ตอนที่ 1703 ทวดถึงซิ (3)
เยว่อี้ใกล้จะหมดลมหายใจแล้วเนื้อฉีกเลือดโทรมกาย จูเก๋ออินลงนั่งยองๆด้วยความพอใจ เขาคว้าผมเยว่อี้ดึงเขาขึ้นมา
“คุณชายเยว่เมื่อกี้มีคนพูดว่าการประลองของเราทำให้พวกเขาเสียเวลา เจ้าพูดมา เจ้าจะยอมแพ้ไหม จะได้รู้ผลสักที” จูเก๋ออินถามอย่างชั่วร้าย
หางตาของเยว่อี้แตกและตาทั้งสองข้างก็บวมปิด ไม่สามารถลืมตาได้เลย เขาไม่สามารถขยับเขยื้อนได้แม้แต่น้อย แล้วจะตอบจูเก๋ออินได้อย่างไร?
ดวงตาของจูเก๋ออินฉายแววมุ่งร้ายอย่างมากเขาลุกขึ้นยืนพร้อมกับดึงเยว่อี้ขึ้นมาด้วย จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองเฉียวฉู่ที่เป็นคนพูดก่อนหน้านี้ และพูดพร้อมกับหัวเราะว่า “คุณชายเยว่ช่างเป็นคนดื้อรั้นจริงๆ ดูเหมือนเขาไม่คิดที่จะยอมแพ้เลยสักนิด”
ขณะที่พูดจูเก๋ออินก็จ้องมองไปที่เฉียวฉู่ด้วยสายตายั่วยุ
“ทวดมึงซิ!!”เฉียวฉู่สูญเสียความเยือกเย็น แสงพลังวิญญาณสีม่วงเปล่งประกายออกมาจากร่างของเขาอย่างฉับพลัน มันเจิดจ้าสว่างไสวจนบดบังแสงของจูเก๋ออิน!
แสงพลังวิญญาณเจิดจ้ามากจนทำให้ผู้เยาว์ทุกคนจากรอบด้านพากันตกใจ
[พลังวิญญาณสีม่วงขั้นสาม!]
กระทั่งจูเก๋ออินก็สีหน้าเปลี่ยนไปเขาได้ยินว่างานชุมนุมเทพยุทธ์ครั้งล่าสุดมีผู้เยาว์ที่มีพลังมหาศาลอยู่หลายคน และเคยได้ยินพวกผู้อาวุโสคุยกันถึงเรื่องนี้ในวิหาร แต่เขาไม่รู้ว่าพลังของพวกเขาอยู่ในระดับใด ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือเฉียวฉู่เป็นหนึ่งในผู้เยาว์พวกนั้น!
แม้แต่จูเก๋ออินผู้หยิ่งผยองและหลงตัวเองก็ยังตกใจเมื่อเห็นระดับพลังของเฉียวฉู่!
[เจ้าเด็กวัยรุ่นคนนี้มีพลังวิญญาณสีม่วงขั้นสามจริงๆเป็นไปได้ยังไง?]
[ถ้าปล่อยให้เขาพัฒนาต่อไปใครจะรู้ว่าเขาจะกลายเป็นคนที่น่ากลัวขนาดไหนในเวลาแค่ไม่กี่ปี?]
เฉียวฉู่ไม่สามารถดับไฟโทสะที่โหมกระหน่ำในใจเขาได้วิธีที่โหดเหี้ยมของจูเก๋ออินไม่ใช่สิ่งที่ใครจะทนได้ การฆ่าคนก็แค่ตัดหัวซะก็ได้แล้ว แต่เขากลับเหยียดหยามเยว่อี้ ช่างเลวทรามต่ำช้าและน่ารังเกียจจริงๆ!
แต่ในขณะที่เฉียวฉู่กำลังจะพุ่งขึ้นไปบนเวทีประลองเพื่อฆ่าจูเก๋ออินเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งก็ดังออกมาจากฝูงชน
“ที่แท้ประมุขน้อยแห่งวิหารมังกรก็เท่านี้เอง นอกจากรังแกคนที่ไม่มีทางสู้ ก็ดูเหมือนจะไม่มีความสามารถอื่นแล้ว”
เสียงนั้นเต็มไปด้วยการเสียดสีเหน็บแนมทุกคนพากันหันไปทางต้นเสียงโดยพร้อมเพรียงกัน
พวกเขาเห็นเด็กหนุ่มหน้าอ่อนคนหนึ่งเดินช้าๆเข้ามาจากด้านหลังของฝูงชนโดยมีเด็กสาวจากวิหารเงาจันทราตามมาด้านหลัง และผู้ชายอีกคนที่สวมเครื่องแบบของวิหารเงาจันทรา
ทันทีที่จูเก๋ออินเห็นใบหน้าของเด็กหนุ่มเขาก็หน้าเขียวทันที!
ถ้าบอกว่าที่เขาลงมือกับเยว่อี้อย่างต่ำช้าเช่นนั้นเป็นเรื่องปกติวิสัยแล้วล่ะก็คนที่เขาอยากให้ตายมากที่สุดก็คงไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเด็กหนุ่มตรงหน้าเขาคนนี้นี่เอง!
เด็กหนุ่มคนที่ดึงดูดสายตาของกู่ซินเยียนไปนับครั้งไม่ถ้วนในงานเลี้ยงเมื่อคืน!
“ไอ้หนูพูดเช่นนั้นหมายความว่ายังไง?” พอจูเก๋ออินเห็นจวินอู๋เสีย ความโกรธที่เขาระบายใส่เยว่อี้ก็ลุกโหมขึ้นอีกครั้ง
จวินอู๋เสียเดินเข้ามาจากในฝูงชนสายตาเย็นชาของนางไม่ได้มองไปที่จูเก๋ออินเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่กวาดมองไปที่ร่างของเยว่อี้แทน
เมื่อเห็นร่างโชกเลือดของเยว่อี้ดวงตาของจวินอู๋เสียก็ทอประกายเยียบเย็น
เมื่อครู่นางนั่งอยู่ในห้องของตัวเองและกำลังคุยกับจวินอู๋เหยาเรื่องผลการฝึกของนางในช่วงนี้ แต่จู่ๆนางก็ได้รับข้อความบนแผ่นหยกโดยไม่คาดคิด มีเพียงเพื่อนๆของนางเท่านั้นที่มีแผ่นหยกพวกนี้ หากไม่อยู่ในช่วงวิกฤตจริงๆ พวกเขาจะไม่ใช้แผ่นหยกนี้เล่นๆแน่ และบนแผ่นหยกของนาง นางก็เห็นตัวอักษรคำว่า “ประลอง” ได้อย่างชัดเจน!