มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 484
หยูเชียนฮั่วตัวสั่นเล็กน้อย จากนั้นก็ไม่พูดอะไร พลังจิตแท้ที่เหลือไม่มากที่ในร่างกาย ได้ส่งเข้าไปในตราขลังมังกรเขียวหมด พลิกมือแล้วส่งตราขลังสมบัติโบราณออกไป
ตราขลังลอยต้านลม เปลี่ยนเป็นเนินเขาขนาดใหญ่ มังกรสีเขียวตัวหนึ่งขดอยู่รอบ ๆ ตราขลัง ทางที่มันผ่านไป พื้นที่นั้นก็ถูกบดขยี้เป็นผง เผยให้เห็นช่องสูญญากาศที่มืดมิด
ในขณะนี้ ดวงตาของหลัวซิวส่องประกาย มือที่สร้างผนึกหยุดลงอย่างกะทันหัน จากนั้นฝ่ามือก็ผลักไปเงาลวงวัฏจักรลอยออกไป กระแทกเข้ากับตราขลังมังกรเขียวที่ทุบลงมา
ในเวลาเดียวกัน เขาหันมือแล้วหยิบยาที่ฟื้นฟูพลังจิตแท้ออกมาแล้วใส่เข้าไปในปาก
บูม!
การระเบิดที่น่าสะพรึงกลัวดังก้องอยู่บนท้องฟ้า และในสำนักไท่เสวียนที่อยู่ห่างออกไปกว่าสิบกิโลเมตร เหยียนเยว่เอ๋อร์ สวีจิงเหนียนและเกาเหลียนหงต่างก็ตื่นตระหนก พวกเขาทั้งหมดต่างก็มองไปในทิศทางต้นเสียงด้วยท่าทางเคร่งขรึม
“พลังจิตผันผวนในระยะไกล หรือว่ามีผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎยุทธ์ ต่อสู้อยู่ที่นั่น?”
“ตาเฒ่าประหลาดจากตระกูลหยูเพิ่งจากไป หรือว่าเขาต่อสู้กับมกุฎยุทธ์อีกท่าน?”
พวกเขาทั้งสามมองหน้ากันโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้แต่เหยียนเยว่เอ๋อร์ที่รู้ว่าหลัวซิวมีไพ่ตายมากมายก็คาดไม่ถึงว่าผู้ที่ต่อสู้กับหยูเชียนฮั่วนั้นจะเป็นหลัวซิว
เพราะผลการฝึกตนของหลัวซิวนั้นอยู่ในแดนราชายุทธ์เท่านั้น ไม่ว่าไพ่ตายจะทรงพลังเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะข้ามสองแดนใหญ่เพื่อต่อสู้กับมกุฎยุทธ์
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ในสายตาของคนอื่น ดูเหมือนจะเป็นไปได้สำหรับหลัวซิว มนุษย์ที่แตกต่างจากคนอื่น
นี่เป็นการโจมตีด้วยพลังทั้งหมด พลังของตราธรรมจุติมรณะแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว แต่ช่องว่างผลการฝึกฝนระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นห่างกันมากเกินไป เงาลวงวัฏจักรถูกกระแทกแตกอยู่กลางอากาศโดยตราขลังมังกรเขียว ตราขลังขนาดใหญ่ชะงักหยุดลงชั่วขณะ หลังจากนั้นก็เพิ่มความเร็วพุ่งเข้าหาหลัวซิว
ในขณะนี้ ร่างกายของหลัวซิวได้ฟื้นฟูพลังจิตแท้เล็กน้อย และระดมพลังขึ้นมา กระพือปีกทิพย์ไร้มลทิน แล้วหายวับไปทันที
บูม!
