ตอนที่ 570 เป็นใครกันแน่ / ตอนที่ 571 ทำไมหล่อนถึงยังมาอีก

เสน่ห์รักร้ายคุณบอสเพลย์บอย

ตอนที่ 570 เป็นใครกันแน่ 

 

 

           จิ้นหยวนไม่ทันได้ป้องกันตัว ยืนขมวดคิ้วอยู่นานก่อนจะรีบดันหล่อนออกจากร่างของตัวเอง แล้วจ้องไปที่หล่อนนิ่งๆ “ทางโรงพยาบาลว่ายังไงบ้างครับ” 

 

 

           ฝานหลานหลานที่ถึงแม้จะถูกเขาจับตัวเอาไว้แต่ก็ยังจะพุ่งตัวเข้าไปโดยที่ไม่สนใจร่างกายของตัวเอง และกัดลงบนร่างของเขาด้วยความโกรธ  

 

 

           หล่อนจ้องเขาเขม็ง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “จิ้นหยวนแกจำใส่หัวเอาไว้เลยนะ ฉันสาบานเลยว่าจะไม่มีวันให้แกได้มีชีวิตอยู่สุขสบายแน่ๆ ไม่มีวัน” 

 

 

           พูดจบก็มองเขาด้วยความเกลียดอีกครู่หนึ่ง แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่มีทางยอมปล่อยจิ้นหยวนไปได้ง่ายๆ ก่อนจะหันตัวแล้วเดินออกไปทันที 

 

 

           จิ้นหยวนมองตามแผ่นหลังหล่อนไปอย่างเงียบๆ หยิบมือถือขึ้นมาแล้วติดต่อหาลูกน้องตัวเองทันที “เรื่องเจียงจื่อเสียนนี่มันยังไงกันแน่ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เฝ้าหล่อนไว้ดีๆ” 

 

 

           น้ำเสียงของลูกน้องที่ตอบกลับมาเต็มไปด้วยความหวั่นเกรง “เจ้านาย ผมสั่งให้คนคอยเฝ้าดูเอาไว้แล้วจริงๆ แต่ไม่ติดเลยว่าหล่อนจะคิดฆ่าตัวตายแบบนี้ กว่าพวกเราจะรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติพอเข้าไปก็ไม่ทันแล้ว…” 

 

 

           “แล้วตอนนี้หล่อนเป็นอย่างไรบ้าง” 

 

 

           “ได้ยินว่า ได้ยินว่าสถานการณ์ไม่ค่อยสู้ดี…” น้ำเสียงของลูกน้องฟังดูขาดความมั่นใจเป็นอย่างมาก เจ้านายบอกให้ตนเฝ้าหล่อนเอาไว้ แต่ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะเล่นแบบนี้ เป็นผู้หญิงที่จิตใจอำมหิตจริงๆ 

 

 

           จิ้นหยวนขมวดคิ้ว รู้สึกได้เลยว่าเรื่องนี้มันยากเข้าไปทุกที เรื่องนี้จริงๆแล้วมันไม่ได้มีอะไรเสียหายเลยสักอย่าง และตัวเขาเองก็ไม่ได้แตะต้องหล่อนเลยด้วยซ้ำ แล้วหล่อนจะฆ่าตัวตายไปทำไม อีกอย่างกับคนที่กล้าใช้วิธีแบบนั้นในการยั่วยวนเขาสุดท้ายแล้วก็เลือกที่จะฆ่าตัวตายอย่างนั้นเหรอ เขาไม่เชื่อหรอก 

 

 

           เขาเก็บมือถือลงเงียบๆ เงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็พบว่าแม่ของตัวเองกำลังมองมาอยู่ 

 

 

           “แม่มองอะไรครับ” จิ้นหยวนขมวดคิ้ว 

 

 

           ฉินเพ่ยหรงมองเขาด้วยท่าทางจริงก่อนจะถามออกไป “ลูกพูดความจริงกับแม่มา ว่าลูกได้แตะต้องตัวเธอหรือเปล่า” 

