เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 648
ได้ยิน
บนหน้าของหนิงชิงเฉิงนิ่งเงียบ
เหมือนทั้งหมดนี้
ก็อยู่ในการคาดคิดของหล่อนนานแล้ว
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานปัญญาอ่อนสองคนนี้ จะเทียบกับเจ้าชายขี่ม้าขาวของตัวเองได้ยังไง？
อยู่ต่อหน้าหยางเฟิง
พวกเขาก็คือขยะสองคน！
มองเห็นสองดวงตาของหนิงชิงเฉิงมีความคิดที่จะแต่งงานอีก
สวีโหย่วหรงทำได้เพียงถามว่า“คุณหนู พวกเราจะทำยังไง？”
“ตามขึ้นไป！”
หนิงชิงเฉิงพูดเบา ๆ
พูดจบ
หล่อนบุกขึ้นไปเป็นคนแรก
……
ในเวลาเดียวกันนี้
สุสานเย่เวิ่น！
หลังผ่านประตูหินบานหนึ่ง
หยางเฟิงและคนอื่น ๆ ในที่สุดก็เข้าถึงในสุสานเย่เวิ่น
ที่เข้าในสายตา
เป็นหินเรืองแสงที่เปล่งแสงแต่ละเม็ด
ส่องสว่างทั่วทั้งห้องสุสานที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต
และส่วนกลางของห้องสุสาน
วางโลงหินขนาดใหญ่อันหนึ่งอยู่
นี่ก็คือโลงศพของเย่เวิ่นแล้ว！
แต่ใครต่างก็ไม่กล้าบุ่มบ่าม！
กลไกที่เย่เวิ่นทิ้งไว้ด้านนอกฆ่าคนตายมากอย่างนั้นแล้ว
ใครจะรู้ข้างในนี้ยังมีหลุมพรางอะไรหรือเปล่า！
“บรรพบุรุษ！ บรรพบุรุษ！”
“หลานอกตัญญู มาเยี่ยมคุณแล้ว！”
“ต่างก็เป็นหลานที่ไม่มีประโยชน์ ถึงทำให้คนมากมายอย่างนี้มารบกวนการพักผ่อนของคุณ！”
“ผมสมควรตาย！ ผมสมควรตาย！！！”
ตึ้งเสียงหนึ่ง
เย่หลงคุกเข่าลงไป
เขาน้ำตานองหน้าเสียใจอย่างสำนึกผิดไม่หยุด
สำหรับเย่หลงแล้ว
ในฐานะที่เขาเป็นผู้ใหญ่บ้านของหมู่บ้านตระกูลเย่
หลานของเย่เวิ่น
กลับให้คนนอกกลุ่มหนึ่งมารบกวนการพักผ่อนของบรรพบุรุษตัวเอง
เขาเป็นคนทำผิดที่ไม่สามารถให้อภัยได้！
เห็นเย่หลงร้องไห้เสียใจอย่างนั้น
หยางเฟิงไม่ได้ไปรบกวนเขา！
นี่คือการพูดคุยของลูกหลานรุ่นหลังกับคนสมัยก่อน ข้ามไปหนึ่งร้อยปี
ให้ความเคารพอย่างสมเหตุสมผล
หลังนานมาก
หยางเฟิงพูดปลอบว่า“พอแล้ว นายท่าน คุณก็ไม่ต้องร้องไห้แล้ว！ เชื่อว่าผู้อาวุโสเย่เวิ่นก็คาดเดาวันนี้ได้นานแล้ว ไม่งั้นก็จะไม่เอาป้ายหยกติดตัวมอบให้คุณ……”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
เย่หลงเช็ดน้ำตายืนขึ้นมาแล้ว
เขาพูดถอนหายใจว่า“หยางเฟิง นายพูดถูก！ ตอนนี้พูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ยังไงก็เอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรออกมาก่อนไว้เป็นสำคัญ！”
หยางเฟิงถามอย่างสงสัยว่า“นายท่าน ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรอยู่ที่ไหน？”
เย่หลงใช้นิ้วมือชี้ที่โลงหินแล้ว พูดว่า“ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรก็อยู่ข้างใน ลงฝังพร้อมกับร่างของบรรพบุรุษแล้ว！”
พูดถึงที่นี่
เย่หลงท้อแท้หมดหวังเล็กน้อย
ต้องการเอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาก็จะต้องเปิดโลง
และเปิดโลง
สำหรับร่างบรรพบุรุษแล้วเป็นการไม่เคารพมาก ๆ ！
แต่เขากลับไม่มีวิธีแม้แต่นิด！
หยางเฟิงย่นคิ้วถาม“นั่นไม่รู้มีกลไกกับดักอะไรหรือเปล่า？”
“มีแน่นอน ข้างใน……”
ไม่รอให้เย่หลงพูดจบ
ฟิ้ว！
ฟิ้ว！
ฟิ้ว！
……
เพียงเห็นเงาร่างแต่ละร่างบินมาอย่างรวดเร็ว
ผู้คุมกฎสิบและคนอื่น ๆ
ในที่สุดก็มาถึงแล้ว！
“ฮิ ๆ ！”
หยางเฟิงยิ้มเบา ๆ เสียงหนึ่ง“คิดไม่ถึง พวกซากไม้อย่างพวกคุณนี้ยังสามารถเข้ามาได้จริง ๆ ！”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
ทุกคนต่างก็ไม่ได้สนใจ
สายตาของพวกเขาทั้งหมดต่างก็ถูกโลงหินในห้องสุสานดึงดูดแล้ว
“นี่น่าจะเป็นโลงศพของเย่เวิ่นแล้ว！”
“ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรอยู่ข้างในแน่นอน！”
“ใช่แล้ว！ ไม่เพียงชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรอยู่ หนังสือหมัดหย่งชุนที่เขียนไว้ก็อยู่แน่นอน！”
ในพริบตา
สองตาของทุกคนต่างก็ร้อน
ไม่ว่าเป็นชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรหรือหนังสือบันทึกหมัดหย่งชุน
อันไหน
ต่างก็เป็นของล้ำค่าหายากของโลกบู๊
ปีนั้น
เย่เวิ่นก็คืออาศัยหมัดหย่งชุนกำจัดบู๊ใต้
มุ่งหน้าไปแม่น้ำเซียงก่อตั้งสำนักพรรค
กลายเป็นรุ่นปรมาจารย์！
ถ้าหากได้รับหนังสือบันทึกหมัดหย่งชุน กลายเป็นปรมาจารย์ใหญ่ของศิลปะการต่อสู้ในไม่ช้า！
ยิ่งไม่ต้องพูด
ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรนั่นแล้ว！
นี่เป็นของล้ำค่าที่สืบทอดต่อกันมาหนึ่งพันปีของโลกบู๊ต้าเซี่ย！
ยิ่งรวมการสืบทอดของมกุฎมังกร！
ใครสามารถได้รับไป
ใครก็สามารถได้ชื่อว่าเป็นผู้นำโลกบู๊ต้าเซี่ย