เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 557
ยิ่งได้รับการดูแลอย่างดีจากหนิวต้าลี่
ทุกคนล้วนตายอย่างน่าเวทนา
เพียงในช่วงเวลาสั้นๆไม่กี่วัน
สถานการณ์ความมั่นคงทางสังคมของตงไห่เริ่มดีขึ้นอีกครั้ง
สำหรับนักบู๊พวกนั้น
ล้วนถูกหนิวต้าลี่และคนอื่นขับไล่ไปจนหมดสิ้น
จากนั้น เปลื้องผ้าและโยนทีละคน แล้วทิ้งที่ทางแยกชายแดนของตงไห่！
ชั่วขณะหนึ่ง
ความอัปยศทั้งหมดในโลกบู๊ทั้งหมด
นักบู๊นับไม่ถ้วน จึงถือว่าตงไห่เป็นเขตหวงห้ามสีดำตงไห่！
ณ ขณะนั้น
รอบนอกของหมู่บ้านตระกูลเย่
จู่ๆก็มีชายสวมหน้ากากผีปรากฏขึ้น
คนพวกนี้ ทั่วทั้งร่างมีกลิ่นอายของผี เหมือนกับเป็นวิญญาณร้าย
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นคนของกุ่ยเหมิน！
“ผู้คุมกฎสิบ ตามที่ได้รับรายงานมา หยางเฟิงได้มายังหมู่บ้านตระกูลเย่พร้อมด้วยคนร้อยคนและฮัมเมอร์อีกร้อยคัน
นอกจากนี้ศูนย์พันธมิตรบู๊ภายใต้การนำของผู้คุมกฎใหญ่เหลิงฉานก็ได้มายังหมู่บ้านหมู่บ้านตระกูลเย่แล้ว สำหรับนิกายหลักอื่น ๆ ผู้เยี่ยมยุทธ์แห่งกองกำลังและชนเผ่า พวกเขาก็รีบมาที่หมู่บ้านตระกูลเย่เช่นกัน”
เย่ชิวกำลังเผชิญหน้ากับชายชุดดำ พูดรายงานด้วยความเคารพ
ผู้ชายชุดดำคนนี้ คือผู้คุมกฎสิบแห่งกุ่ยเหมิน ！
หึ ฮ่า ฮ่า！
ผู้คุมกฎสิบหัวเราะด้วยน้ำเสียงแปลกๆพลางพูดว่า： หยางเฟิงนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ และเขามากับฮัมเมอร์ร้อยคัน! ดูเหมือนว่าการแย่งชิงชิ้นส่วนภาพจักรพรรดิมังกรคราวนี้จะต้องวิเศษมาก!
เมื่อพูดจบ
สายตาของผู้คุมกฎสิบก็เผยถึงเจตจำนงสังหาร
ตอนแรกที่อยู่เมืองกาสิโน ผู้คุมกฎสิบถูกหยางเฟิงโจมตีจนต้องถอยไป
ความแค้นนี้ เขายังจำได้ถึงทุกวันนี้！
ที่ใส่หน้ากากผีข้างกายด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “เหอเซิ่งหง หยางเฟิงโค่นล้มตระกูลเหอของแก ฆ่าลูกชายของแก โอกาสแก้แค้นของแกมาถึงแล้ว！”
ตอนแรกที่ผู้คุมกฎสิบช่วยเหอเซิ่งหงเอาไว้
ไม่คิดว่าว่าเขาจะเข้าร่วมกับกุ่ยเหมิน！
เหอเซิ่งหงกัดฟันพูดว่า “ผู้คุมกฎสิบ ครั้งนี้ ข้าต้องฟันหยางเฟิงด้วยดาบพันเล่ม เพื่อขจัดความเกลียดชังในหัวใจของข้า! ”
เมื่อพูดถึงหยางเฟิง
เหอเซิ่งหงเฮ่อ เซิงหงดวงตาที่อยู่ใต้หน้ากากผี เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด!
เดิมทีเขาเป็นถึงเจ้าพนัน
มีค่าตัวมูลค่านับพันล้าน！
แต่หยางเฟิง ไอ้สารเลวนั่น ไม่รู้ว่ามันเป็นบ้าอะไร
เดินทางไกลมาพันลี้เพื่อมาท้าประลองข้าที่เมืองเมืองกาสิโน
เขาไม่เพียงฆ่าตระกูลเหอของตนเอง แต่ลูกชายคนเดียวของเขาก็ถูกฆ่าตาย
และ
แม้แต่มูลค่าทรัพย์สินของเขาเองนับหมื่นล้าน ยังต้องมอบมันให้กับกุ่ยเหมิน เพื่อแลกกับชีวิตของตนเอง！
พูดได้ว่า
เพราะว่าหยางเฟิง เหอเซิ่งหงจึงกลายเป็นคนยากไร้แบบทุกวันนี้！
เมื่อนึกถึง
ความแค้นที่ถูกล้มล้างตระกลู！
ก็คิดถึงตัวเองที่กลายเป็นครึ่งคนครึ่งผีแบบนี้
ความเกลียดแค้นของเหอเซิ่งหงที่มีต่อหยางเฟิงเปรียบดั่งมหาสมุทร
เขาเกลียดจนไม่สามารถกินเลือดกินเนื้อของหยางเฟิงได้！
เมื่อเห็นดวงตาแดงก่ำของเหอเซิ่งหง
ผู้คุมกฎสิบยิ้มเบาๆ
เขามองไปทางเย่ชิว พลางพูดแหย่ว่า “เย่ชิว เจ้าก็มีความแค้นฝังลึกกับหยางเฟิง หยางเฟิงฆ่าพ่อของเจ้า….”
เมื่อได้ยินดังนั้น
เย่ชิวนิ่งเงียบ
อย่างไรก็ตาม ลึกลงไปในดวงตาของเขา กลับมีความขุ่นเคือง
หยางเฟิงฆ่าพ่อของเขา
เขายังหักขาและโยนเขาให้เป็นยาจกบนสะพาน
นี้เรียกได้ว่าเป็นเรื่องที่น่าอับอาย！
ตอนนี้ มีโอกาสได้แก้แค้นอีกครั้ง
เขาจะไม่ปล่อยหยางเฟิงไปแน่！
เมื่อได้ยินคำพูดของเขาไม่กี่คำ เขาก็ปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้ของเหอเซิ่งหงและเย่ชิว
ผู้คุมกฎสิบยิ้มอย่างพอใจ
เขาพาสองคนนี้มา
ก็เพื่อหลอกใช้ความแค้นของพวกเขาจัดการกับหยางเฟิง เพื่อช่วยเขาขโมยชิ้นส่วนของจักรพรรดิมังกร
เมื่อรู้ดังนั้น
คนที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังมักจะทำสิ่งที่เหลือเชื่อ！
ผู้คุมกฎสิบโบกมือแรงๆ “ออกเดินทาง หมู่บ้านตระกูลเย่เถอะ！”
ฮุยเลฮุย！
ฮุยเลฮุย！
ฮุยเลฮุย！
เมื่อพูดจบ
คนนับร้อยแห่งกุ่ยเหมิน ราวกับมีจิตวิญญาณของผี ก็มุ่งสู่หมู่บ้านตระกูลเย่
คนนับร้อย
ฝีเท้าทำให้เกิดลม แต่ไร้ซึ่งเสียง！
คราวนี้ กุ่ยเหมิน ได้ส่งผู้เยี่ยมยุทธ์ 800 คนเพื่อชิงชิ้นส่วนของจักรพรรดิมังกร