ตอนที่ 1077 มิใช่ยาชนิดเดียวกัน / ตอนที่ 1078 สามารถแปรเปลี่ยนกันได้!

เล่ห์ร้ายโฉมสะคราญ

ตอนที่ 1077 มิใช่ยาชนิดเดียวกัน

 

 

พิษของยาพิษนั่นน่ากลัวเป็นอย่างมาก โดยรอบนี้ขุนนางของราชสำนัก อีกยั้งมีฮ่องเต้ที่ประทับอยู่เหนือศีรษะ หมอหลวงเหล่านี้ถึงได้ไม่นำจุกขวดเปิดออกมาหมด

 

 

หลังจากที่ซูหลีได้ยินคำตัดสินของหมอหลวง คิ้วของนางยิ่งขมวดเป็นปมมากกว่าเดิม

 

 

บัดนี้ยืนยันได้แล้วว่าขวดที่อยู่ในมือของเซียวเก๋อเหล่าเป็นยาพิษจริงๆ นางแน่ใจว่าขวดที่ตนส่งไปนั้นยังเป็นยาช่วยชีวิตอย่างแน่นอน

 

 

ไยเซียวเก๋อเหล่าถึงกล่าวว่า ทั้งสองขวดเป็นยาชนิดเดียวกันได้?

 

 

นางมิรู้สึกว่าเซียวเก๋อเหล่าเป็นบ้าเสียสติไปแล้วถึงได้พูดจาส่งเดชออกมาตรงนี้ เกรงว่าตรงกลางต้องมีช่องทางอะไรที่นางไม่รู้แน่ๆ

 

 

“ใต้เท้าทุกท่านตรวจสอบอีกขวดเถอะขอรับ” หลังจากได้รับคำตอบที่แม่นยำ เซียวเก๋อเหล่าจึงเร่งให้เหล่าหมอหลวงไปตรวจสอบขวดที่ซูหลีส่งให้

 

 

หลังจากที่หมอหลวงเหล่านี้สบตากัน จึงยังปิดปากและจมูกเปิดขวดกระเบื้องใบเล็กของซูหลีขึ้น

 

 

วิธีการตรวจสอบเหมือนกับก่อนหน้านี้ เพียงเปิดขวดขึ้นมานิดหนึ่ง ทว่าหลังจากสูดอากาศนั้นเข้าไป ท่าทีที่แสดงออกมาของเหล่าหมอหลวงจึงผ่อนคลายลง ในกลุ่มหมอหลวงนั้นยังมีกี่คนที่แสดงอาการดีใจ

 

 

“เป็นอย่างไร” ที่คนที่อยู่ด้านข้างเร่งถามประโยคหนึ่ง

 

 

“กราบทูลฝ่าบาท ยาขวดนี้มิเหมือนกันยาขวดนั้นพ่ะย่ะค่ะ ขวดก่อนหน้านี้เป็นยาพิษ ทว่าขวดนี้กลับเป็นยาวิเศษที่สามารถช่วยคนจากน้ำและไฟได้ ยานี้มีสรรพคุณพิเศษ วัตถุดิบนั้นซับซ้อน…” มีหมอหลวงคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความดีใจพูดคำพูดหนึ่งคำรบนี้ออกมาเป็นอันดับแรก

 

 

เพราะยาขวดนี้ของซูหลีพิเศษมากจริงๆ เขาจึงสังเกตอย่างละเอียดถี่ถ้วนครู่หนึ่ง จากนั้นเอ่ยพูดสรรพคุณและวัตถุดิบของยานี้อย่างผู้มีความรู้ต่อหน้าทุกคน

 

 

ทุกคนล้วนเห็นอาการตื่นเต้นของหมอหลวงหมดแล้ว และไม่มีใครพลาดที่จะได้ยินคำพูดของเขา…มิเหมือนกัน!

 

 

ยาทั้งสองมิเหมือนกันตั้งแต่แรก ขวดหนึ่งเป็นยาพิษ อีกขวดหนึ่งเป็นยาช่วยชีวิต จะเหมือนกันได้อย่างไร!

