เย่ชิงเฉิงรีบร้อนมากเพราะพ่อของนางถูกขังอยู่ในที่นั่นโดยไม่สามารถติดต่อและไม่สามารถช่วยเหลือได้มาเป็นเวลานานแล้ว
ที่สำคัญกว่านั้นคือ สมบัติลับของสำนักนางได้บ่งบอกว่าวิญญาณของพ่อนางค่อย ๆ อ่อนแอลงและเขาน่าจะไม่สามารถทนต่อไปได้นาน
ยิ่งไปกว่านั้นในฐานะที่พ่อของนางเป็นเจ้าสำนัก เมื่อเขาหายตัวไปเป็นเวลานานมันจึงทำให้บรรยากาศภายในสำนักเริ่มที่จะมีกลุ่มคนบางกลุ่มเริ่มก่อปัญหา
อย่างเช่นตอนนี้เมื่อบรรดาคนระดับสูงในสำนักรู้ว่าพ่อของนางกำลังจะตาย ความสงบภายในสำนักก็เริ่มระส่ำระส่ายทำให้ตำแหน่งของนางและแม่ของนางเริ่มสั่นคลอน นี่ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้นางยิ่งวิตกกังวล
“ข้าต้องการรายละเอียดมากกว่านี้!” หลิงตู้ฉิงพูด
เย่ชิงเฉิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอธิบาย หลังจากนั้นไม่นานนางก็ถามด้วยความกระตือรือร้นว่า “ท่านสามารถเตรียมตัวทันภายใน 500 ปีนี้เพื่อเข้าไปช่วยพ่อของข้าด้านในได้รึเปล่า?”
หลิงตู้ฉิงครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและถามว่า “ตอนนี้ข้ายังไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ เนื่องจากข้ายังไม่เห็นสถานการณ์ในพื้นที่นั้น เจ้าอธิบายข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับพื้นที่นั้นให้ข้าอีกได้ไหม?”
เย่ชิงเฉิงถอนหายใจ “พื้นที่นั้นไม่ใหญ่นัก เมื่อมองลงมาจากท้องฟ้ามันมีอาณาเขตประมาณ 40 ถึง 50 สิบกิโลเมตร…”
“เดี๋ยวก่อนนะ เจ้าบอกว่าอาณาเขตของมันกว้างกว่า 40 ถึง 50 กิโลเมตร?” หลิงตู้ฉิงมองไปที่เย่ชิงเฉิงอย่างแปลกประหลาด “ตามการคาดเดาของข้าสิ่งนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้น”
เท่าที่เขารู้สิ่งนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้
“มันครอบคลุมพื้นที่ 40 ถึง 50 กิโลเมตรไม่มีผิดแน่นอน!” เย่ชิงเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “แต่ว่าภายในของพื้นที่นั้นแปลกมาก ยิ่งเราเข้าไปลึกมากเท่าไหร่ แรงกดดันที่เราสัมผัสได้ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น และโดยเฉพาะหากใครเข้าไปถึงพื้นที่ระยะ 3 กิโลเมตรจากจุดศูนย์กลางที่ถูกปกคลุมด้วยหมอก คนผู้นั้นก็จะถูกดูดหายเข้าไปทันที”
“นอกจากนี้หากเป็นผู้เชี่ยวชาญปกติแล้วไม่มีใครที่สามารถเดินเข้าไปได้ระยะทางเกิน 15 กิโลเมตร ส่วนตัวข้าเองก็ได้ลองแล้วเช่นกัน ด้วยระดับการบ่มเพาะขอบเขตรวมแสงดาราของข้า ข้าสามารถเดินทางไปในหมอกนั้นได้เพียง 1 หรือ 2 กิโลเมตรและจากนั้นข้าก็ไม่สามารถขยับไปต่อได้อีกแม้แต่ก้าวเดียว”
หลิงตู้ฉิงถามด้วยความประหลาดใจ “เจ้าเคยเข้าไปด้านในมาก่อนงั้นเหรอ?”
