ตอนที่ 542 จะกลายเป็นคนบ้า
พอเห็นซูจิ่วซือ ชังไห่ไม่พูดไร้สาระ น้ำเสียงเนิบนาบ ซูจิ่วซือยื่นมืออกมา ชังไห่จับชีพจรให้ อาหลานซึ่งอยู่ข้างๆ เริ่มเครียด “ศิษย์ผู้พี่ คุณหนูเป็นอย่างไร?”
ชังไห่มองหน้าอาหลานแวบหนึ่ง รู้ว่านางเป็นห่วงซูจิ่วซือจริงๆ ถ้าไม่ใช่อาหลานขอร้อง เขาคงไม่มาใส่ใจเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง
และไม่รู้ว่าซูจิ่วซือทำอย่างไรกับอาหลาน ทำให้อาหลานซึ่งเป็นคนชอบอิสระมาตลอดกลับยินดีที่จะเป็นบ่าวอยู่ในเรือนตระกูลใหญ่อย่างนี้
เขาชักมือกลับ ท่าทางหนักใจ “คุณหนูมู่ถูกพิษหนอนไหมพิษบ้า หนอนไหมพิษชนิดนี้ไม่ทำให้ถึงตาย แต่จะอาศัยอยู่ในสมอง พอหนอนเพิ่มจำนวนถึงระดับหนึ่ง สติจะเริ่มเลอะเลือน ไม่ถึงครึ่งปีก็จะกลายเป็นคนบ้าที่ไม่รู้จักใครทั้งนั้น”
พอได้ยินว่าเป็นหนอนไหมพิษบ้า อาหลานก็ร้องด่าอย่างแค้นใจ “เฟิงชิงสุ่ยเลวร้ายเหลือเกิน ให้คุณหนูกินหนอนไหมพิษชนิดนี้ ข้าเคยได้ยินเรื่องหนอนไหมพิษบ้ามาก่อน สุดท้ายจะกลายเป็นคนเกรี้ยวกราด ทุบตีคน ไม่รู้จักใครทั้งนั้น ชอบทุบตีคนตลอดเวลา ยกเว้นเวลานอน จนคนในบ้านไม่เป็นอันสงบสุข”
ชังไห่พยักหน้าพูดขึ้น “ถูกต้อง หนอนไหมพิษบ้าสุดท้ายจะทำให้เป็นอย่างนี้ ยิ่งนานยิ่งรุนแรง เหมือนคนบ้า พิษนี้รุนแรงกว่าหนอนไหมพิษที่ทำให้ตาย
ข้าเคยรู้จักคนที่โดนพิษหนอนไหมพิษบ้า พวกเขาไม่ได้ตายเพราะพิษของหนอนไหมพิษ แต่ทุกคนตายเพราะถูกคนในครอบครัวฆ่าหรือไล่ออกจากบ้านไปอยู่ตามลำพัง ไม่รู้ว่าตายเพราะอะไร
เริ่มแรกคนในครอบครัวยังพอทนได้ ดูแลอย่างดี พอนานเข้าก็ไม่มีใครใส่ใจ คนที่ถูกพิษหนอนไหมพิษบ้า จะทำอะไรหลายอย่างที่คาดไม่ถึง ไม่อาจควบคุมได้”
ชังไห่พูดจบก็มองหน้าซูจิ่วซือด้วยสีหน้าเสียดาย “คุณหนู พิษนี้ไม่มียาแก้ ข้าเองก็จนปัญญา”
หนอนไหมพิษอยู่ในสมอง ไม่เหมือนอยู่ที่อื่นที่ยังพอจะหาทางขับออกมาได้ หนอนไหมพิษบ้าขับไม่ออก หากใช้ยาแรง ก็จะทำลายสมอง พอถึงตอนนั้นอาจจะกลายเป็นคนปัญญาอ่อน”
ซูจิ่วซือพยายามสะกดใจให้สงบ เฟิงชิงสุ่ยโหดเ**้ยมจริงๆ จงใจเลือกหนอนไหมพิษชนิดนี้
เฟิงชิงสุ่ยต้องการให้ฟู่เฉินหรงเกลียดนาง หมดความอดทนต่อนางในที่สุด เริ่มแรกทุกคนจะเห็นอกเห็นใจคนบ้าคนหนึ่ง แต่นานเข้า ทุกคนคงเบื่อหน่าย ถ้าอย่างนั้นการมีชีวิตอยู่ย่อมทรมานกว่าตายหลายเท่า เฟิงชิงสุ่ยต้องการหลบหลู่นาง
“กลายเป็นคนปัญญาอ่อนยังดีกว่ากลายเป็นคนบ้า ชังไห่ ถ้าไม่มีทางอื่น ก็ช่วยขับหนอนไหมพิษออก ข้าไม่อยากให้ใครเดือดร้อน แม้จะกลายเป็นคนปัญญาอ่อน ข้าก็ยินดีทดลอง”
ซูจิ่วซือพูดอย่างราบเรียบ
“คุณหนู…” อาหลานไม่อาจทนเห็นซูจิ่วซือพบกับจุดจบเช่นนี้ รีบซักถาม “ศิษย์ผู้พี่ ยังมีวิธีอื่นหรือไม่?”
