาคุโมะ สู่ คาคาชิ เพราะตอนนี้ คาคาชิ ไม่เหมือนกับในการ์ตูน เขาไม่มี เนตรวงแหวน ดังนั้นฉายาของเขาจึงไม่ใช่ ก๊อปปี้นินจา เหมือนในการ์ตูน แต่เป็น…เขี้ยวสีเงินแห่งโคโนฮะ
พ่อของเขาคือ เขี้ยวสีขาวของโคโนฮะ แม้ว่า คาคาชิ จะยังคงห่างชั้นกับ ซาคุโมะ อยู่มาก แต่ฉายาของเขาก็โด่งดังพอ ๆ กับพ่อของเขาแล้ว
“นี่คือดาบของ ตระกูลฮาตาเคะ ที่มีชื่อเสียงสินะ…แข็งแกร่งมากเลยทีเดียว”
ซาบุสะ ถือ ดาบใหญ่สะบั่นเศียร แต่มันก็ถูกหยุดไว้โดย คาคาชิ อย่างรวดเร็ว ถ้าเขาไม่ใช่นินจาที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งและไม่ได้ถือดาบเล่นนี้ เขาก็คงจะถูก คาคาชิ ตัดหัวไปแล้ว
คาคาชิ จ้องไปที่ ซาบุสะ อย่างเย็นชา จากนั้น ดาบจักระแสงสีขาว ในมือของเขาก็เปล่งประกายออร่าสีฟ้าออกมา จักระถูกดูดเข้าไปในใบมีดทำให้มันคมขึ้นซึ่งทำให้รอยแตกเริ่มปรากฏบน ดาบใหญ่สะบั่นเศียร
“อย่าฝืนต่อไปเลย คุณไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
คาคาชิ พูดอย่างเย็นชาข่ม ซาบุสะ
ในระยะไกล นารูโตะ และ ซาสึเกะ และอีกคนหนึ่งเฝ้าดู คาคาชิ ต่อสู้กับศัตรูด้วยสีหน้าตื่นตาและตกตะลึง
ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบัน การต่อสู้ระหว่าง โจนิน 2 คนดูเหมือนจะทรงพลังเกินไป การเคลื่อนไหวด้วยความเร็วขนาดนี้ ทำให้พวกเขาไม่สามารถมองเห็นได้โดยสิ้นเชิง
ยิ่งไปกว่านั้น คาคาชิ และ ซาบุสะ ก็ไม่ใช่แค่ โจนิน ธรรมดา
“อย่างงั้นเหรอ?!”
แม้ว่าเขาจะถูก คาคาชิ ไล่ต้อน แต่ในดวงตาของ ซาบุสะ ก็ไม่ได้มีความตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย แต่เขากลับจ้องมองอย่างเย็นชา เขาดัน คาคาชิ กลับไปด้วยดาบใหญ่ของเขา จากนั้นเขาก็เปิดเผยจิตสังหารของเขาออกมา
“เด็ก 3 คนกับตาแก่ แกอยากให้ใครตายก่อนดีล่ะ?!”
“หมายความว่ายังไง?!”
เมื่อ คาคาชิ ได้ยินแบบนั้น เขาก็ขมวดคิ้วทันทีและดวงตาของเขาก็เฉียบคมขึ้น
คาคาชิ หันไปด้านข้างอย่างรวดเร็วและพบว่า ซาบุสะ อีกคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาและวิ่งตรงไปหา ซาสึเกะ , นารูโตะ และอีก 2 คน!
อะไร?!
ม่านตาของ คาคาชิ หดตัวเล็กน้อย ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั้นคือร่างแยกเงาของ ซาบุสิ แต่เขาก็ไม่รู้ว่า ซาบุสะ ใช้มันออกมาตั้งแต่เมื่อไร!
คาคาชิ ที่ไม่มี เนตรวงแหวน ไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวของ ซาบุสะ ได้อย่างชัดเจน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถวิเคราะห์สถานการณ์แบบเดียวกับที่เขาทำในการ์ตูนได้
คาคาชิ ไม่รู้เลยว่าร่างแยกเงาของ ซาบุสะ จะโจมตี นารูโตะ หรือ ซาสึเกะ
“แบบนี้แล้วใครจะตายก่อน ฉัน หรือเจ้าพวกนั้น? น่าสนุกดีนิ!” รอยยิ้มที่ดุดันและชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ซาบุสะ แม้ว่าเขากำลังจะตาย แต่เขาก็ไม่มีความกลัวในใจ
“บ้าเอ้ย!”
