ถังซีเฝ้ามองเฉียวเหลียงและเฮ่อหว่านโจวเดินไปที่มุมหนึ่งด้วยกัน เธอเลิกคิ้วมองตามไม่วางตาแต่ไม่พูดอะไร ยังคงทำท่าอ่านสคริปต์ต่อไปอย่างขะมักเขม้น เธอเริ่มชื่นชมตัวเอง สคริปต์นี่เป็นผลงานชิ้นเอกจริงๆ เฉียวเหลียงเพิ่งบอกให้เธอไปหัดเขียนเรียงความมาใหม่เมื่อไม่กี่วันมานี้! เขาควรได้อ่านสคริปต์นี้! เธอคิดว่าตัวเองสามารถเป็นนักเขียนบทที่เก่งกาจได้เลยทีเดียว
[ฮ่าๆ เป็นเพราะฉันต่างหาก คุณคิดว่าคุณจะเขียนสคริปต์แบบนี้ได้เองงั้นเหรอ]
ดวงตาถังซีเป็นประกายวาววับขึ้น นับตั้งแต่เธอบังคับใช้ทักษะอเนกประสงค์โดยพลการเมื่อคราวก่อน 008 ซึ่งทำเพิกเฉยต่อเธอมานานก็ยอมพูดกับเธอในที่สุด! ถังซีรีบตอบด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเอาใจ ‘ศูนย์ ศูนย์ แปด ฉันรู้ว่าต้องยกความดีความชอบให้คุณ ถ้าไม่มีคุณคอยช่วยเหลือ ฉันคงไม่สามารถเขียนผลงานชิ้นเอกอย่างนี้ได้! ถึงจะสั้น แต่ก็สมบูรณ์แบบที่สุด!’
[008 กล่าวหยิ่งๆ : ก็ได้ คุณรู้ไหมว่าที่ฉันยอมคุยด้วย ก็เพราะคุณทำได้ดีมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ฉันเลยตัดสินใจว่าจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง]
เมื่อได้ยิน 008 กล่าวเช่นนี้ ถังซีก็หรี่ตาลง ทำได้ดีอย่างนั้นหรือ เรื่องอะไรกัน ถังซีกลอกตาไปมา แล้วเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ ดวงตาเธอก็เป็นประกายแวววาวด้วยความตื่นเต้น เธอกล่าวอย่างปลาบปลื้มยินดี ‘เป็นเพราะเรื่องที่ฉันจัดการกับฉินซินหยิ่งหรือเปล่า ฉันได้คะแนนประสบการณ์เพิ่มใช่ไหม’
[008 คำรามเสียงขึ้นจมูก กล่าวอย่างเย็นชา : คะแนนประสบการณ์บางส่วนเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่บางส่วนลดลง ถึงตอนนี้คะแนนของคุณก็ยังไม่ผ่านเกณฑ์ที่จะได้เป็นเทพธิดาแห่งการกวาดล้างผู้กระทำผิดที่แท้จริง]
ถังซีอึ้ง “…” อ้อ ถ้าอย่างนั้น อย่างน้อยที่สุดเธอก็อยู่ในระหว่างเส้นทางการก้าวขึ้นเป็นเทพธิดาแห่งการกวาดล้างผู้กระทำผิดใช่ไหม อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้อยากเป็นเทพธิดาแห่งการกวาดล้างผู้กระทำผิด แต่อยากเป็นเทพธิดาแห่งอำนาจความแข็งแกร่ง ผู้มีคุณสมบัติควรคู่กับการอยู่เคียงข้างเฉียวเหลียง! เหมือนกับ… ถังซียิ้มเมื่อภาพหญิงสาวผู้หนึ่งปรากฏขึ้นในห้วงความคิด…เหวินนิ่ง
008 รู้ดีว่าถังซีกำลังคิดอะไร [008 คำรามเสียงขึ้นจมูกอีกครั้ง : ฝันกลางวันอีกแล้วหรือ สภาพร่างกายคุณตอนนี้จะเป็นอย่างเหวินนิ่งไม่ได้หรอก ต่อให้ได้รับการฝึกทหารอย่างโหดอีกสามปีก็เถอะ เข้าใจไหม]
ถังซีโต้ตอบแบบไม่ค่อยพอใจ ‘อย่าใจร้ายนักสิ!’
[008 : ขอโทษ ฉันแค่บอกความจริง]
ถังซีคำรามออกทางจมูกอย่างไม่พอใจ เธอเชิดริมฝีปากถามว่า ‘แล้วที่มานี่มีอะไรจะพูดหรือเปล่า’
[ระบบส่งสัญญาณเตือน : มีภารกิจใหม่ คุณจะรับหรือไม่]
ถังซีเลิกคิ้ว 008 ไม่ได้มอบหมายภารกิจให้เธอนานมากแล้ว วันนี้ที่มาคุยด้วยก็เพราะจะมามอบภารกิจให้เธอนี่เอง ถังซีกดปุ่ม ‘ยอมรับ’ ในสมอง
[ระบบ : ขอแสดงความยินดี คุณได้ยอมรับภารกิจใหม่แล้ว หน้าที่ของคุณคือ กรุณาก้าวสู่การเป็นดารายอดนิยมในสถานะเซียวโหรว]
ถังซีอึ้ง “…” ยกเลิกตอนนี้ยังทันไหม
เธอรู้สึกเหมือนโดนล่อให้ติดกับยังไงไม่รู้ เป็นดารายอดนิยมในสถานะเซียวโหรวอย่างนั้นเหรอ จะเป็นไปได้ยังไง ไม่มีทาง!
ถังซีกะพริบตาปริบๆ ‘เจ้านาย เจ้านายศูนย์ ศูนย์ แปด นี่คุณจะปั้นฉันเหรอ เซียวโหรวจะเข้าสู่วงการบันเทิงได้ยังไง!’
[008 : คุณจะยกเลิกภารกิจก็ได้นะ แต่เมื่อคุณทำการยกเลิก ก็จะต้องสูญเสียระบบพิเศษ ศูนย์ ศูนย์ แปดไปด้วย เอาละ จะยกเลิกตอนนี้เลยหรือไม่]
นี่หมายความว่าเธอไม่มีทางเลือกใช่ไหม!
เธอรู้สึกเหมือนติดกับดักจริงๆ
ถังซีสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หรี่ตาลง กล่าวว่า ‘อย่างน้อยก็ขอโอกาสให้ฉันบ้าง! ฉันต้องหาทางเข้าสู่วงการบันเทิงให้ได้ก่อน!’
[008 : ตอนนี้ก็มีโอกาสที่ดีมากอยู่แล้วไม่ใช่หรือ]
ถังซีสูดลมหายใจเข้าอีกครั้ง ถามว่า ‘ฉัน… ฉันขอดูคะแนนประสบการณ์ที่ได้อยู่ตอนนี้ได้ไหม’ เธออยากเห็นคะแนนเพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเองสักหน่อย ไม่อย่างนั้นเกรงว่าเธออาจต้องขอยกเลิกภารกิจนี้…
[008 กล่าวเสียงเรียบ : ถ้าคุณแยกตัวเองออกจากระบบ นั่นหมายความว่าคุณได้ยกเลิกการใช้ชีวิตในสถานะของเซียวโหรวด้วย]
ถังซีอึ้ง “…” นี่ถึงกับขู่เอาชีวิตกันเลยเหรอ!
‘ก็ได้ ก็ได้! ฉันยอมรับภารกิจนี้!’ ถังซีทำเสียงคำรามจากลำคอ
เฮ่อหว่านอีแปลกใจที่จู่ๆ ถังซีก็ส่งเสียงเหมือนคำราม เธอมองถังซีแล้วถามว่า “คุณถัง เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
ถังซี “…ฮ่า ฮ่า…” เธอแสร้งหัวเราะกลบเกลื่อน ส่ายศีรษะอย่างเคอะเขินเล็กน้อย แล้วยกโทรศัพท์ให้เฮ่อหว่านอีดู “ฉันกำลังอ่านนิยายน่ะค่ะ แล้วเลยรู้สึกตื่นเต้นกับเนื้อเรื่อง…” น้ำเสียงเธอแผ่วลงในตอนท้าย…
[ระบบส่งสัญญาณเตือน : โฮสต์ต้องการดูคะแนนประสบการณ์ของคุณเดี๋ยวนี้เลยหรือไม่]
ถังซีกดปุ่ม ‘ตกลง’ โดยไม่เปลี่ยนสีหน้า
[ระบบส่งสัญญาณเตือน :
คะแนนประสบการณ์ : 386/800
คะแนนการต่อสู้ : 10/100
คะแนนกายภาพ : 30/100
คะแนนหน้าตา :70/100
คะแนนรูปร่าง : 30/100
คะแนนเสน่ห์ : 45/100
คะแนนการแก้แค้น : 50/100
คะแนนความร่ำรวย : 80/100
คะแนนการสั่งสอน : 71/100]
เมื่อถังซีเห็นข้อมูลแล้วหางตาเธอก็หรี่ลง คะแนนการสั่งสอนเพิ่มขึ้นหนึ่งคะแนน แต่… คะแนนเสน่ห์ลดลงห้าคะแนน! นี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน!
[008 : นั่นเป็นเพราะคุณไม่ได้สร้างความประทับใจในทางที่ดีให้กับผู้คน จากการกระทำโง่ๆ เหล่านั้น สำหรับคะแนนการสั่งสอน คุณไม่ได้ตอกหน้าคนพวกนั้นในฐานะเซียวโหรว ควรจะดีใจนะที่ได้เพิ่มมาตั้งหนึ่งคะแนน]
ถังซีเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจ ‘ไม่เอาน่า แล้วทำไมตอนนั้นฉันถึงได้คะแนนการสั่งสอนเพิ่มขึ้นตั้งเยอะ ตอนที่ทะเลาะกับพวกตระกูลถัง’
[008 : ใครจะไปรู้]
ถังซี “…” ก็ได้ คุณเป็นเจ้านายนี่ ว่ายังไงก็ต้องตามนั้น!
ถังซีปิดระบบ เธอรู้สึกกังวลใจมาก ต่อจากนี้เธอจะต้องเข้าสู่วงการบันเทิง แต่ต้องหาโอกาสให้ได้ก่อน! การถ่ายทำวิดีโอโฆษณาครั้งนี้เป็นโอกาสของเธออย่างนั้นหรือ แต่เซียวโหรวไม่ได้เป็นคนมีชื่อเสียงเหมือนถังซีนี่ เธอไม่อยากทำให้แฟชั่นโชว์ครั้งแรกของเธอต้องเสียหายไปด้วย!
แต่ยังไงก็ต้องลองพยายามดู
ถังซีกวาดตามองไปรอบๆ เห็นหนิงเหยี่ยนซึ่งโทรศัพท์เสร็จเรียบร้อยแล้ว กำลังเดินตรงเข้ามาหา เธอหรี่ตาลง ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาหนิงเหยี่ยน สายตาหนิงเหยี่ยนบ่งบอกความประหลาดใจเมื่อถามเธอว่า “มีอะไรให้ผมช่วยไหม คุณถัง”
ถังซียิ้ม “ฉันอ่านสคริปต์จบแล้ว ดีมากเลยค่ะ แต่เป็นเรื่องของลูกเป็ดขี้เหร่ที่กลายร่างเป็นหงส์ขาวผู้งามสง่า ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะเหมาะกับบทนี้ ฉันรู้จักเด็กสาวคนหนึ่งที่เหมาะสมกว่าฉัน”
หนิงเหยี่ยนขมวดคิ้วมองหน้าเธอ โบกมือให้เธอพูดต่อ ถังซียิ้มแล้วกล่าวต่อไป “เด็กสาวคนนั้นก็คือเซียวโหรว ฉันคิดว่านี่อาจจะเป็นเรื่องราวของเธอเอง เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าควรให้เซียวโหรวกับคุณเฮ่อนำแสดงในวิดีโอเปิดตัวแบรนด์ของเธอเรื่องนี้”