ตอนที่ 586: สมบัติล้ําค่า
สองแม่ทัพใหญ่ถูกผ่าราวกับผลแตงที่วางอยู่บนจาน ถูกสังหารอย่างง่ายดาย ฉากนี้ทําเอาเหล่าขุนนางและยามนับไม่ถ้วนพากันปลาบปลื้มอย่างสุดๆ พร้อมกับความเลื่อมใสที่มากขึ้นเรื่อยๆ
ทําให้สายตาที่มองมายังอี้เทียนหยุน เต็มไปด้วยความเคารพยิ่งกว่าแต่ก่อน จนแทบจะกลายเป็นถวายหัว มีเพียงแต่พลังอํานาจที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะทําให้คนเคารพได้ หากไร้ซึ่งกําลัง การจะทําให้พวกเขาเชื่ออย่างสุดใจ ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้
ยิ่งกว่านั้น ในใจของพวกเขายังคาดหวังกับอนาคตข้างหน้า เพราะอนาคตของพวกเขา ผูกติดกับความแข็งแกร่งของอี้เทียนหยุน! ก่อนหน้านี้พวกเขาก็คิดว่าเทียนหยุนจะต้องชนะอย่างแน่นอน จะต้องสามารถปกป้องพวกเขาได้ จะต้องป้องกันอาณาจักรเทียนหยุนไว้ได้อย่างแน่นอน!
และตอนนี้มันก็ได้สําเร็จแล้ว ทั้งยังเป็นชัยชนะที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง ทําให้ทั่วทั้งอาณาจักรต่างก็ตื่นตกใจ พวกเขาเชื่อว่าเมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป จะต้องทําให้ทั่วทั้งโลกมนุษย์แห่งนี้ เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงอย่างแน่นอน
ผู้ลงทัณฑ์ที่รับหน้าที่มาจากอาณาจักรชื่อหลง กลับต้องมาตายอยู่ที่นอกเมืองด้วยน้ํามือเทียนหยุน ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่จะเป็นเหมือนการช่วยประกาศถึงพลังอํานาจของพวกเขา ช่วยให้พวกเขานั่งในตําแหน่งอาณาจักรได้อย่างมั่นคง นี่ก็เหมือนกับเป็นการประกาศต่อทุกคน ว่าขนาดผู้เชียวชาญระดับราชาวิญญาณยังถูกข้าสังหาร แล้วใครหน้าไหนยังจะกล้ามาหาเรื่องอาณาจักรเทียนหยุนอีก?
แม่ทัพเสวียนหลงและแม่ทัพเสวียนหู่ที่มักจะได้ชัยชนะอยู่เสมอในสนามรบ กลับต้องมาถูกอี้เทียนหยุนสังหารทั้งอย่างนี้ แน่นอนว่านี่จะต้องเป็นการสร้างความหวาดกลัวให้กับกองกําลังของ แต่ละอาณาจักรได้อย่างแน่นอน
“ดูเหมือนว่าเรื่องนี้คงจะแพร่กระจายไปทั่วโลกมนุษย์ในอีกไม่นาน ไม่รู้ว่าถึงตอนนั้นแล้วอาณาจักรชื่อหลงจะทําหน้ายังไง?” อี้เทียนหยุนหัวเราะเยาะออกมา ขณะที่ในใจได้ตัดสินโทษตายให้กับอาณาจักรชื่อหลงแล้ว
หากพวกเขาไม่หาเรื่องเขา อี้เทียนหยุนก็จะไม่ไปหาเรื่องอีกฝ่ายเช่นกัน! เพราะระดับของเขาเหนือกว่า แน่นอนว่าต้องสามารถจัดการกับสองแม่ทัพใหญ่นี้ได้อยู่แล้ว ทั้งนี้ยังเป็นการประกาศถึงความไม่พอใจของเขาต่ออีกฝ่าย ซึ่งนี่ก็คือเป้าหมายของเขา!
แน่นอนว่าเขาจะไม่ปล่อยอาณาจักรชื่อหลงไป แต่คงต้องหลังจากตรวจสอบเรื่องอะไรอีกเล็กน้อย แล้วเขาจะบุกเดี่ยวไปยังอาณาจักรชื่อหลงในทันที
จากนั้นเขาก็พาผู้เชี่ยวชาญระดับวิญญาณเที่ยงแท้ทั้งสองกลับเข้าเมือง พร้อมกับเริ่มทําการสอบสวนพวกเขา โดยเฉพาะชายชราจากแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงที่ต้องถูกเขาเค้นเอาข้อมูลออกมาเป็นพิเศษ
หลังจากกลับมาถึงห้อง อี้เทียนหยุนก็นั่งลงบนเก้าอี้ พร้อมกับมองไปที่พวกเขาอย่างเกียจคร้าน ก่อนที่จะยกชาขึ้นจิบด้วยท่าทางที่ผ่อนคลาย
ขณะเดียวกัน คนทั้งสองที่ยืนที่ออยู่ตรงนั้นกลับมองมาที่เขาด้วยสายตาแตกตื่น ไม่กล้าจะพูดออกมาแม้แต่ครึ่งคํา
“เกือบลืมไปเลย อันดับแรกให้เจ้าพูดก่อน” อี้เทียนหยุนโบกมือ พร้อมกับบอกให้สุนัขรับใช้ของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงพูดขึ้นก่อน
“เจ้า เจ้าใช้วิธีอะไรถึงทําให้ข้าเป็นอย่างนี้ รีบ รีบปล่อยขาเดี๋ยวนี้เลย! ไม่อย่างนั้น หากว่าท่านจ้าวศักดิ์สิทธิ์มา เจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอน!” หลังจากชายชราผู้นี้ได้รับสิทธิ์ในการพูด เขาก็พลันเริ่มขู่ในทันที
“เพี้ยะ!”
