SPH: บทที่ 276 การคํานวณดวงชะตาของนักพรตเต๋ปริศนา
บนชั้นที่สองของภูเขา ชิงเหลียงมีนักท่องเที่ยว สองสามคนที่อยู่รอบ ๆ บริเวณนั้น บางครั้งอาจได้ยินเสียงร้อง อุทานเป็นระลอกๆ สร้างฉากที่มีความคึกคัก
“นักพรตเต๋ คุณช่วยทํานายดวงชะตาให้ฉันได้ไหม?”
“แน่นอน! นักพรตเต๋า ฉันอยากรู้เรื่องชาติที่แล้วของฉัน ไม่ใช่เรื่องของชาติปัจจุบัน!”
“เอ๊ะ ฉันจะขอให้นักพรตเต๋ามาดูชาติก่อนของฉันแบบถ่ายทอดสดดีกว่า!”
“ได้โปรด เขียนอักษร หนึ่งคํา!”
จากฝูงชนรอบๆ การสนทนาที่โพล่งออกมา
ในขณะนี้เย่หยู และอาเข่อได้เดินทางมาถึงชั้นที่สองได้ยินเสียโดยบังเอิญ
เมื่อมองไปที่นักท่องเที่ยวที่ล้อมวงชั้นใน และชั้นนอก เย่หยและอาเข่อสามารถยืนที่ชั้นนอกสุดของชั้นนี้ ได้เท่านั้น และได้ฟังการสนทนา ที่มาจากวงภายใน
“เย่หยู ได้มีการกล่าวว่า นักพรตเต๋า มีคนให้มาคํานวณดวงชะตามากมาย! คุณไม่ต้องการที่จะรู้เรื่องชาติที่แล้วอย่างนั้นเหรอ”
อาเข่อมองเย่หยูอย่างตื่นเต้น
เย่หยูยักไหล่ หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ลืมไปซะ!”
“ทําไมล่ะ คุณไม่อยากรู้เหรอ? นักพรตเต๋นี้ แม่นจริงๆนะ!”
เย่หยุส่ายหัวเบา ๆ “มีอะไรที่อยากรู้กัน” ไม่ว่าเขาจะแม่นแค่ไหน ในสายตาของผมเขาก็แค่ทําเรื่องตลกๆแค่นั้น! “
อาเข่อมองเย่หยู แล้วโค้งงอริมฝีปากเล็กน้อย “ซึม!” พูดไปเรื่อย * ! คุณรู้วิธีคํานวณดวงชะตาหรือไม่? “
เย่หยู ยกคิ้วของเขา คิดย้อนกลับไปครั้งแรก ที่เขาใช้การคํานวณเลขในใจขั้นสูงสุด และความรู้สึกที่เขาได้มาจากมุมมองของเทพเจ้า
“แน่นอน ผมรู้วิธีการทํานาย!”
ขณะที่เขากําลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาก็ได้ยินเสียงที่ดังมาจากฝูงชน
“เรื่องราวของชาติก่อน ได้รับการคํานวนดวงชะตาแล้ว!”
หลังจากนั้น เสียงที่เต็มไปด้วยความคาดหวังก็ดังขึ้น “โอ?” โปรดบอกที นักพรตเต๋า!
“ประสก คุณเคยเป็นนักวิชาการ ในชาติที่แล้ว ภรรยาของคุณทํางานอย่างหนัก เพื่อสนับสนุนคุณให้คุณมีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน
ในฝูงชนจะได้ยินเสียงถอนหายใจของนักพรตเต๋าว่า “ไอ้หย่า ช่างน่าเสียดาย หลังจากคุณเจริญก้าวหน้าแล้ว
คุณกลับหลงลืมภรรยาของตัวเองไป และต้องการหย่ากับเธอ!”
