มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 687
มีล่าเข้าใจถึงสิ่งที่เจสสิก้ากำลังพยายามที่จะบอกเธอตอนนี้อย่างชัดเจน
เจสสิก้ายังให้การบอกใบ้ที่ชัดเจนมากกับเธอด้วยเช่นกัน
มีล่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างมากจริง ๆ ในตอนนี้
เดิมทีเธอคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะง่ายมาก และเธอจะลงเอยด้วยการแต่งงานกับเจอรัลด์และพวกเธอก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เธอของพวกเธอด้วยกันได้จากนั้น
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองมันดู มันดูเหมือนราวกับว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เลยโดยสิ้นเชิง
เจอรัลด์ไม่ได้บอกเธอทุกอย่างในอดีต ดังนั้น มีล่าจึงคิดว่าเขาเป็นแค่คนมั่งคั่งและมีอิทธิพลในเมืองเมย์เบอร์รี่เท่านั้น
แต่คนธรรมดาที่ไหนจะรู้อะไรเกี่ยวกับตัวตนและภูมิหลังที่แท้จริงของเขาได้อย่างไรล่ะ?
“เช่นนั้น มีล่า ฉันหวังว่าเธอจะพิจารณาเรื่องนี้เมื่อเธอกลับไป เธอควรคิดว่าเธอจะดำเนินความสัมพันธ์ของเธอกับเจอรัลด์ต่อไปอย่างไรและทางไหนที่เธออยากจะใช้ในความสัมพันธ์นี้”
เจสสิก้าตบไหล่มีล่าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “เธอสามารถพักอยู่บนเกาะนี้ได้ในคืนนี้ ฉันจะให้บางคนไปส่งเธอกลับบ้านพรุ่งนี้ นอกจากนั้นแล้ว เธอก็สามารถมาที่เกาะทีคอลของฉันได้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอต้องการในอนาคต แต่อย่างไรก็ตาม มีล่า มีบางอย่างที่เธอต้องสัญญากับฉัน เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันพูดกับเธอไปก่อนหน้านี้ ฉันหวังว่าเธอจะไม่เล่าให้เจอรัลด์ฟังว่าพวกเราทั้งคู่ได้นัดพบกันในวันนี้นะ!”
มีล่าพยักหน้าเป็นการตอบรับ
มีนชัดเจนว่าจริง ๆ แล้วเจสสิก้าก็ชอบมีล่า แต่อย่างไรก็ตาม เจสสิก้าก็หมดหนทางเช่นกันเมื่อเป็นเรื่องของเรื่องบางอย่าง ผลลัพธ์สุดท้ายจะขึ้นอยู่กับกับปฏิกิริยาและการตัดสินใจของมีล่าและเจอรัลด์ทั้งหมด
เจสสิก้าเพียงบอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่วงหน้าเป็นเพราะเธอรักและแคร์พวกเขาเท่านั้น
คืนนั้น มีล่าไม่สามารถข่มตานอนหลับได้เลย
เธอคิดที่จะโทรหาเจอรัลด์อยู่หลายครั้ง แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความจริงที่ว่าเจอรัลด์มักจะช่วยเหลือเธออยู่เสมอตั้งแต่แรกเริ่ม
ท้ายที่สุดแล้ว ตั้งแต่แรกจนถึงสุดท้าย เธอก็ไม่สามารถทำอะไรให้เจอรัลด์ได้เลย แต่แทนที่ เจอรัลด์กลับเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อเธอมาโดยตลอด!
