เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 564
“ครับผม!”
เสือขาวพยักหน้า แววตากระหายเลือด และเลียริมฝีปากเบาๆ!
พอเห็นแบบนี้
จางเทียนซานและไป๋หลิงหลงต่างก็ตัวสั่นขึ้นมาทันใด
ณ เวลานี้
เอี๊ยดอ๊าด!
เอี๊ยดอ๊าด!
เอี๊ยดอ๊าด!
ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากด้านนอก
ชาวบ้านต่างก็ค่อยๆ เปิดประตูออกอย่างระมัดระวัง
เห็นศพเกลื่อนไปทั่ว
พวกเขาตกใจจนหน้าซีด
“ชาวบ้านทั้งหลายไม่ต้องกลัว ข้าคือหยางเฟิง!”
“พวกคนที่มาก่อความวุ่นวายที่หมู่บ้านตระกูลเย่ โดนข้าจัดการไปหมดแล้ว”
“แต่นี้ไป พวกคุณก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างเสรีที่บ้านตัวเองแล้วนะ!”
“ถ้าใครยังกล้าสร้างปัญหา ข้าจะฆ่าพวกมันให้มัน!”
หยางเฟิงบอกชาวบ้านด้วยเสียงที่ดัง
ฟรึ่บ!
สายตาของชาวบ้าน
ก็มองไปที่หยางเฟิงทันใด!
หลังจากตกตะลึงไปชั่วครู่
เสียงตื่นเต้นดีใจก็ดังขึ้นมา
“คุณหยาง ใช่คุณหยางจริงๆ ด้วย!”
“หัวหน้าหมู่บ้านไม่ได้โกหกพวกเรา คุณหยางมาแล้วจริงๆ!”
“เยี่ยมมาก! คุณหยาง คณมาพวกเราก็มีทางรอดแล้ว!”
ชาวบ้านเดินออกมาทีละคนอย่างกล้าหาญ
พวกเขาจดจำหยางเฟิงได้ดี
หยางเฟิงเคยช่วยพวกเขาจัดการจางต้าพ่าวและหม่าเถิง
ทั้งยังบริจาคเงินจำนวนมากให้กับหมู่บ้านตระกูลเย่
สิ่งนี้ทำให้ชาวบ้านทุกคนในหมู่บ้านตระกูลเย่รู้สึกขอบคุณเขามาก
และตอนนี้.
หยางเฟิงก็ช่วยพวกเขาจัดการคนโลกบู๊อีก
ทำให้ชาวบ้านทุกคนในหมู่บ้านตระกูลเย่ดีใจจนหลั่งน้ำตา
“คุณหยาง ในที่สุดคุณก็มา ช่วงที่ผ่านมา พวกเราทนกันมามากพอแล้ว…”
พวกชาวบ้านต่างก็ทยอยกันระบายทุกข์ให้หยางเฟิงฟัง
พอได้ยินสิ่งที่ชาวบ้านพูด
สีหน้าของหยางเฟิงก็เริ่มดูไม่ดี
คนพวกนี้สร้างแต่ความหายนะจริงๆ!
ไปที่ไหน ก็มีแต่คนโกรธเกลียด!
“ทุกคนช่วยเงียบก่อน!”
พอได้ยิน
ทุกคนก็เงียบลง
ชาวบ้านทั้งหมดในหมู่บ้านตระกูลเย่ต่างก็มองไปที่หยางเฟิง
หยางเฟิงกวาดตามองทุกคนและกล่าวว่า “ทุกท่านไม่ต้องกังวล ตราบใดที่หยางเฟิงอยู่ที่หมู่บ้านตระกูลเย่ จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพวกคุณแน่นอน!”
“ผมสัญญา จะช่วยกำจัดกากเดนพวกนี้ให้พวกคุณเอง!”
เป็นถึงเทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ย
หน้าที่ของหยางเฟิงก็คือ การปกป้องให้ประชาชนชาวต้าเซี่ยนั้นอยู่รอดปลอดภัย
คนโลกบู๊เหล่านี้ ก็เป็นเหมือนระเบิดเวลาของสังคม
วันๆ เอาแต่ต่อสู้กัน เป็นภัยต่อความสงบสุข
ไม่มีประโยชน์อะไรต่อสังคมเลย
ไม่จำเป็นต้องมีอยู่เลยด้วยซ้ำไป!
“คุณหยาง ถ้าคุณพูดแบบนั้น พวกเราก็วางใจได้!”
ใช่แล้ว! ถ้ามีคุณอยู่กับพวกเราที่นี่ พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องหวาดระแวงกันอีกแล้ว!
“คุณหยาง คราวก่อน คุณช่วยพวกเราขับไล่จางต้าพ่าวไป คราวนี้คุณก็ช่วยเราจัดการกับพวกคนโลกบู๊อีก โปรดรับการคารวะจากเราด้วย!”
ตึง!
ตึง!
ตึง!
คุยไปคุยมา
ชาวบ้านแต่ละคนก็คุกเข่าลง ด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
สำหรับพวกเขาแล้ว
ช่วงที่ผ่านมา พวกเขาทนมาพอแล้วจริงๆ
พวกเขาเป็นกลุ่มชาวบ้านที่ซื่อตรง และไม่รู้ว่าจะจัดการกับพวกคนโลกบู๊ยังไง
พวกเขาทำได้เพียงแค่ภาวนา หวังให้ผู้คนโลกบู๊เหล่านี้รีบจากไปโดยเร็ว
ทว่าตอนนี้ หยางเฟิงมาแล้ว
หยางเฟิงมาถึง!
ก็ฆ่าไปหลายร้อยคนในคราวเดียว!
ชาวบ้านในหมู่บ้านตระกูลเย่รู้แล้วว่า
นอกจากหยางเฟิงแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยพวกเขาได้
ก่อนหน้านี้หยางเฟิงช่วยหมู่บ้านตระกูลเย่กำจัดหม่าเถิง
ณ ตอนนี้
หยางเฟิงยังช่วยพวกเขาจัดการกับคนโลกบู๊ที่โหดร้ายเหล่านี้
ต่อให้ใช้คำว่า “ผู้มีพระคุณ” พูดถึงหยางเฟิง ก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริง
ชาวบ้านหมู่บ้านตระกูลเย่ต่างก็คุกเข่าลงพร้อมกัน
ในสายตาของพวกเขา
หยางเฟิงก็คือผู้มีพระคุณหมู่บ้าน!
หยางเฟิงรีบพูดขึ้นมาว่า: “ทุกคน โปรดลุกขึ้น! พวกคุณทำแบบนี้ ข้ารับไม่ไหวจริงๆ …”
เขาไม่คาดคิดว่า
การที่เขาแค่ทำตามหน้าที่
จะทำให้ชาวบ้านในหมู่บ้านตระกูลเย่คุกเข่าลงและขอบคุณเขา
นี่คืออารยธรรมที่สืบทอดกันมาห้าพันปีของประเทศต้าเซี่ย