ภายใต้ความสยดสยองแบบนี้ ซาบุสะ ไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำ ในเวลาไม่กี่วินาทีจิตใจของเขาก็ว่างเปล่าและดึงมือของเขาออกจากคุกน้ำทันที จากนั้นเขาหันหลังและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
ไม่ต้องพูดถึงการโจมตี ไนโตะ เขาไม่กล้าแม้แต่จะมองย้อนกลับไป!
ต่อหน้า ไนโตะ ซาบุสะ ปีศาจแห่งสายหมอกก็กลายเป็นเหมือนกับแมวขี้กลัวเท่านั้น
นารูโตะ และ ซาสึเกะ ตกตะลึงและพวกเขาก็ยังไม่สามารถตอบสนองอะไรได้
มันเกิดอะไรขึ้น?
ฟึ๊บ!!
คาคาชิ ที่หลุดออกจากคุกน้ำได้ เขาไม่แปลกใจเลยที่ ซาบุสะ จะวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตและไม่หันกลับมามอง
“เจ้านั่นหนีไปแล้วเหรอ?”
นารูโตะ ที่ตอบสนองได้ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำด้วยความประหลาดใจ
ซากุระ ที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน แต่เธอก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ถึงเจ้านั้นจะสามารถเอาชนะครู คาคาชิ ได้แล้ว แต่ถ้าครูของครูมาช่วย เจ้านั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหนี เพราะถ้าทั้ง 2 คนรวมพลังกัน พลังของทั้งคู่ก็จะเดินกว่าที่เจ้านั่นจะรับมือได้”
“ดูแปลก ๆ”
ซาสึเกะ ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าสับสน จากนั้นก็มองไปที่ ไนโตะ และพูดว่า “ครูคาคาชิ ก็หลุดจากคาถาแล้ว แต่ทำไมเขาไม่ไล่ตามเจ้านั่นไปล่ะ?”
เด็กทั้ง 3 คนกำลังพึมพำ แต่ คาคาชิ ก็ได้ยินที่พวกเขาพูดทั้งหมดได้อย่างอย่างชัดเจน
หนี? ไล่ตามเหรอ?
ถ้า มินาโตะ เป็นคนที่มาช่วยเขา เขาก็คงไม่เคลื่อนไหวเช่นกัน เพราะด้วยความเร็วของ มินาโตะ มินาโตะ จะสามารถจับตัว ซาบุสะ ได้อย่างง่ายดาย
แต่การเผชิญหน้ากับคนอย่าง ไนโตะ ด้วยการหลบหนี เป็นความผิดพลาด…เขาควรจะอยู่ที่นั่น และรอเวลาตาย!
ในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนั้น ไนโตะ ก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่ ซาบุสะ วิ่งหนีไป ตอนนี้ ซาบุสะ วิ่งหายไปแล้วและไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไป แต่ ไนโตะ ก็ขี้เกียจวิ่งไล่ เขาจึงโบกมือไปทางทิศนั้นอย่างเบื่อหน่าย
ความเงียบ
ซาบุสะ ที่วิ่งมาเป็นระยะไกลแล้ว จู่ ๆ เขาก็รู้สึกหนาวสั่นเข้ามา
แน่นอนว่าภาพนี้ นารูโตะ และ ซาสึเกะ ไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไป
เด็กทั้ง 3 คนมองไปที่ ไนโตะ อย่างแปลกประหลาดที่จู่ ๆ เขาก็โบกมือออกไปและไม่รู้ว่าเขาทำเพื่ออะไร
แต่เดี๋ยวพวกเขาจะรู้เอง
ฟึ้ม!!
ทันใดนั้นพื้นด้านหน้าของ ไนโตะ ที่เขาโบกมือออกไปก็แยกออกเป็น 2 ฝากอย่างรุนแรง!
ทันใดนั้นเหวที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นและกระจายไปยังระยะไกล
สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือแม้แต่ภูเขาที่อยู่ห่างออกไปก็ไม่สามารถหยุดการขยายตัวของรอยแตกได้และมันก็แตกออกอย่างรุนแรงจากตรงกลางทันทีที่มันไปถึง!
ช่างเป็นภาพที่น่าตกใจ!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ นารูโตะ และ ซาสึเกะ ก็ดูตกใจมากราวกับว่าพวกเขาถูกสายฟ้าฟาด จิตใจของพวกเขาก็ว่างเปล่าไปชั่วขณะและพวกเขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะคิดได้
ในตอนนี้ นารูโตะ , ซาสึเกะ และ ซากุระ เหมือนกำลังฝัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างและขากรรไกรของพวกเขาก็เกือบจะยาวถึงพื้น!
