SPH: บทที่ 279 จิตใจสับสน
ร่างกายของหลิวหมิงเต่อ สันสะท้าน และขาของเขาอ่อนแรงจนเกือบจะคุกเข่า
หลิวหมิงเต่อไม่สามารถทําอะไรได้เลย นอกจากตื่นตระหนกอยู่ในใจของเขา ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว และมองดูอย่างน่าสยดสยอง เขามองเห็นทุกอย่างที่เคยท่าในอดีต! “
“น้องชาย! ไม่! ปรมาจารย์ ฉันผิดไปแล้ว! ขอร้องคุณ ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ!”
หลิวหมิงเต่อ กระซิบด้วยความกลัว
“คุณต้องการให้ปล่อยคุณไปงั้นเหรอ?”
เย่หยู หันกลับมา และชี้ไปที่นักท่องเที่ยวบนบริเวณนั้น
“ถ้างั้น บอกพวกเขา มาดูกันว่าพวกเขาจะยกโทษให้คุณมั้ย!”
บนภูเขาชิงเหลียง ผู้เยี่ยมชมทุกคนจ้องมองหลิวหมิงเต๋อ”ท่านนักพรต แค่พูดออกมา เราเชื่อว่า ท่านไม่ใช่คนหลอกลวง”
“ถูกต้อง ท่านนักพรตเต๋า นี่คือชายหนุ่มคนหนึ่งที่ใส่ร้ายคุณใช่มั้ย?”
“ตราบใดที่คุณพูด เด็กคนนี้จะไม่สามารถเดินบนภูเขาชิงเหลียงได้อีกต่อไป!”
“ท่านนักพรตเต๋า ไม่ได้หลอกลวงเงิน พวกเราต่างมอบให้เขาเอง นายไม่รู้เหรอ? เขาบริจาคเงินทั้งหมดนี้ ให้กับชุมชนที่ยากจน! “
ในขณะนี้นักท่องเที่ยวเหล่านี้ยังคงเชื่อมั่นในหลิวหมิงเต่อ โดยเชื่อว่าเขายังคงเป็น “ปรมาจารย์แห่งเส้นทางที่ควรเดิน”!
หลิวหมิงเต๋อได้ยินการสนทนาของนักท่องเที่ยว และหันหน้าไปทางเย่หยู เขารู้สึกถึงความขมขึ้นในปากของเขารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
“ทุกคน …”
หลิวหมิงเต่อมองผู้มาเยือนที่ภูเขารอบตัวเขา ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึง ความเสียใจเขาพูดช้าๆว่า “ชายหนุ่มคนนี้พูดถูกต้อง ฉันเป็นนักต้มตุ้น!”
นักท่องเที่ยว ต่างตกตะลึง พวกเขามองดูหลิวหมิงเต่อด้วยความไม่เชื่อ
“ฉันเป็นนักต้มตุ้น! ฉันไม่สามารถคํานวณชะตาทั้งในชาติก่อนหรือชาติหน้าของคนคนหนึ่งได้!”
อีกครั้ง คําพูดของ หลิวหมิงเต่อ เหมือนก้อนหินก้อนใหญ่ ตกลงไปในทะเลสาบอันสงบนิ่ง ก่อให้เกิดคลื่นบนผิวน้ํา
“โกหกจริง ๆ หรือ”
“จําๆ!” ฉันพูดไม่ออกและแทบไม่อยากจะเชื่อเลย! “
“ฉันไปยกย่องคนแบบนี้ได้อย่างไร!”
“ขอบคุณน้องชายตัวน้อย !” หากไม่ใช่ คุณ เราทุกคนคงจะถูก นักพรตเต๋หลอกลวง! “
นักท่องเที่ยว เริ่มพูดคุยด้วยเสียงเบา ๆ วิธีที่พวกเขามองหลิ่วหมิงเต่อ ตอนนี้เต็มไปด้วยความรังเกียจ และความโกรธ
“ทุกคนโปรดฟังฉัน!”
หลิวหมิงเต๋อโบกมือและพูดต่อไปว่า “แม้ว่าฉันจะไม่สามารถคํานวณชะตา ชาติก่อนและชาติหน้าได้ แต่เทคนิคการทํานายทั้งหกของฉันสามารถมองเห็นชะตากรรมและโชคชะตาของคน ๆ หนึ่งได้!”
เมื่อเห็นว่ากลุ่มนักท่องเที่ยวไม่เชื่อเขา หลิวหมิงเต่อพูดอย่างเร่งรีบว่าเหมือนกับที่ชายวัยกลางคนก่อนหน้านี้ ฉันคิดว่าชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตรายชีวิตของผู้หญิงธรรมดาๆ จะไม่สามารถอยู่กับเขาได้”
“เฉพาะผู้ที่มีจิตใจดีเท่านั้น ที่สามารถระงับโชคชะตาแบบนี้ได้! นอกจากนี้พวกเขาสองคนส่งเสริมซึ่งกันและกัน หากฉันปล่อยให้เขาหาคนที่ไม่ใช่ เขายังจะมีชะตากรรมที่ดีอยู่อีกเหรอ?”
