Chapter 55: คำสัญญาเก่า
ด้านทางฝั่งตะวันออกของบ้านหรูในแมนฮัตตัน เด็กสาวกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดบิดตัวไปมาและคุยโทรศัพท์อยู่
” งั้นนนนน ก็เอาเลขบัญชีนายมาสิ …” – เธอพูดขึ้นพร้อมกับเอามือม้วนผมสีม่วงสั้นๆของเธอ
ถ้าเดฟได้มาเห็นหน้าของเธอจริงๆเขาจะพบว่าหน้าของเธอเหมือนกับตัวละครในเกม
เธอน่ะกำลังคุยกับผู้เล่นที่เป็นอันเดตหนวดอยู่
” ฉันจะให้บัญชีไปเพื่อ เธอส่งเงินให้ฉันทางนั้นก็ได้ ” – เดฟ ตอบกลับ
เธอคิดว่าเขาโง่หรือไง ? ด้วยเลขบัญชีของเขา เธอน่ะสามารถหาทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้ เธอคงต้องล้อมันเล่นแน่ๆ….
” ชิ นายนี่ไม่ตลกเลย ” – เธอหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง – ” ฉันไม่บอกตัวตนนายหรอก ฉันน่ะโพสต์เบอร์นายลงบนวิดีโอก็ได้ถ้าฉันอยากทำเรื่องแบบนั้น นายก็รู้นิ “
” อย่าทำแบบนั้นเลย ฉันเองก็ช่วยเธอด้วย เราต่างคนต่างได้นิ “
” ก็จริง มันเป็นธุรกิจแต่ไม่เอาน่า นายไม่อยากเห็นว่าสาวสวยที่นายเจอในเกมหน้าจริงๆเป็นยังไงเหรอ ? ” – เธอถามต่อด้วยน้ำเสียงกวนๆ
” มันไม่มีค่าสำหรับฉัน เธอไม่กลัวหรือไงว่าฉันอาจจะเป็นพวกฆาตกรโรคจิต ? ” – เขาแหย่กลับ
” หึหึ มันก็คุ้มอยู่ดี ฉันจะบอกได้ว่าฉันเจอกับคุณโครงกระดูกผู้ลึกลับ แม้ว่าฉันจะกลายเป็นศพก็ตามเถอะ ” – เธอพูดขึ้น
” อ่ะ งั้นก็เอาตามนี้ ฉันจะเป็นคนที่ลึกลับต่อไป “
” ก็ได้ นายจะได้ส่วนแบ่งในไม่ช้าแต่ฉันต้องไปเก็บเวเลเพิ่ม นายจะกลับไปเล่นต่อมั้ย เราจะได้ลงดันเจี้ยนด้วยกันอีกมั้ย ? “
” ใช่ ทำไมจะไม่ล่ะ เราทำแบบนั้นได้ เธอกลับไปเกิดที่ไหน ? “
” ใน Meldiva อาณาจักรทางเหนือ ” – เธอตอบกลับ
” อืม ค่อนข้างไกลเลย…ฉันจะบอกเธอละกันว่าฉันอยู่ที่ไหนตอนกลับเข้าไปและอย่าเอาใครมาด้วย ฉันคงไม่ต้องอธิบายว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีเรื่องแบบนั้นขึ้นมา….” – เดฟตอบกลับ
” ว๊าว นี่ฟังดูเหมือนขู่เลยนะ ไม่ต้องกังวลหรอก ฉันไม่เอาใครไปยุ่งกับการเดทของเราหรอก ” – เธอเถียงกลับก่อนจะตัดสายไป
เดฟมองไปที่โทรศัพท์ของเขาด้วยความสับสน เขาไม่ค่อยได้คุยกับผู้หญิง อย่างมากก็แค่คุยกับพนักงานร้านของชำ
เขาไม่เข้าใจผู้หญิง เขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไรหรือพูดอะไรแม้แต่ในเรื่องง่ายๆก็ตาม คำพูดของเขามักจะผิด สิ่งที่เขาพูดและทำนั้นมักจะดูผิดพลาดไปหมด
นี่คือความจริงที่เขาไม่ได้สงสัยหลังจาก….เจอเหตุการณ์ที่น่าอึดอัดมาหลายครั้ง
มุมมองของเดฟในฐานะและการศึกษาของเขาได้ส่งผลต่อการเข้าหาผู้หญิง เขาเป็นคนเจียมตัว
