กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 876
ในครัวเวลานี้ มาทิลด้าสวมผ้ากันเปื้อนและเริ่มที่จะจัดเตรียมและผสมส่วนผสมต่าง ๆ พร้อมทั้งปรุงโดยมีจาค็อบคอยให้ความช่วยเหลือ
จาค็อบยืนอยู่ข้าง ๆ และเขาช่วยเธอด้วยความตั้งใจอย่างสุดความสามารถ
เขาฝันถึงวันนี้มาเสมอ ในที่สุดเขาก็สามารถเตรียมอาหารเย็นแสนอร่อยในครัวร่วมกับมาทิลด้า ผู้หญิงอันเป็นที่รักของเขาได้
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคาดหวังว่าความฝันของเขาจะเป็นจริง หลังจากผ่านไปกว่ายี่สิบปี
มาทิลด้าก็เต็มไปด้วยความรู้สึกมากเช่นกัน เธออยู่ที่สหรัฐอเมริกากับสามีมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว และแม้ว่าทั้งสองจะทำอาหารและเตรียมอาหารด้วยกันอยู่บ่อย ๆ แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
เธอรู้สึกว่า ตราบใดที่ชายคนนี้ยืนอยู่ใกล้เธอ และตราบใดที่เขาอยู่เคียงข้างเธอ เขาสามารถนำความรู้สึกใกล้ชิดที่ไม่มีวันจบมาให้เธอได้เสมอ
ดังนั้นเธอจึงเต็มไปด้วยความสุขและความพอใจที่เธอสามารถทำอาหารให้เขาและยุ่งอยู่ในครัวไปพร้อมกับเขา
ขณะที่ทั้งสองกำลังทำอาหารร่วมกัน นั่นก็ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกเนื้อต้องตัวกันบ้าง บางครั้งมือของพวกเขาก็สัมผัสกันและกัน บางครั้งส่วนอื่น ๆ ของร่างกายก็จะโดนกัน ในไม่ช้า ทั้งสองก็แอบขวยเขินและหน้าแดงระเรื่อ
อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งคู่ต่างก็มีความทรงจำร่วมกันมากมายและเป็นรักแรกของกันและกัน นอกจากนั้น ทั้งคู่ยังมอบครั้งแรกของพวกเขาและสูญเสียพรหมจรรย์ให้กันและกันอีกด้วย
ดังนั้นแม้เวลาจะผ่านไปหลายปี ทั้งสองก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความทรงจำในอดีตของพวกเขา เมื่อพวกเขาได้เจอกันอีก
ทั้งคู่มีสนามแม่เหล็กอันแรงกล้าอยู่ภายในและสนามแม่เหล็กนี้ก็เหมือนกันแรงดึงดูดให้เข้าหากัน
ขณะที่จาค็อบกำลังช่วยมาทิลด้า มีหลายครั้งที่เขารู้สึกอยากดึงเธอเข้ามากอดและกอดเธอให้แน่น
อย่างไรก็ตาม แรงกระตุ้นนี้ถูกระงับอย่างรวดเร็ว ด้วยความขี้ขลาดในหัวใจของเขา
ปกติมาทิลด้าทำงานบ้านเก่งมาก แต่วันนี้ต่างไปจากเดิมเล็กน้อย เนื่องจากคนรักคนแรกของเธออยู่ใกล้ตัวเธอ เธอรู้สึกว่าเธอเหมือนจะว้าวุ่นและใจลอย ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม
เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกว้าวุ่นอย่างมากเพราะผู้ชายคนนี้ คนที่อยู่ข้าง ๆ เธอ
ขณะที่เธอกำลังหั่นและเตรียมส่วนผสม มีหลายครั้งที่เธอเกือบจะหั่นนิ้วของตัวเอง เพราะว่าเธอไม่มีสมาธิเลย
จาค็อบก็เม่อลอยเช่นกัน เขายืนอยู่ข้างเธอ จุดสนใจของเขาไม่ได้อยู่ที่การล้างผักหรือช่วยมาทิลด้าทำอาหาร แต่จุดสนใจของเขาอยู่ที่มาทิลด้าเพียงผู้เดียว
ในเวลานี้ จาค็อบรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ที่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์ส
หากพวกเขายังคงอยู่ในครัวเล็ก ๆ ของบ้านหลังเก่าของเขา หากพวกเขากำลังทำอาหารและเตรียมอาหารเย็นด้วยกันในครัว พวกเขาทั้งสองคงจะได้แตะต้องหรือโดนกันอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ห้องครัวในวิลล่าที่ ธอมป์สัน เฟิร์ส นั้นใหญ่เกินไปจริง ๆ
ต่อให้พวกเขาทั้งห้าคน จะทำครัวพร้อม ๆ กัน พวกเขาก็สามารถทำมันอย่างสงบได้โดยไม่รบกวนกันและกันได้เลย
ดังนั้น จาค็อบจึงต้องหาเหตุผลหรือข้อแก้ตัวพิเศษ เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการใกล้ชิดกับมาทิลด้ามากขึ้น
จาค็อบดิ้นรนอยู่นานเพราะไม่กล้ากอดมาทิลด้า ทุกครั้งที่เขารวบรวมความกล้าที่จะทำเช่นนั้น ในที่สุดเขาก็ยอมจำนนต่อความขี้ขลาดของเขาและล้มเลิกความคิดนั้นไปทันที
ขณะที่ มาทิลด้ากำลังใส่กุ้งลงในกระทะเพื่อทำผัดกุ้ง ในที่สุดจาค็อบก็รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะกอดมาทิลด้าจากด้านหลังให้แน่น หลังจากนั้น เขาก็พูดอย่างประหม่าและตื่นเต้น “มาทิลด้า ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา ฉันคิดถึงเธอมากจริง ๆ”