อี้เทียนหยุนหลังมือเข้าให้ ทําให้ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด และก็ไม่รู้ว่ามีฟันอีกกี่ซี่ที่หัก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคารพผู้อาวุโส แต่ว่าเจ้าหมอนี่ไม่คู่ควรได้รับสิ่งนี้
“ไม่ต้องพูดถึงว่าจ้าวศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าจะฆ่าข้าได้หรือไม่ แต่ที่สําคัญคือจ้าวศักดิ์สิทธิ์ขงเจ้าจะขึ้นมาที่นี่ได้ไหมต่างหาก?” อี้เทียนหยุนมองเขาอย่างเฉยชา
“เจ้า เจ้ารู้ได้ยังไง!?” ชายชราคนนี้ตกใจ เขาคิดว่าอี้เทียนหยุนไม่เคยลงไปยังโลกใต้พิภพ ดังนั้นจึงไม่ควรที่จะรู้เรื่องนี้ดีนัก
“ข้าก็ต้องรู้แน่นอนอยู่แล้ว ช่วงก่อนหน้านี้ข้าก็เพิ่งไปมา ทั้งยังสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณของพวกเจ้าอีก 5 คนด้วย ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึงหมิงเฉินเจ้านายเจ้าด้วย” เทียนหยุนค่อยๆ ดื่มชาอย่างช้าๆ หลังจากที่เอ่ยเรื่องน่าตกใจออกไป
“จะ เจ้าสังหารพวกเขา? นี่ นี่เป็นไปไม่ได้ เป็น” ในสายตาของชายชราเต็มไปด้วยความตกใจ แต่ในใจก็เชื่อไปแล้วหลายส่วน ขนาดสองแม่ทัพใหญ่ยังถูกจัดการไปอย่างง่ายๆ สําหรับการสังหารผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณอีก 5 คน นั่นก็คงไม่น่าจะเป็นปัญหาเช่นกัน
แต่ปากของเขาก็ยังคงปฏิเสธ คิดว่าอี้เทียนหยุนต้องการแค่หลอกคน
“เจ้าจะเชื่อหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับข้า” อี้เทียนหยุนพูดอย่างเฉยชา “ที่ข้าอยากจะรู้ ตอนนี้ก็คือ แดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงกําลังวางแผนที่จะทําอะไร!”
คําถามนี้ของเขา ทําให้ชายชราตอบออกมาทันทีโดยที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“แผนของแดนศักดิ์สิทธิ์เทียนหมิงก็ง่ายมาก เพราะไม่สามารถขึ้นมาได้ และผู้เชี่ยวชาญระดับราชาวิญญาณก็ทําอะไรเจ้าไม่ได้ ดังนั้นจึงสงสัยว่าเจ้ามีผู้หนุนหลังอยู่ ดังนั้นจึงคิดจะหาผู้ช่วยจากขุมอํานาจของที่นี่ เพื่อรวมกําลังกันโจมตีเข้าใส่เจ้า หวังที่จะควบคุมสิทธิ์ในการปกครองดินแดนนี้ อีกครั้ง ทั้งยังวางแผนที่จะควบคุมทวีปเทียนจิ้งทั้งหมดด้วย!”
ชายชราพูดแผนการทั้งหมดออกมาอย่างง่ายๆ นี่มันง่ายยิ่งกว่าการใช้วิชาค้นวิญญาณเสียอีก เพราะวิชาค้นวิญญาณอย่างมากก็จะได้ข้อมูลแค่นิดหน่อยเท่านั้น และก็มีโอกาสที่จะไม่สามารถค้นอะไรได้อีก ทั้งยังมีสิทธิ์ทําให้ฝ่ายตรงข้ามกลายเป็นปัญญาอ่อนด้วย
แต่นี่ไม่ว่าจะถามอะไรไปก็จะตอบออกมา โดยที่ไม่มีการปกปิดแม้แต่น้อย
หลังจากพูดเสร็จ ความตกใจในสายตาของชายชราก็ได้เพิ่มมากขึ้น การที่เขาพูดความจริงทั้งหมดออกไปโดยที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้นั้น ทําให้เขาอยากจะฆ่าตัวตายจริงๆ แต่ก็ไม่สามารถทําได้อีกเช่นกัน
“ครอบครองทวีปใต้พิภพและทวีปเทียนจิ้ง การที่จับตามองดินแดนแห่งนี้มานาน แท้จริง แล้วที่นี่มีอะไรอยู่กันแน่?” อี้เทียนหยุนสบตาชายชราผู้นี้ ขณะที่ไม่ได้ยกชาหอมกรุ่นในมือขึ้นดื่ม
เขาพอจะคาดเดาอะไรได้เล็กน้อย ยิ่งกว่านั้นยังเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาด้วย
“เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจนัก แต่มีตํานานกล่าวไว้ว่าทั้งสองดินแดนนี้มีสมบัติล้ําค่าของราชาศักดิ์สิทธิ์อยู่ ส่วนข้อมูลมากกว่านี้ไม่แน่ใจนัก ดังนั้นท่านจ้าวศักดิ์สิทธิ์จึงได้สั่งให้ทําการยึดครองสองทวีปนี้ รวมถึงทวีปตี้วิ่งด้วย!” ชายชราตอบตามความจริง
“ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง ฐานะของเจ้านี่ก็รู้อะไรกับเขามากเหมือนกันหนิ” อี้เทียนหยุนเอามือลูบคาง แม้ว่าจะรู้ไม่กระจ่างนัก แต่ก็พอจะรู้คร่าวๆ ว่าที่นี่มีสมบัติล้ําค่าของราชาศักดิ์สิทธิ์อยู่!
สมบัติล้ําค่าที่ราชาศักดิ์สิทธิ์เก็บรักษาไว้ มีความเป็นไปได้สูงมากว่าจะเป็นอุปกรณ์ระดับเทวะขั้นสูง หากไม่เช่นนั้น คงจะไม่ทําให้ระดับจ้าวศักดิ์สิทธิ์ใจเต้นหรอกจริงไหม? คงเพราะพวกเขาต้องการเข้าสู่ระดับราชาศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงได้ต้องการสมบัติชิ้นนี้
และด้วยเหตุนั้น หากได้ครอบครองสมบัติล้ําค่าของราชาศักดิ์สิทธิ์ ใครหน้าไหนจะกล้าขวางเขา?
“เจ้า เจ้าใช้คาถาอะไร ทําไมข้าถึงได้พูดคําพวกนี้ออกไป…” ชายชราร้องตะโกนออกมา อยากจะฆ่าตัวตายแต่ก็ทําไม่ได้ ทั้งยังพูดความจริงออกไปอีก
“เรื่องนี้เจ้าไม่จําเป็นต้องสนใจหรอก เพราะถึงยังไง อีกไม่นานเจ้าก็กลายเป็นคนตายแล้ว” อี้เทียนหยุนโบกมือทําให้เขาหุบปาก พร้อมกับทําการสอบถามผู้ฝึกตนระดับวิญญาณเที่ยงแท้อีกคน เขาคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรชื่อหลง แม้ว่าจะไม่ใช่แม่ทัพหลัก แต่ก็มีฐานะรองลงมาจากพวกเขา
ข้อมูลที่ได้จากอีกฝ่ายก็ง่ายมาก หลังจากที่สองแม่ทัพใหญ่ยึดครองที่นี่ได้แล้ว เขาก็จะเป็นคนดูแลอาณาจักรเทียนหยุนชั่วคราว แต่ใครจะคิดว่าผลลัพธ์จะไม่เป็นอย่างที่พวกเขาหวัง แต่กลายเป็นการรนหาที่ตายแทน
“ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง…”
หลังจากเทียนหยุนเข้าใจสถานการณ์แล้ว เขาก็ค่อยๆ ลุกขึ้น พร้อมกับมองไปที่พวกเราพร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายว่า “เอาล่ะ ข้าเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว พวกเขาก็จัดการตัวเองซะ ข้าไม่อยากลงมือเอง มันจะทําให้มือข้าสกปรก”
เมื่อคําพูดนี้จบลง พวกเขาก็พากันแสดงสีหน้าแตกตื่นและหวาดผวาออกมา จากนั้นก็พากันบินออกไปด้านนอก ก่อนที่จะระเบิดร่างตัวเอง จนทําให้เสียงดังก้องไปทั่วบริเวณนี้
“คงได้เวลาไปอาณาจักรชื่อหลงแล้ว ให้ข้าดูหน่อยสิว่าขุมกําลังของพวกเจ้าจะแข็งแกร่งจริงๆ ไหม!”
ตราบเท่าที่เขาจัดการกับอาณาจักรชื่อหลงได้ ทั่วทั้งโลกมนุษย์นี้ก็จะตกอยู่ในการควบคุมของเขา ต่อให้จะเป็นอาณาจักรเฉียนหยวน ก็ต้องหลีกทางให้!