บทที่ 1511 ปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งการโจรกรรม

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1511 ปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งการโจรกรรม

แปลโดย iPAT

 

อุณหภูมิของน้ำพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

“คนทรยศ เจ้าทำสิ่งใด?” ผู้ใช้วิญญาณระดับสามคว้าคอของฟางหยวนด้วยความเดือดดาล

 

แม้ฟางหยวนจะรู้สึกถึงความเจ็บปวดแต่มันไร้ความหมายต่อเขาอย่างสิ้นเชิง

 

เขาไม่แม้แต่จะชำเลืองมองผู้ใช้วิญญาณระดับสามแต่เฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

 

‘เป็นเช่นที่ข้าคาดเดาเอาไว้ แผนที่หนังแกะเป็นทรัพยากรอมตะ มันจะตอบสนองทันทีหลังจากสัมผัสน้ำในทะเลสาบแห่งนี้’

 

‘ข้าเคยสงสัยว่าเหตุใดโอเอซิสแห่งนี้ถึงมีขนาดเล็ก ดูเหมือนว่ามันจะถูกดัดแปลงโดยบางคนเพื่อใช้เป็นสถานที่หลอมรวมวิญญาณ’

 

ในทะเลทรายตะวันตกโอเอซิสส่วนใหญ่จะค่อนข้างกว้างใหญ่

 

โอเอซิลขนาดเล็กเหมือนดาวตกที่จะหายไปในช่วงเวลาสั้นๆ

 

เผ่าของเทพปีศาจปล้นสวรรค์สามารถอาศัยอยู่ที่นี่และมีความเจริญรุ่งเรือง เห็นได้ชัดว่าโอเอซิสแห่งนี้อยู่มานานแล้ว แม้ผู้ใช้วิญญาณจะปกป้องมันอยู่ แต่มนุษย์ก็ไม่สามารถต่อต้านพลังอำนาจของธรรมชาติ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องแปลกที่โอเอซิสขนาดเล็กจะอยู่รอดได้เป็นเวลานาน

 

“เจ้าทำสิ่งใดลงไป หากเจ้าไม่พูดข้าจะฆ่าเจ้า!” ผู้ใช้วิญญาณระดับสามตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

 

อุณหภูมิของน้ำยังสูงขึ้นถึงระดับที่คนธรรมดาแทบจะทนไม่ไหว

 

ผู้ใช้วิญญาณระดับสามจับคอฟางหยวนและลอยขึ้นสู่ผิวน้ำก่อนจะกระโดดขึ้นบนฝั่ง

 

“พวกเขากลับมาแล้ว!”

 

“นี่คือคนทรยศงั้นหรือ?”

 

“คนทรยศ พูด ผู้ใดสั่งเจ้า!”

 

ผู้อาวุโสของตระกูลได้มารวมตัวกันแล้ว ผู้นำเผ่า และกระทั่งอดีตผู้นำที่เกษียณไปแล้วยังปรากฏตัว

 

ฟางหยวนถูกสอบปากคำโดยไม่สามารถดิ้นรนขัดขืน

 

แต่เขายังเงียบ

 

“น้ำในทะเลสาบเดือดพล่านและมีไฟสีแดงอยู่ข้างใน!” เป็นเพียงเวลานี้ที่บางคนกรีดร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

 

ตัวตนระดับสูงรู้สึกประหม่า บางคนถึงกับเหงื่อตก

 

ในทะเลสาบมีน้ำพุจิตวิญญาณธรรมชาติที่ผลิตหินวิญญาณ มันเป็นรากฐานของเผ่า หากสิ่งนี้ถูกทำลาย มันก็เหมือนกับการล่มสลายของเผ่า

 

หลายลมหายใจต่อมา แสงสีแดงก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและทำให้ท้องฟ้าเหนือโอเอซิสกลายเป็นสีแดงที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกล

 

ตัวตนระดับสูงเฝ้ามองด้วยความประหลาดใจ พวกเขาต้องการหยุดสิ่งนี้แต่ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร

 

ผู้นำเผ่ากำลังจะสอบปากคำฟางหยวนแต่กลับถูกหยุดไว้โดยบางคน

 

มันคืออดีตผู้นำคนก่อน

 

ขาของอดีตผู้นำขาดหายไปจากการต่อสู้ในอดีต ร่างกายส่วนบนของเขาลอยอยู่ตรงหน้าฟางหยวน

 