การต่อสู้ของ คาคาชิ กับ ซาบุสะ ก่อนหน้านี้ดูเหลือเชื่อสำหรับพวกเขามาก แต่หลังจากได้เห็นสิ่งนี้ การต่อสู้ของ 2 คนก่อนหน้านี้ก็ดูเหมือนเด็กกำลังเล่นกันมากกว่า
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ผู้สร้างภาพที่น่ากลัวนี้กลับขมวดคิ้วและดูไม่พอใจเล็กน้อย
เขาฆ่า ซาบุสะ แต่เขาก็สร้างความเสียหายให้กับสถานที่นั้นเป็นจำนวนมากโดยไม่คาดคิดเช่นกัน แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากเล็กน้อยที่จะฆ่ามดตัวหนึ่งโดยไม่ต้องบดขยี้มดตัวอื่น
อย่างไรก็ตามในโลกนินจา คาถานินจาที่อ่อนแอที่สุดก็ยังสามารถฉีกพื้นและแยกภูเขาได้!
“ช่างมันเถอะ”
เมื่อรู้สึกถึงการหายใจครั้งสุดท้ายของมดตัวนั้น ไนโตะ ก็ส่ายหัวอย่างใจเย็นจากนั้นก็กระแทกเท้ากับพื้น
ตู้ม!!
เสียงดังก้องขึ้นก่อนที่เหวนั้นจะหุบเข้าหากันอีกครั้ง และทั้ง 2 ซีกของภูเขาที่อยู่ห่างออกไปก็บีบเข้าหากัน
ในที่สุดภาพนี้ก็ทำให้ นารูโตะ และ ซาสึเกะ กลับมามีสติอีกครั้งและมองไปที่ ไนโตะ
นารูโตะ มองไปที่ ไนโตะ ด้วยความตกใจและในขณะเดียวกันก็อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเขากับ โฮคาเงะรุ่น 3
แต่เขาก็ยังคิดว่า รุ่น 3 นั้นแข็งแกร่งกว่า
ซาสึเกะ ดูตื่นเต้นและรู้สึกโหยหาพลังนี้ ถ้าเขาได้รับพลังนี้มา เขาก็สามารถฆ่าผู้ชายคนนั้นได้!
สำหรับ ซากุระ เธอรู้สึกตกใจ แต่ก็มีความชื่นชมให้กับ ไนโตะ เป็นอย่างมาก และในขณะเดียวกันเธอก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ไนโตะ ที่ดูเด็กกว่า คาคาชิ อย่างระมัดระวัง
ไนโตะ เหลือบมองพวกเขาทั้ง 3 คน เมื่อเห็นแบบนั้น ซากุระ ก็ไม่กล้ามองหน้าเขาและก้มหัวลงทันทีในขณะที่แก้มของเธอเริ่มมีสีแดงเล็กน้อย
สำหรับ นารูโตะ และ ซาสึเกะ พวกเขากลืนมีสีหน้าแบบเดียวกันโดยไม่รู้ตัว
สายตาของ ไนโตะ จับจ้องไปที่ ซาสึเกะ และ นารูโตะ เขารู้สึกได้ถึงจักระของ อินดรา และ อาชูร่า ในตัวของทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน
หากนำทั้ง 2 อย่างมารวมกันก็จะสามารถสร้าง เนตรสังสาระ ได้
แต่…แล้วไง?
หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ไนโตะ ก็หันหน้าไปทางอื่น
คาคาชิ กำลังมองไปที่ นารูโตะ และ ซาสึเกะ ในเวลานี้ โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่รู้สึกถึงจักระของ อินดรา และ อาชูร่า ที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของพวกเขา เขาแค่รู้สึกกลัวเล็กน้อย
ถ้าเขาปล่อยให้ ซาบุสะ ฆ่าเด็กทั้ง 3 คนนี้ในตอนนั้น เขาคงจะไม่มีหน้าไปพบพ่อของเขาหรือ มินาโตะ อาจารย์ของเขาได้ และแน่นอนว่าเขาจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับ ไนโตะ ที่เคยฝึกเขา
หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ คาคาชิ ก็ค่อย ๆ สงบลงและถาม ไนโตะ ด้วยน้ำเสียงที่เคารพ “ครูไนโตะ ทำไมท่านถึง…”
“ฉันแค่เดินผ่านมา”
ไนโตะ หันไปมอง คาคาชิ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย
แม้ว่า ไนโตะ จะเดินทางไป โคโนฮะ ไม่บ่อยนักในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่ในบางครั้งเขาก็ได้พบกับ อังโกะ , ไก และ คุเรไน อาจารย์ของ ฮินาตะ อยู่บ้าง แต่เขาไม่เคยเจอกับ คาคาชิ เลย
ไนโตะ ยังแอบมองไปที่ ซาสึเกะ และ นารูโตะ พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับตัวตนของเขา เพราะ นารูโตะ ไม่มีเพื่อนหรือใครสักคนที่จะคุยด้วยและ ซาสึเกะ ก็เป็นหมาป่าเดียวดาย ดังนั้นทั้งคู่จึงไม่เคยได้ยินชื่อของเขาเลย
แต่เป็น ซากุระ ที่คุ้นเคยกับชื่อของเขาเล็กน้อยและรู้สึกเหมือนเคยได้ยินมาจากที่ไหนสักแห่ง