ชังไห่ครุ่นคิด แล้วพูดขึ้น “ยังมีอีกวิธีหนึ่ง”
ซูจิ่วซือมองหน้าชังไห่ แล้วถามต่อ “วิธีใด”
“หนอนไหมพิษบ้าจะอยู่ในสมอง เมื่อกี้ข้าบอกแล้ว ถ้าขับออกมาสมองจะถูกทำลาย เก้าในสิบคนจะกลายเป็นปัญญาอ่อน
อีกวิธีหนึ่งคือไม่ขับออก ให้หนอนไหมพิษอยู่ในสมอง แต่ให้หลับไป อย่างนี้จะไม่ทำลายสมอง สามารถอยู่กับมันได้อย่างสันติ”
ในใจของซูจิ่วซือมีความหวังขึ้นมาทันที ถามต่อ “อะไรที่ทำให้หนอนไหมพิษหลับได้?”
“สิ่งนั้นข้ายังไม่เคยเห็น มีอยู่จริงหรือไม่ ข้าเองก็ไม่รู้
ไม่รู้ว่าคุณหนูมู่เคยได้ยินชื่อผลเซียนหลิงหรือไม่ มีสรรพคุณน่าอัศจรรย์ ข้าเคยเห็นแต่ในหนังสือที่บันทึกเกี่ยวกับผลเซียนหลิง แต่ไม่เคยเห็นของจริง ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องแต่งหรือไม่”
ตอนที่ 543 อาหลานช่วยเหลือ
ชังไห่ไม่มั่นใจสักนิด เกี่ยวกับผลเซียนหลิง เขารู้สึกเหมือนฟังตำนาน ท่องอยู่ในวงการนักเลงมาหลายปี ไม่เคยเห็นผลเซียนหลิงจริงๆ และไม่เคยได้ยินใครพูดถึง เมื่อกี้เขาจึงไม่ได้พูดเรื่องผลเซียนหลิงกับซูจิ่วซือ
ซูจิ่วซือนึกถึงเผยปิงปิงทันที เขากุยอวิ๋นซานปลูกสมุนไพรแปลกๆ หลายชนิด เรื่องนี้ต้องถามเผยปิงปิงจึงจะรู้
นางพยักหน้าให้ชังไห่ พลางบอกขอบใจ “ขอบใจคุณชายชังไห่ที่บอก รบกวนคุณชายชังไห่แล้ว”
“คุณหนูมู่เกรงใจเกินไป ข้าต่างหากควรขอบใจคุณหนูมู่ ถ้าไม่มีคุณหนูมู่ จนถึงเดี๋ยวนี้ข้าคงไม่เจออาหลาน ขอบใจคุณหนูมู่ที่ให้ข้ากับอาหลานได้พบกันอีกครั้ง”
อาหลานขมวดคิ้วด้วยความขัดเขิน “ศิษย์ผู้พี่อยู่ดีๆ ก็พูดเรื่องนี้ต่อหน้าคุณหนูทำไม เวลานี้ยังไม่ได้ข่าวผลเซียนหลิง ศิษย์ผู้พี่มียาอะไรที่จะควบคุมหนอนไหมพิษชั่วคราว”
“ยาอย่างนี้มีแน่ แต่ข้ามีเงื่อนไขข้อหนึ่ง”
ชังไห่พูดจบ สายตาก็จับจ้องที่อาหลาน
“คุณชายชังไห่มีเงื่อนไขอะไรก็บอกมาตามตรง ถ้าข้าทำได้ จะพยายามทำให้คุณชายอย่างเต็มที่”
ซูจิ่วซือมองหน้าอาหลาน รู้ว่าเงื่อนไขของชังไห่คงจะเกี่ยวข้องกับอาหลาน นางไม่อยากบังคับให้อาหลานทำอะไร
สายตาของชังไห่ยังคงจับจ้องที่อาหลาน มองจนอาหลานทำอะไรไม่ถูก แล้วเขาก็เอ่ยปาก “ข้าอยากให้อาหลานรับปากแต่งงานกับข้า”