เขาถอนหายใจและกล่าวอย่างอ่อนโยน “เด็กน้อย เจ้าคงถูกบางคนบงการ หากเผ่าเคยทำผิดต่อเจ้า ข้าต้องขอโทษด้วย ข้าจะชดใช้ให้เจ้าอย่างเหมาะสม แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย มันเกี่ยวข้องกับชีวิตของทุกคนในเผ่า บอกเราทุกอย่างที่เจ้ารู้ หากเกิดอุบัติเหตุ หลายครอบครัวต้องตาย”

 

“หึหึ” ฟางหยวนยิ้มเยาะ

 

ตอนนี้เขาอยู่นอกถ้ำ เขาไม่สามารถหลบซ่อนจากชาเซี่ยว

 

หากเขาไม่พูด ตัวตนระดับสูงของเผ่าจะทรมานเขา แต่อาจมีความล่าช้าอยู่บ้าง หากเขาพูด ชาเซี่ยวอาจฆ่าเขาทันที

 

หากเด็กหนุ่มตาย การสำรวจอาณาจักรแห่งความฝันของฟางหยวนจะล้มเหลว

 

ฟางหยวนยังนิ่งเงียบ

 

“สารเลว! เผ่าเลี้ยงดูอสรพิษเช่นเจ้าขึ้นมาได้อย่างไร?” ผู้นำเผ่าไม่พอใจกับทัศนคติของฟางหยวนและเตะเขาทันที

 

ฟางหยวนยังหัวเราะเสียงเย็น “เข้ามาฆ่าข้า! ฆ่าข้าแล้วเจ้าจะไม่รู้สิ่งใดเลย!”

 

“เจ้า!” ผู้นำเผ่ารู้สึกพูดไม่ออก

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า หลานชายที่ดีของข้า ท่านปู่ชอบธรรมชาติที่ซ่อนอยู่ในตัวของเจ้า” เสียงหัวเราะที่บ้าคลั่งของชาเซี่ยวดังขึ้นในใจของฟางหยวน

 

“เช่นนั้นก็ช่วยไม่ได้” การแสดงออกของอดีตผู้นำเผ่าเปลี่ยนเป็นชั่วร้าย “เด็กผู้นี้ไม่สำนึกผิด ใช้วิธีค้นวิญญาณ แม้ดวงวิญญาณของเขาจะถูกทำลายก็ไม่มีผู้ใดสามารถตำหนิ!”

 

ชายชราเปิดเผยนิสัยที่แท้จริงของเขาออกมา

 

“ถูกต้อง!” ผู้ใช้วิญญาณระดับสามก้าวออกมา เขาคว้าศีรษะของฟางหยวนเอาไว้และพยายามค้นวิญญาณ

 

ความเจ็บปวดพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวน รูม่านตาของเขาหดเล็กลงขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านขึ้นด้วยความเจ็บปวด

 

อาณาจักรแห่งความฝันเริ่มมืดมิดลง

 

รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของฟางหยวนถูกโจมตีอย่างรุนแรง

 

ในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณระดับหนึ่งร้อยห้าสิบล้านของฟางหยวนก็ลดลงสู่ระดับเก้าสิบล้าน!

 

กระทั่งฟางหยวนก็ยังต้องสูดหายใจลึกโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

อาณาจักรแห่งความฝันแห่งนี้ดุร้ายเกินไป โชคดีที่เขามีรากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง หากเป็นคนอื่น กระทั่งผู้อมตะระดับแปดก็อาจตายทันที

 

หลังจากนั้นการกัดกร่อนของอาณาจักรแห่งความฝันก็หยุดลง

 

เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง น้ำในทะเลสาบระเหยไปจนหมด แสงสีแดงขนาดมหึมากลายเป็นเสาไฟที่พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

 

ท้องฟ้ามืดลงเมื่อกลุ่มเมฆสีดำลอยเข้ามารวมตัวกันอยู่เหนือโอเอซิส

 

แผ่นดินไหวราวกับยักษ์ที่จำศีลอยู่ใต้ดินได้ตื่นขึ้น

 

‘ปราณสวรรค์กำลังพลุ่งพล่าน ปราณพิภพกำลังพวยพุ่งออกมา นี่คือปรากฎการณ์การถือกำเนิดของวิญญาณอมตะ ข้าสงสัยว่าผู้ใดกันที่เป็นผู้จัดการเรื่องนี้ นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย’ ฟางหยวนรู้สึกประหลาดใจ

 

ผู้ใช้วิญญาณคนอื่นๆทั้งตกใจและหวาดกลัวยิ่งกว่าเดิม

 

อดีตผู้นำเผ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ถอย!”