“ใช่ ข้าเคยเข้าไปด้านในมาก่อน!” เย่ชิงเฉิงพยักหน้า
ความสนใจของหลิงตู้ฉิงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาโบกมือให้เย่ชิงเฉิงและพูดว่า “มานั่งตรงหน้าข้า!”
เย่ชิงเฉิงพูดอย่างประหม่า “ท่านจะทำอะไร! ท่านก็รู้อยู่แล้วนะว่าข้ามีโองการจักรพรรดิอยู่กับตัว และข้าสามารถใช้งานมันได้ตามความนึกคิดของข้าและอำนาจของมันไม่ใช่สิ่งที่ค่ายกลกระบี่ของท่านจะต้านทานได้ นอกจากนี้แม้ว่าข้าจะตกลงแต่งงานกับท่าน แต่นั่นก็จะเป็นหลังจากที่ท่านช่วยพ่อของข้าได้ ท่านไม่มีสิทธิจะมาล่วงเกินข้าได้ในตอนนี้!”
“หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว!” หลิงตู้ฉิงตะคอกด้วยน้ำเสียงเหลืออด “มานั่งตรงหน้าข้า ข้าจะมองสถานที่นั้นผ่านสายตาของเจ้า”
“หา?” เย่ชิงเฉิงรู้สึกสับสน นางไม่เข้าใจกับคำพูดของหลิงตู้ฉิงที่ต้องการจะยืมสายตาของนาง?
แม้ว่านางจะรู้สึกประหม่า แต่นางก็ยอมมานั่งอยู่หน้าหลิงตู้ฉิง นางมองไปที่หลิงตู้ฉิงและถามว่า “ข้าต้องทำอะไรบ้าง?”
หลิงตู้ฉิงใช้นิ้วชี้ของเขาแตะเข้าไปที่หน้าผากของเย่ชิงเฉิงโดยไม่บอกล่วงหน้าแม้แต่น้อย ซึ่งมันทำให้นางรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากที่จู่ ๆ เขาก็มาแตะต้องเนื้อตัวของนางโดยไม่ขออนุญาตก่อน
แต่ในขณะที่นางกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่นางก็หลับไปเสียก่อน
จากนั้นเย่ชิงเฉิงก็เห็นร่างของหลิงตู้ฉิงปรากฏขึ้นในความฝันของนาง
เย่ชิงเฉิงถามอย่างงุนงงปนหวาดหวั่น “นะ นี่ท่านเข้ามาในห้วงสำนึกของข้าได้ยังไง?”
ทักษะแบบนี้ดูเหมือนนางจะเคยได้ยินมาก่อน แต่ทักษะนั้นมันไม่ใช่ว่าได้หายสาบสูญไปนานแล้วงั้นเหรอ?
“สาวน้อย จงแสดงสิ่งที่เจ้าเห็นมา!” หลิงตู้ฉิงสั่งขึ้น
แต่หลังจากที่หลิงตู้ฉิงสั่งขึ้น จู่ ๆ ร่างของหญิงสาวอีกคนก็ได้ปรากฎขึ้นในห้วงความฝันของเย่ชิงเฉิง ซึ่งรูปลักษณ์ของผู้หญิงคนใหม่ที่ปรากฏขึ้นนั้นดูคล้ายกับเย่ชิงเฉิงเป็นอย่างมากแตกต่างกันแค่เพียงนางดูมีอายุมากกว่า
“วิชาห้วงนิทราแห่งราชันย์!” ผู้หญิงที่ปรากฏขึ้นใหม่มองไปยังหลิงตู้ฉิง ความประหลาดใจ “ท่านเป็นใคร? แล้วท่านต้องการอะไรจากความฝันของลูกสาวข้า?”
เย่ชิงเฉิง เมื่อเห็นว่าจิตสำนึกของแม่นางได้ปรากฎขึ้น นางจึงรีบกล่าวแนะนำว่า “ท่านแม่ คนผู้นี้คือคนที่ข้าต้องมาเจอที่อาณาเขตนภา เขาเป็น ‘ผู้ถูกชะตาลิขิต’ ที่เรารอคอยกันมา”
ดวงตาของมารดาของเย่ชิงเฉิงสว่างขึ้นทันทีเมื่อนางได้ยินเช่นนั้น “ข้าได้รับข่าวมาจากจงขุยแล้วเกี่ยวกับเรื่องของท่าน แต่ข้าไม่คาดคิดเลยว่าท่านจะแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคาดไว้มากนัก ดูเหมือนว่าท่านจะเป็น ‘ผู้ถูกชะตาลิขิต’ ที่เรารอคอยจริง ๆ”
หลิงตู้ฉิงมองไปที่แม่ของเย่ชิงเฉิง และพูดว่า “ข้าเดาว่าเจ้าก็เคยเข้าไปในพื้นที่นั้นด้วยถูกต้องไหม? ถ้าเป็นเช่นนั้นหากเจ้าเต็มใจให้ข้าดูพื้นที่นั้นผ่านสายตาของเจ้า มันคงจะดีกว่าให้ข้าดูผ่านสายตาของลูกเจ้ามาก”
แม่ของเย่ชิงเฉิงส่ายหัวและพูดว่า “ขนาดสามีของข้ายังหายตัวไปในนั้น ข้าจะกล้าให้ลูกสาวของข้าเดินเข้าไปด้านในลึก ๆ ได้ยังไง ฉะนั้นท่านควรดูผ่านสายตาของข้าจะดีที่สุดเนื่อง จากข้าได้เคยเข้าไปลึกประมาณ 17 กิโลเมตรแล้ว เอาล่ะ ตอนนี้ข้าจะยืมพื้นที่ในห้วงความฝันของลูกสาวข้ามาแสดงพื้นที่นั้นให้ท่านดู!”
เมื่อนางพูดจบ บรรยากาศรอบ ๆ กายของพวกเขาก็เปลี่ยนไป และตรงหน้าของพวกเขาตอนนี้จู่ ๆ ก็มีหมอกหนาทึบสีเทาปรากฎขึ้นขวางอยู่ตรงหน้า
“ควบคุมมันไว้ ข้าต้องการเข้าไปสำรวจมัน!” หลิงตู้ฉิงสั่ง แล้วเดินหายเข้าไปในหมอกสีเทาทันที
ระยะพื้นที่ของหมอกสีเทาที่แม่ของเย่ชิงเฉิงจำลองขึ้นมาได้นั้นเป็นระยะเพียงแค่ 17 ถึง 18 กิโลเมตรจากพื้นที่ขอบด้านนอกและเพียงไม่กี่อึดใจ หลิงตู้ฉิงก็เดินเข้าไปได้ระยะทางกว่า 9 กิโลเมตร
เมื่อเห็นภาพเช่นนี้ แม่ของเย่ชิงเฉิงก็รู้สึกตกตะลึงและถามกับลูกของนางว่า “ตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของเขาอยู่ที่เท่าไหร่?”
“ขอบเขตประสานทะเลปราณระดับ 10!” เย่ชิงเฉิงตอบกลับพลางมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยความตกใจ
ตัวนางเองนั้นเคยลองมาแล้วแต่ก็ไม่เคยไปได้เกินกว่า 2 กิโลเมตร แต่หลิงตู้ฉิงใช้เวลาเพียงแค่ครู่เดียวก็เข้าไปได้กว่า 9 กิโลเมตรแล้วงั้นเหรอ? นางไม่คิดว่าการจำลองอำนาจของพื้นที่นั้นที่แม่ของนางกำลังแสดงอยู่ตอนนี้จะมีปัญหาอะไรแน่นอน ฉะนั้นเรื่องที่น่าแปลกก็คือ ทำไมหลิงตู้ฉิงที่มีระดับการบ่มเพาะแค่ขอบเขตประสานทะเลปราณเดินเข้าไปง่าย ๆ แบบนั้นได้ยังไง?