“งั้นเหรอ?” เสียงที่ค่อนข้างวิตกกังวลออกมาจากฝูงชน
“ต่อมา … “นักพรตเต๋า หยุดสักครู่ ก่อนดําเนินการต่อ “ต่อมาภรรยาของคุณเสียชีวิตด้วยความเศร้าโศกภายในสามวันให้หลัง!”
“อะไรนะ! มันเป็นแบบนั้นจริงๆเหรอ”
ผู้เยี่ยมชมอุทยานโดยรอบ ทุกคนร้องออกมาว่า “นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?
“ฮี!” คนๆนี้ พูดได้ว่ายังเป็นคนอยู่อีกเหรอ! “เนรคุณ”
“แน่นอน! ภรรยานักวิชาการไม่ได้ใช้ความพยายามเลย และอยากให้เขาชนะติดอันดับ ซึ่งโชคไม่ดีที่เขาลงเอยด้วยการมอบใบหย่าให้กับเธอ!”
“ห…”คนที่ถามเกี่ยวกับชีวิตชาติแล้วของเขา เขาปล่อยลมหายใจ ก่อนที่จะดําเนินการต่อ “นักพรตเต๋า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ในชีวิตที่ผ่านมาของผมมันจบแล้ว!”
“ฮ่าฮ่า …” นักพรตเต๋ หัวเราะเสียงดังในฝูงชน” คุณคิดว่า คุณสามารถเป็นหน้าจากอดีตได้หรือไม่ คุณต้องรู้ว่า มีวิญญาณอยู่ในโลกนี้
“ถ้าคําทํานายของนักบวชผู้นี้ไม่ถูกต้อง คุณก็อายุเกินครึ่งร้อยปีแล้ว และยังไม่ได้แต่งงาน เหงาหงอยจนถึงตอนนี้!”
“คุณ…คุณ!” คุณรู้ได้อย่างไร?”
“ในชาติก่อน คุณเขียนจดหมายหย่า และส่งให้ภรรยาสิ่งที่คุณทําลงไป หากคุณตายลงไป คุณต้องไปนรก
คุณไม่สามารถตอบแทนเธอได้ในชาติที่แล้ว และต้องตามมาตอบแทนเป็นร้อยเป็นพันเท่าในชาตินี้
ถ้าไม่ท่า ในชาตินี้ คุณจะถูกทิ้งไว้คนเดียว จนกว่าคุณจะแก่ตายตามอายุขัย! “
ในฝูงชนเสียงอื้ออึ้ง เมื่อเสียงนักพรตเต๋าดังขึ้น
หลังจากนั้นไม่นาน ชายวัยกลางคนพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “อย่าทําให้ฉันกลัว ฉันโสดจนถึงตอนนี้ แต่ฉันยังไม่พบคนที่ฉันรัก! “
“จริงด้วย?” นักพรตเต๋าหัวเราะ “ในชีวิตนี้ คุณได้พบกับคนสามคนที่คุณรัก แต่ทุกคนตายลงโดยไม่ได้ตั้งใจ!”
“คุณมาหาฉัน เพื่อคํานวณชะตาว่าคุณเป็นดาวหายนะที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว หรือไม่?”
“นักบวชที่ไร้มลทินนี้ สามารถบอกคุณได้! คุณไม่ใช่ดาวหายนะ แต่ตราบใดที่คุณยังติดค้างภรรยาจากชาติก่อน จากนั้นทุกคนที่รักคุณ หรือคุณรักจะต้องตายอย่างอนาถ!”
อาเข่อ ยืนอยู่ข้างนอกสวน และเงยหน้าขึ้นเพื่อฟังเสียงที่มาจากข้างใน
“นักพรตเต๋า ช่วยด้วย ฉันควรทํายังไงดี” ร่างวิญญาณของภรรยาผมอยู่ที่ไหน?