ตราขลังตกลงมา ความว่างเปล่าแตกเป็นเสี่ยง ๆ แม้ว่าความเร็วของหลัวซิวจะเร็ว แต่เขาก็ยังได้รับผลกระทบเช่นกัน เพียงแค่ได้รับผลกระทบ ร่างกายของเขาก็พร่าไปด้วยเลือดและเนื้อ บางที่ยังสามารถมองเห็นกระดูกสีขาว มองแล้วน่าหวาดกลัวมาก
โชคดีที่เขาได้ปกป้องตัวหยั่งรู้และตันเถียนของเขาไว้ อาการบาดเจ็บของเขาจึงไม่รุนแรงมากนัก
หลัวซิวพลิกฝ่ามือของเขาแล้วหยิบยาหิมะแย้มระดับ 6 ออกมาพร้อมกลืนเข้าไปโดยไม่ลังเล วิชาวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพทำงานโดยอัตโนมัติ สร้างพลังแห่งชีวิตออกมา แล้วไหลเวียนอยู่ในร่างกาย อาการบาดเจ็บฟื้นตัวอย่างรวดเร็วจาก
“ฮ่าฮ่า สู้กับข้า เจ้ายังอ่อนแอเกินไป!”
เมื่อเห็นร่างหลัวซิวเต็มไปด้วยบาดแผล ล้มลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง หยูเชียนฮั่วก็โล่งใจ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง
แต่สีหน้าของเขาก็ไม่น่ามองนักเช่นกัน เพื่อต่อต้านกับตราธรรมจุติมรณะของหลัวซิว พลังจิตแท้ทั้งหมดที่เหลืออยู่ในร่างกายของเขาถูกใช้จนหมดลงไปแล้ว
แม้ว่าพลังจิตแท้ในร่างกายของเขาจะถูกใช้ไปหมด แต่เจ้าสำนักไท่เสวียนคนนี้ก็ถูกเขาโจมตีจนไร้เรี่ยวแรงต้านทาน
“ข้าพูดจากใจ ข้าชื่นชมไอ้หนุ่มอย่างเจ้าเหมือนกัน ผลการฝึกฝนมีเพียงราชายุทธ์ สามารถใช้พลังระดับของจักรพรรดิยุทธ์ ได้ ก็น่าตกใจเหมือนกัน เจ้ายังสามารถต่อสู้กับข้าได้หลายร้อยกระบวนท่า แม้ว่าเจ้าจะตาย เจ้าสามารถภาคภูมิใจในตัวเองได้เหมือนกัน”
ในการต่อสู้ครั้งนี้ กล่าวได้ว่าทั้งสองใช้วิชาทั้งหมดของพวกเขาในต่อสู้อย่างดุเดือด แต่วิชาของทั้งสองก็สามารถบอกระดับความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของพวกเขาได้ การโจมตีของหลัวซิวนั้นแปลกประหลาด ไพ่ตายไม่มีที่สิ้นสุด แต่ไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อหยูเชียนฮั่วได้ และหยูเชียนฮั่วหลังจากใช้ตราขลังมังกรเขียว แค่เขาโจมตี หลัวซิวก็ต้องหลบเลี่ยง
เห็นได้ชัดว่าแม้ว่าพลังจะเหลือเพียงครึ่งเดียว แต่พลังการต่อสู้ของหยูเชียนฮั่วก็ยังสูงกว่าของหลัวซิวมาก แต่บางครั้งพลังการต่อสู้ของคนๆหนึ่ง ไม่สามารถตัดสินด้วยความแข็งแกร่งได้ อารมณ์ก็เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญมากเช่นกัน
หยูเชียนฮั่วนึกว่าหลัวซิวได้สูญเสียพลังในการต่อต้านแล้ว และพลังจิตแท้ของเขาก็ได้หมดลง เขาไม่สามารถโจมตีและฆ่าหลัวซิวจากระยะไกลได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเดินเข้าใกล้หลัวซิว คิดจะเดินไปข้างหน้าเขา แล้วใช้กระบี่มังกรทองในมือฆ่าเขาให้ตาย
ในความเป็นจริง อาการบาดเจ็บของหลัวซิวก็สาหัสมากเช่นกัน แต่พลังจิตแท้ฟื้นคืนได้อย่างรวดเร็ว เพียงรอให้คู่ต่อสู้เข้าใกล้แล้วโจมตีกลับเท่านั้น