ตอนที่ 508
หลอมแยก
“น้องจูล่ง เจ้าจะทำอะไรงั้นหรือ”หลังจากแยกตัวออกมาจากพวกเอมิล พวกต้าเฉียนและต้าหวานรวมทั้งหลี่เย่และชางซีต่างก็เข้ามาหาจูล่งทันทีหลังจากติดตามจูล่งอยู่ห่างๆมาทั้งวัน
“ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาว่าโลหะและทองแดงไม่พอต่อการใช้งานขอรับ ข้าก็เลยจะไปซื้อพวกอาวุธเก่าๆมาหลอมขอรับ”จูล่งตอบตามที่ตนเองคิดเอาไว้ ก่อนหน้านี้ยี่เจินบอกให้มันใช้ความสามารถที่มีให้เป็นประโยชน์ มันก็เลยตัดสินใจจะทำเช่นนี้
“เจ้าจะหลอมเอาอาวุธกลับไปเป็นแร่งั้นหรือ”หลี่เย่เลิกคิ้วด้วยท่าทีตกใจ นางเองก็เป็นหมอ แถมยังเป็นหมอที่ฝึกฝนพลังวิญญาณอีกต่างหาก เรื่องการใช้ไฟจากพลังวิญญาณหลอมยานั้นเป็นเรื่องยากแต่ก็สามารถทำได้ แน่นอนว่าการหลอมโลหะเองก็มีพื้นฐานเดียวกันกับการหลอมยาด้วยไฟจากพลังวิญญาณ
“ขอรับ”จูล่งยิ้มรับอย่างดีใจ ท่าที่หลี่เย่จะเข้าใจว่ามันต้องการจะทำอะไร
“ข้าว่าก็ไม่เลวนะ เจ้าต้องการให้พวกเราช่วยอะไรหรือเปล่า”ต้าหวานถามพลางเลิกคิ้วสงสัย ตอนแรกพวกนางก็เป็นห่วงที่จูล่งจะไปช่วยงานยี่เจินอยู่หรอก แต่เห็นจูล่งเริ่มทำอะไรด้วยตนเองเช่นนี้นางก็เริ่มวางใจ
“ข้าจะลองพยายามดูก่อนขอรับ”จูล่งตอบพลางส่ายหน้าช้าๆ ตัวมันคิดว่าการลงทุนในครั้งนี้ต้องลงมือด้วยตนเอง ไม่อย่างนั้นจะเรียกว่าเป็นการค้าของมันได้อย่างไร
“แบบนั้นพวกเราก็ไม่มีอะไรทำนะสิ”ต้าเฉียนบ่นพลางถอนหายใจออกมา จูล่งรอบนี้ไม่ได้ก่อปัญหาอะไรเลย ทำเอาพวกนางว่างมากเลยทีเดียว
“งั้นพวกเราจะไปสอบถามร้านค้าในเมืองว่าที่ไหนรับโลหะและทองแดงในราคาดีบ้าง แค่นั้นเจ้าให้พวกเราช่วยได้สินะ”ต้าหวานว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีจริงจัง นางเองก็เป็นผู้ติดตามของจูล่งย่อมอยากช่วยงานนายน้อยของนางอยู่แล้ว
“ขอรับ งั้นข้าฝากพวกพี่เรื่องนั้นก็แล้วกันขอรับ”จูล่งเห็นอีกฝ่ายอยากจะช่วยก็ได้แต่ยอมเท่านั้น ถึงอย่างไรก็แค่การสำรวจราคาตลาด ต่อให้พวกนางไม่ช่วยจูล่งก็ทำเองได้ไม่ยากอยู่แล้ว
.
.