พอได้ยินเงื่อนไขนี้ ซูจิ่วซือรีบสั่นหัว “เรื่องนี้ไม่ควรจะเป็นเงื่อนไขที่คุณชายชังไห่จะมาเจรจากับข้า ความสุขในชีวิตของอาหลานควรให้นางตัดสินใจเอง ข้าไม่มีวันตัดสินใจแทนอาหลานเด็ดขาด ถ้าคุณชายชังไห่ยืนยันอย่างนี้ ก็ถือเสียว่าเมื่อกี้ข้าไม่ได้ถามอะไร”
อาหลานตะลึง นึกไม่ถึงว่าชังไห่จะตั้งเงื่อนไขอย่างนี้ นางร้อนใจทันที “ศิษย์ผู้พี่ เจ้า…”
“ข้ายืนยันเงื่อนไขนี้ อาหลาน ถ้าเจ้ายินดีแต่งงานกับข้า ข้าจะจัดยาให้คุณหนูมู่ ไม่งั้นไม่ได้เด็ดขาด”
ชังไห่น้ำเสียงหนักแน่น เดิมทีเขาไม่อยากบังคับอาหลาน แต่เขารู้ว่า ถ้าไม่บังคับ อาหลานคงหลบหน้าเขาตลอด เขาต้องทำอะไรลงไปบ้าง
ชังไห่รอครู่หนึ่ง เห็นทั้งสองไม่พูดไม่จา เขาพยักหน้าให้ซูจิ่วซือ “ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ข้าก็ขอลาก่อน หวังว่าคุณหนูมู่จะโชคดี อยู่ได้นานหน่อย ลาก่อน”
พอชังไห่หันตัว ด้านหลังก็มีเสียงของอาหลานดังขึ้น “รอเดี๋ยว ศิษย์ผู้พี่ ข้ารับปาก ขอแต่ให้เจ้าช่วยคุณหนู ข้ารับปากเจ้า”
ชังไห่ชะงักเท้า หันกลับมา ผุดรอยยิ้มที่มุมปาก “รับปากแล้วอย่าคืนคำ อาหลาน เจ้าคิดให้ดีแล้วค่อยพูด”
อาหลานแทบจะกัดฟันฝืนใจพูด “ข้าคิดดีแล้ว ไม่มีวันคืนคำ เจ้าช่วยคุณหนูก่อนเถอะ”
“ได้ พรุ่งนี้ข้าเอายามาให้”
ในใจของชังไห่รู้สึกมีความสุขมาก น้ำเสียงก็ผ่อนคลายลง เขาหัวเราะร่าจากไป อาหลานแม้สีหน้าขมขื่น แต่ก็ยังมีรอยยิ้มที่สังเกตยาก
ซูจิ่วซือมองดูอยู่ข้างๆ เห็นอย่างชัดเจน เพราะอย่างนี้เมื่อกี้นางจึงไม่ห้าม นางรู้ว่าอาหลานเองก็มีใจให้ชังไห่
พอรู้ตัวว่าตนยิ้ม อาหลานก็รีบหยุดยิ้ม “คุณหนู ข้า…คุณหนูวางใจเถอะ! คุณหนูไม่เป็นอะไรแน่ ให้ศิษย์ผู้พี่ควบคุมหนอนไหมพิษให้ชั่วคราวก่อน แล้วเราไปหาผลเซียนหลิง ต้องเจอแน่”
ซูจิ่วซือนั่งลง นางเองก็อดหัวเราะไม่ได้ “อาหลาน ความจริงแล้วเจ้าเองก็อยากแต่งงานกับชังไห่ใช่หรือไม่!”
“ไม่ข้าไม่อยาก” อาหลานปฏิเสธน้ำเสียงไม่หนักแน่น ก้มหน้าบิดชายผ้า ท่าทางขัดเขิน “คุณหนู ข้า…”