เมื่อนักท่องเที่ยว ได้ยินคําพูดของ หลิวหมิงเต่อ สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป
“แล้วเงินที่เขาให้กับคุณล่ะ คุณจะบริจาคทุกอย่างจริงๆเหรอ?”
ในฝูงชน มีคนตั้งคําถาม
หลิวหมิงเต่อมองเย่หยู อย่างรู้สึกผิด , ไอแห้งๆและพูดว่า “แน่นอน! นักบวชผู้นี้ สาบานต่อสวรรค์ว่า จะบริจาคเงินทั้งหมดจริง ๆ !”
เมื่อนักท่องเที่ยวได้ยินสิ่งนี้ พวกเขาพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ “ถ้าเป็นรื่องจริง คุณก็มีเหตุผล”
เมื่อ หลิวหมิงเต่อได้ยินสิ่งนี้ อารมณ์ที่ตึงเครียดของเขาก็ผ่อนคลายในที่สุด
“น้องชาย พวกเขาให้อภัยฉันแล้ว คุณคิดว่าไง?”
หลิวหมิงเต่อมองเย่หยู และถามด้วยสีหน้าที่ขมขึ้น
เย่หยูเปิดเผยรอยยิ้ม มองดูหลิวหมิงเต่อ แล้วพูดว่า “ถ้าจะให้เชื่อว่า สิ่งที่คุณพูดเป็นเรื่องจริง ผมต้องทดสอบคุณในอีกระดับนึง!”
ดวงตาของเย่หยูเผยร่องรอยของความประหลาดใจ หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า
“ถ้าคุณเห็นด้วยล่ะ ผมจะปล่อยคุณไป?”
เมื่อได้ยินดังนั้น ความสุขส่งประกายไปทั่วใบหน้าของหลิวหมิงเต่อ ในขณะที่เขาพูดอย่างตื่นเต้น “ดี! นักบวชผู้ไร้มลทินนี้ ยอมรับการทดสอบทั้งหมด!”
หลิวหมิงเต่อ มองไปที่เย่หยู ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นการแสดงออกที่ผ่อนคลาย หัวใจของเขาสดชื่นขึ้นมาอย่างลับ ๆ
มันไม่ใช่แค่การทดสอบอย่างง่ายๆหรือ? นักบวชผู้ไร้ฝีมือคนนี้ใช้ชีวิตในโลกนี้มานาน เขาเคยเห็นวิธีการทดสอบมามากมาย
ฮิฮิ! คุณยังเด็กจริงๆ คุณต้องการใช้การทดสอบว่า ฉันจะมอบเงินทั้งหมด ที่หลอกลวงมาตลอดมั้ย? นี่เหรอที่คุณต้องการ!
มุมปากของเย่หยู เกิดรอยยิ้ม เขาเห็นความพึงพอใจในดวงตาของหลิวหมิงเต่อ
อย่างไรก็ตาม คุณคิดว่าการทดสอบของฉันสามารถตบตาได้อย่างง่ายดายหรือไม่? ไร้เดียงสาเกินไป!
วิธีการฝึกฝน: เครื่องรางแห่งชีวิตและความตาย!
เย่หยูโบกมือของเขา และของเหลวหยดหนึ่งลอยอยู่เหนือฝ่ามือของเขา
หวิด!
ด้วยการพลิกมือของเขา น้ําแข็งชิ้นเล็ก ๆ ก็ปรากฏขึ้นที่ปลายนิ้วของเย่หยู
เย่หยู ยกมือขึ้น และภายใต้แสงไฟที่สะท้อนจากแสงแดด ผลึกน้ําแข็งบนปลายนิ้วของเขา ปล่อยแสงเย็นจางๆหวิด!
ด้วยการสะบัดข้อมือของเย่หยุผลึกน้ําแข็งก็เข้าสู่ร่างกายของหลิวหมิงเต่อในพริบตา
“นี่คืออะไร?!”
ใบหน้าของหลิวหมิงเต๋อซิด และเกิดรู้สึกไม่ดีขึ้นในใจ
“ไม่ต้องกังวล!” “จากนั้นฉันจะถาม และคุณก็แค่ตอบ ตราบใดที่คุณพูดความจริงแล้ว คุณจะปลอดภัย แต่ถ้าคุณโกหก … คุณไม่อยากสัมผัสความรู้สึกนั้นเป็นครั้งที่สองหรอก!”
