ด้วยเหตุนี้เธอเลยได้เตรียมการให้ อาลิและคนอื่นๆ ซ่อนอยู่ในเมือง A และเธอก็กำลังจะไปพบพวกเขา หลังจากที่ประชุมกันอีกครั้ง พวกเธอก็จะรอให้ตระกูลหลินโจมตี อย่างไรก็ตามซิงเหอคำนวณผิดไปหนึ่งคน นั่นก็คือถงเยียน
เธอไม่คาดคิดว่าเด็กสาวจะดื้อรั้นและมาเล่นงานเธอแทนตระกูลหลิน ทายาทหญิงผู้สูงส่งแต่โง่เง่าถึงขนาดยอมทำงานสกปรกให้คนอื่น นั่นเป็นสิ่งที่… ซิงเหอคาดไม่ถึงจริงๆ …
กระนั้นซิงเหอก็ได้รับรู้เรื่องทั้งหมดนี้ภายหลัง
…
ตอนที่ซิงเหอตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ รถก็ห่างออกมาจากเส้นทางที่ถูกต้องมากแล้ว
“ถนนเส้นนี้ไม่ได้มุ่งหน้าไปสู่สนามบินนี่คะ” เธอพูดกับผู้คุ้มกันในรถ
เขาตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “นี่เป็นทางลัด อย่ากังวลเลยครับคุณเซี่ย พวกเราจะไปส่งคุณถึงสนามบินอย่างปลอดภัย”
ซิงเหอรู้สึกสงสัยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ถึงอย่างไรผู้ชายพวกนี้ก็เป็นคนของภรรยาท่านประธานาธิบดี หล่อนไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำร้ายเธอ อย่างไรก็ตามรถหลงออกมาไกลขึ้นเรื่อยๆ จนเข้าสู่แถบชนบท…
แค่บ้านของประธานาธิบดีก็แยกตัวออกมาห่างไกลจากเมืองมากแล้ว ทว่าหลังจากผ่านไปเป็นเวลานานก็ยังไม่เห็นมีร่องรอยกิจกรรมของมนุษย์รอบตัวพวกเธอเลย ความสงสัยของซิงเหอเพิ่มมากขึ้น มีบางอย่างผิดปกติ
เมื่อเธอพยายามแอบส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ เธอก็ถูกผู้คุ้มกันคนหนึ่งจับได้
“คุณเซี่ย ผมแนะนำให้คุณเอาโทรศัพท์ออกไปห่างๆ ไม่ต้องห่วง พวกเราจะไม่ทำร้ายคุณ” ผู้คุ้มกันบอกเธอด้วยสายตาคมกริบ
ซิงเหอไม่แปลกใจแต่ถามอย่างสงบนิ่ง “คุณวางแผนจะทำอะไร”
ผู้คุ้มกันรู้สึกทึ่งกับปฏิกิริยาสงบนิ่งของเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
“มีใครบางคนต้องการพบคุณ ดังนั้นพวกเราจะพาคุณไปพบเธอ”
“เธอเป็นใคร”
“คุณจะรู้ในไม่ช้า”
ซิงเหอพอจะเดาออก คงเป็นตระกูลหลินหรือไม่ก็ถงเยียน มีแค่พวกเธอเท่านั้นที่มีอำนาจพอที่จะซื้อตัวผู้คุ้มกัน อย่างไรก็ตามเธอประหลาดใจจริงๆ ที่ผู้คุ้มกันในบ้านของประธานาธิบดีก็สามารถซื้อตัวได้ด้วย…
เธอประมาทเกินไป อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรเลย!
ซิงเหอกดสองครั้งบนหน้าจอโทรศัพท์อย่างรวดเร็วแล้วโปรแกรมโครงข่ายสามเหลี่ยมก็ส่งสัญญานโทรศัพท์ของเธอออกไป
ผู้คุ้มกันคิดว่าเธอจะฝ่าฝืนคำเตือนของเขาเพื่อโทรขอความความช่วยเหลือ แต่พอเขาเห็นว่าเธอแค่สัมผัสมันนิดหน่อยเขาก็ไม่ได้ทำอะไร
ไม่นานรถก็มาถึงจุดหมาย ยกเว้นรถอีกคันซึ่งจอดอยู่ก็ไม่มีอะไรเลย นอกจากธรรมชาติ
ผู้คุ้มกันจอดรถแล้วบอกกับซิงเหอ “คุณเซี่ยลงไปได้แล้วครับ รถคันนั้นจะพาคุณไปส่งที่สนามบิน”
ซิงเหอจ้องมองผู้คุ้มกันอย่างเย็นชา “คุณคิดจริงๆ เหรอว่าฉันจะได้ไปที่สนามบินโดยปลอดภัยน่ะ”
ผู้คุ้มกันตกใจจริงๆ “แน่นอนครับ”
“คุณจะต้องชดใช้ให้กับความโง่เขลาของตัวเองอย่างสาสม” ขณะที่ซิงเหอพูด ประตูก็ถูกกระชากให้เปิดออก ผู้ชายสองคนในชุดดำลากซิงเหอออกมาจากรถอย่างรุนแรงแล้วใช้มือของพวกเขาปิดปากเธอ
ผู้คุ้มกันตกใจมาก นี่มันไม่เหมือนกับที่คุยกันไว้นี่นา!
เขารีบวิ่งเข้าไปช่วยซิงเหอแต่ชายคนหนึ่งจับตัวเขาไว้แล้วโยนโทรศัพท์ให้เขา “เจ้านายต้องการจะคุยกับนาย ถ้านายมีคำถามอะไรก็ถามเธอได้เลย!”
ผู้คุ้มกันรับโทรศัพท์มา แล้วน้ำเสียงจองหองของถงเยียนก็ดังมาจากอีกฝั่ง “ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่ก็ทำตามคำสั่งของฉันซะ จำไว้ว่าหลังจากที่เซี่ยซิงเหอลงมาจากรถ เธอก็หายไปจากสายตาของนายและนายไม่รู้ว่าเธอไปที่ไหน และคิดว่าเห็นเธอเข้าไปในรถที่นายไม่สามารถระบุได้”