แดนนิรมิตเทพ บทที่ 852
เฉินโม่กลับไปที่มหาวิทยาลัยหัวหนาน และยังคงฝึกต่อไป แต่ทันทีที่เขามาถึงประตู เขาก็ถูกมู่หรงยานเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ขวางไว้
“เฉินโม่ ทำไมนายกลับมาเร็วจัง? แล้วหรูหั่วล่ะ?” มู่หรงยานเอ๋อร์ถาม
เฉินโม่กล่าวว่า “ผมกลับมาก่อน เธอไม่ได้กลับมาด้วย”
“อ้อ แบบนี้เหรอ?! นายอย่าคิดมาก โชคชะตาเป็นสิ่งที่ไม่สามารถฝืนได้” มู่หรงยานเอ๋อร์ปลอบโยนเขา
พวกจี๋ต๋าจิ่วตูพยักหน้าอย่างรวดเร็วเช่นกัน “ถูกต้อง ไอ้เบื๊อกเฉิน อย่าคิดมาก แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทรา มีดอกแดฟโฟดิลที่สวยงามอยู่ตรงหน้านายแล้ว!”
มู่หรงยานเอ๋อร์หน้าแดงระรื่น แล้วกลอกตาใส่จี๋ต๋าจิ่วตู
“พวกนายไม่ต้องกังวล ฉันไม่เป็นไร ส่วนเรื่องเรียนต้องรบกวนพวกนายช่วยลาต่อ ฉันจำเป็นต้องปลีกวิเวกสักระยะหนึ่ง”
การปลีกวิเวกที่เฉินโม่พูดถึงคือการดูดซับและหลอมหินหยาบทะเลลึก แต่พวกเขากลับคิดว่าเฉินโม่ได้รับความสะเทือนใจ และต้องการอยู่คนเดียว
“ถูกต้อง นายควรพักผ่อนสักระยะ ส่วนเรื่องลานั้นนายไม่ต้องกังวล ปล่อยเป็นหน้าที่ของห่าวเจี้ยน” จี๋ต๋าจิ่วตูตบไหล่ห่าวเจี้ยนและกล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
ห่าวเจี้ยนอยากจะโต้แย้ง แต่จี๋ต๋าจิ่วตูรีบขยิบตาให้เขา ทำให้ห่าวเจี้ยนยอมรับด้วยความจำใจ
เฉินโม่พยักหน้า “ต้องรบกวนพวกนายแล้ว!”
เฉินโม่หันหลังแล้วเดินเข้าไปในห้อง ส่วนพวกเขาที่อยู่ข้างนอกยังคงไม่จากไป
จี๋ต๋าจิ่วตูถามว่า “พวกนายคิดว่าไอ้เบื๊อกเฉินไปแย่งชิงเจ้าสาวครั้งนี้ ผลลัพธ์เป็นอย่างไร?”
ห่าวเจี้ยนกลอกตาใส่เขา “ยังต้องถามอีกเหรอ? แค่เห็นท่าทางที่หัวใจแตกสลายของเฉินโม่ก็รู้ผลลัพธ์แล้ว”
“เฮ้อ ฉันไม่เคยเห็นไอ้เบื๊อกเฉินหดหู่ขนาดนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าการแต่งงานอย่างกะทันหันของเล่หรูหั่ว จะทำร้ายจิตใจของไอ้เบื๊อกเฉินมาก!” จี๋ต๋าจิ่วตูกล่าวด้วยสีหน้ากังวล
“แล้วพวกเราควรทำอย่างไรดี? พวกเราทุกคนล้วนไม่มีประสบการณ์ในเรื่องความรัก และไม่มีแม้แต่แฟนเสียด้วยซ้ำ อยากจะปลอบโยนเฉินโม่แต่ก็ทำไม่ได้” ห่าวเจี้ยนกล่าวด้วยความจำใจ
มู่หรงยานเอ๋อร์กลอกตาและกล่าวว่า “เอาล่ะ พวกนายไปทำในสิ่งที่ควรทำเถอะ เฉินโม่ไม่ได้อ่อนแออย่างที่พวกนายคิด”
“ไม่! คุณหนูยานเอ๋อร์ คุณก็เห็นสภาพของไอ้เบื๊อกเฉินแล้ว ยังชัดเจนไม่พออีกเหรอ?” จี๋ต๋าจิ่วตูโต้กลับ
“ไปล่ะ ฉันไม่คุยกับพวกนายแล้ว เฉินโม่เพียงแค่ปลีกวิเวกไม่กี่วันเท่านั้น พวกนายอย่าคิดมาก” หลังจากนั้น มู่หรงยานเอ๋อร์ก็ไล่พวกเขากลับไป
เฉินโม่กลับมาที่ห้อง แล้วหลอมหินหยาบทะเลลึกต่อ ก่อนหน้านี้เขาได้ยินว่าเล่หรูหั่วจะแต่งงาน เฉินโม่จึงล้มเลิกการฝึกกลางคัน ทำให้สูญเสียพลังของหินหยาบทะเลลึกไปส่วนหนึ่ง
ตอนนี้ถือโอกาสที่เวลายังผ่านไปไม่นาน เฉินโม่ฝึกต่อและพยายามชดเชยความสูญเสีย
เรื่องของตระกูลหยุน ไม่ได้ทำให้เกิดความโกลาหลมากนัก
ในฐานะที่ตระกูลหยุนเป็นตระกูลบู๊ การทำลายล้างตระกูลหยุนถือเป็นการแก้แค้นในยุทธภพ โลกมนุษย์ไม่ได้เข้ามาแทรกแซง เพียงแค่รับผิดชอบในการขจัดผลด้านลบเท่านั้น
แต่เจียงเหอซานรู้เรื่องนี้ เขาดุด่าเฉินโม่อย่างหนัก
เล่หรูหั่วพักผ่อนอยู่ที่บ้านสองวัน แล้วกลับมาเรียนที่มหาวิทยาลัยหัวหนานใหม่ ทำให้พวกจี๋ต๋าจิ่วตูเข้าใจแล้วว่าเฉินโม่สามารถยับยั้งการแต่งงานได้สำเร็จ
เล่หรูหั่วไม่ได้บอกพวกเขาเรื่องที่ตระกูลหยุนถูกเฉินโม่ทำลายล้างจนล่มสลาย และไม่ได้บอกรายละเอียดใด ๆ เพียงแค่บอกผลลัพธ์สุดท้ายแก่พวกเขาเท่านั้น
ประกอบกับเจ้าหน้าที่เจตนาปกปิด ทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานรั่วไหลสู่โลกภายนอกน้อยมาก
สามวันต่อมา ที่ท่าเรือว่านเจี่ยวในมณฑลไห่ตง
คนงานหลายคนที่กำลังขนของอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์ มองไปทางทะเลด้วยสีหน้าหวาดกลัว
“ผี!… ผี!”
พวกคนงานตะโกนเสียงดัง ทิ้งตู้คอนเทนเนอร์แล้ววิ่งหนีไป
บนน้ำทะเลที่เปล่งประกายระยิบระยับ ชายชราสวมชุดคลุมนักพรตสีขาวกำลังลอยอยู่บนน้ำทะเล และมุ่งหน้ามาทางท่าเรือ
ชั่วพริบตา เขาร่อนลงบนท่าเรืออย่างมั่นคง และร่างกายไม่เปียกน้ำแม้แต่น้อย