อย่าทําให้เธอผิดหวังอีก
เมื่อได้ยินนักทองเที่ยวพูด นักพรตเต๋า ในฝูงชน นัยน์ตาของเย่หยูก็เปล่งประกายความประหลาดใจ
นักพรตเต๋นี้ มีบางอย่างในใจของเขา แต่เขาไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรต่อไป
“นักพรตเต๋ ช่วยด้วย! ขอให้ได้พบกับภรรยาที่กลับชาติมาเกิดอีกครั้ง ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อชดเชยให้เธอ”
นักท่องเที่ยวจํานวนมาก ถูกรวมตัวกันเป็นวงกลมเล็ก ๆ
ชายวัยกลางคน แต่งกายอย่างดี มองนักพรตเต๋า กับเคราแพะ
นักพรตเต๋าสวมเสื้อคลุมนักพรตเต๋าสีน้ําเงินเข้ม และร่างผอมบางพร้อมหมวกสูง บนหัวของเขา เขาดูเหมือนเป็นผู้เชี่ยวชาญพลังระดับยิ่งใหญ่
เมื่อได้ยินคําวิงวอนของชายวัยกลางคน นักพรตเต๋าหลับตา แล้วพูดอย่างเยือกเย็น “ลัทธิเต๋ผู้ต่ําต้อยคนนี้รู้ว่าเป็นชีวิตหลังความตาย แต่อย่าถามเกี่ยวกับชีวิตนี้!”
เมื่อได้ยินอย่างนี้ร่างกายของชายวัยกลางคนก็สั่นเทา และหลังจากนั้นไม่นานเสียงอ้อนวอนที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา ก็ยิ่งเด่นชัดขึ้นว่า “ท่านนักพรต! ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วว่า ในชาติก่อน เป็นนักวิชาการที่เนรคุณ ภรรยา! ตอนนี้ฉันต้องตอบแทนความมีน้ําใจของภรรยาของฉัน! กรุณาบอกฉันว่าภรรยาของฉันมีลักษณะอย่างไร!”
นักท่องเที่ยวโดยรอบ ทุกคนมองไปที่ชายวัยกลางคนด้วยความสงสาร ขณะที่พวกเขา พยายามเกลี้ยกล่อมเขาว่า “นักพรตเต๋า เพียงแค่บอกเขาไป ถือว่าคุณได้ทําอะไรที่เป็นการช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก!”
“ถูกต้องแล้ว ตอนนี้คนที่เขารักเสียชีวิตไปแล้ว แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!”
“เฮ้อ!” การถามหาความรักในโลกใบนี้ เป็นการสั่งสอนผู้คนโดยตรง ถึงวิธีการใช้ชีวิต และการเตรียมพร้อมกับความตาย ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับทุกคน!”
“นักพรตเต๋ เพื่อความยุติธรรม ให้เขาชดใช้การกระทําในชาติก่อน! ให้เขาตอบแทนด้วยชีวิตนี้แทน!”
“ถูกต้อง นักพรตเต๋บอกเขาไปเถอะ เกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดของภรรยาของเขา หลังจากชาติก่อน ที่เขาทําอะไรไม่ดี เพื่อที่เขาจะได้ชดใช้บาปของเขา!”
ข้างนอกฝูงชน ในดวงตาของอาเข่อน้ําตาคลอ ในขณะที่เธอฟัง เธออยู่ในภวังค์ “ต้องชดใช้! การชดใช้!” เธอตะโกนออกมา
เย่หยู มองดูการแสดงออกที่น่าตื่นเต้นของอาเข่อ และส่ายหัวเล็กน้อย “นี่เป็นเรื่องธรรมดา แม้ว่าพวกคุณจะไม่ได้ขอให้นักพรตเต๋าทํานาย เขาก็ยังคงจะพูดเรื่องนี้อยู่ดี!”
ในหมู่ฝูงชน นักพรตเต๋า เปิดเผยการแสดงออกที่ลังเล ขณะที่เขามองไปที่ฝูงชน และถอนหายใจ ” เนื่องจากพวกคุณร้องขอ สิ่งนี้ฉันไม่มีทางเลือก นอกจากต้องยอมรับอย่างไม่เต็มใจ!”
