เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 643
ไม่ฆ่าหยางเฟิง
พวกเขาสองคน
ก็จะถูกเพื่อนร่วมโลกบู๊ตอกลงบนเสาแห่งความอัปยศตลอดไป！
หยางเฟิงกวาดตามองสองคนแวบหนึ่งแล้ว
เก็บสายตากลับมาอีก
พูดเบา ๆ “คนพ่ายแพ้！”
“ศูนย์พันธมิตรบู๊ ฟังคำสั่งของฉัน！ บุกให้ฉัน！”
“กุ่ยเหมินอยู่ที่ไหน เวลานี้ไม่บุกจะบุกเมื่อไหร่！”
เผชิญหน้ากับการเหยียดหยามของหยางเฟิง
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานก็อดทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
พวกเขาใช้พลังทั้งหมดเริ่มปีนยอดสุด！
ก็ต่อลูกน้องของตัวเอง
ออกคำสั่งดวลตัดสินการต่อสู้แพ้ชนะแล้ว！
“ท่านแม่ทัพได้ปีนถึงยอดสุดแล้ว ฉันตามปกป้องท่านแม่ทัพโดยเร็ว！”
เห็นสภาพการณ์
เสือขาวคำรามด้วยความโกรธเสียงหนึ่ง
ตึ้ง！
ตึ้ง！
ตึ้ง！
สักพัก
องครักษ์มังกรนับร้อยคนก็ตามเสือขาวมุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัว！
“แย่แล้ว คนของหยางเฟิงเคลื่อนไหวก่อนแล้ว！”
“รีบบุก！！！”
“ใช่แล้ว！ ช้าไปอีกนิดชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรนี้ก็ต้องถูกหยางเฟิงแย่งไปแล้ว！”
มองเห็นเสือขาวและคนอื่น ๆ ไปแล้ว
ไม่ว่าเป็นศูนย์พันธมิตรบู๊ กุ่ยเหมินหรือนักบู๊คนอื่น ๆ
ต่างก็เคลื่อนไหวแล้ว！
หยางเฟิงยืนอยู่ที่ส่วนยอด
มือไพล่หลังตัวตรง！
เหมือนรูปปั้นอันหนึ่ง！
ในดวงตาของเขา
นักบู๊นับพันคนนี้เหมือนกลุ่มมดที่ต่ำต้อยมาก
ทำให้เขาเกิดความสนใจไม่ได้แม้แต่นิดเดียว！
มอบให้เสือขาวพวกเขาก็เพียงพอแล้ว
“ฆ่า！”
หยางเฟิงเอ่ยปาก
เสียงเยือกเย็นเหมือนพายุหิมะที่ยิ่งใหญ่ของเดือนสิบสอง
“ฆ่า！”
“ฆ่า！”
“ฆ่า！”
ในพริบตา
องครักษ์มังกรที่เข้าสนามล่วงหน้าทั้งหมดก็หันหัว
ระหว่างนั้น
ศีรษะคนกลิ้ง
เลือดไหลพุ่งขึ้นฟ้า！
ทั้งบันไดขึ้นฟ้าเต็มไปด้วยเสียงร้องฆ่าทั้งบริเวณ
เลือดสดย้อมแผ่นดินเป็นสีแดงแล้ว！
ศพปกคลุมบันไดแล้ว！
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานดวงตาแดงก่ำเหมือนจะแตกออกมาอย่างนั้น！
โกรธเกลียด！
ไม่โกรธเกลียดได้ยังไง！
พลังของพวกเขาเวลานี้ก็เหมือนแกะที่ให้ใครมาฆ่าก็ได้อย่างนั้น！
แต่เขาสองคนไม่มีวิธีใด ๆ
ความหวังเดียวก็คือขึ้นไป！
ขึ้นไป
ไปแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร!
เวลาเดียวกัน
นักบู๊นับหมื่นคนก็คือความคิดเดียวกัน！
ถึงแม้คนตายบนบันไดยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว
แต่ก็ไม่มีใครสักคนปล่อยทิ้งไป
สุสานเย่เวิ่นก็อยู่ข้างหน้านี้
ผ่านความทุกข์ยากลำบากมามากมายแล้ว
นาทีสุดท้าย
ปล่อยทิ้งได้ยังไง？
ยิ่งไปกว่านั้น
ถึงแม้องครักษ์มังกรนับร้อยคนได้ชื่อว่าทหารเทพ
แต่มดมากมายในที่สุดก็จะกัดช้างตาย！
ตามเวลาการเปลี่ยนแปลง
องครักษ์มังกรทั้งหมดต่างก็อดไม่ได้ที่จะได้รับบาดเจ็บ！
นักบู๊ทุกคนยิ่งตื่นเต้น
พวกเขามองเห็นแสงอาทิตย์ของชัยชนะแล้ว！
ปู้ด！
ปู้ด！
ปู้ด！
……
จู่ ๆ
ในเวลานี้
เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นแล้ว
เพียงเห็นคนของศูนย์พันธมิตรบู๊กับกุ่ยเหมิน แต่ละคนตดเหม็นออกมาอย่างแรง！
“แม่ง！ กูเหม็นจะตายอยู่แล้ว！ พวกลูกชายรีบถอยออก！”
เสือขาวปิดจมูกของตัวเองอยู่ ร้องเรียกเสียงดังเสียงหนึ่งแล้ว
ในพริบตา
องครักษ์มังกรนับร้อยคนถอยไป
สนามรบว่างเปล่า
เลือดสดกลับยิ่งมีความเหนียว！
ในเวลาสั้น ๆ เมื่อกี้นี้
เสือขาวกับองครักษ์มังกร
ก็ฆ่านับร้อยคนอีก
ตอนนี้
ศูนย์พันธมิตรบู๊เหลือเพียงประมาณหนึ่งพันคน
เดิมทีพลังดุร้ายมาก ปรมาจารย์สามพันคนของศูนย์พันธมิตรบู๊
เวลานี้ลดลงสองในสามแล้ว
แต่เสียหายหนัก！
กระทั่งกุ่ยเหมิน……
พาปรมาจารย์มาทั้งหมดแปดร้อยคน
ตอนนี้
กลับเหลือเพียงไม่ถึงสามร้อยคนแล้ว
น่าเศร้าเสียใจมาก！
เพียงแต่เวลานี้
ใครต่างก็ไม่สนใจเสือขาวแล้ว！
ไม่ว่าเป็นศูนย์พันธมิตรบู๊หรือกุ่ยเหมิน
ต่างก็รู้สึกท้องของตัวเองผิดปกติขึ้นมา！
ตามที่ท้องมีพลังมากเป็นระยะ
ตดเหม็นก็กลิ้งตามมา！
“โอ๊ย！ ท้องของฉัน！”
“ปวดมาก！ ปวดมากเลย！ กูปวดจะตายแล้ว！”
“ฉันอยากจะขี้มาก！”
คนมากมายกลิ้งไปมาบนบันไดหินด้วยความเจ็บปวดทรมานอย่างต่อเนื่อง
กระทั่งมีบางคน
ขี้ฉี่ไหลออกมาเลยทันที！
คนมากมาย
ด่า ๆ อยู่ก็เริ่มร้องไห้！