ปัง!
พร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังก้อง ร่างทั่วทั้งร่างของเฉินเฉินติดไปกับกำแพงหินวิญญาณ ในขณะที่แสงบนร่างกายของเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืน สายฟ้าก็ฟาดลงมาบนหัวของเขาอีกครั้งหนึ่ง
เฉินเฉินพ่นหมอกดำออกมาและตาของเขาก็ดูหม่นหมองลงไป
“นี่มัน…แม่งเอ้ย พระเจ้าแม่งอิจฉาในความพิเศษของข้าจนต้องการฆ่าข้าทิ้งเลยเนี่ยนะ!”
เฉินเฉินกรีดร้องออกมาและพูดตามปกติแล้ว ร่างที่ขัดเกลาของเขานั้นก็อยู่ในระดับขั้นแก่นทองคำแล้ว ทัณฑ์สายฟ้าของขั้นแก่นทองคำธรรมดาทั่วไปจะไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย
‘แต่ทัณฑ์สายฟ้านี่มันอะไรกัน?’
‘สายฟ้าฟาดมาสองรอบก็แทบจะฆ่าข้าตายแล้ว! นอกจากนี้แล้วข้ายังมีความต้านทานต่อสายฟ้า เนื่องจากได้ฝึกวิชาร่างทองคำเก้าโคจร’
ถ้าทัณฑ์สายฟ้าได้ฟาดลงมาที่หัวของผู้ฝึกตนขั้นแก่นทองคำระดับกลางแล้ว เขาก็คงจะถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว!
ยังไงก็ตาม ภาพที่น่าหวาดกลัวกว่าเดิมก็ปรากฏขึ้นด้านหน้าของเฉินเฉิน
เมื่อเห็นว่าทัณฑ์สายฟ้าฟาดลงมาแล้ว รอยแตกก็ปรากฏขึ้นใจกลางคริสตัลหินวิญญาณและคลื่นพลังวิญญาณที่เกรี้ยวกราดก็ระเบิดออกมาจากด้านในจนทำให้หมอกวิญญาณสั่นสะท้านไปทั้งหมด!
ตาของเฉินเฉินจ้องเขม็งและเขาหันไปมองยังหยวนฉิงเทียนที่ยังตกตะลึงอยู่ เขาตะโกนออกมา “ไป! รีบหนีไปเร็ว! ขึ้นไปเหนือบนพื้นเร็ว! ไปจากสำนักอู๋ซิ่นซะ ยิ่งไกลที่สุดยิ่งดี! ถ้าเจ้าพูดจาอะไรไร้สาระมาละก็ข้าจะกระทืบเจ้าให้จมดินเลย!”
หลังจากพูดเสร็จ เฉินเฉินก็หยิบพลั่วและโยนมาให้กับหยวนฉิงเทียน
หยวนฉิงเทียนมีน้ำตาอยู่ในดวงตาของเขาและเขาต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่เขาก็กลั้นมันเอาไว้
เพียงเวลาไม่นานเขาก็ขึ้นไปด้านบนอย่างเงียบงัน
ทันทีหลังจากนั้น ทัณฑ์สายฟ้าก็ฟาดลงมาอีกครั้งหนึ่งจากท้องฟ้า ในครั้งนี้คริสตัลหินวิญญาณก็แตกสลายและคลื่นพลังวิญญาณนับไม่ถ้วนก็พัดกระจายไปทั่วทุกแห่ง!
พลังวิญญาณจำนวนมากแพร่กระจายไปทั่วทุกทางและกำแพงหินวิญญาณก็เริ่มแตกสลายไปในเวลาไม่นานเช่นกัน นอกจากนี้แล้วกำแพงที่แตกหักก็ปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมามากกว่าเดิม ซึ่งมันผสมปนเปไปกับพลังวิญญาณ
ผืนดินเริ่มสั่นสะท้านและมันมีหลุมขนาดใหญ่ที่ที่ทัณฑ์สายฟ้าฟาดลงมา พลังวิญญาณก็ระเบิดออกราวกับลาวาที่ระเบิดออกมาจากภูเขาไฟ!
