ตอนที่ 1705 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (1)
จูเก๋ออินไม่อยากฆ่าเยว่อี้เร็วนักมีเยว่อี้อยู่ในมือ เขาก็มีโอกาสทำให้จวินอู๋เสียอับอายได้มากมาย!
ถ้าจวินอู๋เสียคุกเข่าลงคำนับขอชีวิตเยว่อี้จริงๆจูเก๋ออินก็จะบรรลุเป้าหมายในการทำให้จวินอู๋เสียได้รับความอัปยศอดสู ในขณะเดียวกันมันก็จะทำให้กู่ซินเยียนได้เห็นอย่างชัดเจนว่าจวินอู๋เสียอ่อนแอและไร้ประโยชน์แค่ไหน
และถ้าจวินอู๋เสียเลือกที่จะไม่ช่วยเยว่อี้จูเก๋ออินก็ไม่เกี่ยงเหมือนกัน เพื่อศักดิ์ศรีตัวเองถึงกับยอมสละชีวิตเพื่อนร่วมวิหาร เขาจะกลายเป็นที่รังเกียจเหยียดหยามของทุกคน
พูดได้เลยว่าตั้งแต่วินาทีที่จูเก๋ออินยื่นข้อเสนอนั้นออกไป เขาก็ไม่กังวลแม้แต่น้อยว่าจวินอู๋เสียจะเลือกอะไร
เพราะสำหรับเขาแล้วไม่ว่าจวินอู๋เสียจะเลือกอะไรก็ตาม ผลมันก็เหมือนกัน!
คนอ่อนแอไร้กระดูกสันหลังหรือคนเห็นแก่ตัวที่ถูกผู้คนรังเกียจเหยียดหยาม นี่เป็นปัญหาที่จูเก๋ออินโยนใส่จวินอู๋เสีย
พวกผู้เยาว์ที่อยู่รอบๆถกเถียงกันอย่างดุเดือดพวกเขาไม่รู้ว่าอะไรทำให้จูเก๋ออินจ้องเล่นงานคนจากวิหารเงาจันทราสองคนนี้อย่างรุนแรงเช่นนี้ เขาไม่เพียงทำร้ายเยว่อี้จนบาดเจ็บสาหัส แต่ยังทำเรื่องให้ยากสำหรับจวินอู๋เสียอีกด้วย
บางคนเริ่มสงสารศิษย์ของวิหารเงาจันทราเมื่อเห็นพวกเขาถูกข่มเหงและได้รับความอัปยศอดสูอย่างเลวร้ายขนาดนี้ แต่ก็ไม่มีทางจะตอบโต้ได้เลยสักนิด ทำให้พวกเขาตกใจมากทีเดียว
สายตาเย็นชาของจวินอู๋เสียที่มองจูเก๋ออินแฝงแววเย้ยหยัน
[เจ้าหมอนี่ช่างกล้าพูดจริงๆ]
รังสีอำมหิตเข้มข้นลอยออกมาจากด้านหลังของจวินอู๋เสียพร้อมกับเสียงที่เต็มไปด้วยความรื่นเริงดังขึ้น
“ฆ่าเจ้านี่ได้ไหม?”ชายที่ยืนอยู่ด้านหลังจวินอู๋เสียถามขึ้นด้วยเสียงที่ได้ยินกันแค่สองคน ดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องมองไปยังจูเก๋ออินที่ยินดีอยู่กับชัยชนะ
จวินอู๋เสียส่ายหน้า
เรื่องแบบนี้นางอยากทำด้วยตัวเองมากกว่า!
“ต่อหน้าประมุขน้อยจูเก๋อวิหารเงาจันทราจะมีทางอื่นให้เลือกได้อย่างไร?” จวินอู๋เสียเอ่ยปากพูด “คนทั่วแผ่นดินต่างรู้ว่าความแข็งแกร่งของวิหารมังกรเป็นรองเพียงวิหารมารโลหิตและวิหารปีศาจเพลิง และรู้ด้วยว่าประมุขน้อยจูเก๋อเป็นผู้มีพรสวรรค์ล้ำเลิศมาตั้งแต่เด็ก เป็นหนึ่งในเด็กรุ่นใหม่ที่มีพลังโดดเด่นที่สุดของสิบสองวิหาร ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าประมุขน้อยจูเก๋อมีพรสวรรค์มากเพียงใด แค่เรื่องที่ท่านเป็นประมุขน้อยของวิหารมังกร ข้าก็เชื่อว่าในบรรดาสิบสองวิหาร นอกจากคนของวิหารมารโลหิตและวิหารปีศาจเพลิงแล้ว ศิษย์จากวิหารอื่นๆไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธท่าน ไม่ว่าวันนี้ท่านจะฆ่าเยว่อี้หรือจะไว้ชีวิตเขา ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน พวกเราจะมีทางเลือกได้อย่างไร?”
จวินอู๋เสียโยนคำถามกลับไปให้จูเก๋ออินอย่างกะทันหัน
ทุกคนที่ได้ยินคำพูดของจวินอู๋เสียต่างรู้สึกถึงคลื่นแห่งการหมดหนทางสาดซัดเข้าใส่พวกเขาและรู้สึกว่าตนไร้พลังอย่างมาก
คำพูดเหล่านั้นดังเข้าหูพวกเขาอย่างแผ่วเบาแต่ซึมลึกลงสู่หัวใจ
ใช่แล้ววิหารมังกรยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ นอกจากวิหารมารโลหิตและวิหารปีศาจเพลิงแล้ว ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้เลย และด้วยการที่จูเก๋ออินเป็นประมุขน้อยของวิหารมังกร แม้ว่าจะขึ้นเวทีประลอง แต่คนจากวิหารอื่นจะมีใครกล้าขึ้นไปต่อสู้กับเขา?
ในตอนนั้นพวกผู้เยาว์ที่กำลังดูโชว์เด็ดๆพลันเกิดความกังวลขึ้นในใจทันที
พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าวิหารมังกรกับวิหารเงาจันทรามีเรื่องขัดแย้งกันมาก่อนหน้านี้และไม่เคยได้ยินว่าจูเก๋ออินและเยว่อี้เคยมีข้อพิพาทกัน แต่เส้นทางที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลยของสองคนนี้ก็ถูกจูเก๋ออินลากมาบรรจบกันในวันนี้
การกดขี่และการบีบบังคับเยว่อี้ของจูเก๋ออินทุกคนล้วนเห็นด้วยตาของตัวเองแล้ว ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่คิดอะไรมาก แต่ตอนนี้พอคิดดูอีกที พวกเขาก็พากันเหงื่อแตกพลั่ก!