ตอนที่ 812 ลอบสังหารอีกแล้ว

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

ในสายตาของชูฮันการติดตามของตางเหว่ยเป็นเพียงการกระทำเด็กๆและชูฮันไม่มีความกังวลใดๆเลยแม้แต่น้อยชูฮันหมุนตัวขวับและเดินมุ่งหน้าไปที่ประตูเมืองค่ายหนานตู้โดยไม่คิดจะเหลียวหลังกลับมา
  ในตอนนั้นเองเหมิงชีเหว่ยก็ได้อพยพคนของกองกำลังใต้ดินที่เขาเลือกเอาไว้ไปที่ประตูเมืองได้เกือบหมดแล้ว และให้ตัวเองเป็นคนรั้งท้ายสุด ถึงอย่างไรแล้วกฏอัยการศึกของค่ายหนานตู้ยังไม่ได้ยกเลิกการใช้ มันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะลอบหนีออกไปจากค่ายด้วยจำนวนคนมากขนาดนี้ มันจึงใช้เวลาทั้งวันหมดไปกับการทยอยลอบหนีออกไปทีละคน
  ในเวลาเดียวกันเหอซางและฟานฮงเหวียนเองก็ออกไปจากค่ายหนานตู้ในวันนั้นเช่นเดียวกันพร้อมกับการคุ้มกันจากทีมกุ้งเสือดำ
  และเมื่อมันถึงตาของเหมิงชีเหว่ยที่จะต้องลอบหนีออกไปมันก็เป็นเวลาที่ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เหมิงชีเหว่ยพึ่งจัดการกับเรื่องต่างๆในค่ายหนานตู้เสร็จ และจังหวะที่เหมิงชีเหว่ยกำลังจะลอดหนีไป ทันใดนั้นเขาก็เจอเข้ากับชูฮัน
  ”หัวหน้า?”เหมิงชีเหว่ยทั้งตกใจและดีใจ นี่หัวหน้ามาส่งเขาจริงๆด้วย!
  ชูฮันที่ยืนห่างๆจากเหมิงชีเหว่ยทำท่าสัญลักษณ์ภายในของกองทัพเขี้ยวหมาป่าส่งให้เหมิงชีเหว่ยซึ่งเหมิงชีเหว่ยที่เห็นก็ตื้นตันและซาบซึ้งสุดๆ
  ”พี่เหมิงท่านี้มันมีความหมายว่าอะไรเหรอครับ?” สมาชิกของกองกำลังใต้ดินที่อยู่ใกล้ๆกับเหมิงชีเหว่ยไม่เข้าใจ
  เหมิงชีเหว่ยยิ้ม”ฉันบอกให้พวกนายไปจำมาแล้วไง!”
  ”พวกผมยังไม่มีเวลาเรียนรู้เลยครับพวกเรายุ่งกันตลอดเวลา” ชายคนหนึ่งตอบอย่างเศร้าๆ  เหมิงชีเหว่ยส่งสายตาดุๆไปให้จากนั้นก็ทำท่าตอบรับชูฮันกลับไปอย่างตื่นเต้น จากนั้นก็หมุนตัวและเดินเข้าไปหาสมาชิกของกองกำลังใต้ดิน “ท่าที่หัวหน้าชูฮันพึ่งทำ หมายความว่า ทำงานให้ดีแล้วจะเพิ่มเงินทุนให้!”
  ”ฟู่~” เหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินที่ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะหลุดหัวเราะออกมา “พี่เหมิง พี่จะไปค่ายจินหยางเพื่อสร้างกองกำลังขึ้นมาใหม่ด้วยเงินทุนอย่างน้อยหลายหมื่นเหรียญล่มสลาย พี่ไม่คิดจะแบ่งออกมาเลี้ยงพวกเราเป็นการสร้างกำลังใจให้หน่อยเหรอไง?”
  เหมิงชีเหว่ยสบตากับชายคนที่พูดทันทีน้ำเสียงค่อนข้างเข้มงวด “เงินทุนนี้ไม่ใช่เงินส่วนตัวของฉัน หลังจากทำงานด้วยกันมาตั้งนาน นายยังไม่เข้าใจระเบียบการอีกเหรอ!”
  เหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินพลันตกใจและยกมือขึ้นเกาหัวอย่างทำอะไรไม่ถูกทันที”แต่เงินทุนที่พวกเราใช้ในค่ายหนานตู้ตั้งแต่ตอนแรกมันมีเพียงแค่ห้าพันเหรียญล่มสลายเองนี่ครับ”
  ”ไม่ใช่!”เหมิงชีเหว่ยมีท่าทีไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เขาจ้องชายหนุ่มตรงหน้าด้วยสีหน้าตึงเครียด “ถ้ามันเป็นของฉัน ฉันจะไม่โมโหเท่านี้เลย แต่นี้มันถือเป็นทรัพย์สินของค่ายเขี้ยวหมาป่า ฉันจะไม่ใช้มันเพื่อส่วนตัวแม้แต่แดงเดียวเด็ดขาด และพวกนายควรจำเอาไว้ให้ขึ้นใจว่ากองทัพเขี้ยวหมาป่าเข้มงวดเรื่องกฏระเบียบมากแค่ไหน อย่าได้ลืมเด็ดขาด และตอนนี้กองทัพเขี้ยวหมาป่ามีสามทีมที่โด่งดังอย่างมาก ถึงเราจะเป็นหน่วยงานลับแต่อย่าบังอาจทำให้หน่วยงานลับของเราต้องเสียเกียรติ!”
  ทันทีที่พูดจบเหล่าสมาชิกกองกำลังใต้ดินก็จริงจังกันขึ้นมาทันที “ครับ! พวกเราทราบแล้วครับพี่เหมิง!”
  การเปรียบเทียบจะก่อให้เกิดการพัฒนาแม้ว่าจะเป็นหน่วยงานลับใต้ดินที่นำโดยเหมิงชีเหว่ยมันก็ไม่มีข้อยกเว้น ถึงแม้คนอื่นจะไม่รู้จัก แต่หน่วยงานของพวกเขาไม่ได้เป็นความลับกับทั้งสามทีมของกองทัพเขี้ยวหมาป่า การแข่งขันนั้นเป็นเรื่องปกติ ทุกคนต่างอยากจะสู้เพื่อได้ชื่อว่ามีความสามารถเหนือกว่าทีมนักฆ่าขนนกที่แสนจะโด่งดัง
  ใครบอกว่าหน่วยงานข่าวกรองลับไม่สามารถเทียบกับทั้งสามทีมได้? ไอลีนโนเวล
  จากที่เหมิงชีเหว่ยรู้ความสามารถและจำนวนของคนที่เขามีนั้นมีประสิทธิภาพสูงสุดแล้ว!
  หลังจากทำการอบรมลูกน้องตัวเองอารมณ์ของเหมิงชีเหว่ยก็สดชื่นขึ้น และเดินอย่างสง่าผ่าเผยออกไปพร้อมกับจับกริชที่เสียบไว้ตรงเอว
  เหมิงชีเหว่ยยิ้มกับตัวเองด้วยความภาคภูมิขณะรำลึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ชูฮันมอบกริชนี้ให้ตัวเอง”กริชนี้มาจากงานฝีมือของอาจารย์หลู เหล็กกล้าที่ตีมาอย่างดี!”
  สมาชิกของกองกำลังใต้ดินมองตามกริชในมือของเหมิงชีเหว่ยด้วยความอิจฉาอยากได้แม้ว่าเหมิงชีเหว่ยเดินจากไปไกลแล้ว ชายหนุ่มคนเดิมก็ยังมีความอิจฉาค้างอยู่
  ตราบใดที่พวกเขาเป็นสมาชิกของกองทัพเขี้ยวหมาป่าไม่ว่าจะเป็นทหารที่ประจำอยู่ในเมืองอันลู หรือเป็นเหล่าผู้มีฝีมือในทั้งสามทีม หรือเช่นพวกเขาที่เป็นสมาชิกของหน่วยข่าวกรองลับใต้ดินที่กระจายตัวประจำตามค่ายต่างๆ ทุกคนก็คือทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่า
  ทุกคนรู้ดีว่ากองทัพเขี้ยวหมาป่ามีช่างผู้มีฝีมือที่เชี่ยวชาญด้านการสร้างอาวุธให้กับหัวหน้าชูฮันอยู่นั่นก็คือหลูฮงเชิงที่เหมิงชีเหว่ยเอ่ยถึงเมื่อครู่นี้ ได้ยินว่าหลูฮงเชิงได้ร่ำเรียนวิชามาจากปรมาจารย์เหย่โม่ ซึ่งเป็นคนที่สร้างขวานยักษ์อาวุธคู่กายของหัวหน้าชูฮันขึ้นมา
  หลูฮงเชิงซึ่งได้สืบทอดวิชามาจากเหย่โม่โดยตรงแน่นอนว่าเขาเป็นที่ต้องการตัวในค่ายเขี้ยวหมาป่าอย่างมาก ชื่อเสียงของเขาได้กระจายไปทั่วกองทัพเขี้ยวหมาป่ามานานแล้วและมีข่าวลือว่าอาวุธที่หลูฮงเชิงสร้างขึ้นพิเศษและดีอย่างมาก ซึ่งในกองทัพเขี้ยวหมาป่าจะมีแต่ทหารที่ลำดับยศสูงๆที่มีสิทธิได้สั่งทำอาวุธใหม่กับหลูฮงเชิง แม้ว่าคนอื่นๆเองก็ต่างอยากจะสั่งทำอาวุธกับหลูฮงเชิงทั้งนั้นแต่ไม่มีใครมีสิทธิยกเว้นจะได้รับการอนุมัติจากชูฮัน
  แถมมันยังมีข่าวลืออีกด้วยว่าสมาชิกของทีมกุ้งเสือดำทุกคนมีกริชที่ตีจากหลูฮงเชิงไว้โดยเฉพาะเพราะงั้นความสามารถในการสังหารของพวกเขาถึงแข็งแกร่งมากขนาดนี้!
