บทที่ 525 ลอบสังหาร
ความรู้สึกใช้เวลาเพียงไม่ถึงวินาทีเหมือนเป็นเพียงคำใบ้เท็จ แต่แหวนคอนกัซที่ลูเซียนสวมอยู่กำลังเตือนเขาว่ามันไม่ใช่แค่ภาพลวงตา

“ลูเซียน …” อัลเฟอร์ริสพยายามคุยกับลูเซียน แต่เขาก็หยุดไว้ ดวงตาสีอำพันขนาดใหญ่ของมันดูสับสน

มันคือใคร? ใครมาทำอะไรที่นี่ใกล้โบสถ์เล็กๆ ตอนดึกขนาดนี้ ที่นี้ตั้งอยู่ในเขตพลเรือนของเมือง

แต่พลังอันตรายก็ไม่ปรากฏมาอีกเลย ลูเซียนจึงพูดกับอัลเฟอร์ริสโดยใช้การส่งข้อความลับ ซึ่งจะทำให้เกิดคลื่นเวทย์มนตร์เล็กๆ เท่านั้น “มีใครบางคนอยู่ใกล้ๆ อย่างน้อยก็ระดับสูง ตอนนี้ดูเหมือนว่าบุคคลนั้นจะได้เข้าไปในโบสถ์นฤพานแล้ว เราต้องรอที่นี่อีกสักหน่อยเพื่อให้แน่ใจว่าริชาร์ดปลอดภัย”

อัลเฟอร์ริสก็ตื่นเต้นทันที ศัตรูหมายถึงการต่อสู้ การต่อสู้หมายถึงชัยชนะ และชัยชนะหมายถึงถ้วยรางวัล!

อัลเฟอร์ริสยกกรงเล็บขึ้นเช็ดน้ำลายออก

ริชาร์ดยืนอยู่ตรงหน้าไม้กางเขนที่สะท้อนบทสนทนาที่เขาเพิ่งคุยกับชายหนุ่ม ความคิดที่ยุ่งเหยิงทั้งหมดที่รบกวนจิตใจเขาได้รับการจัดระเบียบ และมั่นคงมากขึ้น ซึ่งช่วยให้เขากลับใจที่เต็มไปด้วยศรัทธาซะใหม่

ในขณะนี้เขารู้สึกสงบสุขมาก เขาอธิษฐานอย่างเงียบๆ ว่า “พระเจ้าของข้า ถ้าท่านคิดว่าข้ากำลังบิดเบือนพระคัมภีร์ โปรดให้แสงจากสวรรค์กลืนกินข้า เพราะข้าสมควรได้รับมัน”

ในช่วงเวลาหนึ่งริชาร์ดเริ่มถูกปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ราวกับว่าเขาเป็นนักบุญที่ได้รับพรจากพระเจ้า เขาลืมตาขึ้น และมองขึ้นไปที่ไม้กางเขนอีกครั้งจากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ท่านเป็นหนึ่งเดียว และทุกสิ่ง ท่านคือช่วงเวลา และตลอดไป…ข้าคิดว่าข้าเข้าใจแล้วว่าทำไมศาสนจักรจึงควรดำรงอยู่ การดำรงอยู่ของศาสนจักรควรปกป้องศรัทธาไม่ขัดขวาง ทุกคนมีสิทธิ์ได้รับการรู้แจ้งจากพระคัมภีร์ตราบเท่าที่พวกเขาทุ่มเท”

ริชาร์ดไม่เคยรู้สึกโล่งใจมากไปกว่านี้อีกแล้ว หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข และความศรัทธาอีกทั้งเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้น เขารู้สึกว่าตอนนี้เขาสามารถเข้าถึงระดับเก้าได้แล้วแม้ว่าความคืบหน้าจะค่อนข้างเฉื่อยชาในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา

“ทั้งหมดนี้เป็นพรของท่าน ความจริงเท่านั้นที่ดำรงอยู่ตลอดไป” ริชาร์ดไคว้กากบาทบนหน้าอกของเขา