“พาเขามาที่สำนักของเราให้ได้! ด้วยความช่วยเหลือของเขาเราต้องแก้ปัญหาได้อย่างแน่นอน!” แม่ของเย่ชิงเฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “ไม่ว่าเราจะต้องแลกด้วยอะไร หรือแม้แต่เจ้าจะต้องแต่งงานกับเขาก็ตาม!”
เย่ชิงเฉิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจังเช่นกัน “ท่านแม่ ข้าเข้าใจดีว่าข้าต้องทำอะไรต่อไป!”
ขณะที่แม่และลูกสาวพูดคุยกัน หลิงตู้ฉิงก็กลับมาและพูดขึ้นว่า “ปัญหาของพวกเจ้านี่มันยุ่งยากมาก! แถมนี่ยังเป็นแค่พื้นที่ที่ถูกจำลองขึ้นในห้วงความฝันอีกต่างหาก หากเป็นพื้นที่ของสถานที่จริงมันคงจะต้องต่างไปจากนี้อีก เอาล่ะ หากข้ามีเวลาว่างเมื่อไหร่ข้าจะไปเยี่ยมสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ของเจ้า”
“ขอบคุณ ท่านหลิง!” แม่ของเย่ชิงเฉิงพยักหน้าและยิ้ม “ถือเป็นโชคดีของข้าจริง ๆ ที่ข้ากังวลว่าลูกสาวของข้าจะตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นข้าจึงทิ้งเศษเสี้ยวของจิตสำนึกไว้ในจิตวิญญาณของนาง ซึ่งทำให้ข้าได้พบกับท่านโดยบังเอิญ ข้าจะรอจนกว่าท่านจะมาถึงสำนักอักขระศักดิ์สิทธิ์ แต่ในระหว่างนี้หากท่านมีความต้องการอะไรเพิ่มเติมท่านสามารถแจ้งกับลูกสาวของข้าได้โดยตรง นางสามารถให้สัญญาในนามของข้าได้”
หลิงตู้ฉิงพยักหน้าและออกจากห้วงความฝันของเย่ชิงเฉิง
เย่ชิงเฉิงมองไปที่แม่ของนางด้วยสายตาแปลกประหลาดและพูดว่า “ท่านแม่ ทำไมท่านถึงต้องสุภาพกับเขาถึงขนาดนั้น?”
แม่ของเย่ชิงเฉิงหัวเราะ “คนที่รู้จัก วิชาห้วงนิทราแห่งราชันย์ ย่อมไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน เจ้าเองก็น่าจะมีความรู้ว่าวิชาแปลก ๆ นี้ได้สูญหายไปเป็นเวลาหลายหมื่นปีแล้ว และอีกอย่างคือด้วยความสามารถของเขา แม่ว่าเขาน่าจะช่วยแก้ปัญหาของเราได้ ฉะนั้นทำไมแม่ถึงจะไม่ทำดีต่อเขากันล่ะ? นอกจากนี้ไม่แน่ว่าในอนาคตอันนี้เจ้าอาจจะได้แต่งงานกับเขาอีกต่างหาก!”
“ท่านแม่! เรื่องแต่งงานมันเป็นเรื่องชีวิตอนาคตของข้า ฉะนั้นข้าจะขอตัดสินใจเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!” เย่ชิงเฉิงตะคอกกลับ
“แม่รู้แล้ว แต่ถ้าหากว่าเขาไม่มีนิสัยแย่จนเกินไป เจ้าก็ลองพิจารณาดูสักหน่อยก็แล้วกัน เอาล่ะเจ้าควรตื่นได้แล้ว!” แม่ของเย่ชิงเฉิงส่งยิ้มให้นาง และโบกมือทำให้นางตื่นทันที