RC:บทที่ 627 ปิดผนึก

 

ราชามังกรแห่งกาลเวลามองไปที่หลินเฟิงด้วยความประหลาดใจ “เจ้าสามารถเห็นความสัมพันธ์ระหว่างเรื่องทั้งสองจริง ๆ หรือ?”

 

หลินเฟิงเล่าเรื่องราชาหมาป่าขาวให้ราชามังกรทั้งสองฟัง

 

ราชามังกรแห่งกาลเวลาพยักหน้า: “เป็นเช่นนั้นเอง สิ่งที่เจ้าพูดก็ไม่ผิด เพราะเดิมทีเย่เหมินก็เป็นงูหลามหลากสีอยู่แล้ว เป็นเพราะการดูดซับแก่นแท้จากเลือดของท่านพ่อ จึงทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากมายขนาดนั้น”

 

“ หากงูตัวนี้ต้องการที่จะฟื้นตัวกลับสู่สภาพเดิมอย่างสมบูรณ์ มันจะต้องกลายเป็นงูหลามหลากสีแทน”

 

หลินเฟิงมองไปที่งูพร้อมกับครุ่นคิด

 

งูที่สูงไม่ถึงสองเมตรจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวแบบนั้นได้อย่างไร?

 

หลังจากนั้นหลิงเฟิงก็นำหัวข้อดังกล่าวกลับสู่การพูดคุยกับราชันมังกรทั้งสอง

 

“ถ้ามันเป็นแบบนี้ ใข่ของเทพเจ้ามังกรล่ะ เลือกร่ายมนต์วิญญาณใส่มันแล้วรึ?”

 

“ข้าว่ามันก็ค่อนข้างดี ยังไงซะมันก็ได้รับโลหิตจากสายเลือดไปแล้ว ดังนั้นทำแบบนั้นน่าจะเหมาะสมกว่า?”

 

ราชามังกรแห่งกาลเวลาและราชินีมังกรซุบซิบกัน พวกเขาสบตากันเป็นนัย ราชามังกรแห่งกาลเวลาส่ายหัวและดวงตาของเขาแสดงสีของความรังเกียจเล็กน้อย

 

“ไม่ดีกว่า แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่เหมาะสมที่สุดแล้วในตอนนี้ แต่เราก็ไม่สามารถปล่อยให้สิ่งแปลกปลอมเช่นนี้มาเปื้อนวิญญาณของท่านพ่อได้!”

 

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่เศร้าหมองและเคร่งขรึมของราชามังกรแห่งกาลเวลาแล้ว ราชินีมังกรและหลินเฟิงก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่แน่วแน่นั้น

 

ท้ายที่สุดแล้ว ในตอนแรกงูหลากสีก็เป็นฝ่ายโจมตีรเทพเจ้ามังกรก่อนและต่อมามันก็ได้นำภัยคุกคามที่ร้ายแรงมาสู่โลก ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่เสียชีวิตภายใต้คำสั่งของงูหลากสีตัวนี้

 

สิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนี้จะสูงส่งเทียบเท่าเทพเจ้ามังกรได้อย่างไร!

 

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเราปล่อยให้มันได้รับพลังและสถานะของเทพเจ้า ตราบใดที่มันคืนความทรงจำและความโหดร้ายในอดีตให้แก่ผู้ได้รับผลกระทบ หลินเฟิงเองก็กลัวว่าหายนะวันโลกาวินาศยังไม่มาถึง แต่โลกจะเข้าสู่ความพินาศด้วยตัวของมันเองเสียก่อน

 

หลินเฟิงครุ่นคิดและกล่าวว่า “ผมว่าตกลงได้แล้ว อย่าพึ่งใช้มันเลยดีกว่า”

 

“ถึงยังงั้นก็เถอะ ถ้าเจ้างูอ้วนตัวนี้ถูกปล่อยให้เติบโตอีกครั้งหละก็ เราจะยอมให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นไม่ได้”

 

“ถ้ามันกลับไปเป็นอย่างที่มันเคยเป็นสินะ เพราะยังไงตอนนี้ก็ไม่มีผู้ที่เก่งกาจระดับธอร์ มาจัดการกับปัญหานี้แน้”

 

“ งั้น … ” พวกเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเสียงต่อมาก็เผยให้เห็นความตั้งใจของพวกเขา “ พวกเราจะรู้สึกยังไงกับการฆ่ามันตอนนี้หละ”

 