มันเป็นกรณีเดียวกันในตอนนี้ มีล่าต้องการความช่วยเหลือของเจสสิก้าแม้แต่ตอนที่เธออยู่ในฮ่องกง ไม่อย่างงั้น เธอก็คงไม่แม้แต่จะสามารถจัดการกับใครบางคนอย่างฮอลลี่ได้ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ
ถ้าเธออยากจะคบกันกับเจอรัลด์จริง ๆ และใช้ชีวิตที่เหลือของเธอกับเขา งั้นเธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะต้องเป็นคนที่พึ่งพาตนเองให้ได้อย่างไร วิธีนั้น เธอก็จะสามารถแบ่งปันความกังวลของเจอรัลด์และช่วยเหลือเขาได้ในอนาคตแทนที่จะไปเพิ่มภาระให้เขา
มีล่าจึงทำได้เพียงเตือนตัวเองเงียบ ๆ…
ในเวลาเดียวกัน เจอรัลด์ก็เพิ่งขึ้นไปบนเตียงของเขา
เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาและเขากำลังจะโทรหามีล่า เนื่องจากว่ามันกลายเป็นกิจวัตรสำหรับเขาที่จะทำแบบนั้นไปแล้ว
พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อกันและกันมาสองสามวันแล้วตอนนี้ เขาคงจะโกหกถ้าพูดว่าเขาไม่คิดถึงเธอเลย
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากคิดดูแล้ว เจอรัลด์ตัดสินใจที่จะไม่โทรไป ท้ายที่สุดแล้ว มีล่าก็อาจจะยังคงโกรธอยู่ เขาจะอธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้เธอด้วยตัวเองเมื่อเขามุ่งหน้าไปยังฮ่องกงในอีกไม่กี่วัน
เขาจะอยู่กับมีล่าในฮ่องกงสองสามวันเช่นกันถ้างั้น
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ยังคงเริ่มส่งข้อความให้มีล่าก่อนเพื่อบอกเธอให้พักผ่อนเร็ว ๆ และอื่น ๆ
อืม!
เรื่องนั้นถูกจัดการเรียบร้อยแล้วและเจอรัลด์จะเข้าไปที่มหาวิทยาลัยซอลฟอร์ดในวันพรุ่งนี้ในฐานะนักศึกษาโอนย้าย จากนั้นเขาก็จะสถานะของเขาในฐานะนักศึกษาโอนย้ายตามหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหญิงสาวคนนั้น
มหาวิทยาลัยก็ยังให้ความสนใจมากเช่นกันกับเรื่องนี้หลังจากได้รู้ถึงตัวตนของเจอรัลด์ แต่แน่นอน เจอรัลด์บอกให้มหาวิทยาลัยให้รักษาความไม่เป็นจุดสนใจและเขาไม่ต้องการให้มหาวิทยาลัยเผยแพร่เรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ใช่นักศึกษาโอนย้ายจริง ๆ อยู่ดี
สำหรับชั้นเรียนเหรอ? เจอรัลด์ได้รับมอบหมายให้อยู่ชั้นเรียนเดียวกันกับมาร์เวน
มาร์เวนคือลูกชายของไกด์นำเที่ยวผิดกฏหมายคนนั้น เขาคือชายหนุ่มที่อ้วนท้วมและฉลาด
เจอรัลด์ทำการนัดหมายกับมาร์เวนแต่เช้าตรู่ของวันต่อมาและพวกเขาก็มุ่งหน้าออกไปด้วยกัน
“เฮ้! นายน้อย นี่คือมหาวิทยาลัยของพวกเรา! ให้ผมพาคุณไปดูรอบ ๆ มหาวิทยาลัยของเราในวันนี้นะ!”
“ฉันไม่ใช่นายน้อย นายเรียกฉันว่าเจอรัลด์…” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มขบขันแกมเหน็บแนมบนใบหน้าของเขา
“เอาล่ะถ้างั้น นายน้อยเจอรัลด์!”
เจอรัลด์ถึงกับพูดไม่ออก
หลังจากนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็มุ่งหน้าไปยังชั้นเรียนของพวกเขาด้วยกัน
ในขณะนี้ มีผู้คนมากมายอยู่ในห้องเรียนแล้ว
ทันทีที่พวกเขาเห็นมาร์เวนเดินนำเจอรัลด์เข้ามาห้อง ทุกคนจึงรู้ว่านี่คือนักเรียนโอนย้ายคนนั้นที่ครูได้เอ่ยถึงว่าจะมาร่วมชั้นเรียนของพวกเขาอย่างเป็นทางการในวันนี้
ครูก็กำลังรออยู่ภายในห้องเรียนตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว
“เจอ…เจอรัลด์ ที่นั่งของเธอได้รับการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว เชิญนั่งก่อนได้!” ครูกล่าว