ในสายตาของลูเซียน ริชาร์ดน่าต้องก้าวเข้าสู่ระดับเก้าเป็นเวลานานแล้ว หากไม่ได้เป็นเพราะความสับสน และการดิ้นรนของเขาเอง ศรัทธาที่แท้จริงของเขา และความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในศาสนศาสตร์จะนำเขาไปสู่ระดับต่อไป พระคาร์ดินัลระดับตำนาน

ริชาร์ดลุกขึ้นยืน หลังจากนักบวชทั้งหมดออกจากห้องโถงแล้วเขาก็มุ่งหน้าไปที่สวน เมื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ผสมกับกลิ่นดอกไม้ เขาครุ่นคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับการปฏิรูปที่เขากำลังจะเสนอ และรู้สึกได้รับพรอย่างแท้จริงจากพระเจ้าของเขา

ไม่ว่าการปฏิรูปจะยากแค่ไหน ไม่ว่าใครก็ตามที่จะก้าวออกมา และหยุดยั้งเขา ริชาร์ดก็จะมุ่งมั่นที่จะทำต่อไป

ในเวลานี้ เขารู้สึกได้ถึงใครบางคนที่เดินมาหาเขา

ผู้ที่มาสวมใส่เสื้อคลุมสีแดงและหมวกนักบวช

“อ็อกเทฟ?” ริชาร์ดจำเขาได้

อ็อกเทฟเคยฟังเขาเทศน์ในเรนทาโต และเขาสวมเสื้อคลุมสีแดงที่รับผิดชอบในคณะไต่สวนของโฮล์ม

อ็อกเทฟเป็นชายวัยกลางคนที่ดูจริงจัง คิ้วสีดำหนา และดวงตาคมสีฟ้าอ่อน เขายิ้ม และพูดว่า “ท่านคงได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ ข้าสับสนนิดหน่อย ถ้าสงสัยว่าจะคุยกับท่านได้ไหม”

“เจ้ามีความขุ่นเคืองในใจ เจ้าจึงหลับตาหรือ?” ริชาร์ดถามโดยใช้คำในพระคัมภีร์

สีหน้า และน้ำเสียงของเขาสงบ และผ่อนคลาย

อ็อกเทฟไคว้กากบาทก่อนที่เขาจะตอบว่า “ใช่ ข้ากลัวว่าความขุ่นเคืองจะครอบงำ และในที่สุดก็จะทำให้ข้าลืมความตั้งใจที่แท้จริงที่จะรับใช้พระเจ้า แต่ท่านริชาร์ด เราควรปล่อยความชั่วร้ายให้เป็นอิสระ และบอกตัวเองให้รั้งตัวเองไว้เพราะเหตุผลทั้งหมดหรือไม่? นี่ไม่ใช่การทรยศต่อคำสอนของพระเจ้าหรือ?”

จากนั้นอ็อกเทฟก็อ้างถึงพระคัมภีร์ “ …เพราะความเชื่อ เขาจึงไม่แสดงความกลัวต่อปีศาจ และเปลวเพลิง เขาพุ่งตัวเข้าไปในฝูงศัตรูที่อันตรายที่สุด และไม่มีทางถอย…”

เขาถามคำถามตัวเอง รวมถึงศาสนจักรด้วย

ริชาร์ดส่ายหัว “อะไรคือความชั่วร้าย? ทำไมขุนนางที่ถูกสังหารถึงชั่วร้าย?”

