คลอส อีฟส์ขมวดคิ้ว จ้องมองเฉียวเหลียงอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ในเมื่อคุณยืนยันว่าคุณคือศัตรูของเรา ก็อย่าโทษผม หากผมจะไร้มารยาท” จบคำพูดเขาก็หันไปมองพ่อบ้าน และกล่าวอย่างเยือกเย็น “จับพวกเขา”
“ฮ่าๆ…” ถังซีซึ่งยืนอยู่ข้างเฉียวเหลียงหัวเราะออกมาดังๆ “นี่เป็นเรื่องตลกที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาในรอบปี พวกเขาจะจับคุณอย่างนั้นเหรอ อะไรทำให้พวกเขาเชื่อว่าจะจับคุณได้”
“แกพล่ามอะไร นังแพศยา!” คลอส เลิฟทำหน้าถมึงทึงใส่ถังซี และกล่าวอย่างเดือดดาล “หุบปาก ไม่อย่างนั้นฉันจะข่มขืนแกตรงนี้!”
เมื่อได้ยินอย่างนี้เฉียวเหลียงซึ่งยังคงไม่แสดงทีท่าใดๆ ก็หรี่ตาลง พุ่งตัวออกไปเตะคลอส เลิฟลงไปล้มกลิ้งกับพื้น คลอส อีฟส์รีบเข้ามาห้ามเฉียวเหลียงไม่ให้ทำร้ายคลอส เลิฟ พร้อมกับร้องตะโกน “นี่คุณทำอะไร!”
คนอื่นๆ ที่เหลือเข้ามาล้อมเฉียวเหลียง ซึ่งยิ้มอย่างเย็นชา และมองหน้าคลอส อีฟส์ด้วยดวงตาเปล่งประกายเยือกเย็น ขณะกล่าวว่า “ไม่เห็นหรือไง ผมกำลังสั่งสอนลูกชายสารเลวของคุณอยู่!”
คลอส อีฟส์หรี่ตาลงมองหน้าเฉียวเหลียงและกล่าวอย่างเย็นชา “พ่อหนุ่ม ดูเหมือนคุณจะไม่รู้ตัวว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน และกำลังพูดอยู่กับใคร!”
“ฮ่า ฮ่า แล้วไง” เฉียวเหลียงจ้องมองคลอส อีฟส์อย่างเหยียดหยาม จนคลอส อีฟส์แทบเป็นลมด้วยความโกรธ
คลอส อีฟส์หน้าถมึงทึง กล่าวอย่างเยือกเย็น “จับพวกมัน!”
“เกรงว่าคุณจะทำไม่ได้น่ะสิ” ถังซีกล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชา ทันใดนั้นเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธนับสิบลำที่ซ่อนตัวอยู่บนท้องฟ้าก็ปรากฏตัวขึ้น และทหารติดอาวุธจำนวนมากวิ่งกรูเข้ามาหาพวกเขาจากอีกด้านหนึ่ง
ใบหน้าคลอส อีฟส์เข้มขึ้น เขาจ้องมองเฉียวเหลียงกับถังซีด้วยความตกใจ ในที่สุดสายตาเขาก็ไปหยุดที่ถังซี พลางถามอย่างขุ่นเคือง “เธอเป็นใคร”
ถังซีไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร “…” ท่านคะ ท่านถามผิดคนแล้ว!
“นั่นไม่ใช่ธุระของคุณ! แต่ฉันจะบอกให้คุณรู้ว่า พี่ชายสุดที่รักของคุณถูกฉันนี่แหละฆ่าตาย” ถังซียิ้มให้เขา เมื่อเห็นคลอส อีฟส์มองเธออย่างตื่นตะลึงเธอก็ยิ้มมุมปาก
เฉียวเหลียงเคยเล่าให้เธอฟังถึงความสัมพันธ์ระหว่างคลอส อีฟส์กับคลอส พ่อค้ายาเสพติดคนนั้น อย่างไรเสียคลอส อีฟส์ก็จะถูกฆ่าในวันนี้แล้ว เธอจึงไม่รังเกียจที่จะบอกความจริงแก่เขา
“แกคือคนฆ่าพี่ชายฉันเหรอ!” ดวงตาคลอส อีฟส์เต็มไปด้วยความเคียดแค้น แต่ตอนนี้เขาทำอะไรผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ เมื่อกวาดตามองผู้คนมากมายที่กรูกันเข้ามาหาพวกเขา อีฟส์พบว่าหนึ่งในนั้นหน้าคุ้นมาก เขาเชื่อว่าเขาเคยเห็นคนคนนี้ที่ไหนสักแห่ง อาห้าเดินเข้าไปหาเฉียวเหลียง “นายน้อยครับ!”
คลอส เลิฟมองเฉียวเหลียงอย่างไม่อยากเชื่อ พวกเขาเรียกบอดีการ์ดคนนี้ว่า ‘นายน้อย’ งั้นเหรอ คนพวกนี้ได้รับการว่าจ้างจากเอ็มไพร์กรุปหรือเปล่า
คลอส อีฟส์ก็ขมวดคิ้วเช่นกันเมื่อได้ยินอย่างนี้ เฉียวเหลียงโอบแขนไปรอบเอวถังซี มองหน้าคลอส อีฟส์อย่างเย็นชา กล่าวว่า “คุณคลอส อีฟส์ คุณไม่รู้จักผมจริงๆ เหรอ”
คลอส อีฟส์นิ่วหน้า ตอบอย่างเยือกเย็น “ผมควรจะรู้จักคุณเหรอ ในเมื่อคุณบุกเข้ามาในบ้านผมวันนี้ ผมก็ปล่อยคุณไปไม่ได้! คุณและคนของคุณจะต้อง…”
“ฮ่าๆ คลอส อีฟส์ ดูเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธพวกนั้นสิ เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมออกคำสั่ง แผ่นดินที่คุณยืนอยู่ก็จะถูกถล่มภายในไม่กี่นาที” อาห้ามองคลอส อีฟส์ที่พยายามสงบสติอารมณ์ แล้วยิ้ม “นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินว่ามีคนมาสร้างความระคายเคืองให้นายน้อยของเรา แก๊งซิฟฟากล้าท้าทายเราอย่างนี้ได้ยังไงกัน”
เมื่อได้ยินคำพูดของอาห้า คลอส อีฟส์ก็รู้แล้วว่าเขายุ่งผิดคนเสียแล้ว สีหน้าเขาสลดลงทันที ทันใดนั้นเขาก็หันไปมองเฉียวเหลียง แล้วเพ่งมองอย่างพิจารณา เฉียวเหลียงยิ้มขณะกล่าวว่า “ผมแค่อยากสั่งสอนบทเรียนแก่ลูกชายคุณ ผมจึงเรียกเก็บเงินเขาหนึ่งพันล้านยูโรเป็นค่าสั่งสอน แต่ดูเหมือนคุณคลอสจะคิดว่าลูกชายยังได้รับบทเรียนจากผมไม่มากพอ และอยากให้ผมสั่งสอนเขาเพิ่มเติมอีก”
คลอส อีฟส์หรี่ตามองเฉียวเหลียง และเริ่มเดาได้ว่าเฉียวเหลียงคือใคร เขากล่าวว่า “คุณรู้ไหม ว่าผลที่ตามมาของการก่อสงครามที่นี่จะเป็นยังไง และเป็นเรื่องผิดกฎหมายระหว่างประเทศนะ ที่คุณจะมีกองกำลังของคุณเอง คุณไม่กลัวหรือว่า…”
“ฮ่าๆ” เฉียวเหลียงก้มศีรษะลงหัวเราะเบาๆ จากนั้นก็เงยหน้ามองคลอส อีฟส์ ยิ้มให้เขาอย่างเยือกเย็น “คุณคิดว่าผมกลัว ‘ผลที่ตามมา’ หรือเปล่าล่ะ เมื่อผมระดมเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธมาที่นี่”
“คุณ…” คลอส อีฟส์จ้องหน้าเฉียวเหลียงด้วยดวงตาเบิกโพลง พึมพำอย่างไม่อยากเชื่อ “คุณคือมิสเตอร์คิว! คุณคือคิวแห่งหลงเซี่ยว!”
เฉียวเหลียงยิ้ม “ดีใจที่ได้พบคุณนะ คลอส”
เมื่อยืนยันถึงตัวตนของเฉียวเหลียงได้แล้ว คลอสก็เสียใจกับความจริงที่ว่า เขาสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเองอย่างใหญ่หลวงเสียแล้ว เขาขมวดคิ้ว พยายามคิดว่าจะทำอย่างไรให้ชายผู้นี้ให้อภัย เขากล่าวว่า “ขออภัยด้วยมิสเตอร์คิว เลิฟทำให้คุณขุ่นเคือง เพราะเขาไม่รู้ว่าคุณคือใคร ผมขอโทษคุณแทนเขาด้วย เราจะมอบเงินให้คุณอีกหนึ่งพันล้านยูโร เพื่อแสดงการขออภัยของเรา ได้โปรด…”
“คุณคลอส แน่ใจหรือว่ายังสามารถจ่ายเงินหนึ่งพันล้านยูโรให้เราได้” ดวงตาเฉียวเหลียงเปล่งประกายเยาะหยัน เขาหรี่ตามองคลอส อีฟส์
คลอส อีฟส์ขมวดคิ้ว ในเวลานั้นนั่นเองพ่อบ้านก็ได้รับโทรศัพท์ ใบหน้าเขาซีดเผือดหลังจากได้ยินสิ่งที่ทางปลายสายบอก เขารีบเข้ามาหาคลอส อีฟส์และกระซิบ คลอส อีฟส์รับโทรศัพท์ แล้วใบหน้าก็ซีดลง และซีดลงอีก ขณะฟังทางปลายสายอีกด้าน จากนั้นเขาก็วางสาย จ้องมองเฉียวเหลียงและกล่าวอย่างเยือกเย็น “มิสเตอร์คิว คุณกำลังพยายามทำลายล้างพวกเราเหรอ!”
“ผมต้องขอบคุณนะที่ให้โอกาส และหาข้ออ้างอันสมบูรณ์แบบที่สุดให้ผม” ดวงตาเฉียวเหลียงมีประกายเยือกเย็น “ถ้าคุณกับลูกชายไม่ไล่ล่าเรา ผมก็คงไม่สนใจจะครอบครองธุรกิจของคุณหรอก แล้วคุณเองก็ไม่ยอมถอย คงเป็นการเสียมารยาทถ้าผมไม่รับโอกาสนี้ไว้ จริงไหม”
“อย่ากดดันเรามากเกินไป!” คลอส อีฟส์ยังคงจ้องหน้าเฉียวเหลียงและขู่ว่า “คุณคิดว่าเราจะไม่ตอบโต้เหรอ”
เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว กล่าวว่า “เราเริ่มลงมือปฏิบัติการมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว คุณยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ถ้าคุณยังรอดชีวิตอยู่ได้ ผมจะปล่อยคุณไป… ว่าแต่คุณคลอส คุณยังคิดว่าคุณจะรอดจากการโจมตีของเราได้จริงๆ หรือ…
…เท่าที่ผมรู้ ธุรกิจทั้งหมดของแก๊งซิฟฟาของคุณถูกทำลายพังพินาศหมดแล้ว”