ตอนที่ 1737 นี่คือการแก้แค้น (2)
“ไม่ได้”จวินอู๋เสียตอบกลับคำพูดของเยว่อี้อย่างเด็ดขาด
เยว่อี้ชะงักไปเล็กน้อย
ดวงตาเย็นชาของจวินอู๋เสียมองไปที่เยว่อี้นางพูดช้าๆว่า “เจ้าไม่ได้มีหนี้แค้นแค่คนเดียว แต่ข้าก็ด้วย ต่อให้เจ้าเต็มใจจะปล่อยเขาไป แต่ข้าไม่”
เยว่อี้อ้าปากสายตาที่มองจวินอู๋เสียเต็มไปด้วยความขัดแย้งอย่างมาก เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พูดว่า “ข้าจะทำตามที่คุณชายจวินพูด ไม่ว่าเจ้าจะให้ข้าทำอะไร ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิต ข้าก็จะพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อให้สำเร็จ”
ประมุขน้อยแห่งวิหารมังกรสำหรับศิษย์ของสิบสองวิหารแล้ว เป็นตำแหน่งที่น่ากลัวอย่างมาก แม้แต่ศิษย์ที่ได้รับการยกย่องที่สุดจากวิหารต่างๆก็ไม่กล้าเป็นปฏิปักษ์กับเขา เนื่องจากจูเก๋ออินเป็นลูกชายคนเดียวของประมุขวิหารมังกร น้ำหนักที่เขาแบกไว้ไม่ใช่สิ่งที่ศิษย์คนอื่นๆจะเทียบเคียงได้
แม้แต่ผู้อาวุโสของวิหารมังกรก็ไม่สามารถเทียบกับสถานะของจูเก๋ออินได้ถ้าพวกเขาทำร้ายจูเก๋ออิน ผลที่ตามมาก็สามารถจินตนาการได้เลย นั่นจะทำให้วิหารมังกรตามแก้แค้นพวกเขาอย่างบ้าคลั่งแน่นอน
จวินอู๋เสียมองสีหน้าเคร่งขรึมจริงจังของเยว่อี้จากนั้นก็หันไปรินน้ำให้ตัวเองแล้วจิบช้าๆ ตรงกันข้ามกับความวิตกกังวลของเยว่อี้ นางไร้ความกังวลมากราวกับเป้าหมายที่นางต้องการแก้แค้นไม่ใช่ประมุขน้อยของวิหารมังกร แต่เป็นแค่ศิษย์ธรรมดาทั่วไป
“ข้าช่วยเจ้าไม่ใช่จะให้เจ้าเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยง แต่เพื่อให้เจ้ามีชีวิตที่ดี เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล เรื่องจัดการจูเก๋ออิน เราไม่จำเป็นต้องทำให้มือตัวเองสกปรกหรอก เพราะจะมีคนมาจัดการเขาเอง” เสียงกังวานใสและไม่รีบร้อนของจวินอู๋เสียดังขึ้นภายในห้อง
“เจ้าหมายความว่ายังไง?”เยว่อี้ตามไม่ทัน
จวินอู๋เสียเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยมือหมุนถ้วยน้ำชาเล่น จากนั้นก็ลดสายตาลงมองผิวน้ำที่แกว่งไปมาเบาๆ มองเงาสะท้อนของตัวเองในถ้วยน้ำชา
“ในสิบสองวิหารคนที่ไม่พอใจจูเก๋ออินไม่ได้มีแค่เจ้ากับข้า และไม่ใช่แค่เราสองคนที่อยากกำจัดเขา แต่เป็นเพราะข้อจำกัดบางประการที่ทำให้ผู้คนไม่สามารถลงมือได้ แต่ถ้าหากข้อจำกัดนั้นถูกความโกรธทำลาย มันก็จะไม่มีอะไรยับยั้งคนไว้ได้อีก เจ้าเข้าใจหรือไม่?” ขณะที่จวินอู๋เสียพูดคำสุดท้าย สายตานางก็มองตรงไปที่เยว่อี้
เยว่อี้ชะงักไปเขาเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว แต่มันก็ยังเลือนลางและพร่ามัวมาก
“ในคืนแรกตอนที่พวกเราเพิ่งมาถึงวิหารจิงหงพวกเขาจัดงานเลี้ยงให้ เจ้ายังจำได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนั้น?” จวินอู๋เสียถามช้าๆ
เยว่อี้คิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า“คืนแรก……งานเลี้ยง……” ทันใดนั้นภาพเหตุการณ์ก็ผุดขึ้นในสมองของเขา!