 

 

           จิ้นหยวนมองหล่อนนิ่งๆ “แม่น่าจะเข้าใจผมที่สุดนะ ผู้หญิงแบบนั้นรอบตัวผมมีตั้งมากมาย ผมจะหาใครก็ได้ ทำไมจะต้องไปหาหล่อนด้วย แม่คิดว่าผมจะเป็นพวกผู้ชายที่แค่ถูกความสวยก็หลงมัวเมาอย่างนั้นเหรอ” 

 

 

           เขาดูโง่ขนาดนั้นเลยหรือไง รู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ควรไปยุ่งแต่ก็ยังจะไปอย่างนั้นหรือ พูดก็พูดตั้งแต่ที่ได้กับมู่มู่มาเขาก็ไม่เคยสนใจใครอีกเลย ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีทางไปยุ่งกับหล่อนแน่ๆ 

 

 

           ฉินเพ่ยหรงมองลูกชายตัวเองอย่างพิจารณา ลอบมองสีหน้าลูกชายตัวเองว่าจะเผยความไม่มั่นใจออกมาหรือไม่ มองอยู่นานแต่ก็ไม่เห็นอะไร จึงได้แต่พยักหน้าแล้วพูดกลับไป “หวังว่าลูกจะพูดความจริงนะ แต่ว่าถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ แล้วเธอจะฆ่าตัวตายทำไมกัน” 

 

 

           ก็ไมได้เสียหายอะไรนี่ อยู่ดีๆ ทำไมถึงได้คิดฆ่าตัวตายได้ 

 

 

           จิ้นหยวนนวดหว่างคิ้วตัวเอง “ผมเองก็กำลังคิดแบบนั้นอยู่เหมือนกัน” 

 

 

           แววตาของฉินเพ่ยหรงวูบไหวเล็กน้อย “อย่างนั้นแม่จะไปดูเสียหน่อย” 

 

 

           จิ้นหยวรมองไปที่มารดาของตัวเอง “ต้องให้ผมไปด้วยไหม” 

 

 

           ฉินเพ่ยหรงไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง “ตอนนี้ยังไม่ต้อง หลานหลานกำลังเข้าใจผิดใจตัวลูกอยู่มาก ถ้าไปก็จะกลายเป็นว่ากระทบกระทั่งกันอีก ให้แม่ไปเองดีกว่า ลูกอยู่รอฟังข่าวก็พอแล้ว” 

 

 

           “ครับ”    

 

 

           เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมายอะไรขึ้นอีก จิ้นหยวนก็ได้สั่งให้ลูกน้องของตัวเองตามฉินเพ่ยหรงไปด้วย มองดูรถของหล่อนที่วิ่งออกไปแล้ว เขาก็ค่อยๆตกอยู่ในความคิด 

 

 

           เรื่องนี้เหมือนเป็นแค่เพราะว่าเขาดันไปยุ่งกับเจียงจื่อเสียนมันถึงได้เป็นกลายเป็นแบบนี้ แต่ในความเป็นจริงแล้วเรื่องๆ นี้มันไม่ง่ายเลย 

 

 

           ดูเหมือนว่าเบื้องหลังของเรื่องพวกนี้จะมีใครบางคนคอยส่งเสริมอยู่ ต้องการที่จะเหยียบย่ำซ้ำเติม จนให้หายใจไม่ออกอีกต่อไป 

 

 

           เป็นใครกันแน่ 

 

 

           เขาหรี่ตาลง พอในใจมันเริ่มมั่นใจว่าเป็นแบบนั้นแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่คิดหลีกหนี แต่ยังเลือกที่จะสู้กลับอีกด้วย ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ก็เอาสิ ฉันไม่กลัวแกหรอก 

 

 