แต่เมื่ออยู่กับ Lone Arrow มันกลับต่างไปจากเดิม เขาพูดได้อย่างชัดเจน เขาไม่ได้ต้องการอะไรจากเธอหรือคาดหวังอะไรนอกจากเรื่องร่วมมือกันซึ่งส่งผลดีต่อทั้งสองฝ่ายอย่างเท่าเทียม
ตอนที่พวกเขาลงดันเจี้ยนด้วยกัน มันไม่สำคัญว่า Lone Arrow จะเป็นใคร เธอจะอายุมากหรืออ้วนหรือไม่ก็ตาม….เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นด้วยหลังจากที่ได้ยินเสียงเธอผ่านโทรศัพท์
เขาไม่ได้คาดหวังอะไรจากความสัมพันธ์ของเขากับเธอ
เขารับโทรศัพท์และคุยกับเธอเหมือนที่เขาคุยกับเพื่อน ทุกอย่างเหมือนกับที่เพื่อนทำกัน…..ยกเว้นแค่เรื่องการพูดถึงเรื่องเดท
เขาส่ายหน้า การลงดันเจี้ยนกับเธออีกไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเขา…มันยิ่งดีเข้าไปใหญ่แต่อย่างน้อยก็ต้องระวังตัวบ้าง
เพราะเขาเข้าใจนิดๆว่าการคุยกับผู้หญิงนั้นไม่ได้หมายความว่าเขาจะโง่พอที่จะเชื่อใจใครไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงโดยไม่มีเหตุผลเพียงพอ
ดังนั้นเขาจึงไม่ให้ตำแหน่งในเกมของเขากับเธอไปจนกว่าที่พวกเขาจะพบกันอีกครั้ง
เดฟลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปที่ห้องน้ำเล็กๆก่อนจะรีบอาบน้ำ จากนั้นเขาก็ได้ไปทำอาหารเช้าหรืออย่างน้อยก็พอเรียกมันได้ว่าเป็นอาหารเช้า
โทรศัพท์เขาสั่นก่อนจะมีแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมา มันเป็นอีเมล์ที่บอกว่ามีเงินเข้า 250 ดอลลาร์
” โอ้ ดีแหะ “
” แต่ฉันต้องการเงินเพิ่มอีกเยอะ ของที่ได้จากมอนสเตอร์นั้นคงทำเงินได้ไม่มาก บางทีถ้าฉันขายของที่ได้ซื้อจากร้านคะแนนที่ไม่มีขายที่อื่นแล้วฉันคงทำเงินได้เยอะโดยเฉพาะถ้าฉันเข้าไปประมูลมันได้ด้วย “
เดฟออกจากบ้านแล้วออกไปเดินเล่นเพื่อให้สมองปลอดโปร่ง เดฟรู้ว่าชีวิตเขาว่างเปล่าแค่ไหนหากไม่ได้ทำงานหรือเล่นเกม
เขาคิดหลายอย่าง รวมไปถึงชายสองคนที่เขาเจอที่โรงพยาบาลด้วย
ถ้าเขาไม่ได้ช่วยผู้หญิงในรถคนนั้น…..
แต่อาจนี้ได้ทำให้เขาได้มาเล่นเกมที่เปลี่ยนชีวิตของเขาให้ดีขึ้น แม้ว่าสถานการณ์ตอนนี้จะไม่ได้ดีที่สุดแต่อนาคตของเขาก็ยังเป็นเรื่องไม่แน่นอน
เดฟโบกมือเมื่อเห็นคลีเมนไทด์กำลังเปิดร้านของเธอ
” สวัสดีตอนเช้า เดฟนายน่าจะแต่งตัวให้ดูหนุ่มกว่านี้หน่อยนะ ผู้หญิงน่ะชอบผู้ชายมีสไตล์แต่อย่ามากเกินไปล่ะ เราคงไม่อยากให้พวกเธอคิดว่านายเป็นเพื่อนสาวหรอกนะ ฮี่ฮี่ ” – เธอแหย่พร้อมกับเปิดร้านไปด้วย
เดฟใส่กางเกงยีนส์ตัวเดิมทุกวัน ส่วนเสื้อที่เขามีไม่กี่ตัวก็ใส่สลับกันไปเรื่อยๆ
เดฟยิ้มให้กับเธอ
” พ่อหนุ่ม นายน่าจะเริ่มหางานได้แล้ว ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาเริ่มรับคนทำงานที่….”