ความคิดแวบขึ้นมาในใจของ คาคาชิ อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ผละออกจากดาบของ ซาบุสะ และในเวลาเดียวกันเขาก็กระโดดถอยหลังและวิ่งตามร่างแยกเงาของ ซาบุสะ ไป
เขาเลือกที่จะจัดการกับร่างแยกเงาก่อน เพราะ ซาบุสะ ได้รับบาดเจ็บแล้วและไม่สามารถวิ่งหนีได้
อย่างไรก็ตามการตัดสินใจของ คาคาชิ ก็ทำให้ ซาบุสะ มีโอกาส
ด้วยความดุร้ายบนใบหน้าของเขา ซาบุสะ ไม่เลือกที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อหลบหนี แต่เขาเลือกที่จะขว้าง ดาบใหญ่สะบั่นเศียร ใส่ คาคาชิ จากทางด้านหลัง
เมื่อเห็นภาพนี้ นารูโตะ , ซากุระ และคนอื่น ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาพร้อมกับร่องรอยของความสยองขวัญในดวงตาของพวกเขา
เพราะอย่างแรกก็คือ คาคาชิ กำลังจะถูกฆ่าเพราะถูกโจมตีจากด้านหลัง และอย่างที่ 2 ก็คือร่างแยกเงาของ ซาบุสะ ก็พุ่งมาอยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว
ในขณะนั้นปฏิกิริยาของ คาคาชิ นั้นรวดเร็วมาก เนื่องจาก ดาบใหญ่สะบั่นเศียร มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะเอี้ยวตัวหลบได้ คาคาชิ จึงต้องกระโดดหลบ
ในขณะที่เขาลอยอยู่ในอากาศ คาคาชิ ก็ไม่ปล่อยให้ นารูโตะ และ ซาสึเกะ จัดการกับร่างแยกเงาด้วยตัวพวกเขาเอง เพราะพวกเขาอาจถูกฆ่าตายในพริบตา
มันไม่ใช่ร่างแยกเงาของนินจาธรรมดา ๆ แต่มันเป็นร่างแยกเงาของ ซาบุสะ ซึ่งเป็นหนึ่งในนินจาที่น่ากลัวที่สุด ทำให้ ซาสึเกะ เหงื่อออกเต็มหน้าผากและร่างกายของเขาก็เย็นมากจนแทบขยับไม่ได้
ดังนั้นในกลางอากาศ คาคาชิ จึงขว้าง ดาบจักระแสงสีขาว ของเขาร่างแยกเงาของ ซาบุสะ ทันที
จิ๊ส!
ด้วยคาถาสายฟ้าที่หลั่งไหลอยู่ในใบมีด ดาบจักระแสงสีขาว ก็เพิ่มความเร็วขึ้นและกลายเป็นลำแสงสายฟ้าพุ่งเจาะผ่านตรงหน้าอกของร่างแยกเงา
เมื่อเห็นภาพนี้ นารูโตะ และ ซาสึเกะ ที่กำลังตกตะลึงอยู่ ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจ
อย่างไรก็ตามสถานการณ์ก็กลับตาลปัตรก่อนที่พวกเขาจะทันได้รู้สึกโล่งใจ
ซาบุสะ ใช้ประโยชน์จากที่ คาคาชิ ป้องกันพวกเด็ก ๆ และเริ่มประสานอิน
“คาถาน้ำ : คุกน้ำ!”
“แย่แล้ว!”
คาคาชิ กรีดร้องอยู่ข้างใน เขาแน่ใจว่า ซาบุสะ จะไม่เข้ามาโจมตีเขาอีก หลังจากที่ ซาบุสะ ขว้างดาบของเขาไปแล้ว แต่เขาก็ไม่คิดว่า ซาบุสะ จะใช้คาถาน้ำโจมตีเขาแบบนี้ สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและเขาก็ไม่มีเวลาหนี
ทันใดนั้นน้ำก็พุ่งสูงขึ้นและห้อมล้อม คาคาชิ เอาไว้ซึ่งทำให้ คาคาชิ ไม่สามารถขยับหรือใช้จักระของเขาได้
อย่างไรก็ตามด้วยเหตุนี้ ซาบุสะ จึงจำเป็นต้องยืนอยู่ตรงนั้นเพื่อรักษาคุกน้ำนี้ไว้ เขาจึงไม่สามารถโจมตี คาคาชิ ได้
“ฉันไม่คิดเลยว่าลูกชายของ เขี้ยวสีขาว จะไร้ประโยชน์ขนาดนี้ แกทำงานพลาดเพราะพยายามปกป้องเจ้าเด็กพวกนั้น แล้วตอนนี้แกยังคิดว่าแกจะสามารถปกป้องพวกมันจากฉันได้อยู่อีกไหม?!”