“เขาฟังเสียงแห่งอาร์คานา เขาทำงานร่วมกับนักเวทเหล่านั้นเพื่อเงิน” อ็อกเทฟขึ้นเสียง

ริชาร์ดชี้ไปที่พระคัมภีร์ในมือของเขา “พระเจ้าบอกเราเพียงว่าอย่าโลภ ไม่โกหก ไม่หลงระเริง ไม่รังเกียจชีวิต ตรงไหนที่เขาล้มเหลว”

“เขาโกหก” อ็อกเทฟตอบ

ริชาร์ดยิ้ม “คนที่โกหกจะไม่ได้ขึ้นไปหุบเขาวิมาน แต่จะอยู่บนแผ่นดิน และถูกลงโทษด้วยสายฟ้า และเปลวไฟพระคัมภีร์ไม่เคยบอกว่าคนที่โกหกสมควรได้รับโทษถึงตาย”

“เขาทำงานกับนักเวท! เขาฟังเสียงแห่งอาร์คานา!” อ็อกเทฟไม่รู้จะพูดอะไรอีก

ริชาร์ดพูดอย่างสงบว่า “ตราบใดที่นักเวทไม่ใช่ความชั่วร้ายที่ถูกตัดสินโดยพระคัมภีร์ ไม่มีสิ่งนี้ในพระคัมภีร์ ที่บอกว่าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานกับนักเวท”

“นักเวทจะไม่ชั่วร้ายได้อย่างไร? หลักคำสอนกล่าวไว้…” อ็อกเทฟอ้าง

ริชาร์ดเพียงแค่ยิ้ม จนกระทั่งเสียงของอ็อกเทฟค่อยๆ เบาลง

“เนื่องจากเจ้าเต็มใจที่จะปฏิบัติตามหลักคำสอน ข้าจึงถือว่าเจ้าเคารพการตัดสินใจของศาสนจักร แล้วทำไมเจ้าถึงโกรธ?”

ใบหน้าของ อ็อกเทฟสว่างขึ้นด้วยมุมมองใหม่นี้ “ข้าเข้าใจแล้ว ข้าไม่ได้ต่อต้านศาสนจักร ไม่ต้านหลักคำสอน แต่เป็นพระสันตะปาปา และปุโรหิตชั้นนำที่ยืนอยู่เหนือความศักดิ์สิทธิ์ แต่ตีความพระวจนะของพระเจ้าผิดๆ พวกเขาหลงทางไป ดังนั้นจึงไม่สามารถส่งข้อความที่ถูกต้องได้อีกต่อไป! ท่านริชาร์ด ข้ารู้ว่าท่านต่อต้านการแก้ไขหลักคำสอน โปรดก้าวออกมา และปลุกพวกเขา! พวกเราต้องเสนอให้กลับมาใช้หลักคำสอนดั้งเดิมต่อไป”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสมเด็จพระสันตะปาปาตรัสว่า ‘ไม่’ ” ริชาร์ดถาม เขาเพิ่งผ่านการวิ่งเต้นต่อต้าน ดังนั้นเขาจึงสังเกตเห็นสิ่งบ่งชี้ในคำพูดของอ็อกเทฟทันที

“ถ้าเขาตอบว่าไม่ เราจะเลือกคนใหม่! ข้าเชื่อว่ามหาพระคาร์ดินัลหลายคนมีความคิดเห็นเช่นเดียวกัน!” อ็อกเทฟ กล่าวอย่างตื่นเต้น “ในความคิดของข้า ท่านเป็นผู้สมัครในอุดมคติ!”

“นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ วิธีทำที่ถูกต้องคือให้ผู้ศรัทธาที่ภักดีทุกคนตีความ พระคัมภีร์ นั่นเป็นเหตุผลโดยความเชื่อ!” ริชาร์ดส่ายหัว

อ็อกเทฟแปลกใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าความเชื่อของริชาร์ดจะรุนแรงกว่าของเขาด้วยซ้ำ

อ็อกเทฟพยายามเกลี้ยกล่อมริชาร์ด แต่ริชาร์ดไม่ยอมฟัง เขาตัดสินใจที่จะยึดมั่นการปฏิรูปของเขา

อ็อกเทฟกล่าวด้วยความหงุดหงิด ในตอนท้าย “งั้นตอนนี้ ข้าควรปล่อยท่านไว้คนเดียว ข้าหวังว่าวันหนึ่งท่านจะเห็นด้วยกับเรา และเราคาดหวังให้ท่านเป็นหนึ่งในพวกเราเสมอ”

เรา? ริชาร์ดขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้ถาม

หลังจากอ็อกเทฟจากไปแล้ว ริชาร์ดก็กลับไปปรับปรุงข้อเสนอการปฏิรูปของเขา

ในขณะเดียวกันที่ปลายสุดของทางเดิน อ็อกเทฟก็หยุดเดินกะทันหัน มีรอยยิ้มที่น่าขนลุกบนใบหน้าของเขา และในมือของเขามีม้วนหนังสือสีน้ำตาลซึ่งมีพลังที่น่ากลัว

การเป็นคนตายนั้นง่ายกว่ามาก เพราะปากของเขาจะถูกปิดไปตลอดกาล

ริชาร์ดที่ถูกนักเวทฆ่าตาย นั้นจะเป็นตัวกระตุ้นมากกว่าริชาร์ดที่ยังมีชีวิตอยู่!

ช่วงเวลาหลังจากอ็อกเทฟฉีกม้วนหนังสือ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งออกมา ทันใดนั้นสีเทาก็ไต่ขึ้นไปบนร่างของ ริชาร์ด และทำให้พื้นที่รัศมีที่กำหนดทั้งหมดติดเชื้อ

ทุกอย่างในพื้นที่หยุดเคลื่อนไหวภายใต้อำนาจของเวทมนตร์ระดับ 9 เวทหยุดเวลา

จากนั้นอ็อกเทฟก็ฉีกม้วนหนังสือสีดำอีกอัน พลังเวทย์ที่พุ่งพล่านพุ่งเป้าไปที่ริชาร์ดโดยตรง และลบล้างคาถาป้องกันพระเจ้าทั้งหมดที่ริชาร์ดมี และพลังนี้อาจสร้างความเสียหายให้กับสิ่งของที่ริชาร์ดสวมใส่ได้พอดี

เวทมนตร์ระดับ 9 แยกสลาย (ขั้นสูง)!

เมื่ออ็อกเทฟหยิบม้วนหนังสืออันสุดท้ายขึ้นมา สุญญตาการทำลายล้างขั้นสูงสุด ก็ปรากฏร่างขึ้นมาตอนหน้าเขา

ร่างนั้นชี้ไปที่เขา จากนั้นอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดที่เขาสวมใส่ก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยรวมทั้งเสื้อคลุมสีแดง และส่วนหนึ่งของร่างกายของเขา!

อ็อกเทฟไม่ได้เตรียมตัวไว้เลย เขาสูญเสียความสามารถในการกระทำการใดๆ ทั้งทางร่างกายหรือจิตใจ

ด้วยการเล่นแร่แปรธาตุร่วมสมัย ตอนนี้ ‘จัดลำดับธาตุ’ เวทมนตร์ของลูเซียน มีพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ใกล้เคียงกับระดับที่เก้าแล้ว

แม้ว่าอาคมเทพจะครอบคลุมคลื่นเวทมนตร์ส่วนใหญ่จากเวทย์มนตร์ แต่ลูเซียนที่อยู่ใกล้มาก เขาก็ยังรู้สึกได้ และตอนนี้เขาก็มาที่นี่เพื่อช่วยชีวิตริชาร์ด เพื่อหลีกเลี่ยงการสังเกตเห็นในนครเรนทาโต ลูเซียนเลือกไม่ใช้แหวนคอนกัซ

ในสายตาของลูเซียน สิ่งที่อ็อกเทฟเพิ่งทำไปนั้นเป็นการสูญเปล่า ม้วนหนังสือระดับสูงนั้นหายากยิ่งกว่าอุปกรณ์ระดับสูงเนื่องจากสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว และวัสดุนั้นก็หาได้ยาก

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คืออ็อกเทฟใช้เงินจำนวนมากในการพยายามฆ่าริชาร์ด

ลูเซียนชี้ไปที่อ็อกเทฟอีกครั้ง เขากำลังจะลดการต้านทานเวทมนตร์ของอ็อกเทฟ แล้วใช้ เวทแข็งตัว พาเขากลับไปเพื่อซักถามเพิ่มเติม

ในเวลานี้จู่ๆ ก็มีใครบางคนกระโดดออกมาจากความมืด และดาบของเขาก็แทงเข้าที่คอของลูเซียน!