งานเลี้ยงคืนนั้นไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนักแต่ถ้ามีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับจูเก๋ออิน งั้นก็ต้องเป็นเหตุการณ์นั้น!
นั่นก็คือการทะเลาะกันระหว่างกู่อิ่งแห่งวิหารมารโลหิตกับจูเก๋ออิน!
จูเก๋ออินได้เข้าไปเอาอกเอาใจกู่ซินเยียนแห่งวิหารมารโลหิตอย่างอุกอาจนั่นเป็นจุดที่ใครก็ตามที่ตาไม่มืดบอดต้องมองออกอยู่แล้ว แต่กู่อิ่งที่เป็นพี่ชายของกู่ซินเยียนดูเหมือนจะไม่ชอบใจที่จูเก๋ออินตามตื้อน้องสาวของเขา และในระหว่างงานเลี้ยงคืนนั้นนั่นเอง ทั้งคู่ก็ทะเลาะกันต่อหน้าทุกคน และถ้ากู่ซินเยียนไม่เกลี้ยกล่อมพวกเขา ประมุขน้อยผู้เลือดร้อนทั้งสองก็คงจะฟาดฟันกันตรงนั้นแล้ว!
เมื่อเชื่อมโยงสิ่งนั้นกับคำพูดของจวินอู๋เสียเมื่อครู่สถานการณ์ที่น่ากลัวก็ได้ก่อตัวขึ้นในใจของเยว่อี้ เขาเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสียอย่างเหลือเชื่อและตกใจ
“คุณชายจวินเจ้ากำลังพูดถึง……กู่อิ่งจากวิหารมารโลหิตงั้นหรือ?”
ทันทีที่คำว่า“กู่อิ่ง” หลุดออกจากปากของเยว่อี้ จื่อจินที่นั่งเงียบอยู่ด้านข้างก็สะดุ้งทันที ความรู้สึกไม่สบายใจอย่างรุนแรงไหลบ่าเข้ามาในหัวใจนาง
ตอนที่ 1738 นี่คือการแก้แค้น (3)
การเคลื่อนไหวของจื่อจินนั้นน้อยนิดมากไม่มีใครสังเกตเห็นความผิดปกติจากนางเลย และความสนใจทั้งหมดของเยว่อี้ก็ถูกดึงดูดอยู่กับการคาดเดาของตัวเอง
“ไม่ผิด”จวินอู๋เสียพยักหน้า
“คุณชายจวินหมายความว่า……เจ้าคิดจะยืมมือกู่อิ่งจัดการกับจูเก๋ออินงั้นหรือ?แต่……กู่อิ่งเป็นประมุขน้อยของวิหารมารโลหิต เขาย่อมรู้ดีถึงขอบเขตความเหมาะสม แถมวิหารมังกรก็กระตือรือร้นอยากเป็นพันธมิตรกับวิหารมมารโลหิต เป็นไปไม่ได้ที่กู่อิ่งจะไม่รู้เรื่องนี้ เขาอาจจะไม่พอใจจูเก๋ออิน แต่ถ้าจะบอกว่าเขาจะทำร้ายจูเก๋ออินเพราะเรื่องนั้น……มันจะไปไกลถึงขั้นนั้นเลยหรือ?” เยว่อี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย ความละเอียดอ่อนในความสัมพันธ์ระหว่างสิบสองวิหารนั้น เขาย่อมรู้อยู่บ้าง
แม้ว่าสถานะของกู่อิ่งในวิหารมารโลหิตจะคล้ายกับจูเก๋ออินแต่ในแง่ของความแข็งแกร่ง วิหารมังกรยังด้อยกว่าวิหารมารโลหิตและวิหารปีศาจเพลิง เมื่อรวมกับวิธีที่พวกเขาแสดงออกซึ่งบ่งบอกชัดเจนว่าพวกเขาอยู่ข้างวิหารมารโลหิต ในการต่อสู้ชิงดีชิงเด่นกันระหว่างวิหารมารโลหิตและวิหารปีศาจเพลิง ไม่ว่ากู่อิ่งจะไม่ชอบจูเก๋ออินมากเพียงใด อย่างน้อยเขาก็ต้องควบคุมและยับยั้งชั่งใจในระดับหนึ่ง
จวินอู๋เสียวางถ้วยน้ำชาลงบนโต๊ะแล้วหันไปพูดกับเยว่อี้ว่า“ถ้าน้องสาวเจ้าถูกคนบ้ากามล่วงละเมิด เจ้าจะทำอย่างไร?”