พร้อมกับเสียงระเบิดดังบึ้ม พระราชวังของอู๋ซิ่นก็ลอยขึ้นไปบนฟ้านับร้อยเมตร!
เมื่อมองไปยังพระราชวังอู๋ซิ่นที่อยู่บนท้องฟ้าและรู้สึกได้ถึงความสั่นสะเทือนอันรุนแรงใต้เท้าของพวกเขาแล้ว ผู้อาวุโสแก่นทองคำหลายคนของสำนักอู๋ซิ่นก็หน้าซีดเซียว ด้านในสำนักอู๋ซิ่น สถานะของพวกเขาเป็นเพียงแค่ระดับกลางถึงบนแค่นั้นเอง เมื่อถึงจุดนี้แล้วพวกเขาก็ไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นใต้ดิน!
“พวกเราจะทำยังไงดี?”
“ข้าจะไปรู้ได้ไง? รีบไปแจ้งท่านบรรพบุรุษเร็วเข้า!”
ผู้อาวุโสขั้นแก่นทองคำสองคนรีบหยิบตราสื่อสารออกมาด้วยมือที่สั่นเครือ ชายคนหนึ่งระเบิดพลังออกมาก่อนที่จะพุ่งทะยานออกไปหลายพันเมตรด้วยพลังวิญญาณ!
ตลอดทาง มันมีตึกนับสิบตึกที่ถล่มลงมาจากแรงปะทะ!
เมื่อเขาขยับตัวไป เมฆทัณฑ์สายฟ้าก็ขยับตัวไปด้วยเช่นกัน
เมื่อมองไปยังเมฆบนท้องฟ้าแล้ว มันก็ทำให้ผู้อาวุโสทั้งสองคนก็เข้าใจได้ทันทีว่ามีใครบางคนที่อยู่ใต้ดินตรงบริเวณจุดแก่นกลางวิญญาณนั้นกำลังเลื่อนขั้นอยู่!
เมื่อเห็นดังนี้แล้ว เขาก็พบว่ามันจะต้องเป็นผู้ฝึกตนที่กำลังเลื่อนขั้นไปสู่ขั้นก่อกำเนิดวิญญาณที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอย่างแน่นอน!
มันหนักหน่วงมาก!
ด้วยความคิดนี้ในหัวของเขาแล้ว ทั้งสองคนก็มองหน้ากันเองและเห็นถึงความหวาดกลัวที่อยู่ในดวงตาของอีกฝ่าย
การระเบิดของแก่นหินวิญญาณนั้นเป็นดั่งกับภัยพิบัติครั้งใหญ่!
พวกเขาไม่มีความลังเลเลยสักนิด พวกเขาทั้งสองบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและรีบวิ่งหนีไปจากพระราชวังอู๋ซิ่น!
…
ในอีกด้านหนึ่ง เฉินเฉินกำลังบินอยู่บนสวน ในเวลานี้เอง เขามีสภาพที่น่าอนาถอย่างมาก
เกราะภายในของเขาที่หลอกสาขาอาวุธออกมานั้นพังลงและร่างของเขาส่วนหนึ่งก็ไหม้เกรียมไปแล้ว
กลุ่มของลูกศิษย์สำนักอู๋ซิ่นที่อยู่ห่างออกไปก็มองที่ชายที่บินมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
‘เขาเป็นใครกัน? เขาบินมาอย่างไกลและร่างของเขาก็ไหม้เกรียมไปครึ่งหนึ่งแล้วแต่ยังเคลื่อนไหวอยู่เนี่ยนะ?’
เมื่อเห็นกลุ่มลูกศิษย์ของสำนักอู๋ซิ่น เฉินเฉินก็ยื่นมือออกมาอย่างยากลำบาก เขาจัดผัดด้วยนิ้วมือของเขาและยิ้มออกมาอย่างหล่อเหลา “พายุฝนก็มีเกิดขึ้นมาบ้างเป็นครั้งเป็นคราวแหละ….ข้าทำให้ตัวของข้าอับอายเสียแล้วสิ”
ทันทีที่เขาพูดเสร็จ ความแข็งแกร่งของร่างไร้เทียมทานก็ได้แสดงประสิทธิภาพออกมา ร่างครึ่งร่างของเฉินเฉินก็ฟื้นตัวด้วยความเร็วที่เห็นได้ชัด!