           ช่วงนี้เฉียวซือมู่เองก็เหมือนตกอยู่ในความยุ่งยากกวนใจ จากการที่ต้องเห็นข่าวของจิ้นหยวนทุกวันมันก็กวนใจมากพออยู่แล้ว หลายคนเอาแต่บอกว่ามีความเป็นไปได้ที่เขาจะแต่งงานกับหล่อน เจียงจื่อเสียนลูกน้องที่มีความสามารถ การแต่งงานครั้งที่สองจะผ่านไปอย่างราบรื่น 

 

 

             

 

 

        ตอนที่ 571 ทำไมหล่อนถึงยังมาอีก 

 

 

           เธอเห็นแบบนั้นก็ยิ่งโมโห ทั้งที่ภรรยาของเขาคือเธอแท้ๆ เธอต่างหากที่เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา แต่หลักฐานพวกนั้น กลับไม่มีใครรู้เลยสักนิด แถมยังเอาแต่บอกว่าเขาจะต้องแต่งงานกับเจียงจื่อเสียน พวกเธอรู้บ้างหรือเปล่าว่าถ้าเขาทำแบบนั้นก็เท่ากับเขาแต่งซ้อน 

 

 

           พูดไปแล้วก็รู้สึกหดหู่ใจ ตอนที่เธอกับจิ้นหยวนแต่งงานกันก็ไม่มีการเปิดเผยให้ใครรู้ หลังจากที่ทั้งสองคนได้ทำการจดทะเบียนกับอย่างเรียบง่ายก็ไม่มีอะไรอีกเลย ไม่มีแม้แต่การเปิดเผยเรื่องการแต่งงาน ตอนนั้นความคิดของจิ้นหยวนก็คือรอให้ทางครอบครัวยอมรับก่อนแล้วค่อยประกาศทีเดียว เพื่อไม่ให้เธอได้รับแรงกดดันมากเกินไป แต่เธอก็ไม่ได้สนใจเรื่องหน้าตาอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว  

 

 

           แต่ว่าพอดูตอนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าไอ้สิ่งที่เธอไม่เคยให้ความสนใจเลยในตอนนั้นคงจะมีประโยชน์เป็นอย่างมากสินะ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีใครสักคนรู้ถึงการมีตัวตนของเธอแน่ๆ  

 

 

           ไอ้ความรู้สึกแบบนี้มันไม่ดีเลยสักนิด มันเหมือนกับว่าวันเวลาของเธอที่ผ่านมานั้นมันไม่ได้หลงเหลืออยู่ในใจของจิ้นหยวนเลย พอเห็นว่าเขายังคงแต่งตัวดูดีทุกวัน เธอก็อดไม่ได้ที่จะกัดฟันแน่น 

 

 

           เพียงสิ่งเดียวที่ยังพอปลอบใจเธอได้ นั่นก็คือการไล่ถามของพวกสื่อ คำพูดของเขามีอยู่คำเดียว นั่นก็คือไม่ยอมรับเรื่องข่าวซุบซิบระหว่างตัวเขาและเจียงจื่อเสียน แถมยังบอกว่าทุกอย่างเป็นแค่การปลุกปั่นข่าวลือเท่านั้น เขาและหล่อนไม่เคยมีอะไรที่เกินไปกว่าคำว่าเพื่อน  

 

 

           และคำพูดเหล่านั้นก็เป็นสิ่งทำให้เฉียวซือมู่สามารถนั่งนิ่งๆอย่างสงบอยู่บนเก้าอี้ได้ 

 

 

           ไม่ว่าก่อนหน้านี้เธอจะได้รับคำสัญญาอะไรมา หรือจะเป็นคำพูดที่แสนร้ายกาจต่างๆ ในใจของเธอไม่ว่าอย่างไรก็ยังคงมองว่าจิ้นหยวนเป็นของตัวเองอยู่ดี ความรู้สึกเหล่านั้นมันฝังลึกอยู่ในใจของเธอไปแล้ว และคงไม่มีทางที่จะเปลี่ยนไป 

 

 