“………”ในที่สุดจูล่งก็เดินทางมาถึงร้านค้าแห่งหนึ่งที่นำอาวุธจากคลังของเมืองมาออกวางขาย โดยรายได้ทั้งหมดจะถูกส่งเข้าหลวงเพื่อเป็นทุนให้กับการพัฒนาเมืองต่อไป
“เยอะแบบนี้ใครจะไปเลือกถูกวะเนี่ย”ชายคนหนึ่งพูดขณะที่จูล่งกำลังเดินเข้ามาในร้าน ไม่สิ จะเรียกว่าร้านก็ไม่ถูกเพราะมันเหมือนจะเป็นโกดังขนาดใหญ่ที่มีอาวุธนับพันๆชิ้นเรียงรายกันอยู่บนพื้น แต่ละชิ้นติดราคาตายตัวเอาไว้ตามสภาพที่ตรวจสอบมา ทำให้การซื้อขายนั้นเป็นไปได้อย่างง่ายดาย เพียงหยิบอาวุธที่ต้องการแล้วนำไปคิดเงินที่ทางออกเท่านั้น
ปกติแล้วราคาอาวุธธรรมดาๆจะมีราคาอยู่ที่10 – 20 เหรียญเงิน แต่เพราะอาวุธพวกนี้เป็นอาวุธที่ยึดมาจากศัตรู แถมยังผ่านการใช้งานมาแล้ว ทั้งเก่าทั้งผุพัง บางเล่มถึงกับเห็นสนิมเลยทีเดียว ทำให้ราคาตกลงเหลือเล่มละไม่กี่เหรียญเงินเท่านั้น
วูบ…ดวงตาของจูล่งเปลี่ยนเป็นสีทองทันทีที่เข้ามาในร้าน เป้าหมายของจูล่งคือหาอาวุธที่มีโลหะและทองแดงผสมอยู่มากๆและขายในราคาถูก ซึ่งเรื่องนั้นไม่ยากเลยเพราะอาณาจักรที่มาบุกอาณาจักรไชน์นั้นยังล้าหลังอยู่มาก การหลอมโลหะนั้นยังไม่แพร่หลาย ทำให้อาวุธส่วนใหญ่มีทั้งทองแดงและสำริดผสมอยู่มาก ต่างกับอาณาจักรไชน์ที่ต้องการทองแดงไปทำงานด้านอื่นแล้วไม่เอามาผสมในอาวุธแต่อย่างไร
“เอาล่ะ”จูล่งยิ้มพลางเลือกอาวุธราคาถูกมาร่วม 15 เล่ม แต่ละเล่มที่จูล่งเลือกมานั้นมีราคาตั้งแต่ 5 ไปจนถึง 10 เหรียญเงิน ทำเอาเหล่าคนที่มาซื้ออาวุธพวกนี้ได้แต่มองจูล่งด้วยท่าทีงุนงง เจ้าเด็กนั่นเอาอาวุธพังๆไปทำไมกัน ขายก็ไม่ได้ แถมจะหลอมก็ไม่คุ้มอีกต่างหาก
.
.
พรึบ!! หลังจากออกมาจากร้านค้าจูล่งก็แอบออกมานอกเมืองพลางหามุมสงบๆอยู่คนเดียวเพื่อจะทำการหลอมโลหะ วิชานี้ท่านน้าราชสีห์ได้สอนให้จูล่งทำเป็นมานานแล้ว ต่อให้เป็นการขึ้นรูปอาวุธจูล่งก็สามารถทำได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องพูดถึงการแยกโลหะ
หากเป็นคนธรรมดา การแยกแร่ต่างๆออกจากกันนอกจากจะต้องใช้เตาหลอมแล้วยังต้องใช้สารเคมีช่วยละลายอีกต่างหาก การหลอมแยกเช่นนั้นจึงต้องใช้ทั้งทุนและแรงกาย ทำให้การนำอาวุธธรรมดาๆมาหลอมได้ผลกำไรไม่ค่อยคุ้มกับค่าเหนื่อยเท่าไหร่ แต่จูล่งนั้นต่างออกไป
วูบ… อาวุธทั้ง 15 ชิ้นถูกโยนเข้าไปในลูกไฟทรงกลมที่จูล่งสร้างขึ้นมา ไม่นานอาวุธเหล่านั้นก็เริ่มละลายกลายเป็นของเหลวช้าๆโดยมีจูล่งคอยควบคุมความร้อนอยู่ข้างๆ
ตุบ..หลังจากใช้พลังวิญญาณหลอมโลหะไปได้พักใหญ่ ในที่สุดจูล่งก็แยกเอาโลหะออกมาจากกันได้สำเร็จ ยามนี้เบื้องหน้าจูล่งมีแท่งโลหะ 1 แท่ง แท่งทองแดงที่เล็กลงมาอีก 1 แท่ง สำริดอีก 1 แท่ง และยังมีเศษทองเหลืองและแร่อื่นๆอีกนิดหน่อย
“สำเร็จ”จูล่งยิ้มออกมาพลางนำของที่ได้เข้ามิติส่วนตัวทันที ความสามารถเช่นนี้ทำให้จูล่งสามารถแยกโลหะได้โดยไม่ต้องมีค่าใช้จ่าย ทำให้สิ่งที่จูล่งต้องลงทุนก็คือค่าอาวุธเท่านั้น เรียกได้ว่าเป็นข้อได้เปรียบสำหรับผู้ใช้วิชาเตาหลอมพลังวิญญาณก็ว่าได้ แต่น่าเสียดายคนที่ใช้วิชานี้เป็นนั้นมีน้อย เกรงว่าคนที่จะมาขายโลหะขายทองแดงอย่างจูล่งคงจะมีน้อยหรือไม่มีเลยก็ได้
“น้องจูล่ง..”ทันทีที่เห็นจูล่งกลับเข้ามาในเมือง สาวๆที่รออยู่แล้วก็เข้ามาหาจูล่งทันที พวกนางไล่สอบถามร้านค้าต่างๆ รวมทั้งเดินทางไปสอบถามถึงโรงงานตีเหล็กเลยทีเดียว
