วิธีการนี้มันน่าอายมาก แต่มันก็ได้ผล
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนดูไม่สงสัยคำพูดของอีกฝ่าย และรีบล่าถอยทันที
เมื่อผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีเห็นว่าการกระทำของเขามันได้ผล ช่วยไม่ได้ที่เขาจะส่งเสียงหัวเราะออกมาและบังคับแผ่นหินสีฟ้าไล่ฆ่าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยน แน่นอนว่าเขารู้ความเร็วของนาง เขาไม่สามารถสังหารอีกฝ่ายได้ แต่เขาก็สามารถขับไล่อีกฝ่ายออกไปได้
สิ่งที่เขาต้องการคือชีวิตของหลิงฮัน!
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนดูเหมือนไม่อยากจะต่อสู้กับผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยี ด้วยกายหยาบของนางที่เหนือกว่าหลิงฮันและอาวุธวิญญาณประเภทแรงโน้มถ่วงนางจะไม่สามารถปะมือกับเขาได้อย่างไร?
นี่ทำให้หลิงฮันรู้สึกตกตะลึงและไม่เข้าใจ หรือว่าความทรงจำดั้งเดิมของนางยังคงได้รับผลกระทบ?
ผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีเป็นฝ่ายโจมตี แต่เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนกลับเป็นฝ่ายล่าถอย สถานการณ์ดูกลับตาลปัตร
“ข้าชื่นชมการหลบหนีของเจ้ายิ่งนัก แม้ข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใคร แต่ข้าจะปล่อยเจ้าไปก่อนและจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!” ผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีกล่าว
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเพียงแค่เค้นเสียงออกมาอย่างเย็นชา แล้วยื่นมือออกไปพร้อมกับคลื่นพลังปราณที่อยู่ตรงฝ่ามือ พลังของมันน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก
“ฮึ่ม ข้าเบื่อที่จะพูดจาไร้สาระกับเจ้าแล้ว!” ผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีเย้ยหยัน เขาหันกลับไปด้านหลังทันทีและจ้องเขม็งไปที่หลิงฮัน “ข้าจะสังหารเจ้าเด็กนี่ก่อน!” นี่คือเป้าหมายในการเดินทางมาที่นี่ของเขา
หลิงฮันเป็นคนที่มีไข่มุกล้านปีซึ่งเขาจะต้องเอามาให้ได้ และแน่นอนว่าเขาจะต้องฆ่าหลิงฮันเพื่อล้างแค้นให้กับลูกหลานตระกูลหยี
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “ดูนี่ข้าจะแสดงอะไรให้เจ้าได้เห็น!”
เขาโยนชามพลิกสวรรค์ออกไป พรึบ ชามพลิกสวรรค์ส่องแสงสว่างไปทั่วพร้อมกับอักขระที่ราวกับมีชีวิต
ฟิ้ว แผ่นหินสีฟ้ากำลังบินไปหาชามพลิกสวรรค์อย่างรวดเร็ว และในกระบวนการทำให้หินเริ่มมีขนาดเล็กลง
“เกิดอะไรขึ้น!” ผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีรู้สึกตกตะลึง เขารู้สึกได้ว่าขาดการเชื่อมต่อกับอาวุธวิญญาณ เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เขากรีดร้องออกมาและอยากที่จะฆ่าหลิงฮัน อาวุธวิญญาณชิ้นนี้ได้มาจากสุสานโบราณ มันช่วยเหลือเขาสังหารจอมยุทธที่มีระดับใกล้เคียงกันมาหลายครั้ง แต่ทว่าไพ่ลับใบสุดท้ายของเขากลับหายไปแล้ว!
ชามพลิกสวรรค์ของหลิงฮันเป็นเหมือนกับเตาหลอมและดูดแผ่นหินเข้าไป นี่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมาก ถ้าเขาแย่งชิงชามนั้นมาได้ ไม่ใช่ว่าเขาจะได้รับสมบัติเพิ่มหรอกหรือ?
ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึงความโลภ และกระโจนออกไปเพื่อจับตัวหลิงฮัน
“ฮึ่ม!” ทันใดนั้นมีเสียงที่เหยียดหยามดังมาจากด้านหลังของเขา
แย่แล้ว!
เขารีบพูดอยู่ในใจ แต่ก็หันหลังกลับไปไม่ทันและรู้สึกได้แค่ความเจ็บปวดที่อยู่ตรงหน้าอกเท่านั้น แล้วเห็นร่างของเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเริ่มมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆในสายตาของเขา
ครั้งนี้เขาโชคไม่ดี เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนไม่ได้วิ่งนี้และได้ไล่ตามเขามาแล้วได้โจมตีเขาอย่างรุนแรง
เมื่อไม่มีอาวุธวิญญาณ แล้วเขาจะต่อสู้กับนางได้อย่างไร?
ในขณะนั้นผู้อาวุโสเจ็ดแห่งตระกูลหยีมีเพียงแค่ความคิดเดียวเท่านั้น นั่นคือหนี
นั่นเป็นเพราะจอมยุทธระดับสวรรค์ยังไงก็คือจอมยุทธระดับสวรรค์ เขาเผาพลาญพลังชีวิตทำให้ความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างมากเทียบได้กับเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยน แต่ความสูญเสียดังกล่าวไม่สามารถกู้กลับคืนมาได้ สิ่งที่เขาต้องจ่ายคืออายุขัยของเขา อย่างน้อยก็หลายสิบปี!