ราชามังกรทั้งสองเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นนิ้วหยกของราชีนีมังกรก็ขยับเบา ๆ และลูกบอลน้ำก็ห่อร่างของงูหลากสีตัวอ้วนจ้ำม้ำเอาไว้

 

งูเย่เหมินยังคงนอนหลับอยู่ ราชามังกรแห่งกาลเวลากล่าวเบา ๆ ว่า “มากับข้าสิ”

 

ด้วยเหตุนี้งูอ้วนและราชามังกรจึงบินขึ้นไปบนฟ้าพร้อม ๆ กัน

 

หลินเฟิงติดตามพวกเขาไป และฟังราชามังกรแห่งกาลเวลาพูด “พยายามอย่างเต็มโจมตีมันหละ”

 

หลินเฟิงงงงวย แต่เขาไม่ได้ถามอะไรมาก เขามีความคิดอยู่ในหัว นอกจากเถาวัลย์ปีศาจแล้ว วิญญาณอีกแปดตนก็ปรากฏตัวข้าง ๆ เขา

 

ครู่หนึ่งแรงกดดันที่มากก็กระจายไปรอบ ๆ แม้แต่อากาศก็ดูเหมือนจะถูกบีบอัดด้วยความกดดัน

 

“มังกรดำ สัตว์อสูร!” หลินเฟิงคำรามมังกรดำพุ่งเข้าสู่ร่างของหลินเฟิงทันที

 

เพียงไม่กี่วินาทีเกล็ดสีดำปกคลุมร่างกายของหลินเฟิงทำให้พลังของเขาแข็งแกร่งและดุดันมากขึ้น

 

แต่เส้นสีทองบนเกราะเกร็ดมังกรของเขา ทำให้เขาดูเป็นนักรบชั้นสูงมากขึ้น

 

เขามีมือที่ใหญ่และหอกสีทอง ที่มีความร้ายกาจควบแน่นอยู่

 

จากนั้นมีแสงแวบในดวงตาของเขาและชิประดับ SSS สามตัวก็เปิดใช้งานพร้อมกัน

 

ดวงตาของหลินเฟิงไหลผ่านแสงเย็นเฉียบเป็นครั้งคราว แรงผลักดันนั้นข้ามเข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขึ้นที่หก!

 

เมื่อเห็นฉากนี้ใบหน้าของราชามังกรทั้งสองก็ปรากฏความชื่นชม

 

เขาเป็นคนเดียวที่สามารถบรรลุความสำเร็จได้ในด้วยวัยเพียงเท่านี้

 

“เปิดฉากโจมตีได้!” ทันใดนั้นหลินเฟิงก็พูดอย่างดุดัน เขาลดลงหอกในมือของเขาลง แล้วบินไปในอากาศเพื่อแทงงูยักษ์เย่เหมิน

 

ในเวลาเดียวกันสัตว์วิญญาณอื่น ๆ ก็รวบรวมพลังวิญญาณ ปลดปล่อยการเคลื่อนไหวที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกมันออกมา

 

“แกร็ก!”

 

หอกสีทองพ่นคลื่นแสงที่แข็งแกร่งออกมา คลื่นแสงนั้นทอตัวกันเป็นเกลียวจากแสงสีดำและแสงสีทอง ส่วนโค้งที่มีสีต่างกันนั้นพุ่งเข้ามาใกล้เป้าหมายทันที จากพลังงานที่มีอยู่ในนั้นก็ระเบิดออกมาโดยตรง!

 

แสงสีต่าง ๆ ที่บินไปยังเย่เหมินนั้น งดงามราวกับดาวตกบนท้องฟ้าหลากสีและในที่สุดก็พุ่งเข้าใส่ร่างของงูนั้น เพียงแค่ฟังเสียงของการระเบิดที่รุนแรง คลื่นกระแทกอันทรงพลังก็กวาดไปรอบ ๆ ราวกับว่าท้องฟ้าอันกว้างใหญ่จะสั่นไหวเล็กน้อยพร้อม ๆ กันหมด

 

หลินเฟิงหายใจเข้า ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ควันดำหนาทึบจากการระเบิดของพลัง

 

ราชามังกรแห่งการเวลาสะบัดมือ หมอกควันสีดำก็กระจายหายไปในทันที

 

และในขณะนี้รูม่านตาของหลินเฟิงก็หดลง ความไร้ความปราณีก็ปรากฏขึ้นเล็ก ๆ

 

“ปะ…เป็นไปได้อย่างไร … ” เขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

 

เพราะโจมุนกันงูจากเทพนิยายกรีกโบราณตัวนี้ไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เลยแม้แต่น้อย!