ร่างของ หลิวหมิงเต่อตัวสัน ความรู้สึกราวกับว่า ตัวตนของเขาหลุดออกจาก การควบคุมของเขา
อย่างไรก็ตามตอนนี้ หลิวหมิงเต๋อ พบว่ามันยากที่จะถอย เขาสามารถกัดฟันและพูดว่า “เอาเลย ถามเลย นักบวชคนนี้ได้กลับตัวกลับใจ และไม่ได้โกหกหลอกลวงอีกต่อไป!”
“ตกลง!”
เย่หยู ถามทันทีว่า “ถ้างั้น บอกผมว่า แผนในอนาคตของคุณจะมีหลอกลวงอีกหรือไม่?”
หลิวหมิงเต่อลังเลอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกว่ามันจะเป็นการดีกว่า ถ้าเขาจะพูดความจริง จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาโกหก
“ในอนาคตนักบวชคนนี้ พูดหนึ่งก็คือหนึ่ง พูดสองก็คือสอง! ไม่ได้พูดเกินจริงไปกว่านี้อีกแล้ว
หลังจาก หลิวหมิงเต่อพูดจบ เขาก็หลับตาอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาค้นพบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลง เขาเปิดตาของเขา เผยให้เห็นการแสดงออกที่ผ่อนคลาย
ฮิฮิ! หากเราไม่ได้พูดความจริง เราก็ยังสามารถหลบซ่อนมันจากคุณได้! หากมีคนอื่น ที่มาให้เงินเขาเอง ก็ไม่อาจตําหนิเขาได้!
หลิวหมิงเต่อ พอใจกับตัวเองอย่างลับๆ ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะทําให้ฉันกลัวเสียเปล่า!
ปราศจากความกลัวในหัวใจของเขา เขามองเย่หยูด้วยการแสดงออก ที่น่าเกรงขาม
“ฮ่า!” เย่หยู หัวเราะเยือกเย็น ราวกับว่าเขาไม่รู้สึกถึงความหมาย ที่ซ่อนอยู่หลังคําพูดของ หลิวหมิงเต่อ
“จากนั้น ให้ฉันถามคําถามอีกหนึ่งคําถามกับคุณ”
เมื่อหลิวหมิงเต่อได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้น แล้วพูดด้วยน้ําเสียงแบบสบาย ๆ “คุณสามารถถามได้มากเท่าที่คุณต้องการ
ฉันจะพูดแต่ความจริงเท่านั้น
“วันนี้ คุณต้องการที่จะบริจาคเงิน จากการหลอกลวงทั้งหมดหรือไม่?
นัยน์ตาของเย่หยูประกาย ในขณะที่เขาถามหลิวหมิงเต่อ
“นี่” หลิวหมิงเต่อลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อคิดถึงคําตอบของตัวเอง ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เมื่อคิดว่าเยี่หย อาจแค่หลอกเขาจึงตัดสินใจใช้คําโกหกเพื่อถ่วงเวลาเย่หยู
“ใช่แล้วนักบวชคนนี้ ตั้งใจบริจาค …”
หลิวหมิงเต่อ กําลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ!
เพราะหลิวหมิงเต่อ พบว่าตัวเองสูญเสียการควบคุมตัวเอง!
ร่างกายของเขาทั้งหมดแข็งที่อ และเริ่มพูดทุกอย่างในใจของเขา
“แน่นอนว่า ฉันกําลังโกหก! เงินทั้งหมดนี้เป็นของฉัน หลังจากที่ได้พยายามมามากมาย ฉันจะบริจาคมันได้อย่างไร?
ด้วยคําพูดเหล่านี้ หลิวหมิงเต่อตัวแข็งที่อในใจของเขา จิตใจของฉันยุ่งเหยิง ฉันเป็นใครกัน? ฉันอยู่ที่ไหน? ฉันเพิ่งพูดอะไรออกไป
เมื่อได้ยินคําพูดของหลิวหมิงเต่อ เย่หยูก็มองเขาอย่างมีความหมายว่า “โอ้ แล้วสิ่งที่คุณพูด ก็เป็นเรื่องโกหกสิ
เมื่อนักท่องเที่ยวโดยรอบ ได้ยินคําพูดที่ยอดเยี่ยมของหลิวหมิงเต่อ ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ
ที่ถูกหลอกซ้ําอีก
“ถุย!” นักพรตเต๋านี้ ส่งกลิ่นโฉ่! มันไร้ประโยชน์ที่ฉันจะเชื่อในตัวเขา สิ่งที่เขาท่ามันชั่วร้าย! “
“ถ้าไม่ใช่ชายหนุ่มคนนี้ เราคงจะถูกนักพรตเต๋หลอกจนตาย!” ฮ่ม! นักพรตเต๋าคนนี้ ภายนอกเป็นคนซื่อตรง! ถ้าไม่ใช่ชายหนุ่มคนนี้ ใครจะค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเขา?