มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 488
“หลี่ฉางเหอ สหายเก่ามาก็ไม่ออกมาพบหรือ?”
ซุนเชียนซางตะโกนเสียงดัง พวกเขาไม่เห็นอาจารย์สำนักฉางเหอปรากฏตัว ก็มั่นใจมากขึ้นว่าอาการบาดเจ็บของหลี่ฉางเหอยังไม่หาย
เห็นแต่ป๋ายหลี่หยวนหลงได้เริ่มทำลายค่ายกลแล้ว วิธีการทำลายค่ายกลคุ้มเขาระดับ 7 นั้นแตกต่างจากของหลัวซิว เขาสร้างค่ายกลขั้น 7 ด้วยธงค่ายกลมากกว่า 100 ธงค่าย เพียงทำลายลายเส้นค่ายกลส่วนหนึ่งของค่ายพิทักษ์เขาของสำนักฉางเหอ ก็สามารถทำให้การทำงานของค่ายพิทักษ์เขานี้ไม่เป็นระบบและไม่สามารถทำงานได้ตามที่ควร
และวิธีการทำลายค่ายพิทักษ์เขาของหลัวซิว คือการหยุดการทำงานของค่ายกล ซึ่งเป็นวิธีที่ฉลาดกว่ามาก
เพราะวิธีค่ายกลของหลัวซิว มาจากจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำ ซึ่งเป็นปรมาจารย์นักค่ายกลระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ในสมัยโบราณ!
“มรสุมเมฆาม้วน!”
หลังจากสร้างธงค่ายกลเสร็จสมบูรณ์ ป๋ายหลี่หยวนหลงบีบผนึกการก่อตัวในมือของเขา และการก่อตัวของแสงที่พันกันจากอากาศบาง ๆ กลายเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ ซึ่งกระแทกม่านแสงของการก่อตัวของการป้องกันภูเขาที่ ประตูฉางเหอ
“มรสุมเมฆาม้วน！”
หลังจากสร้างธงค่ายเสร็จสิ้น ป๋ายหลี่หยวนหลงใช้นิ้วมือสร้างผนึก เกิดแสงที่พันกันกลางอากาศ กลายเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ กระแทกเข้ากับม่านแสงค่ายพิทักษ์เขาของสำนักฉางเหอ
เกิดเสียงดังก้องกังวานไม่สิ้นสุด ม่านแสงค่ายพิทักษ์เขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มีรอยแตกปรากฏขึ้นในพื้นที่ขนาดใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจะแตกหักได้ทุกเมื่อ
“ทั้งสองท่าน ช่วยข้าด้วย”ป๋ายหลี่หยวนหลงหันไปมองหลี่เสวียนหยางและซุนเชียนซาง
หลี่เสวียนหยางพยักหน้าทันทีและกระบี่รบขั้นดินกลางก็ปรากฏขึ้นมาในฝ่ามือของเขา และฟันหมู่แสงกระบี่สีทองที่มีความยาว 20 ฟุตออกมา ที่ที่แสงกระบี่ผ่านไป โซนถูกฉีกออกจากกันจนเกิดเป็นถ้ำสีดำสนิท
ซุนเชียนซางก็เริ่มช่วยพร้อมกัน พลังจิตแท้ผนึกรวมอยู่กลางอากาศ กลายเป็นมือขนาดใหญ่ โจมตีเข้ากับม่านแสงค่ายพิทักษ์เขา
บูม!
เดิมทีม่านแสงค่ายกลที่ดูเหมือนเกือบจะพังทลาย ภายใต้การโจมตีของผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์สองท่าน ช่องว่างแตกร้าวขยายออกทันที ช่องว่างที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสามเมตรปรากฏขึ้นบนม่านแสงค่ายกล
ผลที่ตามมาก็คือ การทำงานของค่ายพิทักษ์เขาได้รับผลกระทบ ม่านแสงเริ่มสลัว พลังการป้องกันของค่ายกลลดลงมากกว่าครึ่ง พลังการป้องกันสามารถเทียบเท่ากับการค่ายกลขั้น 7 ธรรมดาเท่านั้น
“โจมตี!”
