ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 731
โยนาธานอดที่จะคิดไม่ได้เลยว่าตระกูลยอร์กจะเป็นอย่างไร ถ้าก่อนหน้านั้นเขาไม่ต่อต้านฮาร์วีย์?
การเป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ในเซาท์ไลท์นั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น!
บางทีพวกเขาอาจสยบโลกทั้งใบได้และอยู่เหนือกว่าใคร
และโยนาธานอาจจะได้เป็นหนึ่งในบุคคลที่มีสถานะสูงสุดในโลกและผู้ที่มีอิทธิพลมากที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่
แต่เขาพลาดโอกาสนั้นไป!
และไม่มีทางย้อนกลับไปแก้ไขได้!
และตอนนี้เขาต้องชดเชยสิ่งนั้น!
ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เมื่อตอนที่ผมยังเป็นเจ้าชายยอร์ก ผมวางแผนที่จะทำให้ตระกูลยอร์กเป็นหนึ่งในตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก!”
“และสักวันหนึ่ง ขึ้นไปสู่อันดับสูงสุดของโลกที่สุดยอดที่สุดเพียงหนึ่งเดียว!”
“แต่เมื่อแผนของผมสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว คุณกลับทำอะไรลงไป?”
“โยนาธาน ผมขอถามอะไรหน่อย คุณเคยเสียใจกับสิ่งที่คุณเลือกทำลงไปไหม?”
กายของโยนาธานเริ่มอ่อนแรง แต่ความจองหองในความเป็นผู้นำของงเขาก็ไม่ทำให้เขายอมคุกเข่าลงง่าย ๆ
จากนั้นเขาก็พูดช้า ๆ ว่า “ฮาร์วีย์… ไม่สิ… เจ้าชาย…”
“เมื่อสามปีที่แล้วพวกเราคิดผิด! แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สายเกินไป!”
“ฉันจะไปขอร้องต่อหน้าคุณย่ายอร์ก เธอจะยอมให้นายได้บัลลังก์นั้นกลับคืนมาอย่างแน่นอน!”
“ถ้าเพียงนายแค่พูดสั่งอะไร ทั้งตระกูลก็จะทำตามที่นายสั่ง!”
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่น่ารังเกียจของโยนาธาน ฮาร์วีย์ก็พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “อย่างนั้นเหรอ? คุณจำที่เมลิสซาเพิ่งพูดไปได้ไหม? คุณคิดว่าเธอจะยอมให้ผมกลับเข้าไปในตระกูล แม้ว่าคุณต้องการแบบนั้นงั้นเหรอ?”
“แม้ว่าเธอจะยอม แล้วคุณคิดว่าผมอยากจะกลับไปงั้นเหรอ?”
“คุณคิดว่าวันนี้จะมีเรื่องเหลวไหลอะไรให้พูดได้อีกเหรอ?”
“เริ่มจากคุณ ทุกอย่างที่สืบทอดกันมาของยอร์ดจะเริ่มจุดจบที่นี่”
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ กายของโยนาธานก็เริ่มซวนเซไปมาพร้อมกับเลือดที่พุ่งออกมาจากปากของเขา ตอนนี้เขาก็ไม่สามารถทรงตัวยืนขึ้นได้อีกต่อไป เขาทรุดตัวลงกับพื้นทันที
เขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่เย็นชาของฮาร์วีย์และฝืนยิ้มออกมาอย่างเศร้าสร้อย
“ฮาร์วีย์ ลองฟังฉันสักครั้ง กลับมาเถอะ”
“ถ้านายปฏิเสธ ถ้านายเมินเฉย นายจะเสียใจ!”
“ตระกูลยอร์กอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาย แต่นายคงยังไม่รู้ว่ามีกองกำลังที่น่ากลัวอยู่เบื้องหลังคุณย่ายอร์ก!”
“คุณหมายถึงอะไร?”
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว
“ย้อนกลับไปในช่วงความวุ่นวายภายในของตระกูลยอร์ก ช่วงชิงอำนาจและทุกสิ่งที่นายสร้างมา นายคิดว่าเรื่องพวกนี้จะทำได้โดยปราศจากความช่วยเหลือจากคนนอกเหรอ?” โยนาธานตอบตามความจริง
ฮาร์วีย์สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามว่า “ถ้าอย่างนั้นบอกผมมาสิ ใครเกี่ยวข้องกับเรื่องพวกนี้อีก?”
โยนาธานตอบว่า “เจ้าชาย ตระกูลยอร์กจัดการทุกอย่างภายใต้ชื่อตระกูล!”
“แต่ภายใต้อำนาจสั่งการของคุณย่ายอร์ก ในตอนนั้นตระกูลยอร์กได้รับเพียงส่วนแบ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ จากบริษัทที่มีมูลค่าล้านดอลลาร์ของนาย!”
“รายได้ส่วนใหญ่ถูกแบ่งให้กับตระกูลเฟิร์สคลาสอื่น ๆ ในบัควู้ด”
“ตระกูลไหน?”
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วมากขึ้นไปอีก
“ตระกูลเฟิร์สคลาสของเซาท์ไลท์ก็มีตระกูลไนส์เวลล์ ตระกูลซิลวา ตระกูลคลาวด์ ตระกูลเซอร์เรย์ ตระกูลเยตส์ และตระกูลร็อบบินส์”
“พวกไนส์เวลล์ไม่เข้ามาเกี่ยวข้องแน่นอน แล้วอีกห้าตระกูลเกี่ยวข้อง!”
“ตอนนี้นายจัดการกับพวกซิลวาไปแล้ว ก็เหลืออีกเพียงสี่ตระกูลเท่านั้น…”
“ทั้งสี่ตระกูลนี้ติดต่อกับคุณย่ายอร์กมาโดยตลอด แต่คนนอกไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย!”
“ภายใต้ความช่วยเหลือของคุณย่ายอร์ก ทั้งสี่ตระกูลได้รับการสนับสนุนอย่างมากอยู่เบื้องหลัง ต้องระวังอำนาจของพวกเขา ตระกูลเหล่านี้เทียบได้กับตระกูลยอร์กในก่อนหน้านี้”
“มันยากยิ่งกว่าที่จะจินตนาการได้!”
“เจ้าชาย อำนาจของคุณย่ายอร์กเหนือจินตนาการมาก!”
ฮาร์วีย์กอดอกและมองไปยังทิศทางภูเขาซิลเวอร์นิมบัส จากนั้นก็พูดออกมาอย่างใจเย็นว่า “ในเมื่อพวกเขาเป็นลูกสมุนของคุณย่ายอร์ก ผมจะจัดการพวกเขาเอง!”
โยนาธานคุกเข่าลงกับพื้นด้วยท่าทางไม่เข้าใจ
เขาพูดสิ่งเหล่านี้เพื่อทำให้ฮาร์วีย์หวาดกลัว เพื่อให้เจ้าชายรับรู้ถึงความหวาดกลัว
แต่ที่เขาเห็น
แม้ว่าทั้งสี่ตระกูลเกือบจะเท่าเทียมกับตระกูลยอร์ก และคุณย่ายอร์กเป็นผู้ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง ฮาร์วีย์ก็กลับไม่สนใจ
แม้ว่านั่นคือคุณย่ายอร์กก็ตาม