อ็อกเทฟไม่ได้อยู่คนเดียว มีอัศวินอาภาอีกคนหนึ่งที่มีพรกำจัดในสายเลือด!

เขารู้จักลูเซียน และลูเซียนก็รู้จักเขาเช่นกัน อัศวินอาภาผู้นี้คือเล็นด์ ที่เป็นผู้นำผู้พิทักษ์ราตรีในคณะไต่สวนนครอัลโต้ก่อนหน้านี้!

ตอนนี้เล็นด์เป็นอัศวินอาภาระดับหกแล้ว และยังไงก็ตามเขาก็จำลูเซียนได้ ด้วยความตื่นเต้น และความโกรธ ทำให้เล็นด์ไม่สามารถกลั้นตัวเองได้อีกต่อไป

เนื่องจากพรกำจัดจากสายเลือดของเขา ทำให้เวทมนต์ป้องกันของลูเซียนถูกขจัดออก!

คมดาบฟันเข้าที่ตัวของลูเซียนแต่ร่างกลายก็เป็นโฟม ลูเซียนแย้มยิ้มอย่างน่าขนลุกแล้วค่อยๆหายไป

ภาพลวงตา! หัวใจของเล็นด์ตกลง เขารีบกวัดแกว่งดาบเพื่อป้องกันตัว

เวลานี้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ยักษ์ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา ดวงตาสีอำพันขนาดใหญ่มองไปที่เล็นด์อย่างตั้งใจ จากนั้นปากของมันก็อ้าออก และลมหายใจมังกรที่เยือกเย็น และทำให้มึนงงก็ถูกปล่อยออกมา

ภายใต้แรงกดดันอันยิ่งใหญ่จากสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุด จิตใจของเล็นด์ว่างเปล่าไปชั่วขณะ

ในขณะเดียวกัน ลูเซียนก็ปรากฏตัวอีกครั้งข้างๆ อ็อกเทฟ และเขาก็กระโดดขึ้นไปบนเสื้อคลุมสีแดงระดับแปดตรงๆ

อ็อกเทฟตระหนักว่าลูเซียนได้ร่ายเวทแปลงกายเปเลอร์ เขาเย้ยหยันในใจ นักเวทเปลี่ยนตัวเองให้เป็นอัศวินอาภา นี้โง่ขนาดไหนกันนะ?

ดังนั้นเขาจึงวางเวทป้องกันของพระเจ้าไว้ข้างหน้าเพื่อต่อต้านการโจมตีของลูเซียน ตราบเท่าที่เขาสามารถออกไปจากสถานที่ได้ใน เขาก็สามารถรายงานต่อศาสนจักรว่าริชาร์ดสมรู้ร่วมคิดกับ ‘เทวดาตกสวรรค์’!

อย่างไรก็ตามด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่งของอ็อกเทฟ มือซ้ายของลูเซียนได้ตัดผ่านวงแหวนศักดิ์สิทธิ์โดยตรง กำปั้นถูกปกคลุมไปด้วยชั้นแสงจันทร์ และการผสมผสานของสีดำ ขาว และเทา

อ็อกเทฟสงสัยว่ามันคืออะไร

เขาสงสัยว่าเขาอยู่ในความฝัน

หมัดซ้ายของลูเซียนพุ่งเข้าที่ใบหน้าของอ็อกเทฟ ทันใดนั้นเลือดก็พุ่งออกมาและฟันของเขาก็หลุดร่วงออก

อ็อกเทฟสลบเหมือดไป

ลูเซียนควบคุมพลังของเขาไว้ ไม่งั้นเขาจะเจาะสมองของอ็อกเทฟไปแล้ว

…………………………………………………………………