ตอนที่ 1702 ทวดถึงซิ (2)
วิธีของจูเก๋ออินทำให้คนจำนวนมากไม่สามารถทนเขาได้แต่ไม่มีใครกล้าต่อต้านจูเก๋ออินตรงๆ ถึงยังไงเขาก็คือประมุขน้อยของวิหารมังกร
สีหน้าของเฉียวฉู่ยิ่งไม่น่าดูมากขึ้นเขามองเยว่อี้ที่หน้าซีดราวกระดาษและติดอยู่ใต้เท้าของจูเก๋ออิน ดวงตาของเขาฉายแววน่ากลัว
[ไม่มีใครยอมแพ้งั้นหรือ?]
เยว่อี้ไม่เหลือแรงจะพูดออกมาด้วยซ้ำแล้วเขาจะบอกยอมแพ้ได้อย่างไร? จูเก๋ออินเอาเท้าเหยียบเยว่อี้ไว้ ไม่ให้เขามีโอกาสหนีออกจากเวทีประลอง เห็นได้ชัดว่าเขาอยากให้เยว่อี้ตายบนเวทีนั้น!
ความไร้ยางอายของจูเก๋ออินทำให้เฉียวฉู่เกลียดการที่เขาไม่สามารถพุ่งเข้าไปฉีกใบหน้าที่น่ารังเกียจนั้นได้แต่เศษเสี้ยวของความมีเหตุมีผลในใจของเขาบอกเขาว่า การที่เขาพูดออกไปนั้นก็มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้แล้ว ถ้าเขาโจมตีจูเก๋ออินจริงๆ เขาก็อาจทำให้ศิษย์คนอื่นของวิหารปีศาจเพลิงสงสัยได้
เมื่อโดนสถานะของตัวเองในตอนนี้กดไว้เฉียวฉู่ก็ทำได้แค่กล้ำกลืนความโกรธลงไป ในใจปรารถนาให้จวินอู๋เสียมาถึงซะที
บรรยากาศรอบเวทีประลองแปลกไปคนที่นั่นไม่ได้โง่ พวกเขาเห็นได้ว่าการประลองระหว่างจูเก๋ออินและเยว่อี้เกินกว่าขอบเขตของการประลองปกติแล้ว หลังจากจูเก๋ออินเหนือกว่าคู่ต่อสู้อย่างท่วมท้น เขาก็ไม่หยุด แต่กลับตัดเส้นทางถอยของเยว่อี้ไปจนหมด และควบคุมตัวเขาเอาไว้บนเวที
ต่อหน้าต่อตาทุกคนจูเก๋ออินทำเหมือนทำกับเหยื่อที่ไร้ทางสู้ ยกเท้าขึ้นกระทืบร่างของเยว่อี้อย่างต่อเนื่อง
เสียงกระดูกแตกดังออกมาทำให้ทุกคนที่ได้ยินพากันขนลุกขนพอง
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเยว่อี้ฟกช้ำดำเขียวไปหมดดั้งจมูกหักจากการกระทืบของจูเก๋ออิน กระดูกสีขาวโผล่ออกมาให้เห็นจากบาดแผล เลือดไหลนองไปทั่วพื้น
กู่ซินเยียนรู้สึกติดขัดในอกราวกับจะหายใจไม่ออกในฐานะของคุณหนูแห่งวิหารมารโลหิต ความขัดแย้งระหว่างวิหารอื่นๆจะเป็นประโยชน์และไม่มีผลเสียใดๆกับนาง ในตอนที่วิหารอื่นๆตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย วิหารมารโลหิตจึงจะมีโอกาสผงาดขึ้นมา
แต่ตอนนี้นางกำลังปวดหัวตุบๆจากกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งนั่น
“ไปตามผู้อาวุโสของวิหารจิงหงมาที่นี่”กู่ซินเยียนสูดหายใจเข้าลึกและพูดเบาๆกับศิษย์ของวิหารมารโลหิตที่อยู่ข้างๆนาง
ศิษย์วิหารมารโลหิตคนนั้นมองกู่ซินเยียนอย่างงุนงง“คุณหนู ท่าน……”
กู่ซินเยียนแสร้งทำเป็นนิ่งและพูดว่า“วิหารมังกรตั้งใจจะลากเราเข้าไปในเรื่องนี้ด้วย มันไม่เพียงจะทำให้เราเป็นศัตรูกับวิหารเงาจันทราเท่านั้น แต่เขายังยั่วยุคนจากวิหารปีศาจเพลิงต่อหน้าทุกคน เราจะปล่อยให้เขาทำตามใจชอบต่อไปไม่ได้” กู่ซินเยียนมองออกว่าจูเก๋ออินมีเจตนาเช่นไร ไม่ว่ายังไงนางก็จะไม่ยอมให้จูเก๋ออินทำสำเร็จได้แน่
“แต่คนของวิหารจิงหงจะ……กล้ายุ่งหรือ?”ศิษย์วิหารมารโลหิตพูดอย่างระมัดระวัง ไม่ว่ายังไงจูเก๋ออินก็เป็นประมุขน้อยของวิหารมังกร วิหารจิงหงอาจจะกลัวมีปัญหาได้
กู่ซินเยียนตอบว่า“วิหารจิงหงจะไม่มีวันยอมให้ศิษย์คนใดเสียชีวิตในอาณาเขตของพวกเขาหรอก ไม่งั้นพวกเขาก็ยากที่จะตอบคำถามได้”
คนจากสิบสองวิหารพวกนี้มาที่นี่เพื่อร่วมฉลองวันเกิดของประมุขวิหารจิงหงถ้ามีใครต้องเสียชีวิตในอาณาเขตของวิหารจิงหง ไม่ว่าผู้กระทำผิดจะเป็นใครก็ตาม วิหารจิงหงก็ยังต้องตอบคำถามเรื่องนี้กับวิหารอื่นๆอยู่ดี
ตราบใดที่คนของวิหารจิงหงไม่ได้โง่เขลาเกินไปนักพวกเขาย่อมต้องการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนั้นขึ้นอย่างแน่นอน
ศิษย์วิหารมารโลหิตพยักหน้าและวิ่งออกไปจากฝูงชนทันที
บนเวทีประลองจูเก๋ออินยังคงทรมานเยว่อี้ไม่หยุด เมื่อเห็นสภาพอันเลวร้ายของเยว่อี้ รอยยิ้มที่มุมปากของเขาก็ลึกขึ้น