เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 550
เย่ชิวพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรปรากฏที่หมู่บ้านตระกูลเย่แล้ว!”
“ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร ของบ้าอะไร?” เย่เทียนไม่เข้าใจ
เมื่อได้ยิน
อารมณ์ของเย่ชิวที่ไม่เคยเปลี่ยนไป มีความผันผวนเล็กน้อย
เป็นความผิดหวังอย่างลึกซึ้ง
ดูเหมือนว่า
ตอนนี้เย่เทียนเป็นแค่ผู้ชายไอ้แก่ที่กินรอตายแล้ว
ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรอะไร? สร้างตระกูลเย่ใหม่อะไร?
เขาไม่มีใจในการต่อสู้เลยสักนิด!
เย่ชิวขี้เกียจพูดไร้สาระ พูดตรงๆเลย “คุณปู่ ได้ยินว่าตระกูลเย่พวกเราเป็นสาขาหนึ่งของหมู่บ้านตระกูลเย่? เย่หลงผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านตระกูลเย่? สนิทกับปู่มากเหรอ?”
เย่เทียนพยักหน้าแล้วพูด “ใช่! พูดขึ้นมา ฉันกับเย่หลงต่างรุ่นกันไม่เท่าไหร่”
พูดอยู่ เขาถามด้วยความสงสัย “นายถามอันนี้ทำไม?”
เย่ชิวถามเบาๆ “ง่ายมาก ฉันอยากให้ปู่เขียนจดหมายให้เย่หลงหนึ่งฉบับ ให้เขาช่วยฉันหาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรให้เจอ!”
เย่หลงเป็นผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านตระกูลเย่
ถ้ามีเขาออกหน้า
งั้นกุ่ยเหมินตามหาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร ก็ง่ายมากเลย
เย่เทียนพูดด้วยหน้าตาเฉยเมย “ไม่มีปัญหา ฉันจะเขียนเดี๋ยวนี้!”
พูดจบ
เย่เทียนเขียนจดหมายฉบับหนึ่ง ส่งให้เย่ชิว
“ว่าแต่ กุ่ยเหมินพวกนายจะจัดการหยางเฟิงเมื่อไหร่กันแน่?”
เย่เทียนถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ
หลังจากได้รับจดหมาย เย่ชิวพูดด้วยสายตาที่เย็นชา “ไม่ต้องห่วง! มาตงไห่ครั้งนี้ นำโดยผู้คุมกฎสิบของกุ่ยเหมิน! ผู้คุมกฎสิบเคยต่อสู้กับหยางเฟิงในเมืองกาสิโน ถือได้ว่ามีความอาฆาตแค้นกันมาก”
“ครั้งนี้ พวกเรานอกจากแย่งชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรแล้ว ก็คือฆ่าหยางเฟิง!”
ในตอนนั้นที่อยู่เมืองกาสิโน
ในเวลาที่หยางเฟิงกำลังจะลงมือฆ่าเหอเซิ่งหง
ผู้คุมกฎสิบของกุ่บเหมินปรากฏตัวขึ้น
ถึงแม้สุดท้ายเขาบาดเจ็บจากการหนึ่งหมัดของหยางเฟิง
แต่เหอเซิ่งหงก็ถูกผู้คุมกฎสิบเอาตัวไป
ในตอนที่ผู้คุมกฎสิบจากไป ก็เคยพูดรุนแรงไว้
รุกรานกุ่ยเหมิน บนฟ้าและบนพื้นไม่มีใครสามารถช่วยหยางเฟิงได้!
“ฮ่าฮ่า ดีมาก! มีผู้คุมกฎสิบของกุ่ยเหมินออกมือ หยางเฟิงต้องตายแน่นอน!”
เย่เทียนหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ
ผู้คุมกฎสิบของกุ่ยเหมินมีความสามารถแข็งแกร่งขนาดไหน เย่เทียนก็รู้ดีอยู่
ถึงแม้ผู้อาวุโสตระกูลเฉินที่ตายในมือหยางเฟิง เฉินเป่ยเหอ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้คุมกฎสิบ
ตอนนี้ดูเหมือนว่า
ใกล้ถึงเวลาตายของหยางเฟิงแล้ว!
“ถ้างั้น……”
ซิ่ว!
ไม่รอให้เย่เทียนพูดจบ
เงาแวบผ่านไป
เย่ชิวหายตัวไปอีกครั้ง
ตอนแรกเย่เทียนที่อยากจะพูด อ้าปากกว้าง สีหน้ามึนงง
สุดท้าย
เย่เทียนพูดอย่างเกลียดๆ “ไอ้เด็กเวรเอ๊ย!”
เวลาสั้นๆเพียงไม่กี่วัน
ทั้งตงไห่
พายุปั่นป่วน
รายงานหม่าตง “ผู้คนโลกบู๊ยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ มาถึงหมู่บ้านตระกูลเย่ของตงไห่”
ประมาณได้
เป็นหมื่นคน!
เสือขาวรายงาน “เหล่าตระกูลร่ำรวยในจงโจว แม้แต่สุนัขจิ้งจอกเฒ่าหลายตัวที่หนีห่างจากโลก ก็มาแล้ว!”
คนเหล่านี้ คนจำนวนน้อย
แต่ต่างเป็นปรมาจารย์ในหมู่ปรมาจารย์!
“เสือขาว เรื่องที่ฉันสั่งนาย เตรียมพร้อมหรือยัง?”
วิลล่าจวู้เสียน
หยางเฟิงนอนเอนหลัง ถามอย่างเกียจคร้าน
เสือขาวพูดด้วยความเคารพ “ท่านครับ ผมได้แอบจัดกองทหารรอบหมู่บ้านตระกูลเย่แล้ว รับรองว่าคนเหล่านี้จะได้มาไม่ได้กลับ! ในเวลาเดียวกัน ผมได้ย้ายองครักษ์มังกรหนึ่งร้อยคน ปกป้องความปลอดภัยของท่านตลอดเวลา!”
พูดแบบนี้เสร็จ
ดวงตาของเสือขาวมีแสงเย็นหนาวเยือกเย็น
ไม่ว่าจะเป็นคนในโลกบู๊อะไร ไม่ว่ากำลังของคุณจะแข็งแกร่งขนาดไหน
ต่อหน้ากองทหารกองหนึ่ง ก็เป็นแค่เศษเสี้ยวเท่านั้น
องครักษ์มังกรอีกหนึ่งร้อยคน เตรียมไว้ปกป้องความปลอดภัยของหยางเฟิง
ถึงแม้ในต้าเซี่ย และแม้แต่ทั้งโลกนี้ คนที่สามารถทำร้ายหยางเฟิงได้ แทบไม่มีเลย!
แต่คิดให้รอบคอบกระทำด้วยความระมัดระวัง
ถึงยังไงหยางเฟิงก็เป็นอาวุธสำคัญของประเทศ
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฟิง