เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 594
เหลิงฉานกับผู้คุมกฎสิบมองหน้ากันแวบหนึ่ง

ต่างก็มองเห็นใจที่หวาดกลัวในตาของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกัน

นักบู๊นับพันคนทั้งหมดถูกยิงตาย!

ศพต่างก็นอนบนพื้นเต็มไปหมด

ทั้งเขาจินเฟิง

ต่างก็เหมือนขุมนรกของเทพชั่วร้ายลูกหนึ่งแล้ว!

สวีโหย่วหรงยิ่งมีใบหน้าท่าทางที่หวาดกลัว

ถ้าหากก่อนหน้านี้หล่อนบุกเข้าไป

เกรงว่าตอนนี้คงจะกลายเป็นศพไปแล้ว!

ทันใดนั้น!

สุสานเย่เวิ่นก็ทำให้ทุกคนตกใจแล้ว

แฮก!

แฮก!

ทุกคนต่างก็เปลี่ยนเป็นหายใจไม่คล่องขึ้นมา

ไม่มีคนกล้าขึ้นไป

ยังไงสถานการณ์เมื่อกี้ก็ทำให้คนตกใจมากแล้ว

เวลานี้

เย่หลงพูดต่อหยางเฟิงด้วยเสียงต่ำว่า“เด็กน้อย ถึงตาพวกเราไปกันแล้ว!”

หยางเฟิงพูดด้วยดวงตาที่จ้องถลึงว่า“นายท่าน คุณนี่คือต้องการพาผมไปหาความตายเหรอ?”

ศพนักบู๊นับพันคนต่างก็นอนอยู่ที่นั่น

คิดไม่ถึงว่าเย่หลงต้องการจะไป?

ไอ้แก่คนนี้หัวแข็งอย่างนี้เหรอ?

เย่หลงทำตาขาวพูดอย่างอารมณ์เสียว่า“แกต่างหากที่ไปหาความตาย ข้ายังใช้ชีวิตไม่พอเลย! นายวางใจดีแล้ว กลไกหน้าประตูสุสานนี้ได้ถูกทำลายแล้วตอนนี้ไม่มีอันตรายแล้ว……”

ประโยคนี้ทำให้หยางเฟิงไม่มีวิธีที่จะโต้แย้ง

หนึ่งร้อยปีแล้วคุณต่างก็ยังใช้ชีวิตไม่พอ คุณนี่คือต้องการเป็นเต่าเหรอ?

แต่หยางเฟิงยังคงพูดอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง“นายท่าน คุณแน่ใจว่าไม่มีกับดักแล้ว? ถ้าพอไปแล้วยิงลูกธนูอีกรอบหนึ่งอีก ผมกลับไม่กลัวก็จะกลัวแต่ไม่สามารถปกป้องคุณได้ ทำให้คุณตายตั้งแต่อายุยังน้อยแล้ว!”

ได้ยิน

เย่หลงฉีกยิ้มแล้ว ดวงตาสีขาว!

อะไรที่เรียกว่าตายตั้งแต่อายุยังน้อย?

เขาต่างก็หนึ่งร้อยปีแล้ว!

ถ้าหากนี่ก็ถือว่าตายไปตั้งแต่อายุยังน้อย

คนทั่วโลกเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ต่างก็เป็นคนอายุสั้นแล้ว!

หยางเฟิงเด็กคนนี้ไม่เป็นผู้พูดแสดงความคิดเห็นที่โอเว่อร์จะตายไหม?

“นายรู้อะไร?”

เย่หลงพูดฮึเบา ๆ ว่า“ตอนที่สร้างสุสานบรรพบุรุษกลไก หน้าประตูของสุสานนี้ที่จริงแล้วมีเพียงระลอกเดียว! ยังไงบรรพบุรุษของฉันก็คิดไม่ถึงจะมีคนนับหมื่นคนมาหาเขา!”

พูดจบ

เย่หลงมีสีหน้าที่หดหู่

พูดขึ้นมา

ฆ่าคนนับพันตายในครั้งเดียว

กลไกนี้ก็ถือว่าเก่งแล้ว

แต่ก่อนที่เย่เวิ่นจะตายเดิมทีก็คิดไม่ถึง

จะมีคนนับหมื่นมาแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร!

“พูดอย่างนี้ นายท่านหรือว่าคุณมีแผนผังกลไกข้างในสุสาน? ถ้าหากเป็นอย่างนี้แล้วพวกเราก็สามารถทำได้อย่างสบาย ๆ แล้ว!”

หยางเฟิงถามด้วยใบหน้าที่เซอร์ไพร์ทันที

ถ้าหากสามารถเอาแผนผังกลไกมาได้

หยางเฟิงสามารถรับรองได้ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรก็เป็นของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว!

เย่หลงพูดถอนหายใจเบา ๆ เสียงหนึ่ง“เฮ้อ! ถ้าหากมีก็ดีซิ……ตอนนั้นที่สร้างสุสานนี้เดิมทีไม่เคยคิดจะเข้าไปอีก! ดังนั้นแผนผังกลไกนี้ก็เผาไปนานแล้ว……”

อ๋า!

หยางเฟิงตะลึงแล้ว

เย่หลงมองเขาตาขาวแวบหนึ่งพูดว่า“พอแล้ว! ไม่ต้องอ๋าแล้ว! เวลาเปิดของสุสานนี้มีจำกัด หลังรอเวลาผ่านไปทั้งสุสานต่างก็จะถล่มลงมาฝังอยู่ในบริเวณซากปรักหักพัง!”

พออย่างนี้

หยางเฟิงเปลี่ยนเป็นหินแล้วอย่างสิ้นเชิง

เย่เวิ่นคนนี้คิดไม่ถึงว่าจะโหดเหี้ยมอย่างนี้

คิดไม่ถึงว่ายังติดตั้งโปรแกรมทำลายสุสานของตัวเองแล้ว!

เพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร เขาก็ขยันมาก!

ดูแล้ว

ครั้งนี้ต้องสู้ตายแล้วจริง ๆ

ทันใดนั้น

ตามหยางเฟิงเก็บใจที่หยอกล้อขึ้นมา เสือขาวและคนอื่น ๆ ก็ตะลึงหมดแล้ว

เป็นเขา!

เป็นเทพสงครามไร้เทียมทานที่มีพลังแข็งแกร่งคนนั้น ทำการออกรบนอกประเทศ!

พลังการออกรบทั่วโลก

ทันใดนั้นก็ประทุขึ้นมาจากบนตัวของหยางเฟิง!

“ทำไม ไม่มีคนกล้าเข้าไปเหรอ?”

ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง

ทุกคนทยอยหันหน้าไป ขี้เกียจพูดกับเขา

ใครต่างก็รู้หยางเฟิงปากเก่ง

พูดกับเขาคือหาความทารุณอย่างสิ้นเชิง!

“ฮิ ๆ !”

เห็นไม่มีคนสนใจตัวเอง

หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ เสียงหนึ่ง“ในเมื่อเพื่อนร่วมโลกบู๊ทุกท่านให้หน้า งั้นผมก็ไปก่อนก้าวหนึ่งแล้ว! รอผมแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาได้ พวกคุณก็อย่าเสียใจภายหลัง!”