           ทั้งเศร้าทั้งสุข ในใจของเธอมีแต่ความสับสน ในขณะที่ไม่รู้ว่าควรจะคล้อยตามใครดี ก็ได้ยินเหมือนเป็นเสียงรถวิ่งเข้ามาในลานบ้านข้างนอกนั่น 

 

 

            เธอลุกขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าต่าง สายตาก็เหลือบไปเห็นรถพอร์เชอสีแดงเพลิงที่เหมือนจะเคยเห็นมาก่อน 

 

 

           นั่นมันรถของถังจิ้งเหวิน  

 

 

           แล้วเธอก็รู้ถึงสถานะของคนที่มาเยือนแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ 

 

 

           ตอนนั้นรู้สึกว่าป้าหลี่ยืนยันเองว่าถังจิ้งเหวินคงไม่มีทางมาที่นี่อีกครั้ง แล้วนี่ทำไม… 

 

 

           ยังไม่ทันที่เธอจะได้คิดอะไร ก็เห็นว่ารถคันนั้นจอดลง จากนั้นเรียวขายาวสวยข้างหนึ่งก็เหยียบลงบนสนามหญ้า จากนั้นร่างของถังจิ้งเหวินก็ลงมายืนอยู่ข้างรถของตัวเอง 

 

 

           ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับถังจิ้งเหวิน แต่เธอก็ต้องยอมรับเลยว่า ถังจิ้งเหวินเป็นคนที่สวยมากจริงๆ เรียวขายาวๆนั่น เรือนผมยาวหยักลอนสีดำเงา ดวงตากลมโต ริมฝีปากสีแดงสด เป็นหญิงสาวที่สวยแบบเปิดเผย ถ้าเป็นผู้ชายทั่วๆไปมาเห็นละก็คงจะหลงใหลจนต้องคลานเข่าเข้าไปหาแน่ๆ 

 

 

           น่าเสียดายที่ฉีหย่วนเหิงไม่ชอบ เธอคิดขึ้นมาแบบนั้นแล้วก็ส่ายหัว 

 

 

           แต่ว่าวันนี้หล่อนมาที่นี่อีกทำไมนะ 

 

 

           เธอหรี่ตาลง หรือว่าจะมาหาเรื่องอะไรเธออีก 

 

 

           ยังไม่ทันที่เธอจะคิดอะไรให้แน่ใจ จู่ก็เกิดเรื่องที่เหนือความคาดหมายขึ้นมา  

 

 

           หลังจากที่ถังจิ้งเหวินลงมาจากรถแล้ว ก็มีใครอีกคนลงมาจากรถด้วย พอเธอเริ่มเห็นชัดแล้วว่าเป็นใคร ก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจทันที 

 

 

           ฉีหย่วนเหิงไม่ได้ออกไปทำงานนอกสถานที่เหรอ แล้วทำไมถึงได้กลับมากับหล่อนกันล่ะ 

 

 

           อีกอย่างพวกเขาก็ดูสนิทสนมกันดีนี่ ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนั้นจะไม่ได้เป็นอย่างที่ป้าหลี่พูดสินะ 

 

 

           เธอเห็นตอนที่ฉีหย่วนเหิงวางมือลงบนตัวของถังจิ้งเหวิน ก็รู้สึกไม่เข้าใจสุดๆ 

 

 

           ใบหน้าของทั้งสองคนมีรอยยิ้ม และเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกัน เฉียวซือมู่จึงเบนสายตากลับมา 

 

 

           เธอเดินกลับมานั่งที่เดิม แล้วนึกถึงภาพที่ตัวเองเห็นเมื่อครู่นี้ ในใจคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก 

 

 

           จากนั้นก็ส่ายหัวเหมือนเป็นเรื่องตลก ฉีหย่วนเหิงก็เป็นแค่เพื่อนของเธอ เขาเองก็ไม่ได้มีแฟน แล้วการที่เขาจะหาแฟนสาวสักคนมันเกี่ยวอะไรกับเธอกัน ทำไมเธอจะต้องมาคิดหนักขนาดนี้ด้วยล่ะ