 

ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ เขาก็บินหนีไปแล้ว

 

ผู้ใช้วิญญาณคนอื่นๆรีบวิ่งหนีเช่นกัน

 

มีเพียงฟางหยวนเท่านั้นที่เหลืออยู่

 

ในไม่ช้าฟางหยวนก็สูญเสียการควบคุมร่างกายและกลายเป็นผู้สังเกตการณ์อีกครั้ง

 

เด็กหนุ่มทรุดตัวลงกับพื้นด้วยความตกใจและเริ่มหลั่งน้ำตา

 

“ข้าทำสิ่งใดลงไป?”

 

“ข้าทำสิ่งใดลงไป?”

 

“ข้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร? ข้ามันเลวยิ่งกว่าเดรัจฉาน!”

 

“เพียะ เพียะ เพียะ”

 

เด็กหนุ่มตบหน้าตัวเอง

 

“เหตุใดข้าถึงเป็นคนเช่นนี้?” เด็กหนุ่มมองมือของเขาและเริ่มร้องไห้

 

“เปรี้ยง!”

 

เสียงฟ้าร้องดังขึ้นพร้อมกับแสงสีแดง

 

แสงสีแดงส่งลงมาที่กลุ่มคนที่กำลังหลบหนี จากนั้นมันก็บินกลับไปราวกับการย้อนเวลา

 

ฉากที่แปลกประหลาดทำให้เด็กหนุ่มตกตะลึง

 

“นี่…”

 

“สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร?”

 

ในเสี้ยวพริบตาการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดก็จบลง อย่างไรก็ตามผู้ใช้วิญญาณทั้งหมดพบว่าพวกเขากลายเป็นคนแก่และอยู่ในสภาพที่น่าอนาถ

 

พวกเขาหายใจเฮือกสุดท้ายก่อนจะล้มลงบนพื้นและตาย

 

เด็กหนุ่มก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เขากลายเป็นชายชราที่ใบหน้าเหี่ยวย่นและผมหงอก

 

“ข้าสมควรตายแล้ว ปัญหาทั้งหมดของข้าจะจบลงเมื่อข้าตาย!” เด็กหนุ่มที่กลายเป็นแก่รอรับความตาย แต่เสียงของชาเซี่ยวกลับดังขึ้น

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าอยากตายงั้นหรือ? เจ้าเป็นเจ้าของวิญญาณอมตะขโมยชีวิต แล้วเจ้าจะตายได้อย่างไร?”

 

“ปีศาจเฒ่า เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

 

เทพปีศาจปล้นสวรรค์วัยเยาว์ตะโกนอยู่ในใจแต่ในจังหวะนี้แสงสีแดงกลับควบรวมและกลายเป็นผึ้งสีแดงบินอยู่ด้านหน้า

 

เขารู้สึกถึงความเชื่อมโยงระหว่างตนเองกับผึ้งตัวนี้

 

เขาเอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัวขณะที่ผึ้งสีแดงบินเข้าสู่ฝ่ามือของเขาและทำให้ร่างกายที่แก้ชราของเขากลับคืนสู่วัยเยาว์ดังเดิม

 

เทพปีศาจปล้นสวรรค์วัยเยาว์กลายเป็นเด็กหนุ่มอีกครั้ง

 

ชาเซี่ยวหัวเราะ “หลานชายที่ดีของข้า วิญญาณอมตะระดับหกดวงนี้เป็นของขวัญจากท่านปู่ผู้นี้ รับไว้และท่องเที่ยวไปทั่วโลก โลกใบนี้กว้างใหญ่ขณะที่เจ้าไร้นัยสำคัญ หากเจ้าต้องการกลับบ้านจริงๆ ใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้และหาโอกาสให้กับตนเอง!”

 

“วิญญาณอมตะ! เจ้าเป็นผู้ใด? เจ้าพยายามทำสิ่งใด?” เด็กหนุ่มไม่รู้สึกยินดีที่ได้รับวิญญาณอมตะ ตรงข้ามร่างกายของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

 

อย่างไรก็ตามเสียงของชาเซี่ยวกลับค่อยๆเลือนหายไป “เมื่อถึงเวลา เจ้าจะรู้…”

 

ณ จุดนี้ ฉากที่สามของอาณาจักรแห่งความฝันก็ได้บทสรุป

 

ฟางหยวนกลับสู่โลกของความเป็นจริง ดวงวิญญาณของเขากลับคืนสู่ร่างกาย

 

เขาตรวจสอบและเป็นไปดังคาด เขากลายเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งการโจรกรรม!