ปากของสำนักอู๋ซิ่นต่างอ้าปากค้าง พวกเขาไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป
มันเป็นเพราะว่าใต้ดินของสำนักอู๋ซิ่นนั้นสั่นไหวราวกับเกิดแผ่นดินไหว สิบริกเตอร์!
บึ้ม!
มันเกิดการระเบิดขึ้น!
ด้วยตำแหน่งของพระราชวังอู๋ซิ่นเป็นใจกลาง ดินนั้นระเบิดไปทั่ว พร้อมกับคลื่นกระแทกที่ทรงพลังและไม่มีอะไรเทียบเคียงได้ก็เริ่มแพร่กระจายไปทั่ว
ตึกที่คล้ายกับพระราชวังของสำนักอู๋ซิ่นพังลงกันทีละตึกราวกับโดมิโนและท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยความโกลาหล มันมีทั้งเศษฝุ่น ซากตึก รวมทั้งเม็ดฝนที่พัดกระจายกันอยู่กลางอากาศ
มันยังมีเฟอร์นิเจอร์และมนุษย์ รวมทั้งอิฐที่ถูกสร้างขึ้นด้วยหินวิญญาณก็พัดลอยขึ้นกลางอากาศด้วยเช่นกัน ยังไงก็ตาม พวกมันก็พังทลายลงราวกับกระดาษจากแรงปะทะ
เมื่อเห็นคลื่นแรงกระแทกที่กำลังพุ่งมาหาเขา เฉินเฉินก็พึมพำออกมาอย่างตึงเครียด “พระเจ้านี่มันอิจฉาต่ออัจฉริยะจริง!”
เพียงเวลาไม่นานที่เขาพูดเสร็จ แรงปะทะก็ส่งเขาลอยขึ้นกลางอากาศและเขาก็ชนเข้ากับของที่ลอยอยู่บนอากาศ
ในเวลาเดียวกัน สายฟ้าก็ฟาดลงมาสองเส้น มันเล็งตรงมาที่เขาและระเบิดเข้าใส่ร่างกายของเขา
…
ไม่กี่นาทีต่อมา
คลื่นแรงกระแทกก็ได้หายไปและสำนักอู๋ซิ่นทั้งสำนักก็ได้เปลี่ยนกลายเป็นซากปรักหักพัง
ที่ไหนสักที่หนึ่งในซากปรักหักพัง มือข้างหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาจากเศษซากอิฐ ก่อนที่สายฟ้าจะฟาดลงมายังมือข้างนั้น
ยังไงก็ตาม ในวินาทีต่อมา ร่างสีทองก็ลุกขึ้นมาจากซากปรักหักพังและบ่นออกมา ก่อนที่เขาจะชี้นิ้วขึ้นไปท้องฟ้า “ข้าออกมาก็ได้หลายเดือนแล้วนะ แต่ข้าไม่เคยเจออะไรที่เลวร้ายเช่นนี้มาก่อนเลย!”
บึ้ม!
สายฟ้าฟาดลงมาอีกครั้งหนึ่ง มันได้ผ่าลงไปยังชายคนเดิม
ด้านในซากปรักหักพัง เฉินเฉินดื่มน้ำระฆังสวรรค์ลงไปอึกใหญ่ ก่อนที่ร่างอันบอบช้ำของเขาจะเริ่มฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
“หึหึ คนที่สามารถจัดการข้าได้ก็มีแต่เจ้าเท่านั้นแหละ สวรรค์ ข้าได้พบกับคู่ต่อสู้ของข้าแล้ว”
บึ้ม!
“อะแฮ่ม….ตั้งแต่ที่สวรรค์ไม่ยอมรับข้า ข้าจะท้าทายสวรรค์เอง!”
บึ้ม!