  ด้วยข่าวลือที่ได้ยินมาประกอบกับหัวหน้าชูฮันที่หาตัวจับได้ยากมาปรากฏตัวแบบนี้ทำให้ชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าหน่วยข่าวกรองของพวกเขาจะได้รับเกียรติได้รับกริชจากหัวหน้าชูฮัน แล้วจะไม่ให้อิจฉา? ไม่ให้ตื่นเต้นได้อย่างไร?
  ตราบใดที่ทำงานดีไม่แน่พอหัวหน้าชูฮันอารมณ์ดีพวกเขาอาจได้รับรางวัล!
  นี้คือสัญลักษณ์แห่งความรุ่งโรจน์คุ้มค่ามากกว่าเหรียญล่มสลายซะอีก!
  ชูฮันที่มาเพื่อกล่าวคำอำลาแก่เหมิงชีเหว่ยไม่ได้รับรู้ถึงบทสนทนาระหว่างเหมิงชีเหว่ยและลูกน้องเลยหลังจากโบกมือลา ชูฮันก็หมุนตัวเดินจากไป…ความสามารถของเหมิงชีเหว่ยแกร่งกล้าขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกับความภักดีที่มีต่อเขา ดังนั้นชูฮันจึงไม่มีความกังวลใจที่จะปล่อยหน้าที่ให้เหมิงชีเหว่ยรับผิดชอบเลย
  หน่วยข่าวกรองใต้ดินเป็นหน่วยงานที่จำเป็นอย่างมากบางทีที่ผู้นำค่ายอื่นๆไม่ได้พิจารณาถึงความสำคัญของการก่อตั้งหน่วยงานขึ้นเพราะหลายสิ่งหลายอย่างในโลกาวินาศ ต่างกับชูฮันรู้ถึงประวัติศาสตร์ ดังนั้นมันจะเป็นการฉลาดถ้าเขาเตรียมการทุกอย่างนำหน้าทุกคนไว้หมดแล้ว!
  ขณะที่ชูฮันกำลังเดินกลับไปที่พักอย่างสยายๆทันใดนั้นมันก็มีแสงสีฟ้าสว่างวาบแยงเข้าตาเขาอย่างกระทันหัน!
  พรึบ!
  ชูฮันที่ไม่ต้องการให้ใครได้เห็นรีบเขยิบหนีไปด้านข้างเพื่อหลบสายตาของชาวบ้านในบริเวณ พร้อมกับขวานซิ่วโหลที่ปรากฏขึ้นในมืออย่างรวดเร็ว
  เรียกได้ว่าเป็นความโชคดีของชูฮันหลังจากการลอบสังหารเขาเมื่อวานนี้ชูฮันก็ไม่คิดจะเอาขวานซิ่วโหลไปเก็บไว้ในประตูมิติอีกต่อไป เพราะมีแต่พระเจ้าที่รู้ว่ามันจะเกิดเหตุการณ์แบบเดิมขึ้นที่ไหนและเมื่อไหร่อีก?
  อย่างเช่นในตอนนี้ชูฮันไม่คิดเลยว่าเขาจะเจอกับเหตุการณ์เดิมอีกครั้ง!
  ”บรื้น!”
  มีเสียงเครื่องที่ดังกระหึ่มบนถนนอย่างไร้ซึ่งสัญญาณเตือนใดๆถนนที่ชูฮันยืนยันจู่ๆเศษหินที่พื้นจำนวนนับไม่ถ้วนก็ปลิวว่อนขึ้นในอากาศ พร้อมกับรอยทางยาวสีดำที่ปรากฏขึ้นบนพื้นฝุ่น
  นั่นก็คือมอเตอไซค์ความเร็วสูงที่สร้างรอยบนทางลาดยาว!
  ชูฮันถอยหนีห่างไปไกลสิบเมตรทันทีมองไปที่ร่างของคนคนหนึ่งที่อยู่บนมอเตอร์ไซค์ด้วยจิตสังหารรุนแรง
  ชูฮันกำลังตื่นเต้นเลือดไหลพล่านไปทั่วตัว
  ไอ้ไก่อ่อน!
  นี้คือการลอบสังหาร?!