ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 750

“พ่อครับ พวกเรามาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด เรามีบัตรเชิญ” ไซม่อนพูดพลางกัดฟันกดอารมณ์

ไซม่อนยังไม่แน่ใจว่าฮาร์วีย์พูดจริงหรือเปล่า แต่ตอนนี้เขาถอยกลับไม่ได้แล้ว!

“โอ้? แกมีบัตรเชิญเหรอ?” แซ็คหัวเราะ “งั้นก็เอาออกมาให้พวกเราดูสิ!”

“นี่…”

ไซม่อนเหลือบมองฮาร์วีย์โดยอัตโนมัติ

“ฮาร์วีย์บอกว่า…”

“เขาพูดว่าอะไร?” แซ็คยิ้ม

“หรือว่าเขาบอกคุณอาว่าเขาให้ใครบางคนส่งบัตรเชิญมาให้คุณอาที่นี่และบอกให้คุณอามาก่อน?”

“ใช่” ไซม่อนตอบกลับ

“อุ๊บ! ฮ่าฮ่าฮ่า…”

วินาทีต่อมา พวกซิมเมอร์ต่างหัวเราะออกมาดังลั่นไปทั่ว

ไซม่อนและครอบครัวเชื่อเรื่องโกหกของฮาร์วีย์ได้อย่างไร?

มันช่างตลกสิ้นดี!

ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองไปที่ไซม่อนและพูดว่า “แกยังโง่อยู่อีกเหรอ ฉันไม่ควรพาครอบครัวของแกมาที่บัควู้ดด้วยจริง ๆ ฉันรู้สึกอับอายที่สุด!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์คงลืมไปว่าทำไมตระกูลซิมเมอร์จึงสามารถมาที่บัควู้ดได้ตั้งแต่แรก

เมื่อรู้สึกถึงการเยาะเย้ยเย้ยหยันและเสียงหัวเราะรอบตัวเขา ไซม่อนแทบรอไม่ไหวที่จะบีบคอฮาร์วีย์ให้ตาย

ครอบครัวของเขาก็ต้องเผชิญกับความอัปยศอีกครั้ง

ใบหน้าสวย ๆ ของแมนดี้ยิ่งซีดเผือด ผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังมองหาข้ออ้างเพื่อยึดอำนาจของเธอไป

การกระทำของฮาร์วีย์ช่วยทำให้แผนของผู้อาวุโสซิมเมอร์สำเร็จ

“แกกล้ามาโดยไม่มีบัตรเชิญ แกคิดว่าคุณปู่จะใจดีขนาดให้แกเข้างานไปด้วยกันไหม?”

แซ็คพูดขึ้นพร้อมกับครุ่นคิด

“เอาล่ะฮาร์วีย์ ถ้าแกคุกเข่าอ้อนวอนฉัน ฉันจะให้ที่นั่งแก ว่าไง?”

ควินน์ยิ้มกว้างและพูดเสริมว่า “เราให้แมนดี้คุกเข่าลงด้วยดีกว่า แล้วเราจะให้ที่นั่งแก่พวกเขา เหมือนคำกล่าวที่ว่า ของดีต้องมาคู่กัน!”

แมนดี้ตัวสั่นด้วยความโกรธ “หยุดหยายคายได้แล้ว!”

คนพวกนี้ยิ่งดูถูกพวกเขามากขึ้นไปอีก!

ในขณะที่ฮาร์วีย์เหลือบมองเพียงเท่านั้น เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “คุณพ่อ คุณแม่ แมนดี้ ไม่ต้องสนใจพวกเขาเถอะนะครับ บัตรเชิญจะถูกส่งมาในไม่กี่นาทีนี้”

ไซม่อนสั่นเทาด้วยความโกรธ “ฮาร์วีย์ แกยังไม่เห็นสถานการณ์ตอนนี้อีกเหรอ? หยุดอวดดีสักทีได้ไหม?!”

ดวงตาของลิเลียนเป็นประกาย “แกควรคุกเข่าและไปหาที่ให้เรา ไม่อย่างนั้นมันจะน่าอับอายมากถ้าเราไม่สามารถเข้าไปร่วมงานได้!”

เมื่อเห็นสมาชิกในครอบครัวของแมนดี้โต้เถียงกัน พวกซิมเมอร์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างสนุกสนาน

แซ็คกุมหน้าท้องแล้วพูดว่า “หยุดหัวเราะเถอะพวกเรา เราไม่ควรหัวเราะอีกต่อไป!”

“เรามาที่นี่เพื่อร่วมงานเลี้ยงวันเกิด เราต้องทำตัวดี ๆ ! ทุกคนรีบเข้าไปในงานกันเถอะ ไม่ต้องสนใจพวกเขาและทำเหมือนว่าเราไม่รู้จักพวกเขาจะดีกว่า!”

“ใช่ พวกเขาช่างน่าอายเสียจริง!”

พวกซิมเมอร์เย่อหยิ่ง และกำลังจะเดินเข้าประตูโรงแรมบัควู้ด

ในขณะนั้น ผู้คนนับสิบรีบวิ่งออกมาจากด้านในไปยังประตูโรงแรมอย่างรวดเร็ว

พนักงานที่อยู่ใกล้ ๆ ได้หลีกทางให้พวกเขาอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับอย่างสุภาพ คนพวกนี้ล้วนมีตำแหน่งที่สูง

แซ็คหรี่ตาและอุทานออกมา “มิสซาเวียร์และผู้บริหารจากสกาย คอร์ปอเรชั่น!”

“ทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่นี่ด้วย?” ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์ดูย่ำแย่มาก สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากจะเห็นในบัควู้ดคือสกาย คอร์ปอเรชั่น

แต่เมื่อเห็นอีวอนน์เข้ามาใกล้ พวกเขาจึงประสานมือทั้งสองข้างและโค้งคำนับเป็นมุมเก้าสิบองศาด้วยความเคารพ “มิสซาเวียร์”

ตรงกันข้าม อีวอนน์ไม่แม้แต่จะชำเลืองมองพวกเขา เธอหันไปหาฮาร์วีย์ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาแทน