บทที่ 263
เซียวอี้เชียนเกิดเจตนาฆ่าต่อเย่เฉินจริง
เพียงแต่ ในใจของเขารู้ดีว่า มีอยู่ห้าคำที่พูดถูกต้องที่สุด：เก่งในถิ่นตัวเอง
เปลี่ยนมาพูดว่า มังกรที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะกดหัวงูได้
ตอนนี้ตัวเองไม่มีหนทางที่จะเอาชนะเย่เฉินได้
ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของไอ้คนนี้แข็งแกร่งจริงๆ ดูแล้วยังเหมือนเป็นนักกังฟูที่ได้มาตรฐานอีก
โบราณกล่าวไว้ว่า อันธพาลที่เป็นกังฟู ใครก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องการจะจัดการเขา จำเป็นต้องหายอดฝีมือตัวจริง ไม่งั้นเกรงว่าจะไม่มีประโยชน์！
ในตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือคิดหาวิธี รักษาโรคของตัวเองให้ได้ก่อน มิฉะนั้นอนาคตจะต้องตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน！
คิดมาถึงจุดนี้ เซียวอี้เชียนเกลียดซือเทียนฉีจนเข็ดฟัน！
ไอ้สุนัขแก่ตัวนี้！ เห็นๆอยู่ว่ายาเขาสามารถรักษาตัวเองได้ แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นตายยังไงก็ไม่ให้ตัวเองใช้！
ที่น่าโมโหที่สุดก็คือ คิดไม่ถึงว่าเพื่อเย่เฉินคนนั้นแล้ว จะไล่ตัวเองออกจากโรงพยาบาล สมควรตายจริงๆ！
เซียวฉางเฉียนก็เป็นกังวลเช่นกัน ถ้าหากว่าโรคของเซียวอี้เชียนนั้นรักษาไม่หายแล้ว ลูกสาวของตัวเองไม่ใช่ต้องลงจากตำแหน่งที่มีเกียรตินี้หรอกเหรอ?
ถ้าเป็นอย่างนั้น ตัวเองจะขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของชีวิตได้ยังไง?
ตระกูลเซียวในตอนนี้เพียงแค่ได้รับเงินลงทุนของเซียวอี้เชียน10ล้านก็เท่านั้นเอง เซียวอี้เชียนตอนนั้นสัญญาว่าจะให้แปดสิบล้าน ตอนนี้ยังเหลืออยู่เจ็ดสิบล้านยังไม่ให้ ถ้าหากว่าเขาหาผู้ชายที่มีความสามารถไม่ได้ งั้นเจ็ดสิบล้านนั่นคงไม่ให้อย่างแน่นอน！
คิดมาถึงจุดนี้ เขาร้อนใจมากกว่าเซียวอี้เชียนสะอีก หวังว่าเซียวอี้เชียนจะสามารถเป็นฮีโร่มากู้สถานการณ์ได้
ดังนั้นเขาจึงขับรถไปพลางถามด้วยความเป็นห่วงไปพลางว่า： “ประธานเซียว คนแซ่ซือนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หรือว่าจะให้ฉันหาคนสักสองสามคน สั่งสอนเขาสักหน่อย ค่อยแย่งเอายาของเขามา?”
เซียวอี้เชียนโบกมือ： “ความสามารถของไอ้สุนัขแก่คนนี้แข็งแกร่งมาก หลานสาวของเขาคนนั้นก็ไม่ธรรมดา ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ไอ้แก่เคยรักษาโรคให้กับคนใหญ่คนโตมาไม่น้อย ถ้าล่วงเกินเขาจริงๆ ดีไม่ดีจะเป็นปัญหาใหญ่”
ซือเทียนฉีหมอเทวดาระดับประเทศ ที่เย่นจิงตลอดจนเมืองใหญ่หลายเมืองของเขา ถูกคนใหญ่คนโตจำนวนมาก ครอบครัวใหญ่ถือได้ว่าเป็นแขกผู้มีเกียรติ แม้ว่าเซียวอี้เชียนจะมีความสามารถมาก แต่ถ้าจะคำนวณดีๆแล้วละก็ ในกลุ่มคนที่ซือเทียนฉีรู้จัก แม้แต่สามสิบอันดับแรกก็ไม่จัดอยู่ในนั้น
ดังนั้น เขาจึงไม่กล้าบุ่มบ่ามไปล่วงเกินซือเทียนฉี
เรื่องรักษาโรค ทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่น
แต่ว่าในเวลานี้ จู่ๆเขาก็นึกถึงอีกคนขึ้นมาได้ พูดกับเซียวฉางเฉียนว่า： “ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ที่บ้านเปิดโรงยา อยู่ในจินหลิงนี่เอง ยังเป็นบริษัทใหญ่แนวหน้าของระดับประเทศ พรุ่งนี้ฉันจะติดต่อเขาไป”
เซียวฉางเฉียนโล่งอก รีบพูดว่า： “งั้นก็ดีเลย！ฉันยังกลัวว่าร่างกายของคุณจะฟื้นตัวกลับมาไม่ได้”
เซียวอี้เชียนพูดว่า： “ไปที่ร้านขายยาข้างทางก่อน ลองซื้อไวอากร้าให้ฉัน！”
“ได้！”เซียวฉางเฉียนรีบจอดรถไว้ข้างทางอย่างเชื่อฟัง ลงจากรถแล้วไปที่ร้านขายยาข้างทางด้วยตัวเอง ซื้อไวอากร้านำเข้ากล่องใหญ่ให้กับเซียวอี้เชียน
เซียวอี้เชียนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า： “ไป รีบขับรถกลับบ้าน ให้เวยเวยลองกับฉันดู！”
เซียวฉางเฉียนเขินเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าเซียวอี้เชียนจะพูดต่อหน้าตัวเองว่า ให้ลูกสาวตัวเองช่วยเขาลองยา
แต่ว่า เรื่องแบบนี้ ในเมื่อทำก็ทำไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจเรื่องเหล่านี้ ดังนั้นเขาก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ รีบขับรถกลับบ้าน
……….
จี้ซื่อถังตอนนี้เวลานี้