ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 770

“แล้วตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี?” ไคล์รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย พวกเขามาที่นี่เพื่อจัดการเรื่องบางอย่างและไม่ได้นำของขวัญมาด้วย

ในตอนนี้แม้แต่คุณย่าเยตส์ก็ยังออกมาต้อนรับพวกเขา มันคงจะแปลกถ้าพวกเขายังอยู่ในรถใช่ไหม?

ทั้งสองมองหน้ากันครู่หนึ่งและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะก้าวลงจากรถ

หลังจากนั้นเชลดอนจึงกล่าวแสดงความยินดี “คุณย่าเยตส์ ผมมาโดยไม่ได้รับเชิญ ยังไงผมก็ขอให้คุณพบเจอแต่เรื่องดี ๆ และมีความสุขนะครับ!”

ไคล์กล่าวเสริมอีกว่า “ผมขอให้คุณย่าเยตส์มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงตลอดไปนะครับ!”

คุณย่าเยตส์ตื่นเต้นมากจนร้องตะโกนออกมาว่า “เยี่ยมมาก ๆ มันช่างเยี่ยมมาก ๆ!” อยู่หลายครั้ง

เหล่าลูกหลานตระกูลเยตส์ส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ถึงตำแหน่งและสถานะของชายทั้งสองคนเป็นอย่างดี ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ตระกูลเยตส์จะสามารถเปรียบเทียบได้เลยเนื่องจากยังห่างชั้นกันมากเกินไป

พวกเขาทั้งสองทำให้ตระกูลเยตส์รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ต้อนรับเขา

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ตั้งใจที่จะมาวันเกิดวันนี้และไม่มีของขวัญมาเลยก็ตาม แต่ทว่าคุณย่าเยตส์ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย

การปรากฏตัวของพวกเขาก็ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดอันทรงเกียรติที่สุดสำหรับเธอแล้ว!

ในทางกลับกัน คีธรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยขณะเดินเข้าไปหาพวกเขาและพูดว่า “ท่านสุภาพบุรุษทั้งสอง ผมต้องขออภัยที่พูดเชิญเพียงปากเปล่าในครั้งที่แล้วและไม่ได้ส่งจดหมายเชิญให้กับพวกท่าน แต่พวกท่านก็อยู่ที่นี่กันแล้ว ได้โปรดช่วยมองข้ามการเสียมารยาทของผมด้วยนะครับ”

เชลดอนมองไปที่ไคล์

ไคล์ทำตัวไม่ถูก ในขณะเดียวกันเขาก็พยายามปรับโทนเสียงของตัวเอง “คีธ วันนี้เรามีเรื่องต้องจัดการและผ่านมาแถวนี้ เราแค่แวะมาทักทายหลังจากที่จำเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เราจะไม่เข้าไปร่วมงานกับพวกคุณนะ ทุกคน ได้โปรดดำเนินงานต่อไปเถอะและขอให้สนุกกันให้เต็มที่…”

คุณย่าเยตส์เอ่ยถามขึ้นมาว่า “พวกคุณมีเรื่องด่วนอะไรไหม?”

“ใช่ ถูกแล้ว! พวกเรามาที่นี่เพื่อพบกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง!” ไคล์ได้ตอบกลับ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ตระกูลเยตส์ทุกคนก็ตกตะลึง

คน ๆ นั้นจะเป็นคนแบบไหนกันนะ ที่จะทำให้ทั้งสองคนถึงกับออกมาพบเขาด้วยตัวเอง?

ไคล์กำลังจะเดินเข้าไปทักทายฮาร์วีย์แต่ถูกเชลดอนหยุดไว้ หลังจากนั้นพวกเขาก็กลับขึ้นรถและขับรถไปที่ประตูของโรงแรมบัควู้ดเพื่อรอ

หลังจากที่แขกผู้มีเกียรติทั้งสองจากไป พิธีการในวันเกิดของคุณย่าเยตส์ก็ดำเนินงานต่อไป

ตอนนั้นทัศนคติของคุณย่าเยตส์ที่มีต่อแมนดี้และครอบครัวของเธอก็กลับมาเย็นชาอีกครั้ง

พิธีกรกลับมาย้ำจุดสนใจที่คีธอีกครั้ง บางคนถึงกับคาดเดาไว้ว่าเขาอาจจะได้เลื่อนตำแหน่งอีกไม่นาน!

ฮาร์วีย์ไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนัก

อีวอนน์ส่งข้อความสองข้อความถึงเขาอีกครั้ง โดยบอกว่าคุณปู่ของเธอจะรอเขาอยู่ข้างนอกและมีเรื่องเร่งด่วนมาก ๆ

ฮาร์วีย์รู้สึกผิดเบา ๆ ที่ปล่อยให้คนทั้งสองรอเขานานจนเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจอะไรในงานและเริ่มกินอาหารบนโต๊ะตรงหน้าเขา

เมื่อเห็นเขากินอาหารจนหมด ทุกคนต่างก็มีสีหน้าที่ดูถูกเหยียดหยาม

ฮาร์วีย์ดูราวกับว่าเขาไม่เคยได้กินอะไรดี ๆ มาก่อน เหมือนขอทานที่หิวโหย

ท้ายที่สุด เรื่องก่อนหน้านี้มันก็เป็นเพียงแค่ความโชคดีของเขา เขาไม่สามารถทำมันได้ด้วยตัวของเขาเองแน่นอน!

ที่โต๊ะเดียวกันกับเขามีแม้กระทั่งคนที่ได้รับการยกย่องอย่างอเล็กซ์ สวิฟต์นั่งอยู่ด้วย ท่าทางที่เขากินมันเป็นการทำให้คุณย่าเยตส์ต้องอับอาย

คุณย่าเยตส์ไม่พอใจกับเรื่องนี้แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

เพราะในท้ายที่สุด ฮาร์วีย์ก็ได้มอบสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดแก่เธอ

ในที่สุดฮาร์วีย์ก็อิ่ม

เขาเรอออกมาเสียงดัง ขณะพูดกับแมนดี้เกี่ยวกับบางสิ่ง ก่อนที่จะออกไปก่อนคนอื่น ๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้ ทุกคนก็ได้แต่ถอนหายใจ

คีธรีบขอให้บริกรเปลี่ยนอาหารทั้งหมดบนโต๊ะทันที!

หลังจากนั้นเขามองไปที่ไซม่อนอย่างเหลืออด “พี่เขย คราวหน้าอย่าให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกนะ อย่าพาลูกเขยที่ไม่เอาไหนแบบนั้นมาอีกเลย…”

“คนที่เย่อหยิ่งเพียงเพราะโชคช่วยจะไม่มีทางมีอนาคตที่ดีอย่างแน่นอน!”

ใบหน้าของไซม่อนถอดสีทันที ในที่สุดพวกเขาก็ได้รับการยอมรับจากคุณย่าเยตส์ แต่เพราะฮาร์วีย์ พวกเขากลับกลายมาเป็นเรื่องตลกในสายตาของทุกคนอีกครั้ง

ในขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็ได้มาถึงประตูของโรงแรมบัควู้ด เขาเปิดประตูรถและก้าวเข้าไปในรถออดี้ เอ6ทันที