กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 901
จาค็อบจงใจพูดถึงป่าเพราะเขาอยากเห็นมาทิลด้าหน้าแดง
แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่สงบและสำรวมมาก แต่เธอก็ยังคงเขินอายเมื่อนึกถึงความไร้เดียงสาอันเกินควรและอดีตอันหวานชื่นของพวกเขา ที่ทั้งคู่มีร่วมกัน
จาค็อบรู้สึกว่าเขาจะต้องทำให้มาทิลด้าคิดถึงอดีตให้มากขึ้น หากเขาเตือนเธอถึงอดีตที่ทำให้ใจเธอรู้สึกว้าวุ่นใจได้ เขาก็จะสามารถจุดไฟในใจเธอได้อย่างแน่นอน ไฟที่รอเขามานานกว่ายี่สิบปี
มาทิลด้าเข้าใจเจตนาของจาค็อบอยู่แล้ว เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องด้วยความเขินอาย ในเวลานี้ เธอโพล่งออกมาว่า “แล้วอาจารย์ใหญ่ของพวกเราเป็นยังไงบ้าง?”
จาค็อบตอบว่า “เขาสบายดี แต่ตอนนี้ขยับขาไม่ค่อยสะดวก ในตอนการรวมตัวเพื่อนร่วมชั้นเรียนครั้งสุดท้ายของเรา เราเชิญเขากลับมาที่โรงเรียนเพื่อให้เขาสอนบรรยายให้พวกเราฟังในห้อง!
“จริงหรือ?” มาทิลด้าถอนหายใจขณะที่เธอพูดว่า “น่าเสียดายจริง ๆ ที่ฉันไม่สามารถไปรวมตัวกับเพื่อน ๆ ได้!”
จาค็อบยิ้มก่อนจะพูดว่า “วันนั้นเป็นการรวมตัวกันเล็ก ๆ เราได้เจอแค่เพื่อนร่วมชั้นเก่าบางคนที่ยังอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ หรืออยู่ใกล้ โอลรัส ฮิลล์ เท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น ในวันนั้นมีแต่กลุ่มผู้ชายเท่านั้นที่เจอกัน!”
มาทิลด้าพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ดูเหมือนว่าเพื่อน ๆ เก่าของเราจะเข้าร่วมการรวมรุ่นกันในวันนี้ ฉันยังติดต่อกับเพื่อนผู้หญิงหลายคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับฉันในเวลานั้น และพวกเธอก็ยินดีที่จะได้มาร่วมการรวมตัวกันอีก”
“ดีเลย!” จาค็อบยิ้มขณะที่พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นพวกเราทุกคนก็จะสามารถรวมตัวกันได้เลยน่ะสิ!”
มาทิลด้าพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้แอรอนถูกควบคุมตัว เขากำลังรอการดำเนินคดีเพราะการทุจริตเมื่อไม่นานมานี้ใช่ไหม?”
“ใช่” จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องที่แอรอนพาลูกเขยมาที่งานเลี้ยงเมื่อครั้งล่าสุด เพื่อที่จะอวดว่าเขานั้นดีกว่าจาค็อบ
ไอ้แก่สารเลวนั่น ใส่ร้ายเขาต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นของเขาในเวลานั้น
เมื่อแอรอนถูกขังอยู่ในคุกแล้ว จาค็อบอดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุขอย่างมาก
จาค็อบหัวเราะก่อนจะพูดว่า “แอรอนสมควรโดนแล้วจริง ๆ เราทุกคนควรทำงานให้เต็มที่เพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ใช่คิดแต่ว่า เราจะใช้ประโยชน์จากตำแหน่งหน้าที่อย่างไร เพื่ออำนวยความสะดวกในการทุจริตและการฉ้อโกง
เขาทำอย่างนั้นได้ยังไงกัน? ครูของเราก็สอนเราไปแล้ว ว่าเราไม่ควรไล่ตามความมั่งคั่งร่ำรวย แต่เราควรมุ่งเน้นไปที่การเป็นคนดีมีคุณธรรมแทน!”