“โรงตีเหล็กของท่านเจ้าเมืองหรือขอรับ”จูล่งทวนคำของสาวๆด้วยท่าทีตกใจ ไม่นึกเลยว่าจะมีวิธีการไปขายที่โรงตีเหล็กโดยตรงด้วย แถมราคายังได้ดีกว่าไปขายกับพ่อค้าอีกต่างหาก
“ใช่ แต่โรงตีเหล็กของท่านเจ้าเมืองขึ้นชื่อเรื่องความละเอียด หากเป็นของมีตำหนิพวกมันจะไม่รับเลย”ต้าเฉียนตอบด้วยท่าทีกังวล นางไม่เคยเห็นจูล่งหลอมโลหะมาก่อนเลยไม่ทราบว่าโลหะที่จูล่งทำออกมาจะเป็นเช่นไร แม้จูล่งจะเอาออกมาให้ดูตรงหน้านางก็ดูไม่ออกหรอกว่าโลหะพวกนั้นบริสุทธิ์แค่ไหน
“ข้าคิดว่าเรื่องนั้นไม่น่าจะมีปัญหานะ”จูล่งตอบพลางยิ้มกว้างออกมา มันมีทั้งดวงตาสีทองและความสามารถหลอมโลหะที่ท่านน้าราชสีห์ถ่ายทอดให้ ของที่มันทำออกมาย่อมเป็นของชั้นดีอย่างแน่นอน
.
.
“โอ้….นี่มัน”ทันทีที่จูล่งนำโลหะออกมาขายให้กับช่างตีเหล็กของเจ้าเมือง พวกมันก็มีท่าทีตกใจเป็นอย่างมาก โลหะที่จูล่งเอามานั้นมีความบริสุทธิ์สูงมาก แค่นำเข้าเตาหลอมให้อ่อนตัวแล้วนำไปตีก็คงได้งานชิ้นดีๆออกมาแล้วแน่ๆ
“เจ้าหนู เจ้าได้โลหะดีๆแบบนี้มาจากไหน”ช่างตีเหล็กถามพลางมองแท่งโลหะที่จูล่งนำมาด้วยท่าทีสนใจ โรงตีเหล็กของเจ้าเมืองนั้นมีชื่อเสียงอย่างมาก แค่การดูโลหะแค่นี้พวกมันดูออกอยู่แล้ว
“ข้าลองหลอมดูเองขอรับ”จูล่งตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเขินๆ อีกฝ่ายชมชิ้นงานที่มันทำออกมาเช่นนี้ก็รู้สึกดีเหมือนกัน
“เจ้าหลอมเองงั้นหรือ…”ช่างตีเหล็กถามด้วยความตกใจ ก่อนจะมองทั้งโลหะและทองแดงที่จูล่งนำมา แม้วิทยาการของอาณาจักรไชน์จะก้าวหน้าไปมาก แต่กว่าจะทำแร่ให้บริสุทธิ์แบบที่จูล่งทำก็ต้องใช้เวลาและเงินไปมากแน่ๆ
“เจ้ามีอีกเท่าไหร่ เอามาขายให้หมดข้าจะรับซื้อไว้เอง”ช่างตีเหล็กพูดพลางเรียกร้องให้จูล่งนำโลหะที่มีออกมาขายเสียเลย โลหะและทองแดงแท่งที่จูล่งนำมาพวกมันสามารถเอาไปใช้งานได้ทันที ไม่ต้องไปตีกำจัดขี้เหล็กเลย หรือก็คือไม่ต้องไปลงแรงและทุนเพิ่มอีกแล้ว หากมีอีกพวกมันก็จะซื้อเอาไว้เพราะของเช่นนี้จะทำให้งานของพวกมันเสร็จเร็วขึ้นมากนั่นเอง
“ไม่มีแล้วขอรับ”จูล่งส่ายหน้าช้าๆ น่าเสียดายจูล่งมีทุนไม่มากเลยได้ของมาขายไม่มากตามไปด้วย
“งั้นหรือน่าเสียดายจริงๆ เอานี่เงินของเจ้า”ช่างตีเหล็กว่าพลางถอนหายใจออกมา สำหรับโลหะและทองแดงที่จูล่งนำมาขายในครั้งนี้ช่างตีเหล็กยินดีจ่ายให้ในราคา 2 เหรียญทองกับอีก 50 เหรียญเงินเลยทีเดียว เรียกได้ว่าทำกำไรเป็นเท่าตัวเลยก็ว่าได้
“ขอบคุณขอรับ”จูล่งยิ้มกว้างพลางรับเงินมาอย่างดีใจ โชคดีจริงๆที่พวกต้าหวานมาสืบราคาให้ก่อน ไม่อย่างนั้นหากไปขายที่ร้านค้าคงได้แค่ราวๆ 1 เหรียญทองกับอีก 90 เหรียญเงินเท่านั้น
“ถ้าเจ้าหลอมอีกก็เอามาขาข้าล่ะ”ช่างตีเหล็กว่าพลางตบบ่าจูล่งเบาๆ
“ขอรับ งั้นข้าจะไปหลอมมาขายให้ท่านอีก”จูล่งตอบด้วยท่าทีใสซื่อ ทำเอาช่างตีเหล็กได้แต่ส่ายหน้าช้าๆ เจ้าหนุ่มนี่ท่าทางฝีมือไม่เลว หากได้มาช่วยงานในโรงตีเหล็กก็คงดี เอาไว้มันมาคราวหน้าจะลองชวนมันดูก็แล้วกัน แต่มันจะมาอีกเมื่อไหร่นะ.. การหลอมโลหะให้ได้แบบนั้นต้องหลอมแยกหลายรอบ คงจะต้องใช้เวลาอย่างต่ำๆก็ 1 วัน เกรงว่ามันจะมาอีกในวันพรุ่งนี้หรือไม่ก็มะรืน…..