เขารีบขัดเธอขึ้นมา -” อ่ะ คุณคลีเมนไทด์ ผมหางานได้ในอินเตอร์เน็ตแล้ว ” – หวังว่าเธอจะหยุดพูดเรื่องนี้ได้
เธอเป็นคนดี แต่เธอน่ะดีเกินไปในบางครั้งและสนิทกับเขามากๆด้วยซึ่งมันทำให้เดฟกังวล
สำหรับเขาแล้ว การอยู่อย่างสันโดษถ้าไม่ใช่เรื่องต่อต้านสังคม การพูดคุยกับคนอื่นเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดยกเว้นแค่กับราฟเพื่อนตอนเด็กของเขา
” ดี ขยันเข้าล่ะ ! และเปลี่ยนชุดซะบ้าง หาชุดดีๆใส่ก่อนจะเริ่มงานด้วย ” – เธอพูขึ้นแล้วชี้เสื้อผ้าเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า
” ได้ครับ ได้ ” – เขาพูดขึ้นพร้อมกับเกาหัวซึ่งเป็นนิสัยติดตัวที่เขาทำตอนรู้สึกอึดอัด
” งั้นวันนี้มีอะไรขายบ้าง ? ” – เขาถามพร้อมกับเดินดูของในร้าน เขากำลังหาเดินหาส้ม ตอนนั้นเองเขาก็ได้ยินชื่อของตัวเอง
” เฮ้ ! เดฟ ? ” – มันเป็นเสียงของผู้หญิง
ใจของเดฟหล่นวูบ หน้าของเขานิ่งไป เขาหันกลับมาและเห็นหน้าเธอที่มองมาที่เขาด้วยสีหน้าดีใจพร้อมกับจับมือกับชายอีกคนอยู่
เธอดูสวยผมดำยาวและสายตาที่ดูอบอุ่น เธอใส่กระโปรงสั้นกับเสื้อคลุมและรองเท้าส้นสูงพร้อมกับถือกระเป๋าที่ดูแพง
ชายที่เธออยู่ด้วยอายุประมาณ 30 ปีทั้งสูงและหุ่นดี เขาใส่ชุดสูทที่ทำให้เขาดูเหมือน CEO หรือไม่ก็นักลงทุน
” แอนนา ” – เดฟพึมพำออกมา
” เกิดอะไรขึ้นกับนาย ? ” – เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่น่ารังเกียจนิดๆและมองไปที่ขากับแขนของเขา
คลีเมนไทด์ กำลังจะพูดบางอย่างแต่เดฟก็ส่ายหน้าให้กับเธอและหันกลับเตรียมที่จะเดินออกจากร้าน
” เฮ้ ! เดี๋ยวก่อน ทำไมนายต้องเดินหนีไปด้วย ? ” -เธอพูดขึ้นพร้อมกับเดินตามเดฟมา ก่อนจะจับไปที่ไหล่ของเขา
” เธอต้องการอะไร ? ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับสลัดมือเธอออก
” เฮ้ ! ระวังท่าทีแกด้วย นี่เป็นคู่หมั้นของฉัน อย่าทำตัวหยาบคาย ” – ชายคนนั้นพูดขึ้น
” ฉันไม่อยากคุยกับเธอ แอนนาหรือคู่หมั้นของเธอด้วย ” – เดฟพูดขึ้นมา
” ไม่เอาน่า เดฟมันนานแล้วนะตั้งแต่ที่เราเจอกันครั้งที่แล้ว ทำไมนายถึงทำแบบนี้ ? “
” ฉันเคยบอกเธอแล้ว ฉันไม่อยากคุยกับเธอ “
” ก็ได้ เห็นว่านายรีบ เผื่อว่านายไม่ได้ข่าว จะมีรวมรุ่นในอีก 3 เดือน “
” ฉันได้ข่าวแล้ว ฉันไม่สนใจ ” – เขาไม่ได้สนใจเรื่องนี้จริงๆ
แอนนาถอนหายใจออกมา – ” นายดูเศร้านะ มันก็แค่บังเอิญที่ฉันมาเจอนายที่นี่ นายน่าจะทำตัวเป็นมิตรดูบ้างนะ ” – เธอพูดต่อ – ” แต่ดูเหมือนว่านายจะไม่เปลี่ยนไปเลย “
ในตอนที่เธอหันกลับเพื่อจะเดินกลับไป เธอก็พูดทิ้งท้ายเอาไว้ – ” นายจะทำตามสัญญาได้ยังไง ? “
ชายในชุดสูทมองเยาะเย้ยมาที่เดฟ ก่อนจะเดินตามเธอไป
เดฟได้ยินคำว่า ‘ สัญญา ‘ ที่เขาเคยพูดกับเธอไว้ตอนเด็ก มันทำให้เขาปวดหัวขึ้นมาและตัดสินใจที่จะกลับห้อง เขาส่ายหน้าพร้อมกับพยายามจะกลับไปที่ห้อง เขาแค่ออกมาสูดอากาศแท้ๆ….