อย่างไรก็ตาม เมื่อดูจากจุดที่เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนโจมตีใส่แล้ว มันไม่สำคัญว่าอีกฝ่ายจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกกี่สิบปี
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนสามารถที่จะไล่ตามมันไปได้ แต่นางก็ต้องเผาผลาญพลังชีวิตเช่นกัน แน่นอนว่านางไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น แต่หลังจากที่เดินไปได้สองก้าว นางก็หยุดชะงักและหันหลังกลับไปมองหลิงฮัน
“นายหญิง ข้ารู้สึกขอบคุณที่ช่วยเหลือพวกเรา จักรวรรดิจันทราม่วงจะต้องตอบแทนท่านอย่างแน่นอน แต่ถ้าท่านอยากจะได้ตัวหลิงฮัน ท่านจะต้องผ่านข้าไปซะก่อน!” เซียวหย่งเหนียนยืนอยู่ตรงหน้าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยน
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเอื้อมมือออกไปและผลักเซียวหย่งเหนียนไปอยู่ด้านข้าง นางหยุดอยู่ตรงหน้าหลิงฮันและกระพริบตาไปมาราวกับว่านางกำลังลังเลอะไรบางอย่างอยู่
“สาวใต้สมุทร ทำไมพวกเราไม่หาที่นั่งและพูดคุยกันสักหน่อยล่ะ?” หลิงฮันหัวเราะขณะที่เขาเก็บแผ่นหินเข้าไป ถ้าอสูรศิลากินมันคงจะทะลวงผ่านระดับก้าวสู่เทวาได้และถ้ามันดูดซับจนหมดระดับสวรรค์คงอยู่ไม่ไกล
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเอื้อมมือออกไปและตบหน้าหลิงฮัน เพรี๊ยะ นางหันหลังและพาหลิงฮันไปกับนาง
“ผู้หญิงโง่! ผู้หญิงโง่!” ฮูหนิวกระโดดออกมาและรีบไล่ตาม ก่อนหน้านี้ฮูหนิวไม่ได้สนใจอะไร แต่นางไม่เคยอนุญาตให้ใครพาหลิงฮันไป
“เด็กน้อยรอข้าด้วย!” เจ้ากระต่ายรีบวิ่งไล่ตามอย่างรวดเร็ว
จูเสวี่ยนเอ๋อไม่ได้ช้า แต่ระดับพลังของนางอ่อนแอที่สุดทำให้นางรั้งท้าย
เซียวหย่งเหนียนพยายามไล่ตาม แต่เขารู้สึกเจ็บที่หน้าอก ความเร็วของเขาเริ่มช้าลงและในไม่ช้าเขาก็นั่งลงกับพื้น และคนที่เหลืออยู่ก็ไม่มีใครกล้าไล่ตาม อีกฝ่ายเป็นถึงจอมยุทธระดับสวรรค์ ถ้าพวกเขาไล่ตามไม่ใช่ว่าเป็นการวิ่งเข้าหาความตายหรอกหรือ?
“กลับไปที่ค่าย!” เซียวหย่งเหนียนรู้ตัวว่าด้วยสภาพของเขาและคนที่เหลือไล่ตามไปก็ไม่มีประโยชน์ สิ่งเดียวที่ทำได้คือการแจ้งข่าว
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตรงไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องพร้อมกับหลิงฮัน ความเร็วของนางนั้นน่าทึ่งมาก แม้จะมีหลิงฮันเกาะมาด้วย แต่มันก็ไม่ทำให้นางช้าลงเลย หลังจากผ่านไปนาน นางก็หยุดและโยนหลิงฮันลงกับพื้น
หลิงฮันไม่ได้เข้าไปหลบซ่อนในหอคอยทมิฬ ถ้าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนอยากจะฆ่าเขา นางคงไม่ถ่อพาเขามาถึงที่นี่ เขาตบก้นเล็กน้อยและลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ดูเหมือนเจ้าจะอารมณ์ดีขึ้นแล้ว!”
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนจ้องมองไปที่หลิงฮัน และทันใดนั้นนางก็ตบตีหลิงฮันอีกครั้ง
ในทำนองเดียวกัน แม้ว่านางจะตบตีหลิงฮันอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่ได้ปลดปล่อยจิตสังหารออกมาแม้แต่น้อย และหลิงฮันก็แค่พยายามปกป้องใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา
หลังจากที่เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนตบตีหลิงฮันจนพอใจแล้ว ในที่สุดนางก็หยุดตบตีหลิงฮัน นางถอนเสื้อคลุมออก และมีเด็กทารกอยู่บนหลังของนาง เด็กทารกตัวน้อยกำลังนอนหลับสนิทและกำลังดูดนิ้ว ทำให้ดูน่ารักเป็นอย่างมาก
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนางถึงไม่ต่อสู้กับแผ่นศิลาก่อนหน้านี้ เพราะนางกลัวว่าเด็กจะได้รับบาดเจ็บนี่เอง มิฉะนั้นด้วยความแข็งแกร่งของนางแล้วมันจะยากแค่ไหนกันเชี่ยว?
หรือว่านี่จะเป็นลูกชายของนาง?
เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนจ้องมองไปที่ทารกสักพักและส่งให้หลิงฮัน “ดูแลเขาด้วย ถ้าเขาผมหลุดแม้แต่เส้นเดียว ข้าจะฆ่าเจ้า! ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตายหนึ่งหมื่นครั้ง!”
หลิงฮันรู้สึกแปลกใจ เขาเงยหน้าขึ้นมาและพูดว่า “ข้าไม่ว่างมาเลี้ยงลูกของคนอื่นหรอกนะ!” นี่นางบ้าหรือเปล่าที่ขอให้เขาเลี้ยงเด็กให้?
“นี่คือลูกชายของเจ้า!” เฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนกล่าว