“ท่านลุง ข้าเอาโลหะกับทองแดงมาขายอีกรอบขอรับ”หลังจากผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง อยู่ๆจูล่งก็กลับเข้ามาในโรงตีเหล็กอีกครั้งพร้อมแท่งโลหะ 3 แท่ง และแท่งทองแดงอีก 2 แท่ง
“เจ้า…ไหนบอกว่าไม่มีแล้วไง”ช่างตีเหล็กขมวดคิ้วด้วยท่าทีสงสัย หรือว่ามันจะมีของสำรองเก็บเอาไว้อีก
“ขอรับ ของพวกนี้ข้าหลอมมาใหม่เมื่อครู่ขอรับ”จูล่งตอบพลางยิ้มด้วยใบหน้าใสซื่อ ทำเอาช่างตีเหล็กได้แต่มองตาปริบๆ หลอมใหม่ในชั่วโมงเดียวเนี่ยนะ อย่าล้อเล่นน่า เวลาแค่นั้นเพียงจะจุดเตาหลอมให้มีความร้อนพอก็เสียเวลาไปเกือบหมดแล้ว
“อะ เอาเถอะ เจ้าจะว่าอย่างไรก็แล้วแต่เจ้า นี่เงินของเจ้า”ช่างตีเหล็กว่าพลางรับแท่งโลหะและทองแดงเอาไว้ ความบริสุทธิ์ของมันยังดีเช่นเดิม เดาว่าจูล่งคงลองมาขายก่อนหน้านี้เพียงอย่างละแท่งเท่านั้นเพื่อตรวจสอบราคา พอเห็นว่าขายได้ราคาดีก็เลยไปเอาของที่มีอยู่มาขายกระมัง
“ขอบคุณขอรับ”จูล่งรับเงินมาอย่างยินดี เพียงพริบตาเดียวเงิน 1 เหรียญทองที่ได้มาจากยี่เจินก็งอกเงยกลายเป็น 8 เหรียญทองไปเสียแล้ว มีความสามารถพิเศษนี่มันช่างดีเหลือเกิน
“ท่านลุง แล้วข้าจะเอามาขายอีกนะขอรับ”จูล่งว่าพลางวิ่งออกไปจากโรงตีเหล็กแล้วเข้าไปที่ร้านค้าที่ขายอาวุธอีกรอบ ด้วยเงินที่มีมากขึ้นจูล่งก็ยิ่งสามารถขนอาวุธออกมาหลอมได้มากขึ้น ยิ่งทำให้การขายแต่ละครั้งมีแท่งโลหะและทองแดงมากขึ้นเรื่อยๆ
“นี่เจ้า…มีของเท่าไหร่กันแน่”ช่างตีเหล็กถามพลางมองแท่งโลหะและทองแดงเกือบ 50 แท่งตรงหน้าอย่างประหลาดใจ
“นี่คือที่ข้ามีทั้งหมดแล้วขอรับ”จูล่งตอบพลางยิ้มออกมาหน้าตาเฉย ทั้งๆที่มันพึ่งจะเอาแร่โลหะและแร่ทองแดงออกมาเรื่อยๆแท้ๆ
“ก่อนหน้านี้เจ้าก็พูดแบบนี้ไม่ใช่หรือไง”ช่างตีเหล็กส่ายหน้า มันไม่รู้หรอกว่าจูล่งจะทยอยมาขายเพื่ออะไร แต่โรงตีเหล็กของมันได้แร่ชั้นดีแบบนี้มามันก็ไม่เกี่ยงหรอกนะ