กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 877
ร่างของมาทิลด้าแข็งทื่อทันทีเมื่อจาค็อบเดินมากอดเธอจากด้านหลัง
ตลอดยี่สิบปีที่ผ่าน ส่วนลึกในหัวใจของเธอ เธอหวังเสมอ ว่าจาค็อบจะกอดเธอให้แน่นในอ้อมแขนของเขา
เพราะนี่คือผู้ชายคนเดียวที่เธอรักในชีวิตของเธอ
ในเวลานี้ คนรักคนแรกของเธอจากเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว กำลังโอบกอดเธอแน่นในอ้อมแขนของเขา ขณะที่มือของเขาโอบรอบท้องของเธอไว้แน่น มาทิลด้ารู้สึกราวกับว่าเธอได้ความรู้สึกที่เธอเคยมีเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้วกลับคืนมา
ความรู้สึกที่แท้จริงของมาทิลด้าผุดขึ้นในใจเธออย่างกะทันหันและเธอก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการวางมือของเธอเองบนมือของเขาอย่างอ่อนโยนได้
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เธอวางมือบนมือของจาค็อบ เธอก็ตระหนักได้ว่ามันผิดที่ทำแบบนี้
เธอรีบออกจากอ้อมกอดของจาค็อบ ขณะที่เธอจัดผมให้เป็นปกติด้วยความตกใจ หลังจากนั้น เธอพูดตะกุกตะกักว่า “จาค็อบ เราไม่ควรทำแบบนี้นะ นายยังคงเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ฉันให้เอเลนผิดหวังแบบนี้ไม่ได้!”
จาค็อบกังวลมากจึงโพล่งออกมาทันทีว่า “เอเลนเป็นคนหักหลังต่อความไว้ใจของเธอ และทำให้เธอผิดหวังตั้งแต่แรก! ตอนที่เราทั้งคู่ยังอยู่ด้วยกัน เอเลนรู้ว่าเราทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก เอเลนรู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นแฟนของเธอ แต่ก็ยังไม่คิดให้ถี่ถ้วนก่อนที่จะมาเอาหลอกใช้ฉัน เธอทำฉันเมา ถ้าเอเลนไม่ไร้ยางอายอย่างนั้น เราสองคนก็จะยังอยู่ด้วยกันตอนนี้!”
มาทิลด้าถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ต่อให้ในอดีตทุกอย่างจะเป็นความผิดของเอเลน แต่ฉันเป็นคนเลือกปล่อยนายไปเอง และเพราะฉันเลือกแล้วที่จะปล่อยนายไปให้กับเอเลน ฉันก็ไม่ควรหักหลังเอเลนแบบนี้ ฉันไม่ควรทำอะไรที่เป็นการทำร้ายและทำให้เอเลนผิดหวัง นี่เป็นเรื่องของศีลธรรม ไม่อย่างยั้นฉันก็จะะเป็นคนประเภทเดียวกับเอเลนถูกไหม?”
จาค็อบพูดอย่างกังวลใจว่า “ผู้หญิงคนนั้นทำลายความสัมพันธ์ของเรา เอเลนทำลายความสุขที่เราทั้งคู่จะได้มีร่วมกัน เธอยังจำเป็นต้องคิดถึงเรื่องศีลธรรมให้กับคนที่น่ารังเกียจอย่างเอเลนจริง ๆ เหรอ?”
มาทิลด้าตอบอย่างจริงจังว่า “อันที่จริง หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ฉันรู้ดีและเข้าใจว่าเอเลนเป็นคนที่แอบวางแผนให้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ฉันรู้ว่าเอเลนเป็นคนที่ร้ายกาจ แต่ฉันไม่สามารถลดตัวไปร้ายกาจในระดับของเอเลนได้เพียงเพราะฉันเคยเจ็บ”
หลังจากนั้น มาทิลด้ามองจาค็อบด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะพูดว่า “จาค็อบ ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง นายก็ยังเป็นสามีของเอเลนอยู่ดี ฉันเจอนายได้และทานอาหารกับนายได้เหมือนที่เพื่อนทั่วไปและเพื่อนร่วมชั้นทำ แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะเริ่มต้นความสัมพันธ์หรืออะไรแบบนั้น…”
น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มของจาค็อบโดยไม่รู้ตัว เขามองไปที่มาทิลด้าก่อนจะสำลักและพูดว่า “หมายความว่าเราสองคนจะไม่ได้อยู่ด้วยกันในชีวิตนี้เลยใช่ไหม? ในที่สุดเราก็ได้พบกันอีกครั้งในรอบหลายปี เธอไม่อยากลองชดเชยช่วงเวลาที่เราพลาดกันไปบ้างเลยเหรอ? เธอไม่เสียใจเลยเหรอ?”
มาทิลด้ามีสีหน้าเจ็บปวดอย่างมาก ก่อนจะถอนหายใจและพูดว่า “อยากสิ ฉันต้องการแบบนั้น ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ตัดสินใจออกจากอเมริกาและกลับมาที่โอลรัส ฮิลล์หรอกนนะ แต่ฉันรู้สึกว่าผู้ชายควรอยู่บนแนวทางที่ถูกต้องในเรื่องเงินและความรัก เราสองคนอาจจะมีโอกาสได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง หลังจากที่นายและเอเลนหย่ากัน”
จาค็อบโพล่งโดยไม่ลังเลเลย “ถ้าอย่างนั้นฉันจะหย่ากับเอเลนทันที!”
มาทิลด้าตอบอย่างจริงจังว่า “จาค็อบ อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้บอกว่าเราทั้งคู่จะได้ลงเอยกันด้วยดี หากนายหย่ากับเอเลน”
จาค็อบถามอย่างประหม่า “มาทิลด้า เธอหมายความว่าย้งไง? ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพยายามจะพูด เธอไม่อยากอยู่กับฉันแล้วเหรอ?”
มาทิลด้าตอบอย่างจริงใจว่า “จาค็อบ เราไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว เราจะตัดสินใจกลับมาคบกันอย่างกะทันหันได้ยังไง? นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กนะ”
หลังจากนั้น มาทิลด้าพูดต่อด้วยสีหน้าจริงจังว่า “เรายังเป็นนักเรียนที่ยังเรียนอยู่ในโรงเรียนตอนที่เราตกหลุมรักกันครั้งแรก เราเรียนและสังสรรค์กับเพื่อนร่วมชั้นของเราทุกวัน เราไม่เคยอยู่หรือใช้เวลาตามลำพังด้วยกันเลย
ตอนนี้เราแก่แล้ว การตกหลุมรักเป็นความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิมเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยของเรา เราไม่ควรนึกถึงแต่ความรู้สึกของตัวเอง แต่เราควรคิดถึงความรู้สึกของลูก ๆ และสิ่งที่พวกเขาคิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราด้วย”