 

 

เมื่อได้คำตอบอย่างที่คาดการณ์ไว้ ท่าทีของซูหลีจึงผ่อนคลายลงไปครึ่งส่วน นางเหลือบตามองไปที่เซียวเก๋อเหล่าแล้วเอ่ยว่า

 

 

“อย่างไร? ใต้เท้าเซียวยังรู้สึกว่ายานี้เป็นยาที่ข้าน้อยมอบให้แด่ซูเฟยเหนียงเหนียงหรือไม่”

 

 

สีหน้าของเซียวเก๋อเหล่าเปลี่ยนไปครู่หนึ่งหมอหลวงเหล่านี้เป็นเขาที่ต้องการเรียกมา ส่วนยาเขาก็ให้ซูหลียื่นออกมาแล้ว ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับเป็นผลดีต่อซูหลี เปลี่ยนเป็นใครก็ไม่ดีใจทั้งนั้น

 

 

“ใต้เท้าเซียวเกรงว่าจะเป็นเพราะขวดที่บรรจุยานั้นเหมือนกัน ถึงได้เข้าใจใต้เท้าซูผิดเช่นนี้ ทว่าขวดกระเบื้องเล็กเช่นนี้ก็สามารถพบเห็นได้มิน้อย หาซื้อได้ง่ายมาก” ด้านข้างก็มีบัณฑิตเซี่ยที่ยืนขึ้นพูดวิเคราะห์แทนซูหลีด้วยเสียงเบาหลายประโยค

 

 

ซูหลีเหลือบตามองบัณฑิตเซี่ยครู่หนึ่ง สกุลเซี่ยและเซี่ยอวี่เสียนช่วยเหลือไว้จำนวนมาก พูดแล้วนางก็ควรจะขอบคุณพวกเขาถึงจะถูก

 

 

“นี่…” สีหน้าของเซียวเสวียนที่อยู่ข้างกายเซียวเก๋อเหล่าฉายแววประหลาดใจ มองไปยังเซียวเก๋อเหล่าด้วยความลังเลใจปราดหนึ่ง

 

 

เซียวเก๋อเหล่าอายุก็ไม่น้อยแล้ว และมิใช่คนที่หุนหันพลันแล่น นี่เป็นหลักฐานที่เตรียมการเอาไว้นานมาก ไม่ควรจะถูกซูหลีไขกระจ่างได้เช่นนี้!

 

 

“ใต้เท้าเซียว ไม่รู้ว่าข้าน้อยล่วงเกินที่ใด ท่านกับซูเฟยเหนียงเหนียงถึงได้ใส่ร้ายป้ายสีข้าน้อยเช่นนี้” ซูหลีใช้สายตาเยียบเย็นตวัดมองไปทางเซียวเก๋อเหล่าปราดหนึ่งและซักถามอย่างสงสัย

 

 

เซียวเก๋เหล่าได้ยินเช่นนี้ กลับมองนางด้วยสายตาล้ำลึกปราดหนึ่ง สายตานี้ทำให้ซูหลีถึงกับขมวดคิ้ว

 

 

“กราบทูลฝ่าบาท!” เซียวเก๋อเหล่าคุกเข่าลงอย่างฉับพลัน จากนั้นเอ่ยเสียงดัง “นี่ก็เป็นเพียงวิธีตบตาของใต้เท้าซูเท่านั้น ระหว่างยาที่สามารถช่วยชีวิตได้กับยาพิษ ดูเหมือนจะแตกต่างกันมาก ทว่ากระหม่อมทราบดีว่า ระหว่างยาสองชนิดนี้สามารถแปรเปลี่ยนซึ่งกันและกันได้พ่ะย่ะค่ะ!”

 

 

คำพูดนี้เมื่อเอ่ยออกมา ทำให้ทุกคนต่างประหลาดใจ

 

 

ยาพิษกับยาช่วยชีวิตสามารถแปรเปลี่ยนกันได้หรือ

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 1078 สามารถแปรเปลี่ยนกันได้!

 

 

นี่จะเป็นคำพูดที่เหลวไหลไปบ้างแล้วกระมัง!

 

 

ในการรับรู้ของทุกคน ยาพิษก็คือยาพิษ ยาช่วยชีวิตก็คือยาช่วยชีวิต ทั้งสองอย่างนี้ไม่อาจนำมาพูดปะปนกันได้

 

 

ทว่าหลังจากที่ซูหลีได้ยินเซียวเก๋อเหล่าพูดคำพูดนี้ออกมาหนึ่งคำรบ สีหน้าก็เปลี่ยนไปในที่สุด

 

 

“ผู้เฒ่าเซียวหมายความว่าอย่างไร” ฉินเย่หานที่อยู่เบื้องบนเอ่ยถามด้วยเสียงเยียบเย็นประโยคหนึ่ง

 

 

“กราบทูลฝ่าบาท จากที่กระหม่อมทราบ ใต้เท้าซูพกขวดกระเบื้องใบเล็กนี้ทุกวัน หากภายในขวดนี้บรรจุยาพิษเอาไว้จริงๆ อีกทั้งยังเป็นยาที่มีพิษร้ายแรงขนาดนั้น มิถือว่ามิเป็นเรื่องดีต่อใต้เท้าซู”

 

 

“ดังนั้นยานี้เป็นยาที่ใต้เท้าซูปรุงขึ้นจนกลายเป็นยาชั้นเลิศที่ใช้ช่วยชีวิตได้ตั้งแต่ต้น”

 

 

เซียวเก๋อเหล่าไม่อธิบายก็จบแล้ว เขาอธิบายเช่นนี้ ยิ่งทำให้คนจำนวนมากสับสนไปมากกว่าเดิม

 

 

ซูหลีพูดตั้งแต่ต้นแล้วว่า นี่คือยาชั้นเลิศที่ใช้ช่วยชีวิตได้ ในเวลานี้เซียวเก๋อเหล่าพูดถึงเรื่องเหล่านี้จะมีประโยชน์อะไรกัน

 

 

“ทว่าที่ฝ่าบาททรงไม่ทราบก็คือ ยาช่วยชีวิตชั้นเลิศนี้เมื่อนำไปผสมกับยาอีกตัวหนึ่ง จะสามารถแปรเปลี่ยนเป็นยาพิษที่สามารถทำร้ายผู้อื่นได้

 

 

เงียบสงัด…

 

 

คนโดยรอบคล้ายกับกำลังฟังตำนานเรื่องเล่ามิปาน มองไปยังเซียวเก๋อเหล่าด้วยสายตาเหลือเชื่อ

 

 

“กราบทูลฝ่าบาท เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ทำให้กระหม่อมก็กลัวว่าจะเข้าใจใต้เท้าซูผิดเช่นกัน ดังนั้นก่อนหน้านี้จึงเสาะหาคนมาตรวจสอบยาพิษนี้อย่างละเอียด จึงได้รับผลลัพธ์ออกมาเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ”

 

 

ขณะที่พูดเขายังหมุนกายมองไปทางหมอหลวงเหล่านั้น เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา “หากพวกท่านไม่เชื่อ ก็ลองตรวจสอบดูได้ เพียงโรยผงจินช่วงลงไปเพียงเล็กน้อย และตรวจสอบดูว่ายานี้กลายเป็นยาพิษหรือไม่!”