มาทิลด้าพยักหน้าเห็นด้วย อันที่จริง คนมีปัญญาส่วนใหญ่ในรุ่นของพวกเขา ล้วนแต่ซื่อตรงและมีคุณธรรมมาก ทุกคนที่เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัย ต่างก็มีทัศนคติที่ต้องการเอื้อประโยชน์ต่อประเทศชาติและสังคม
แม้ว่ามาทิลด้าจะอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกามานานกว่ายี่สิบปีแล้ว แต่เธอก็ยังเป็นห่วงออสเกียอยู่เสมอ เมื่อใดก็ตามที่เกิดภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ในประเทศ มาทิลด้าจะบริจาคเงินและสิ่งของจำนวนมากให้กับประเทศเพื่อช่วยเหลือผู้คนและสังคม เธอได้รับคำชมจากประเทศมาตลอด
อย่างไรก็ตาม มาทิลด้ามักจะไม่ทำตัวโดดเด่นและเธอไม่พูดเรื่องนี้กับใครเลย ดังนั้น เพื่อนร่วมชั้นทุกคน รวมทั้งจาค็อบ จึงไม่รู้ว่ามาทิลด้าบริจาคและช่วยเหลือประเทศมาโดยตลอด
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของจาค็อบพลันดังขึ้น
เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เขาก็ได้เห็นว่าเป็นแชทจากกลุ่มสมาคมเหล่านักศึกษาของเขาตอนเรียนมหาวิทยาลัย ไม่มีใครคุยอะไรในกลุ่มนี้มาหลายวันแล้ว ในเวลานี้ จู่ ๆ ก็มีใครบางคนส่งข้อความเข้ากลุ่มว่า: “เพื่อน ๆ ! มาทิลด้าได้จัดงานรวมตัวกันในตอนเที่ยงนี้ พวกนายทุกคนจะไปที่นั่นกันไหม?”
“ฉันอยู่ที่โอลรัส ฮิลล์ และฉันกำลังเตรียมตัวไปงานรวมตัวนั่น!”
“ฉันยังอยู่ระหว่างทางไปโออรัส ฮิลล์ เหลืออีกประมาณร้อยกิโลเมตร ฉันน่าจะไปถึงที่นั่นในอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่ง!”
“ฉันเพิ่งจะลงจากเครื่องบิน! วันนี้ฉันบินจาก อีสต์ คลิฟฟ์ มาที่นี่โดยเฉพาะเลย!”
ในเวลานี้มีคนแท็ก @จาค็อบ ก่อนที่เขาจะบอกว่า: “จาค็อบ โผล่มาเดี๋ยวนี้! คนรักคนแรกของนายกลับมาแล้ว! ฉันพนันได้เลยว่านายยังไม่รู้ใช่ไหม?”
ข้อความนี้ส่งโดยเอริค คนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อจาค็อบ
เมื่อตอนที่แอรอนพยายามดูถูกจาค็อบในครั้งล่าสุด เอริคเป็นคนที่คอยช่วยเหลือและสนับสนุนเขา
เมื่อจาค็อบเห็นข้อความที่เอริคส่งถึงเขา เขากลอกตาก่อนจะตอบไปว่า “ทำไมนายถึงบอกว่าฉันไม่รู้เรื่องนี้? นายจะเชื่อฉันไหม ถ้าฉันบอกว่าฉันอยู่กับมาทิลด้าแล้ว?”
เอริคส่งข้อความเสียงไปที่ตอบแชทในกลุ่ม ขณะที่เขาหัวเราะและพูดว่า: “ฉันเชื่อนาย แน่นอน ฉันเชื่อ! ความสัมพันธ์ระหว่างพวกนายทั้งสองคนคืออะไร? ย้อนกลับไปในตอนนั้น พวกนายทั้งคู่ได้รับการยอมรับว่าเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบจากทุกคนในมหาวิทยาลัย!”
จาค็อบมีความสุขและดีใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงหัวเราะในขณะที่ส่งข้อความเสียงกลับไปที่กลุ่ม: “ฮ่า ๆ ๆ ! เอริค นั่นเป็นเรื่องจริง!”
ในเวลานี้ ไลลา เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งซึ่งมีความสัมพันธ์ที่ดีกับมาทิลด้าในตอนนั้น จู่ ๆ ก็ส่งอิโมจิโกรธไปยังแชทกลุ่ม หลังจากนั้น เธอตอบว่า: “จาค็อบ วิลสัน! นายมันคนขี้ขลาด นี่นายยังกล้าที่จะหัวเราะอีกเหรอ? ฉันโกรธนายมาก! นายคือสาเหตุที่ทำให้ฉันไม่มีโอกาสได้เจอพี่มาทิลด้าตั้งหลายปี!”
จาค็อบรู้สึกอับอายมากในเวลานี้ ย้อนกลับไปตอนที่เขาเผลอนอกใจมาทิลด้าไปหาเอเลนในตอนที่เขาเมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ข่าวเหตุการณ์นี้จึงแพร่กระจายไปทั่วมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว จาค็อบรู้สึกเป็นทุกข์และอายอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เป็นสิ่งที่รังเกียจและน่าอับอายที่สุดที่เขาเคยทำมาในชีวิต
เนื่องจากจาค็อบเงียบเพราะเขาไม่รู้ว่าจะตอบข้อความของไลลาอย่างไร คนในแชทกลุ่มที่ไม่ได้พูดอะไรเลย จู่ ๆ ก็มีคนส่งซองอั่งเปาให้กับทุกคนในกลุ่ม