“ถึงแม้ว่าโลกจะกว้างใหญ่ การเดินทางนี้มันทั้งเต็มไปด้วยความยากลำบากและสิ่งกีดขวาง! ข้า…ข้าจะทำให้สวรรค์รู้…ว่าข้าจะไม่ยอมแพ้!”
บึ้ม บึ้ม บึ้ม!
“สวรรค์ ไว้ชีวิตข้าด้วย!”
บึ้ม บึ้ม บึ้ม!
“ข้าผิดไปแล้ว!”
เฉินเฉินหน้ากระแทกลงกับพื้น ก่อนที่จะถูกทัณฑ์สายฟ้าผ่าลงมาจากบนท้องฟ้า เขาเจ็บปวดอย่างมาก เขาพยายามที่จะหาทางระบายและลดอาการเจ็บปวดของเขา
หลังจากทัณฑ์สายฟ้าที่ผ่าลงมาได้สักพักหนึ่งแล้ว เมฆทัณฑ์สายฟ้าก็หยุดลงไปสักพักหนึ่ง
ฟู่ว…
ลมที่นุ่มนวลได้พัดผมที่ยุ่งเหยิงของเฉินเฉิน
ถึงแม้ว่าหน้าของเขาจะจมอยู่กับพื้น มุมปากของเฉินเฉินก็ขยับขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะยิ้มออกมา
“เยี่ยม เยี่ยมมาก เจ้าบังคับข้าเองนะ ดังนั้นอย่าโทษข้าว่าข้าจะทำตัวเหี้ยมโหดละกัน!”
ทันทีที่เขาพูดเสร็จ เฉินเฉินก็เอามือดันพื้นและลุกขึ้นยืน ก่อนที่จะยืนบนเศษซากปรักหักพัง แหวนเก็บของของเขาก็สว่างวาบขึ้น
ภายในแสงที่เกิดขึ้น แหวนเก็บของอีกสี่วงก็ปรากฏขึ้น!
เฉินเฉินมองไปยังแหวนเก็บของทั้งสี่วงด้วยสีหน้าที่จริงจัง
แหวนเก็บของวงแรกนั้นมีสมบัติสวรรค์ที่เกี่ยวกับการรักษาและการฟื้นฟูเอาไว้
แหวนเก็บของวงสองนั้นมีสมบัติสวรรค์ที่เกี่ยวกับการแก้พิษ
แหวนเก็บของวงสามนั้นมีสมบัติสวรรค์ที่เกี่ยวกับการฝึกตน การขัดเกลาร่างกายและการฟื้นฟูพลังวิญญาณ
แหวนเก็บของวงสี่นั้นมีสมบัติสวรรค์ที่เกี่ยวกับพิษหรือสมบัติอันตราย
เมื่อมองไปยังแหวนเก็บของทั้งสี่วง เฉินเฉินเงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าและตะโกนออกมา “ถึงเวลาของยาข้าแล้ว!’
ปัง! ปัง!
แหวนเก็บของทั้งสามวงแรกระเบิดออกมาพร้อมกัน!
โสมแดงหนึ่งหมื่นปี เห็ดหลินจือม่วงหนึ่งหมื่นปี สมุนไพรโชวูหนึ่งหมื่นปี จิตวิญญาณดินเหลืองหนึ่งหมื่นปี…
สมบัติสวรรค์จำนวนมากได้หมุนวนรอบตัวเฉินเฉินและปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา
เมื่อเห็นดังนี้แล้ว เฉินเฉินก็หายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะกินของเหล่านี้ไปจนหมด
ทันใดนั้นเอง พลังที่มีสวรรค์และผืนปฐพีนับไม่ถ้วน พลังชีวิตที่น่าตื่นตระหนกและพลังวิญญาณจำนวนมากก็ไหลเข้าไปในร่างกายของเขา จนทำให้ร่างของเขาขยายออกมาหลายเท่า!
เมื่อเห็นทัณฑ์สายฟ้าบนสวรรค์กำลังรวบรวมสายฟ้าสวรรค์อยู่นั้นเอง เฉินเฉินก็เงยหน้าขึ้นและตะโกนออกมา “มาสิ! มาสู้กับข้าสิ!”