ป๋ายหลี่หยวนหลงหัวเราะเสียงดัง แล้วพุ่งไปก่อนคนแรก
พลังค่ายกลป้องกันเทียบเท่ากับค่ายกลขั้น 7 ธรรมดา สำหรับมกุฎยุทธ์ทั้งสามนั้นไม่นับว่าอะไร
หลี่เสวียนหยางและซุนเชียนซางต่างแสดงรอยยิ้มออกมาบนใบหน้า พวกเขาใช้วิชาหลบหนี บินไปยังช่องว่างที่ม่านแสงถูกแยกออก
และเหล่าศิษย์ของสำนักฉางเหอบนยอดเขาเทียนเหอ เห็นว่าค่ายพิทักษ์เขาถูกทำลาย ต่างแสดงอาการกลัวผสมกับตกใจออกมา ทันทีที่ผู้แข็งแกร่งมกุฎยุทธ์ทั้งสามเข้ามาในค่ายกลได้ รากฐานพันปีของสำนักฉางเหอกลัวจะถูกทำลายลงในคราวเดียว
มีเพียงเจ้าสำนักฉางเหอเท่านั้นที่กำหมัดแน่น แอบนึกในใจ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของอาจารย์ หวังว่าท่านอาจารย์จะสามารถพลิกสถานการณ์ตอนนี้ได้…
ในขณะที่หลี่เสวียนหยาง ป๋ายหลี่หยวนหลงและซุนเชียนซาง สามมกุฎยุทธ์เพิ่งบุกเข้าไปในค่ายกล เสียงเยาะเย้ยก็ดังขึ้นมาจากพื้นที่ต้องห้ามด้านหลังเขาเทียนเหอ
“สหายยุทธ์ทั้งสาม ข้ารอมานานแล้ว!”
ทันใดนั้น เดิมทีม่านแสงค่ายกลที่สลัว จู่ๆม่านแสงก็สว่างขึ้น ช่องว่างขนาดใหญ่ที่ถูกฉีกออกจากกันก็กลับคืนมาอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
สีหน้าของป๋ายหลี่หยวนหลงเปลี่ยนไปทันที “มีผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎยุทธ์ที่กำลังควบคุมค่ายคุ้มเขา!”
เขามองไปที่หลี่เสวียนหยางอย่างเย็นชา “เจ้าบอกว่าหลี่ฉางเหอได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถเป็นผู้ควบคุมค่ายพิทักษ์เขาได้ไม่ใช่หรือ?”
สีหน้าหลี่เสวียนหยางเปลี่ยนไปด้วย “เป็นไปไม่ได้ ในเวลานั้นข้ากับถาวเฒ่าประหลาด โจมตีพร้อมกันทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส หากหลี่ฉางเหอต้องการที่จะฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบปี!”
แน่นอน หลี่เสวียนหยางก็เข้าใจด้วยว่า หากหลี่ฉางเหอได้ยารักษาตัวระดับ 7 เขาก็จะสามารถฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน
แต่ในพื้นที่นี้ของประเทศเทียนหวูนี้ ไม่มีนักกลั่นยาระดับ 7ด้วยซ้ำ หลังจากฝานไท่เต๋อหายตัวไป แม้แต่ยาระดับ 6เม็ดหนึ่งก็หายากมาก อย่าว่าถึงยาระดับ 7เลย?
“รีบออกไปเร็ว!”
ป๋ายหลี่หยวนหลงไม่มีเวลาโต้เถียงกับหลี่เสวียนหยางต่อไป เขากลายเป็นแสงหลบหนีทันที และต้องหลบหนีออกจากค่ายพิทักษ์เขานี้ เมื่อพลังของค่ายพิทักษ์เขาขั้น 7 ฟื้นคืนชีพอย่างสมบูรณ์ ต้องการหนีออกไปก็ยากแล้ว