ตอนที่ 16 ผนึกโลหิต

ราชาบลัดเอลฟ์

ทริสตันไม่มีทางปล่อยให้ชะตากรรมของเขา และเลห์ลาตกอยู่มือของอัศวินอวกาศ และเคอร์แซคอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นก่อนที่พวกเอลฟ์จะทำการสังหารพวกเขา ทริสตันจะต้องหนีไปให้ไกลที่สุด

 

แม้เอลฟ์บางส่วนจะเข้าไปในอาคารแล้ว แต่ก็ยังมีบางส่วนที่อยู่กระจายบริเวณทั่วโดม และมีอีกส่วนที่ล้อมรอบทริสตันอยู่ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าพวกเอลฟ์กำลังปกป้องเขาอยู่ แต่ในทางกลับกันพวกเอลฟ์ก็กำลังจับตาดูเขาอยู่เช่นกัน และเสือตัวนั้นยังคงอยู่รอบๆ รอการกลับมาของเจ้านายอย่างเชื่อฟัง

 

เคอร์แซคต้องการเวลา 10-15 นาทีในการจัดการกับระบบต่างๆในการหลบหนี ซึ่งนั่นหมายความว่าอาจเกิดการต่อสู้กันภายในโดมนั้น หรือเคอร์แซคสามารถจัดการกับระบบได้ทันเวลา

 

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนี่คงเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการหลบหนีของทริสตัน และเลห์ลาที่อยู่ในอ้อมแขนเขาในขณะนี้ เพียงครู่หนึ่งทริสตันสังเกตเอลฟ์จำนวนหนึ่งปรากฎตัวออกมาจากทางออกอีกด้าน ข้างหลังพวกเขามีมนุษย์จำนวนหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าพวกเอลฟ์ได้นำตัวประกันที่ถูกกักขังไว้ข้างในออกมาแล้ว

 

ในตอนนี้ผู้คนเหล่านั้นกำลังตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเขา ทริสตันมองดูคนเหล่านั้นที่กำลังถูกเอลฟ์ควบคุมอยู่ สีหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัดซึ่งแสดงให้เห็นชัดเจนว่าสถานการณ์ของพวกเขาในตอนนี้ช่างบอบช้ำ และน่าสลดใจเพียงใด จู่ๆก็มีเสียงกระซิบในหัวของเขา บอกให้เขาพยายามช่วยคนเหล่านั้น

 

ความคิดที่กล้าหาญนั้นหายไปทันทีและถูกแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะอยู่ภายใน ไม่มีทางที่เขาจะเสี่ยงชีวิตของเขาและน้องสาวเพื่อช่วยชีวิตคนเหล่านั้น ทริสตันรีบโยนความคิดของเขาออกไปเพื่อหยุดคิดถึงเรื่องนั้น

 

ในขณะนี้ทริสตันจงใจก้าวเดินไปข้างหน้า เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของทหารเอลฟ์รอบๆตัวเขา ทันใดนั้นเอลฟ์ 6 ตนยกธนู และดาบขึ้น พร้อมเล็งมาที่ตัวทริสตัน ท่าทางของเอลฟ์เหล่านั้นแสดงให้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพร้อมโจมตีทริสตันในทันทีหากเขาทำขยับตัวนั่นหมายความว่าในตอนนี้โอกาสหนีของทริสตันอาจเท่ากับศูนย์ก็ว่าได้

 

ทริสตันยกมือขึ้นอย่างรวดเร็วพลางชี้ไปที่ผ้าลักษณะคล้ายผ้าคลุมที่อยู่บนพื้น เขาค่อย ๆ เดินไปที่ผ้าคลุม เพื่อไม่ให้เอลฟ์เหล่านั้นตื่นตัว เมื่อเขาเดินไปถึง ทริสตันหยิบผ้าคลุมขึ้นมาสวมทันทีเพื่อปกปิดร่างกายครึ่งหนึ่งที่เปลือยเปล่าของเขา

 

ทริสตันนั่งลงหลังจากนั้น เขาพยายามทบทวนสถานการณ์ต่างๆในความคิดของเขา และตรวจสอบสภาพแวดล้อมต่างๆรอบๆตัว

 

“ ถ้าเพียงร่างของเอลฟ์ตัวนี้มีความสามารถในการบินได้..” ทริสตันคิดในใจ

ถ้าก็อบลินได้ยินความคิดของทริสตัน เขาอาจจะตกอยู่ในสภาพเป็นบ้าก็เป็นได้ แต่ในตอนนี้ทริสตันมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และขาก็ยังไม่พอใจกับสิ่งนี้!

 

ขณะที่ทริสตันหยุดความคิดทของเขา ทันใดนั้นทริสตันจำทักษะโดยกำเนิดของเขาขึ้นมาได้ ซึ่งเป็นทักษะที่ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ทำการตรวจสอบแต่อย่างใด เพียงแค่ความคิดจากเจตจำนงของเขา จอปฎิบัติก็แสดงผลขึ้นมาอีกครั้ง

 

[ความสามารถโดยกำเนิดของราชาบลัดเอลฟ์]

 

[ทักษะโดยกำเนิดทักษะที่หนึ่ง – สกัดเลือด]

 

[ทักษะโดยกำเนิดทักษะที่สอง – ผนึกโลหิต]

 

ซึ่งทักษะโดยกำเนิดทักษะแรกของทริสตัน คือการสกัดเลือด จากประสบการณ์ที่ ทริสตันประสบมาจนถึงตอนนี้ เขาถือว่านี่เป็นทักษะที่ช่วยชีวิตเขาได้เมื่อตอนที่เขาใกล้ตายก่อนหน้านี้ มันทำได้โดยการดูดซับและกลั่นเลือดของคู่ต่อสู้

 

สำหรับทักษะโดยกำเนิดที่สอง ทริสตันไม่มีเงื่อนงำในทักษะนี้ เขาใช้พยายามเดาผลของทักษะนี้ จนกระทั่งจู่ๆ ก็มีการแจ้งเตือนที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นในหัวของเขาอีกครั้ง

 

[ผนึกโลหิต]

 

[ทักษะโดยกำเนิดของราชาเอลฟ์เลือด อนุญาตให้ใช้ผนึกโลหิตควบคุมสิ่งมีชีวิตอื่น]

 

เมื่อมองไปที่คำอธิบายที่ค่อนข้างเรียบง่ายแต่น่าประหลาดใจของทักษะ เขาคิดในใจของเขา “ ว้าว..นี่อาจเป็นทักษะที่ทำให้เขามีความหวังได้ ตอนนี้มันทำงานอย่างไร? ”

 

การแจ้งเตือนปรากฎขึ้นอีกครั้ง ราวกับว่ามันกำลังตอบคำถามของทริสตัน

 

[เลือกเป้าหมายเพื่อใช้ผนึกโลหิต]

 

“ เอาล่ะ! ไปลองกับเอลฟ์ที่อยู่ใกล้ที่สุดกันเถอะ! “ ทริสตันพูดในใจในขณะที่ความสนใจของเขามุ่งไปที่สิ่งที่เขาต้องการใช้ทักษะนี้

 

[ไม่สามารถปฏิบัติการได้]

 

[เป้าหมายเกินความสามารถ]

 

“ เวรเอ้ย .. “ ทริสตันสบถในใจ

 

เขาฉลาดพอที่จะค้นหาฟังก์ชันพื้นฐานของความสามารถได้อย่างรวดเร็ว

 

“ ฉันเดาว่ามันคงคล้ายกับการเล่นเกมส์สวมบทบาท “ ทริสตันคิด “ ถ้าทักษะของฉันสูงขึ้น บางทีฉันอาจจะควบคุมมันได้ หมายความว่าฉันสามารถใช้ทักษะนี้กับสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอกว่าเช่นมนุษย์เหล่านั้นเท่านั้น อ่า.. แต่พวกมันไม่ได้ช่วยอะไรฉันเลย “

 

ทริสตันสังเกตสถานการณ์โดยรอบ และจ้องไปยังเสือโคร่งตัวใหญ่ที่นอนอยู่บนพื้น

 

“ เป้าหมายในอุดมคติจริงๆ ก็คือเสือตัวนั้น มันอาจจะเป็นวิธีที่ดีในการหลบหนี อืม.. แต่เสือตัวใหญ่ตัวนั้นควรจะอยู่ในระดับเดียวกัน หรือไม่ก็ระดับที่สูงกว่าเอลฟ์พวกนั้น ”

 

หลังจากนั้นเพียงครู่หนึ่ง ทริสตันตัดสินใจใช้ทักษะนั้นกับเสือตัวนั้น ในตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

 

[ผนึกโลหิต]

 

[ เสือขาวซูเลียน สัตว์ร้ายระดับ 40 ]

 

[ผนึกโลหิต ต้องใช้ 500 แก่นเลือดแท้จึงจะมีผล]

 

[ดำเนินการ?]

 

“ ใช่แล้ว! “

 

ทริสตันยืนยันทักษะอย่างรวดเร็ว

[ดำเนินการใช้ 500 แก่นเลือดแท้]

 

ทักษะนี้ทำการใช้เลือดแก่นแท้ในทันที ทริสตันตระหนักว่าทักษะโดยกำเนิดนี้ใช้การสกัดเลือดแก่นแท้ในปริมาณเท่ากันกับทักษะก่อนหน้า ในตอนนี้เขายังไม่มั่นใจในทักษะ เพราะเขายังมีประสบการณ์ไม่เพียงพอ เขารีบร้อนในการลองใช้ทักมากเกินไป

 

หมอกสีแดงจาง ๆ ออกมาจากร่างกายของเขาและค่อย ๆ เคลื่อนไปทางเสือขาวที่ไม่สนใจ การเคลื่อนไหวของหมอกนั้นสร้างความสงสัยให้กับเสือ และเอลฟ์เป็นอย่างมาก

 

ในไม่ช้า สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่คำรามขึ้นอย่างเสียงดัง และดิ้นอยู่บนพื้น นั้นทำให้เหล่าเอลฟ์ทั้ง 6 ตกใจในทันที เสือคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก ในไม่ช้าทริสตันรู้สึกเชื่อมโยงกับมันในทันที ราวกับว่ามีผนึกที่มองไม่เห็นก่อตัวขึ้น และเชื่อมโยงเขากับสัตว์ร้ายตัวนั้น ครู่ต่อมาทริสตันสามารถสัมผัสได้ถึงความคิดภายในของสิ่งมีชีวิตนั้น และรู้สึกว่าสามารถควบคุมมันได้

 

[ผนึกโลหิตสำเร็จ]

 

ระหว่างที่เขากำลังดีใจกับเหตุการณ์ครั้งนี้ จู่ๆก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากภายในโดม

 

บูม!!!!