 

 

ผงจินช่วงเป็นยาที่ใช้ในชีวิตประจำวันอยู่บ่อยๆ วัตถุดิบภายในยานั้นมีเพียงไม่กี่ตัวยา เป็นวัตถุดิบที่พบเห็นอยู่บ่อยครั้ง

 

 

หลังจากหมอหลวงเหล่านี้ได้ยินคำพูดของเซียวเก๋อเหล่าต่างมองหน้ากัน ในเวลานี้ไม่มีใครตอบคำถามของเขาทั้งสิ้น

 

 

แต่จางย่วนพั่นกลับขมวดคิ้ว เมื่อเห็นเช่นนี้ถึงรับขวดใบเล็กของซูหลีมา จากนั้นจึงหยิบผงจินช่วงที่ตนพกมาใน**บยาออกมาเพียงเล็กน้อย โรยเข้าไปในยาของซูหลี

 

 

ในช่วงเวลานี้ความสนใจของทุกคนล้วนจับจ้องไปที่การเคลื่อนไหวของจางย่วนพั่นจนไม่กะพริบตา กลัวว่าตนจะพลาดอะไรไป

 

 

หลังจากโรยผงยาเข้าไป จางย่วนพั่นจึงยกขวดกระเบื้องใบเล็กน้อยจ่อใต้จมูกของตนเอง

 

 

เพียงชั่วพริบตาเดียว สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไป

 

 

“แค่กๆๆ!” จางย่วนพั่นไอออกมาอย่างรุนแรง โซซัดโซเซถอยมาก้าวหนึ่ง อีกทั้งการตอบสนองของหมอหลวงที่อยู่ด้านข้างยังว่องไว เขาหยิบฝาจุกปิดปากขวดยานั้นอย่างรวดเร็ว

 

 

“ใต้เท้า ไม่เป็นไรใช่หรือไม่” เหล่าหมอหลวงที่อยู่ด้านข้างเริ่มรู้สึกตัว พากันเข้าไปอยู่ข้างกายของจางย่วนพั่น!

 

 

สีหน้าของจางย่วนพั่นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แทบจะไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตนได้รับรู้

 

 

“…เป็นอย่างที่ใต้เท้าเซียวกล่าวไว้มิผิด! หลังจากเพิ่มผงจินช่วงเข้าเพียงเล็กน้อย ยาชั้นเลิศที่สามารถรักษาโรคได้ก็กลายเป็นยาพิษที่ใช้ทำร้ายผู้อื่นทันที! เมื่อเทียบกับยาขวดนี้…” จางย่วนพั่นชี้ไปที่ยาอีกขวดหนึ่งแล้วเอ่ย

 

 

“เหมือนกับอย่างกับแกะ!”

 

 

ฮือฮา…

 

 

ทุกคนต่างพากันหันหลังกลับไปมองที่ซูหลี

 

 

ผงจินช่วงไม่ใช่ของที่หายากอะไร ก็เหมือนกับที่เซียวเก๋อเหล่ากล่าว คนปกติมิมีใครที่จะพกยาพิษติดตัว เช่นนั้นก็เหมือนกับซูหลีที่เป็นคนที่เชี่ยวชาญในเรื่องการปรุงโอสถ

 

 

นางคงเข้าใจคุณสมบัติของยาขวดนี้อย่างชัดเจนดี

 

 

หากนางต้องการทำร้ายใคร เพียงแค่เทผงจินช่วงเข้าไปในยาช่วงชีวิตนิดเดียวเท่านั้น ยาขวดนี้ก็สามารถกลายเป็นยาพิษที่ทำร้ายคนได้! วิธีนี้เป็นวิธีที่โหดเ**้ยมมาก!

 

 

“กราบทูลฝ่าบาท! ยาขวดนี้เป็นยาที่ซูหลีเติมผงจินช่วงเข้าไปจนกลายเป็นยาพิษ จากนั้นจึงมอบให้แก่ซูเฟยเหนียงเหนียงพ่ะย่ะค่ะ!”

 

 

“กระหม่อมหวังว่าฝ่าบาทจะทรงไต่สวนให้กระจ่าง เพื่อหาความเป็นธรรมแก่ซูเหนียงเหนียงพ่ะย่ะค่ะ!” เซียวเก๋อเหล่าทรุดตัวคุกเข่าลง น้ำตาไหลพรากและพูดด้วยความคับแค้นใจเกินจะเปรียบ