ตอนที่ 1708 เจ็บยิ่งกว่าฆ่า (4)
รอบๆเวทีประลองเงียบกริบกลิ่นคาวเลือดยังลอยแตะจมูกของทุกคน รอยเลือดที่ทอดยาวจากด้านบนเวทีลงมาถึงด้านล่างดึงดูดสายตาของทุกคนโดยไม่สามารถละสายตาไปจากมันได้
[ล้อเล่น?เข้าใจผิด?]
[วิหารมังกรที่พูดคำเหล่านั้นนั่นแหละที่ล้อเล่นแล้ว!]
พวกเขาไม่ใช่คนโง่และไม่ได้ตาบอด
การกระทำของจูเก๋ออินที่ต้อนเยว่อี้จนจนมุมนั้นมันใช่เรื่องล้อเล่นที่ไหนกัน
เป็นเพราะสายตาจับจ้องของทุกคนต่างหากเขาถึงได้รู้สึกตัวไม่ทำเรื่องใหญ่ไปกว่านี้ และรีบปัดเรื่องให้จบอย่างรวดเร็ว
ในตอนนี้ทุกคนต่างแอบรู้สึกโชคดีที่ไม่ได้โง่ต่อไปมากกว่านี้ แต่พบความหยิ่งยโสจองหองของวิหารมังกรแล้ว ทำให้วิหารมังกรต้องยับยั้งตัวเองลงบ้าง ไม่เช่นนั้น หากวันนี้คนของวิหารเงาจันทราถูกจูเก๋ออินฆ่า วันหน้าก็อาจจะถึงคราวของพวกเขา
“เกิดอะไรขึ้น?”ผู้อาวุโสคนหนึ่งของวิหารจิงหงวิ่งเข้ามาพร้อมกับกลุ่มลูกศิษย์ เดิมทีการประลองบนเวทีนี้ก็เพื่อดึงดูดความสนใจของศิษย์จากสิบสองวิหาร ศิษย์ของวิหารจิงหงจึงไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
ผู้อาวุโสของวิหารจิงหงเดินเข้ามาก็เห็นคราบเลือดจำนวนมากบนเวทีประลองเขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ!
เลือดขนาดนั้นไม่ใช่อาการบาดเจ็บเล็กๆแล้ว!
ความไม่สบายใจผุดขึ้นในใจของผู้อาวุโสวิหารจิงหงไม่ว่าจะเป็นศิษย์ของวิหารไหนก็ตาม หากเกิดเรื่องขึ้นที่วิหารจิงหง วิหารจิงหงก็จะถูกลากเข้าไปเกี่ยวด้วย นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาอยากเห็น
ไม่นานผู้อาวุโสของวิหารจิงหงก็สังเกตเห็นเยว่อี้ที่ถูกประคองโดยจื่อจินเขารีบเข้ามาถามอย่างร้อนรนว่า “น้องชายผู้นี้เป็นอย่างไรบ้าง? บาดเจ็บหนักมากเลยนี่ งั้นก็รีบพาเขากลับห้องเถอะ ข้าจะสั่งให้คนไปดูอาการบาดเจ็บของเขาเดี๋ยวนี้”
จวินอู๋เสียเงยหน้าขึ้นมองผู้อาวุโสแห่งวิหารจิงหงที่ดูท่าทางกังวลอย่างมากนางพูดกับเขาอย่างเย็นชาว่า “ไม่รบกวนวิหารจิงหงให้ต้องหนักใจหรอก คนของเรา พวกเราจะดูแลเอง ส่วนที่ว่าเกิดอะไรขึ้นนั้น”
จวินอู๋เสียเลิกคิ้วพลางเหยียดยิ้ม
“ผู้อาวุโสรีบร้อนมาเช่นนี้ไม่ใช่รู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”
คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้ผู้อาวุโสของวิหารจิงหงตัวแข็งทื่อเขาไม่คิดว่าผู้เยาว์ตัวเล็กๆบอบบางจะพูดจิกกัดได้เจ็บเช่นนี้
อันที่จริงเขาได้รับรายงานจากศิษย์วิหารจิงหงก่อนหน้านี้แล้วว่าจูเก๋ออินและเยว่อี้แห่งวิหารเงาจันทราประลองฝีมือกัน แต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก จนกระทั่งศิษย์ของวิหารมารโลหิตวิ่งมาบอกพวกเขาว่ามีคนกำลังจะถูกฆ่า ผู้อาวุโสของวิหารจิงหงถึงได้นั่งไม่ติดและรีบพาคนมาที่นี่
แม้ว่าวิหารจิงหงไม่อยากให้ใครตายในอาณาเขตของพวกเขาแต่พวกเขาก็ไม่อยากทำให้วิหารมังกรโกรธ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คิดที่จะสอบสวนเรื่องนี้ แต่กลับเบี่ยงเบนความสนใจของทุกคนแทน
คิดไม่ถึงเลยว่าเจตนาของพวกเขาจะถูกจวินอู๋เสียเปิดเผยออกมาอย่างไม่ไว้หน้าเช่นนี้
ใบหน้าของผู้อาวุโสถึงกับแข็งค้าง
“จื่อจินพาเยว่อี้กลับ” จวินอู๋เสียไม่มองผู้อาวุโสของวิหารจิงหงอีก แต่หันกลับและเดินไปตามทางที่นางมา
ผู้อาวุโสของวิหารจิงหงมองด้านหลังของพวกจวินอู๋เสียที่เดินจากไปพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อยเขาไม่ชอบคำพูดจิกกัดของวิหารเงาจันทราเลย
“พวกเด็กวัยรุ่นนี่นะก็มีผิดพลาดกันได้บ้าง พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเครียด กลับห้องไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ผู้อาวุโสแห่งวิหารจิงหงไม่คิดอะไรมาก แค่อยากจะให้เรื่องบรรเทาลง แต่สายตาที่คนมองเขากลับแปลกๆไป