บทที่ 224 เย่เฉินหลอกกู（2）
เย่เฉินก็ไหล่ตกอย่างทำอะไรไม่ได้ แล้วก็หยิบเอาเช็คเงินสดเอามาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้เธอ พร้อมพูดว่า “แม่ครับ นี่ครับเช็คเงินสด”
หม่าหลันรับเอาเช็คเงินสดอย่างตื่นเต้น ดีอกดีใจ แล้วก็รีบไปชำระเงิน
เย่เฉินเห็นเธอรีบร้อนอย่างนั้น ก็รู้ได้ว่าเธอต้องการเงินที่เหลือ แล้วก็ถอนหายใจ จากนั้นก็หันตัวกลับห้องผู้ป่วยไป
หลังจากกลับไปแล้ว เซียวชูหรันก็ถามอย่างสงสัยว่า “แม่ฉันตามคุณไปหรือ?”
เย่เฉินพยักหน้า “แม่เอาเช็คเงินสดไปแล้ว บอกว่าจะไปจ่ายเงินเอง”
“ช่างเถอะ” เซียวชูหรันเองก็เต็มไปด้วยใบหน้าเอือมระอา
เธอรู้มาตลอดว่าแม่ตนโลภมากในทรัพย์สิน เป็นคนที่เห็นเงินแล้วตาโต พอรู้ว่าได้เงินคืนมาแสนแปดหมื่น ก็ต้องอยากได้แน่
แต่เธอก็พูดอะไรมากไม่ได้ เพราะถึงอย่างไรแม่เธอก็เป็นคนแบบนี้ ถ้าตนเองไม่เห็นด้วย จะต้องร้องไห้ร้องห่ม ขู่จะผูกคอตายอีกเหมือนเคย
……
ในตอนนั้น หม่าหลันก็เร่งฝีเท้าไปยังสถานที่ชำระเงิน แล้วเอาเช็คเงินสดวางแหมะลงตรงหน้าพนักงาน แล้วพูดว่า “ฉันมาชำระเงินค่าเข้าพักโรงพยาบาลให้กับเซียวฉางควน”
พนักงานก็พยักหน้า แล้วก็เปิดบัญชี พอเห็นข้อมูลการเข้าพัก ก็บอกว่า “ชำระสองหมื่นก็พอคะ ถ้าเกินมาจะถอนให้ ถ้าไม่พอต้องจ่ายเพิ่ม”
“ได้ค่ะ” หม่าหลันพูดอย่างอดตื่นเต้นไม่ได้ “ชำระด้วยเช็คเงินสดนี้ ที่เหลือก็โอนเข้าบัญชีฉันเลย”
พูดจบ ก็ควักเอาบัตรธนาคารตนเองออกมา แล้วยื่นไป พร้อมสั่งว่า “โอนถอนคืนไปในบัญชีนี้เลย อย่ามัวชักช้า”
พนักงานก็ตอบรับ แล้วก็เอาเช็คเงินสดมาตรวจดู จากนั้นก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ
หม่าหลันเองก็นิ่งไป นึกว่าเธออู้งาน ก็เลยหัวเสียพูดว่า “เอ๊ะ เธอนี่ยังไงเนี่ย? รีบจัดการเข้าสิ！ ฉันยังมีธุระอีกนะ！”
พนักงานที่รับชำระเงินก็เพิ่งตั้งสติได้ เห็นหม่าหลันมีใบหน้าไม่พอใจ เธอเองก็โกรธนิดหน่อย แล้วก็โยนเช็คเงินสดใส่หน้าหม่าหลัน แล้วพูดอย่างโมโหว่า “ฉันว่าคุณเป็นคนวิกลจริตที่หลุดออกมาจากโรงพยาบาลหรือเปล่าเนี่ย? เอาเช็คเงินสดราคาร้อยล้านมาจ่าย ค่าพักโรงพยาบาล วันนี้ไม่ได้กินยามาหรือไง?”
“อะไรนะ? ร้อยล้านหยวนงั้นหรือ?” หม่าหลันขมวดคิ้ว แล้วก็ก้มหน้าลงไปเก็บเช็คเงินสดที่พื้น พอมองไปดู ก็ตกใจกับเลขศูนย์ ในเช็คเงินสดนั้น！
เธอทั้งนับตัวเลข ทั้งพูดบ่นคนเดียว “หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน สิบล้าน ร้อยล้าน……….”
พอนับถึงตรงนี้ เธอก็งง แล้วพูดว่า “นี่มันร้อยล้านจริงๆ ด้วย！ รวยแล้วเรา！”
พนักงานเก็บเงินก็ห้ามที่จะพูดอย่างโมโหไม่ได้ว่า “คุณบ้าหรือเปล่าเนี่ย? ไม่รู้ว่าไปเอาเช็คเงินสดปลอมจากคนชั่วที่ไหนมาหลอกคน
ที่นี่? เดี๋ยวฉันจะแจ้ง110 ให้ตำรวจมาคุมตัวไปเสียเลย โทษฐานหลอกลวง”
หม่าหลันก็ตั้งสติขึ้นได้ จากนั้นก็เหงื่อแตกทั้งตัว
คุณพระช่วย！
เกือบเป็นเรื่องใหญ่แล้วเรา！
เช็คเงินสดจำนวนร้อยล้านหยวนนี้ จะเป็นของจริงไปได้อย่างไร！
ลูกสาวตนเองเพิ่งบอกเองว่าเงิน แสนแปดหมื่น ส่วนเช็คร้อยล้านนี้ น่าจะเป็นของเย่เฉิน
ไอ้เด็กคนนี้มันร้ายจริงๆ ไปหลอกคนใหญ่คนโตเสียจนชิน พกเช็คเงินสดร้อยล้านหยวนติดตัวไว้เล่นๆ เกือบจะเล่นฉันเสียแล้ว！
ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้คนนี้มันจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ！ แต่ว่านี่มันก็เป็นหลักฐานที่เขาเอาไว้หลอกลวงคน
ไม่ได้การแล้ว！เย่เฉินยังกล้าหลอกลวงแม้แต่ฉัน จะต้องเอาเช็คเงินสดนี้ไปต่อหน้าลูกสาวตนเอง แล้วถามต่อหน้า
ให้รู้ความกระจ่างไป
ไม่ว่าอย่างไร วันนี้ก็จะต้องให้ลูกสาวตรงเอง หย่ากับไอ้คนลวงโลกคนนี้ให้ได้！