บทที่ 516 โหดเหี้ยม

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 516 โหดเหี้ยม
เรื่องทางนี้พึ่งจบ ตระกูลหลี่ก็ดันมาเกิดเรื่องอีกแล้ว

เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้วเป็นผม

ถึงแม้ว่าหลี่กั๋วหรงจะเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่หลายวันมานี้ได้รับการดูแลฟื้นฟูจากซุปยาต่ออายุ อาการก็ได้ดีขึ้นมาบ้างแล้ว ทำไมจู่ๆถึงได้ตายล่ะ?

เย่เซิ่งเทียนไม่มีเวลาสนใจอะไรมาก ตอนนี้หลี่กั๋วหรงก็ได้ตายไปแล้ว คนของตระกูลหลี่ไม่มีวันปล่อยแม่ยายกับหวางซีไปแน่

พวกเขาจะต้องอาศัยจังหวะนี้ลงมือด้วย

“หรันยู่ เมืองพุทธเนายไปก่อนนะ ระหว่างที่ฉันยังไม่ถึง ก็อย่าพึ่งเข้าไปที่วังใต้ดินนะ”

เย่เซิ่งเทียนสั่งการเสร็จ ก็รีบลงไปยังเมืองโมตูทันที

ทางด้านตระกูลหลี่

หลี่หลาน หวางซีกับซือซือ และยังมีหัวเวิ่นยีถูกจับขังไว้

มาดามเจี่ยงหมิ่นพาหลี่เซียงหลันและมู่ซิ่วหลินกลับมายังตระกูลหลี่ เพื่อยึดอำนาจ

เป็นคำสั่งของเจี่ยงหมิ่น ที่ให้คนอื่นๆจับหวางซีเอาไว้

“แม่คะ จะจัดการยังไงกับพวกเขาดีคะ?”

มู่ซิ่วหลินถามอย่างอารมณ์ดี หลายวันก่อน พวกเขาถูกหลี่กั๋วหรงตาแก่นั่นไล่ออกจากตระกูลหลี่

อีกทั้งเขายังพึ่งรู้อีกด้วยว่า ตนกับหลี่เซียงหลันผู้เป็นภรรยากับหลี่เซียงไซว่น้องชายของภรรยา กลับไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของหลี่กั๋วหรง แต่เป็นลูกที่เกิดจากผู้ชายคนอื่นของแม่ยาย

ถึงว่าทำไมแม่ยายถึงอยากยึดอำนาจ อยากจะทำให้สองพี่น้องอย่างหลี่เฟิงกับหลี่หลาน

เรื่องแบบนี้ขอแค่ถูกค้นพบ ตนเองกับคนอื่นๆยังจะได้ส่วนแบ่งอะไรอีก?

เมื่อคิดถึงหลายวันก่อน เรื่องที่ตนถูกเย่เซิ่งเทียนขู่จนต้องคุกเข่าขอร้องอ้อนวอน มู่ซิ่วหลินก็โกรธจนตัวสั่น ถึงยังไงเขาก็เป็นถึงผู้จัดการบริษัทอาวุโสคนหนึ่ง แต่กลับต้องมาคุกเข่าขอความเมตตาให้กับเด็กหนุ่มที่อายุแค่ยี่สิบกว่า ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ แถมยังโดนตบหน้าฉาดใหญ่อีกด้วย นี่เป็นความอัปยศอดสู!

ตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนไม่อยู่ เขาจะฆ่าภรรยาและลูกของเขาก่อนเพื่อคิดดอกเบี้ยบางส่วน!!

บนใบหน้าของเจี่ยงหมิ่นเผยให้เห็นความอาฆาต เขาหันไปมองหลี่เซียงหลันพลางกล่าวว่า”เซียงหลันแกเกลียดหลี่หลานมากที่สุดไม่ใช่หรอ?ตอนนี้แกไปฝังสองแม่ลูกกับซิ่วหลินซะ”

“ไม่……หนู……หนู……”

หลี่เซียงหลันถอยหลังไปหลายก้าวด้วยความหวาดกลัว หลายวันมานี้เธอเหมือนกับโดนสูบวิญญาณออก กลายเป็นเหมือนผีดิบเดินได้

โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าพ่อที่แท้จริงของตัวเอง เป็นใครอีกคน เธอถึงกับเข่าทรุด

มู่ซิ่วหลินหัวเราะอย่างชั่วร้าย”เมียจ๋า ไม่ต้องกลัวนะ คุณยังมีผม แม้แต่……”

“หุบปาก!”

เจี่ยงหมิ่นถลึงตาใส่มู่ซิ่วหลิน พลางกล่าวว่า”ขืนยังกล้าพูดอีกหนึ่งคำ ฉันจะตายแบบไม่มีที่ฝัง!”

มู่ซิ่วหลินตกใจจนรีบสำนึกผิด ไม่กล้าออกเสียงอะไรอีก แต่ภายใต้สายตาหรุบลงนั้น กลับมีความโกรธและความไม่พอใจ

“แม่ครับ คนของตระกูลหลี่ไม่มีปัญหาอะไรแล้วครับ หลี่เฟิงไอ้โง่นั่นก็คิดว่าหลี่หลานพวกเขาเป็นคนฆ่าหลี่กั๋วหรงตาย”

เวลานี้เอง ก็มีผู้ชายอายุเกือบสี่สิบเดินเข้ามา ใบหน้าขาวไร้หนวดเครา สวมชุดสูทสีดำเรียบร้อย หน้าตาหล่อเหลา

เขาก็คือหลี่เซียงไซว่ลูกชายของเจี่ยงหมิ่น

“ดี”

เจี่ยงหมิ่นไม่สนใจหลี่เฟิงไอ้โง่นั่น เธอพูดขึ้นมาอย่างเรียบเฉย”ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำคือ จัดการพวกหลี่หลาน คนมารึยัง?”

หลี่เซียงไซว่พยักหน้า”คนของพ่อมาแล้วครับ จะพาพวกเธอไปเอง แต่ว่าไอ้แก่ที่ขาหักนั่นจัดการยากหน่อย ผมเป็นห่วงว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับวงการแพทย์น่ะสิ”

เจี่ยงหมิ่นใบหน้าเหี้ยมโหด พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า”เขาบอกว่าเขาคือหัวเวินยี ยังบอกอีกว่าหลี่กั๋วหรงตายเพราะยาพิษ เห็นได้ชัดว่าพูดจาเลอะเทอะ คนแบบนี้จะเป็นไว้ไม่ได้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เหลือซากอะไรไว้”

หลี่เซียงไซว่พูดอย่างเห็นด้วย”ผมก็คิดแบบนี้เหมือนกัน เรือเตรียมไว้แล้วครับ รอให้มาถึงทะเลหลวง อยากจะจัดการพวกเขายังไงก็ได้ อีกอย่าง พ่อบอกว่ายังไม่สะดวกที่จะลงมือ เรื่องราวทางนี้จัดการได้เลยครับ”

เจี่ยงหมิ่นพูดอย่างเย้ยหยัน”พาออกไปซะ เพื่อไม่ให้เรื่องยืดเยื้อ”