เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 589
แต่ความสัมพันธ์เหมือนกับพี่สาวน้องสาว

ตั้งแต่หยางเฟิงปรากฎตัวขึ้น

ท่าทีของหนิงชิงเฉิงต่อตนเองเปลี่ยนไปจริงๆ

โดยเฉพาะถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวหยางเฟิง

แค่ตนเองพูดข้อเสียของหยางเฟิงแค่คำเดียว

หนิงชิงเฉิงก็ตำหนิเธอทันที

นี้เป็นสิ่งที่ทำให้สวีโหย่วหรง เกลียดหยางเฟิงเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นสายตาของทุกคน

หนิงชิงเฉิงค่อยๆ ดื่มชาอุ่น ๆ ในมือของเขา จากนั้นยืนขึ้นช้าๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ว่า “ในเมื่อพวกเจ้ารอไม่ไหวแล้ว งั้นพวกเราก็ออกเดินทางกันเถอะ!”

เมื่อได้ยินคำพูดแบบนี้

คนของตระกูลหนิงก็รู้สึกโล่งใจ

ยังดีที่หนิงชิงเฉิงไม่ได้ลืมภารกิจหมู่บ้านตระกูลเย่เพราะหยางเฟิง

ในเวลาเดียวกัน

โรงเรียนประถมหมู่บ้านตระกูลเย่

สำนักงานผู้ใหญ่บ้าน

หยางเฟิงพิงเก้าอี้ของเจ้านาย นั่งไขว้ขา และคาบบุหรี่ไว้ในปากของเขา ดูแล้วเหมือนคนโง่

เย่หลงพูดอย่างโกรธเคือง: “ตอนนี้ทุกคนที่อยู่ข้างนอกกำลังไปที่ภูเขาจินเฟิงเพื่อคว้าชิ้นส่วนของจักรพรรดิมังกร และคุณเป็นคนเดียวที่ไม่แยแส”

หยางเฟิงเหลือบมองนาฬิกาของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง : “รออีกไม่กี่นาทีหลังจากที่พวกงูพิษและพวดผีทั้งหมดผ่านไป ข้าค่อยออกเดินทาง!”

ดูนาฬิกาบนข้อมือของหยางเฟิง

มุมปากของเย่หลงกระตุกเล็กน้อย

หยางเฟิงเป็นราชาแห่งตงไห่และเป็นลูกเขยของตระกูลเย่ เขาสร้างเฟิงเมิ่งกรุ๊ปเด้วยตนเองและการบริจาคเป็นเงินหลายร้อยล้าน

ถึงแม้เขาเป็นคนใหญ่คนโต

แต่กลับใส่นาฬิกาข้อมือราคาถูก

แม้ว่าเย่หลงเขาจะเป็นชายชราผู้โดดเดี่ยว เขาก็สวมนาฬิกาอิเล็กทรอนิกส์มากกว่า 100 เรือนในมือ

เมื่อเห็นการแสดงออกที่ไม่พอใจบนใบหน้าของเย่หลง หยางเฟิงก็เพิกเฉย

เขาพ่นควันออกมาและถามอย่างใจเย็นว่า “นายท่าน เมื่อสองสามวันก่อนข้าได้ยินมาว่าเย่ชิวกำลังมองหาท่าน?”

เย่หลงไม่รู้สึกแปลกใจใดๆ ราวกับว่าหยางเฟิงรู้เรื่องนี้ เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา: “ถูกต้อง! เย่ชิวเข้าร่วมกับกุ่ยเหมิน และเขาถือจดหมายของเย่เทียน และเขาต้องการให้ฉันช่วยเขาต่อสู้เพื่อชิ้นส่วนรูปภาพจักรพรรดิมังกร แต่ฉันปฏิเสธ!”

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่หลง

หยางเฟิงแอบยิ้มเยาะเย้ย

เรื่องที่เย่ชิวกำลังเข้าร่วมกุ่ยเหมิน

เขารู้นานแล้ว

แต่เขาตกใจเล็กน้อยที่

แต่ก็ไม่แปลกใจมาก

เมื่อก่อนเย่ชิวก็เป็นเศษฝุ่นใต้เท้าเขาอยู่แล้ว

ต่อให้เขาเข้าร่วมกับกุ่ยเหมินก็ยังเป็นเศษฝุ่นใต้เท้าอยู่ดี

ถ้าเขาต้องเหยียบย่ำ ถ้าครั้งเดียวก็ตายแล้ว

แต่ที่ทำให้หยางเฟิงประหลาดใจก็คือ

เย่หลงนำจดหมายของเย่เทียนให้เย่หลง

เมื่อคิดถึงตรงนี้

หยางเฟิงเยาะเย้ยพลางพูดว่า: “ดูเหมือนว่าปู่ที่รักของข้าจะไม่เหงาจริงๆ! ครั้งต่อไปที่ข้ากลับไปที่ตงไห่ ข้าคงต้องไปเยี่ยมเขาเป็นอย่างดี!”

เมื่อได้ยินดังนั้น

ในใจของเย่หลงรู้สึกไว้อาลัยให้กับเย่เทียน

มีหลานเขยแบบนี้ คาดว่าเย่เทียนคงไม่ได้นอนหลับดี

“ท่าน!”

เวลานี้

เสือขาวรีบเดินมาอย่างรีบร้อน

“ท่าน ทุกคนในกุ่ยเหมิน กลุ่มพันธมิตรโลกบู๊ และตระกูลหนิงต่างมุ่งหน้าไปยังเขาจินเฟิง!นอกจากนี้ตามที่สายสืบบอกมา กุ่ยเหมิน ได้ร่วมมือกับกลุ่มพันธมิตรโลกบู๊ แล้ว! ”

เมื่อได้ยินคำพูดของเสือขาว

หยางเฟิงสูดหายใจเข้าลึกๆ

ค่อยๆ ดึงก้นบุหรี่ออก

แล้วค่อยๆลุกขึ้น

ทันใดนั้น

พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายออกมาราวกับภูเขาที่ท่วมท้น!

เมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของเย่หลง ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ถือว่าเขามีชีวิตมาร้อยปีแล้ว

ข้าพเจ้าได้เห็นผู้ยิ่งใหญ่มานับไม่ถ้วนและประสบความแปรปรวนนับไม่ถ้วน

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นใครบางคนที่มีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเฉกเช่นหยางเฟิง

นี้ทำให้ในใจเย่หลงรู้สึกตกตะลึง

ดูเหมือนว่าตัวตนที่แท้จริงของหยางเฟิงน่ากลัวกว่าที่เขาคิด

หยางเฟิงเหลือบมองเย่หลงและกล่าวว่า “นายท่าน ไปกันเถอะ ถึงเวลาที่เราจะไปจัดการขยะพวกนี้แล้ว!”

……

ณ เวลานี้

เขาจินเฟิง

คนมากมายดั่งมหาสมุทร

ดูแล้วคนน่าจะเยอะกว่าคราวที่แล้ว