เมื่อชายวัยกลางคนได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความหวัง และเขาก็พูดว่า “ขอบคุณมาก ขอบคุณมาก!”
“แต่ .. “นักพรตเต๋ มองไปที่ชายวัยกลางคน และพูดอย่างเคร่งขรึม “นักบวชผู้ไร้ฝีมือคนนี้ กําลังช่วยเหลือคุณ ข้อห้ามคือ! คุณต้องจ่าสิ่งนี้อย่างชัดเจน!”
“รู้แล้วๆ!” ชายวัยกลางคน พูดอย่างรวดเร็วว่า “ผมจะมอบเงินหนึ่งแสนหยวน! ฉันหวังว่านักพรตเต๋าจะยอมรับไป!”
นักพรตเต๋ายื่นมือออกมา หยิบเคราแพะที่ใต้คาง และพยักหน้าเล็กน้อย “ในกรณีนี้ นักบวชผู้ต้อยต่ําจะบอกคุณ!”
ภายใต้สายตาที่คาดหวังของชายวัยกลางคน นักพรตเต๋าเผยให้เห็นการกลับชาติมาเกิดของภรรยาของเขาอย่างช้าๆจากชาติก่อน
“เธอเป็นครูที่สอนเด็กนักเรียน ในดินแดนแห่งความยากลําบาก ที่อยู่ห่างไกลใน เขตชายแดน เธออยู่ตามล่าพัง เธอทิ้งช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของเธอไว้ที่นั่น
และ สอนเด็กๆของเธอ เพื่อให้พวกเขาสามารถออกไปเชิดหน้าชูตาได้ในเมืองใหญ่!”นักพรตเต๋า มองไปที่ชายวัยกลางคน แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ไปหาเธอ เธอคุ้มค่ากับความพยายามของคุณ!”
ชายวัยกลางคนได้ยินเรื่องนี้ และยืนนิ่งอยู่นาน หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หายใจลึก ๆ และพูดด้วยน้ําเสียงจริงจังว่า “ฉันจะไปหาเธอ ใช้เวลาตลอดชีวิตที่เหลืออยู่กับเธอที่นั่น และเป็นครูสอนพิเศษ!”
แปะๆๆ! …(เสียงปรบมือ)
หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน นักท่องเที่ยวรอบข้างต่างก็ปรบมือ และมองไปที่ชายวัยกลางคนด้วยสายตาที่เปล่งประกาย ขณะที่พวกเขาสนับสนุนชายคนนั้นว่า “ไปหาเธอ! เธอเป็นคนดี และคู่ควรกับการได้รับสิ่งดีๆในชีวิตนี้!”
“ลุง คุณต้องไปหาเธอ อย่าทําให้เธอผิดหวัง!”
“ชายหนุ่ม ฉันขอให้คุณโชคดี!”
“เอาเลย พี่ชาย!” เมื่อพบเธอแล้ว ให้ส่งข้อความหาเราด้วย เพื่อที่เราจะได้เห็นผู้หญิงคนนี้ คนที่ใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว ! “
ทันใดนั้นชายวัยกลางคนผงกหัวของเขาด้วยดวงตาสีแดงเรื่อ เขาพูดอย่างเคร่งขรึม “มั่นใจได้เลยว่า
ฉันจะพบเธออย่างแน่นอน!”
หลังจากชายวัยกลางคนพูดจบแล้ว เขาก็หันไปมองนักพรตเต๋า และพูดอย่างสุดซึ่งว่า “ขอบคุณมากครับ ท่านนักพรตเต๋ขอบคุณ ที่บอกเรื่องการกลับชาติมาเกิดของเธอ!” ขอบคุณ! “
ชายวัยกลางคนโค้งคํานับให้ นักพรตเต๋าอย่างซาบซึ้งใจ