คำพูดของจวินอู๋เสียราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงกลางหัวของเยว่อี้!
น้องสาวของเขาคือเกล็ดย้อนที่ใครก็ห้ามแตะต้องอย่าว่าแต่การล่วงละเมิดเลย หากใครกล้าทำร้ายแม้ปลายเส้นผมของนาง เยว่อี้ก็จะต่อสู้กับคนคนนั้นแม้ต้องแลกด้วยชีวิต ไม่ว่าคนผู้นั้นจะเป็นใครก็ตาม!
คำพูดของจวินอู๋เสียปลุกเยว่อี้ให้ตื่นขึ้นมาทำให้ใบหน้าของเยว่อี้บิดเบี้ยวด้วยความตกใจ
“กู่ซินเยียน……”เยว่อี้พูดชื่อนั้นออกมาช้าๆ ชื่อของคนที่ทำให้จูเก๋ออินกับกู่อิ่งต้องขัดแย้งกัน
จวินอู๋เสียพูดว่า“ใช่ กู่ซินเยียนเป็นน้องสาวของกู่อิ่ง จากที่เราเห็นในงานเลี้ยง กู่อิ่งเกลียดการที่จูเก๋ออินพยายามเข้าใกล้กู่ซินเยียน ดังนั้น……ถ้าเขาถูกทำให้เห็นด้วยตาตัวเองว่าจูเก๋ออินกำลังล่วงละเมิดกู่ซินเยียน หรือถึงขั้นทำเรื่องที่ทั้งเทพและมนุษย์ต้องโกรธแค้น เจ้าว่าเวลาที่คนโกรธจนไร้สติแบบนั้น กู่อิ่งจะยังคิดถึงเหตุผลว่าควรจะโจมตีจูเก๋ออินอยู่อีกรึเปล่า?”
ดวงตาของเยว่อี้เบิกกว้างในฐานะที่เขาเป็นพี่ชาย เขาย่อมนึกภาพเหตุการณ์ออกว่าจะเป็นอย่างไร
ถ้าเป็นเขาเขาก็คงไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างแน่นอน สิ่งเดียวที่จะอยู่ในความคิดของเขาตอนนั้นก็คือการสับคนร้ายให้เป็นหมื่นๆชิ้น!
ต้องพูดเลยว่าแผนการนี้ของจวินอู๋เสียชั่วร้ายจนเกินจะกล่าว ขนาดเยว่อี้ยังคิดไม่ถึงว่าแผนการชั่วร้ายเช่นนี้จะคิดขึ้นมาโดยจวินอู๋เสียจริงๆ
“แต่จูเก๋ออินก็ไม่ใช่คนโง่แม้ว่าเขาจะพยายามเข้าใกล้กู่ซินเยียน แต่……เขาต้องรู้ขีดจำกัดอยู่แล้ว คงไม่กล้าทำเรื่องไม่เหมาะสมหรอก” เยว่อี้สูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อระงับความไม่เห็นด้วยในใจ ชีวิตนี้ของเขาเป็นของจวินอู๋เสียแล้ว ไม่ว่าจวินอู๋เสียจะทำอะไร เขาก็จะไม่คัดค้าน แต่จะทำตามอย่างเชื่อฟังเท่านั้น
จวินอู๋เสียไม่ได้ตอบข้อข้องใจของเยว่อี้ตรงๆแต่กลับหยิบเอาขวดกระเบื้องขนาดเท่าฝ่ามือจากกระเป๋ามิติออกมาวางบนโต๊ะ
“คนที่มีความสามารถในการปรุงยาส่วนใหญ่จะเก่งเรื่องยาพิษเช่นกัน ในโลกนี้ไม่ใช่ไม่มียาที่ทำให้คนขาดสติชั่วคราว ถ้าอยากทำให้ผู้ชายสูญเสียความมีเหตุผลและไปช่วงชิงหญิงที่เขาปรารถนา มันก็มีอยู่หลายวิธี” จวินอู๋เสียใช้นิ้วเคาะที่โต๊ะข้างๆขวดสองสามครั้งอย่างมีความหมาย
เยว่อี้กลืนน้ำลายขณะมองไปที่ขวดยาแววตาของเขาดูซับซ้อนอย่างมาก