 

เย่เหมินเป็นเพียงสัตว์กึ่งวิญญาณ แม้ว่าจะสังหารมันไม่ได้ ก็ควรที่จะหาทางฆ่าให้เร็วที่สุด

 

แต่เขารวบรวมการโจมตีทั้งหมดของเขาและสัตว์วิญญาณเข้าด้วยกันแล้ว แต่มันกลับไร้ประโยชน์ได้อย่างไร?

 

หลินเฟิงมองอย่างระมัดระวัง และพบว่าเจ้างูอ้วนนั้นมีแสงสีดำบนร่างกายของมัน

 

สิ่งนั้นบอกอะไรบางอย่างกับหลินเฟิงโดยตรง นี่ต้องเป็นหนึ่งในเหตุผลหลัก ๆ เขาจึงขอคำแนะนำจากราชามังกรทั้งสองทันที

 

ราชามังกรกาลเวลาคุมร่างของมันด้วยลูกบอลน้ำอีกครั้งและตอบว่า “นั่นคือแกนวิญญาณที่ปกป้องภัยอันตรายจากตัวของมัน”

 

“มันเป็นสัตว์วิญญาณแม้ว่ามันจะอ่อนแอที่สุดในตอนนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสังหารมัน”

 

“ถ้าไม่ใช่ผู้บรรลุระดับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขึ้นสูงแล้วหละก็ ข้าเกรงว่าคงจะยากที่จะทำลายมัน”

 

หลินเฟิงตกตะลึง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแบบนั้น

 

กล่าวง่าย ๆ คือ ผู้บรรลุดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงจนถึงระดับผู้ยิ่งใหญ่นั้น ยังมีเหลืออยู่จริงในโลกทุกวันนี้หรือ?

 

“ประมาณนั้น” หลินเฟิงถามว่า “มันเป็นเรื่องยากไหมที่จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปก่อน?”

 

“ หรือในขณะที่มันยังอ่อนแอ เราจะหาวิธีทำให้มันกลายเป็นสัตว์สงครามของพวกเราดีกว่าไหม?”

 

ราชินีมังกรอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ถ้าเอาไปเป็นของตัวเองแบบนั้น ข้ากลัวว่าภายในวันเดียวพลังวิญญาณของเจ้าจะถูกดูดซับจนหมดสิ้นพร้อมกับอายุขัยของเจ้าแน่ ๆ ”

 

“ในระยะสั้นแล้ว เนื่องจากเราพบมันก่อน จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยให้มันออกไปใช้ชีวิตอย่างอิสระ”

 

“วิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้ คงจะเป็นเพียงการปิดผนึกมันเอาไว้”

 

“ปิดพนึก?” หลินเฟิงถาม “แล้วจะผนึกมันไว้ที่ไหนดีหละ”

 

ราชามังกรตอบว่า “มีสถานที่หนึ่งในโลกที่ถูกเรียกว่า พื้นที่ทะเลอันไม่มีที่สิ้นสุด มีร่องลึกอยู่ใต้น้ำนั้น”

 

“ถ้าพี่ชายของข้าและข้าร่วมมือกัน พวกเราสามารถสร้างค่ายกลผนึกพลังเวทของตระกูลมังกรได้”

 

“ใช่ไหม?”

 

“ถ้าเป็นเช่นนั้นพวกเราจะรออะไรกันอยู่หละ ไปกันเถอะ!” หลินเฟิงกล่าว

 

เมื่อนึกถึงงูอ้วนซึ่งยังเป็นเด็ก แต่ก็ปิดกั้นการโจมตีทั้งหมดของเขาได้ หลินเฟิงรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยในใจแล้วตอนนี้

 

ราชามังกรทั้งสองสบตากันอีกครั้ง หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็พยักหน้าพร้อม ๆ กัน: “เอาเถอะ เพื่อไม่ให้ต้องคิดอะไรไปมากกว่านี้แล้ว ใช้วิธีแบบนี้ก็ได้”

 

หลินเฟิงรวมสัตว์วิญญาณมาไว้ที่เขา จากนั้นทั้งสามก็กลายเป็นสายลมบินออกไปบนท้องฟ้า

 

ในขณะนี้บนพื้นผิวทะเลอันไม่มีที่สิ้นสุด ค่ายกลพลังเวทที่เป็นวงกลมสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น จากนั้นคลื่นก็กลืนมันหายไปในที่สุด